ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 299 ਕੁਪਿ ਕੈ ਮਧੁ ਕੈਟਭ ਤਾਨਿ ਮਰੇ; ਮੁਰਿ ਦੈਤ ਮਰਿਯੋ ਅਪਨੇ ਜਿਨ ਹਾਥਾ ॥ कुपि कै मधु कैटभ तानि मरे; मुरि दैत मरियो अपने जिन हाथा ॥ ਜਾਹਿ ਬਿਭੀਛਨ ਰਾਜ ਦਯੋ; ਰਿਸਿ ਰਾਵਨ, ਕਾਟ ਦਏ ਜਿਹ ਮਾਥਾ ॥ जाहि बिभीछन राज दयो; रिसि रावन, काट दए जिह माथा ॥ ਸੋ ਤਿਹ ਕੀ ਤਿਹੂ ਲੋਗਨ ਮਧਿ; ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਚਲੇ ਜਸ ਗਾਥਾ ॥ सो तिह की तिहू लोगन मधि; कहै कबि स्याम चले जस गाथा ॥ ਸੋ ਬ੍ਰਿਜ ਭੂਮਿ ਬਿਖੈ ਰਸ ਕੈ ਹਿਤ; ਖੇਲਤ ਹੈ ਫੁਨਿ ਗੋਪਿਨ ਸਾਥਾ ॥੪੬੪॥ सो ब्रिज भूमि बिखै रस कै हित; खेलत है फुनि गोपिन साथा ॥४६४॥ ਹਸਿ ਕੈ ਹਰਿ ਜੂ ਬ੍ਰਿਜ ਮੰਡਲ ਮੈ; ਸੰਗ ਗੋਪਿਨ ਕੇ ਇਕ ਹੋਡ ਬਦੀ ॥ हसि कै हरि जू ब्रिज मंडल मै; संग गोपिन के इक होड बदी ॥ ਸਭ ਧਾਇ ਪਰੈ ਹਮਹੂੰ ਤੁਮਹੂੰ; ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਕਹਿਯੋ ਮਿਲਿ ਬੀਚ ਨਦੀ ॥ सभ धाइ परै हमहूं तुमहूं; इह भांति कहियो मिलि बीच नदी ॥ ਜਬ ਜਾਇ ਪਰੇ ਜਮੁਨਾ ਜਲ ਮੈ; ਸੰਗ ਗੋਪਿਨ ਕੇ ਭਗਵਾਨ ਜਦੀ ॥ जब जाइ परे जमुना जल मै; संग गोपिन के भगवान जदी ॥ ਤਬ ਲੈ ਚੁਭਕੀ ਹਰਿ ਜੀ ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ; ਸੁ ਲਯੋ ਮੁਖ ਚੂਮ ਕਿਧੋ ਸੋ ਤਦੀ ॥੪੬੫॥ तब लै चुभकी हरि जी त्रिय को; सु लयो मुख चूम किधो सो तदी ॥४६५॥ ਗੋਪੀ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ਸੋ ॥ गोपी बाच कान्ह जू सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਮਿਲ ਕੈ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਸੁੰਦਰ ਸ੍ਯਾਮ ਸੋ; ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੀ ਹਸਿ ਬਾਤ ਪ੍ਰਬੀਨਨ ॥ मिल कै सभ ग्वारिन सुंदर स्याम सो; स्याम कही हसि बात प्रबीनन ॥ ਰਾਜਤ ਜਾਹਿ ਮ੍ਰਿਗੀਪਤਿ ਸੇ ਦ੍ਰਿਗ; ਛਾਜਤ ਚੰਚਲਤਾ ਸਮ ਮੀਨਨ ॥ राजत जाहि म्रिगीपति से द्रिग; छाजत चंचलता सम मीनन ॥ ਕੰਚਨ ਸੇ ਤਨ ਕਉਲ ਮੁਖੀ; ਰਸ ਆਤੁਰ ਹੈ ਕਹਿਯੋ, ਰਛਕ ਦੀਨਨ ! ॥ कंचन से तन कउल मुखी; रस आतुर है कहियो, रछक दीनन ! ॥ ਨੇਹੁ ਬਢਾਇ, ਮਹਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇ; ਕਹਿਯੋ ਸਿਰਿ ਨਿਆਇ ਕੈ ਭਾਂਤਿ ਅਧੀਨਨ ॥੪੬੬॥ नेहु बढाइ, महा सुखु पाइ; कहियो सिरि निआइ कै भांति अधीनन ॥४६६॥ ਅਤਿ ਹ੍ਵੈ ਰਿਝਵੰਤ ਕਹਿਓ ਗੁਪੀਆ; ਜੁਗ ਤੀਸਰ ਮੈ ਪਤਿ ਭਯੋ ਜੁ ਕਪੀ ॥ अति ह्वै रिझवंत कहिओ गुपीआ; जुग तीसर मै पति भयो जु कपी ॥ ਜਿਨਿ ਰਾਵਨ ਖੇਤਿ ਮਰਿਓ ਕੁਪ ਕੈ; ਜਿਹ ਰੀਝਿ ਬਿਭੀਛਨ ਲੰਕ ਥਪੀ ॥ जिनि रावन खेति मरिओ कुप कै; जिह रीझि बिभीछन लंक थपी ॥ ਜਿਹ ਕੀ ਜਗ ਬੀਚ ਪ੍ਰਸਿਧ ਕਲਾ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਕਛੁ ਨਾਹਿ ਛਪੀ ॥ जिह की जग बीच प्रसिध कला; कबि स्याम कहै कछु नाहि छपी ॥ ਤਿਹ ਸੰਗ ਕਰੈ ਰਸ ਕੀ ਚਰਚਾ; ਜਿਨ ਹੂੰ ਤਿਰੀਯਾ ਫੁਨਿ ਚੰਡਿ ਜਪੀ ॥੪੬੭॥ तिह संग करै रस की चरचा; जिन हूं तिरीया फुनि चंडि जपी ॥४६७॥ ਜਉ ਰਸ ਬਾਤ ਕਹੀ ਗੁਪੀਆ; ਤਬ ਹੀ ਹਰਿ ਜਵਾਬ ਦਯੋ ਤਿਨ ਸਾਫੀ ॥ जउ रस बात कही गुपीआ; तब ही हरि जवाब दयो तिन साफी ॥ ਆਈ ਹੋ ਛੋਡਿ ਸਭੈ ਪਤਿ ਕੋ ਤੁਮ; ਹੋਇ ਤੁਮੈ ਨ ਮਰੇ ਫੁਨਿ ਮਾਫੀ ॥ आई हो छोडि सभै पति को तुम; होइ तुमै न मरे फुनि माफी ॥ ਹਉ ਤੁਮ ਸੋ ਨਹਿ ਹੇਤ ਕਰੋ; ਤੁਮ ਕਾਹੇ ਕਉ ਬਾਮ ! ਕਰੋ ਰਸ ਲਾਫੀ? ॥ हउ तुम सो नहि हेत करो; तुम काहे कउ बाम ! करो रस लाफी? ॥ ਇਉ ਕਹਿ ਕੈ ਹਰਿ ਮੋਨ ਭਜੀ; ਸੁ ਬਜਾਇ ਉਠਿਯੋ ਮੁਰਲੀ ਮਹਿ ਕਾਫੀ ॥੪੬੮॥ इउ कहि कै हरि मोन भजी; सु बजाइ उठियो मुरली महि काफी ॥४६८॥ ਕਾਨ੍ਹ ਬਾਚ ਗੋਪੀ ਸੋਂ ॥ कान्ह बाच गोपी सों ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਸਭ ਸੁੰਦਰ ਗੋਪਿਨ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ; ਦਯੋ ਹਰਿ ਕੈ ਹਰਿ ਜਵਾਬ ਜਬੈ ॥ सभ सुंदर गोपिन सो कबि स्याम; दयो हरि कै हरि जवाब जबै ॥ ਨ ਗਈ ਹਰਿ ਮਾਨ ਕਹਿਯੋ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ; ਪ੍ਰਭ ਮੋਹਿ ਰਹੀ ਮੁਖਿ ਦੇਖ ਸਬੈ ॥ न गई हरि मान कहियो ग्रिह को; प्रभ मोहि रही मुखि देख सबै ॥ ਕ੍ਰਿਸਨੰ ਕਰਿ ਲੈ ਅਪਨੇ ਮੁਰਲੀ; ਸੁ ਬਜਾਇ ਉਠਿਓ ਜੁਤ ਰਾਗ ਤਬੈ ॥ क्रिसनं करि लै अपने मुरली; सु बजाइ उठिओ जुत राग तबै ॥ ਮਨੋ ਘਾਇਲ ਗੋਪਿਨ ਕੇ ਬ੍ਰਣ ਮੈ; ਭਗਵਾਨ ਡਰਿਯੋ ਜਨੁ ਲੋਨ ਅਬੈ ॥੪੬੯॥ मनो घाइल गोपिन के ब्रण मै; भगवान डरियो जनु लोन अबै ॥४६९॥ ਜਿਉ ਮ੍ਰਿਗ ਬੀਚ ਮ੍ਰਿਗੀ ਪਿਖੀਐ; ਹਰਿ ਤਿਉ ਗਨ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੇ ਮਧਿ ਸੋਭੈ ॥ जिउ म्रिग बीच म्रिगी पिखीऐ; हरि तिउ गन ग्वारिन के मधि सोभै ॥ ਦੇਖਿ ਜਿਸੈ ਰਿਪੁ ਰੀਝ ਰਹੈ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਨਹੀ ਮਨ ਭੀਤਰ ਛੋਭੈ ॥ देखि जिसै रिपु रीझ रहै; कबि स्याम नही मन भीतर छोभै ॥ ਦੇਖਿ ਜਿਸੈ ਮ੍ਰਿਗ ਧਾਵਤ ਆਵਤ; ਚਿਤ ਕਰੈ ਨ ਹਮੈ ਫੁਨਿ ਕੋ ਭੈ ॥ देखि जिसै म्रिग धावत आवत; चित करै न हमै फुनि को भै ॥ ਸੋ ਬਨ ਬੀਚ ਬਿਰਾਜਤ ਕਾਨ੍ਹ; ਜੋਊ ਪਿਖਵੈ ਤਿਹ ਕੋ ਮਨੁ ਲੋਭੈ ॥੪੭੦॥ सो बन बीच बिराजत कान्ह; जोऊ पिखवै तिह को मनु लोभै ॥४७०॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |