ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 298 ਮਾਲਸਿਰੀ ਅਰੁ ਰਾਮਕਲੀ; ਸੁਭ ਸਾਰੰਗ ਭਾਵਨ ਸਾਥ ਬਸਾਵੈ ॥ मालसिरी अरु रामकली; सुभ सारंग भावन साथ बसावै ॥ ਜੈਤਸਿਰੀ ਅਰੁ ਸੁਧ ਮਲਾਰ; ਬਿਲਾਵਲ ਕੀ ਧੁਨਿ ਕੂਕ ਸੁਨਾਵੈ ॥ जैतसिरी अरु सुध मलार; बिलावल की धुनि कूक सुनावै ॥ ਲੈ ਮੁਰਲੀ ਅਪੁਨੇ ਕਰਿ ਕਾਨ੍ਹ; ਕਿਧੌ ਅਤਿ ਹੀ ਹਿਤ ਸਾਥ ਬਜਾਵੈ ॥ लै मुरली अपुने करि कान्ह; किधौ अति ही हित साथ बजावै ॥ ਪਉਨ ਚਲੈ ਨ, ਰਹੈ ਜਮੁਨਾ ਥਿਰ; ਮੋਹਿ ਰਹੈ, ਧੁਨਿ ਜੋ ਸੁਨਿ ਪਾਵੈ ॥੪੫੭॥ पउन चलै न, रहै जमुना थिर; मोहि रहै, धुनि जो सुनि पावै ॥४५७॥ ਸੁਨ ਕੇ ਮੁਰਲੀ ਧੁਨਿ ਕਾਨਰ ਕੀ; ਸਭ ਗੋਪਿਨ ਕੀ ਸਭ ਸੁਧਿ ਛੁਟੀ ॥ सुन के मुरली धुनि कानर की; सभ गोपिन की सभ सुधि छुटी ॥ ਸਭ ਛਾਡਿ ਚਲੀ ਅਪਨੇ ਗ੍ਰਿਹ ਕਾਰਜ; ਕਾਨ੍ਹ ਹੀ ਕੀ ਧੁਨਿ ਸਾਥ ਜੁਟੀ ॥ सभ छाडि चली अपने ग्रिह कारज; कान्ह ही की धुनि साथ जुटी ॥ ਠਗਨੀ ਸੁਰ ਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ; ਇਨ ਅੰਤਰ ਕੀ ਸਭ ਮਤਿ ਲੁਟੀ ॥ ठगनी सुर है कबि स्याम कहै; इन अंतर की सभ मति लुटी ॥ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਸਮ ਹੈ ਚਲਤ ਯੌ ਇਨ ਕੇ ਮਗ; ਲਾਜ ਕੀ ਬੇਲ ਤਰਾਕ ਤੁਟੀ ॥੪੫੮॥ म्रिगनी सम है चलत यौ इन के मग; लाज की बेल तराक तुटी ॥४५८॥ ਕਾਨ੍ਹ ਕੋ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰ ਰਹੀ ਤ੍ਰਿਯਾ; ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਕਬਿ ਹੋਇ ਇਕਾਠੀ ॥ कान्ह को रूप निहार रही त्रिया; स्याम कहै कबि होइ इकाठी ॥ ਜਿਉ ਸੁਰ ਕੀ ਧੁਨਿ ਕੌ ਸੁਨ ਕੈ; ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਚਲਿ ਆਵਤ, ਜਾਤ ਨ ਨਾਠੀ ॥ जिउ सुर की धुनि कौ सुन कै; म्रिगनी चलि आवत, जात न नाठी ॥ ਮੈਨ ਸੋ ਮਤ ਹ੍ਵੈ ਕੂਦਤ ਕਾਨ੍ਹ; ਸੁ ਛੋਰਿ ਮਨੋ ਸਭ ਲਾਜ ਕੀ ਗਾਠੀ ॥ मैन सो मत ह्वै कूदत कान्ह; सु छोरि मनो सभ लाज की गाठी ॥ ਗੋਪਿਨ ਕੋ ਮਨੁ ਯੌ ਚੁਰਿ ਗਯੋ; ਜਿਮ ਖੋਰਰ ਪਾਥਰ ਪੈ ਚਰਨਾਠੀ ॥੪੫੯॥ गोपिन को मनु यौ चुरि गयो; जिम खोरर पाथर पै चरनाठी ॥४५९॥ ਹਸਿ ਬਾਤ ਕਰੈ ਹਰਿ ਸੋ ਗੁਪੀਆ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਜਿਨ ਭਾਗ ਬਡੇ ॥ हसि बात करै हरि सो गुपीआ; कबि स्याम कहै जिन भाग बडे ॥ ਮੋਹਿ ਸਭੈ ਪ੍ਰਗਟਿਯੋ ਇਨ ਕੋ; ਪਿਖ ਕੈ ਹਰਿ ਪਾਪਨ ਜਾਲ ਲਡੇ ॥ मोहि सभै प्रगटियो इन को; पिख कै हरि पापन जाल लडे ॥ ਕ੍ਰਿਸਨੰ ਤਨ ਮਧਿ ਬਧੂ ਬ੍ਰਿਜ ਕੀ; ਮਨ ਹ੍ਵੈ ਕਰਿ ਆਤੁਰ ਅਤਿ ਗਡੇ ॥ क्रिसनं तन मधि बधू ब्रिज की; मन ह्वै करि आतुर अति गडे ॥ ਸੋਊ ਸਤਿ ਕਿਧੋ ਮਨ ਜਾਹਿ ਗਡੇ; ਸੁ ਅਧੰਨਿ ਜਿਨੋ ਮਨ ਹੈ ਅਗਡੇ ॥੪੬੦॥ सोऊ सति किधो मन जाहि गडे; सु अधंनि जिनो मन है अगडे ॥४६०॥ ਨੈਨ ਚੁਰਾਇ ਮਹਾ ਸੁਖ ਪਾਇ; ਕਛੂ ਮੁਸਕਾਇ ਭਯੋ ਹਰਿ ਠਾਂਢੋ ॥ नैन चुराइ महा सुख पाइ; कछू मुसकाइ भयो हरि ठांढो ॥ ਮੋਹਿ ਰਹੀ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਮ ਸਭੈ; ਅਤਿ ਹੀ ਤਿਨ ਕੈ ਮਨਿ ਆਨੰਦ ਬਾਢੋ ॥ मोहि रही ब्रिज बाम सभै; अति ही तिन कै मनि आनंद बाढो ॥ ਜਾ ਭਗਵਾਨ ਕਿਧੋ ਸੀਯ ਜੀਤ ਕੈ; ਮਾਰਿ ਡਰਿਯੋ ਰਿਪੁ ਰਾਵਨ ਗਾਢੋ ॥ जा भगवान किधो सीय जीत कै; मारि डरियो रिपु रावन गाढो ॥ ਤਾ ਭਗਵਾਨ ਕਿਧੋ ਮੁਖ ਤੇ; ਮੁਕਤਾ ਨੁਕਤਾ ਸਮ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਾਢੋ ॥੪੬੧॥ ता भगवान किधो मुख ते; मुकता नुकता सम अम्रित काढो ॥४६१॥ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ਬਾਚ ਗੋਪੀ ਪ੍ਰਤਿ ॥ कान्ह जू बाच गोपी प्रति ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਆਜੁ ਭਯੋ ਝੜ ਹੈ ਜਮੁਨਾ ਤਟਿ; ਖੇਲਨ ਕੀ ਅਬ ਘਾਤ ਬਣੀ ॥ आजु भयो झड़ है जमुना तटि; खेलन की अब घात बणी ॥ ਤਜ ਕੈ ਡਰ ਖੇਲ ਕਰੋ ਹਮ ਸੋ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਿਯੋ ਹਸਿ ਕਾਨ੍ਹ ਅਣੀ ॥ तज कै डर खेल करो हम सो; कबि स्याम कहियो हसि कान्ह अणी ॥ ਜੋ ਸੁੰਦਰ ਹੈ ਤੁਮ ਮੈ ਸੋਊ ਖੇਲਹੁ; ਖੇਲਹੁ ਨਾਹਿ ਜਣੀ ਰੁ ਕਣੀ ॥ जो सुंदर है तुम मै सोऊ खेलहु; खेलहु नाहि जणी रु कणी ॥ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਕਹੈ ਹਸਿ ਕੈ ਰਸ ਬੋਲ; ਕਿਧੋ ਹਰਤਾ ਜੋਊ ਮਾਨ ਫਣੀ ॥੪੬੨॥ इह भांति कहै हसि कै रस बोल; किधो हरता जोऊ मान फणी ॥४६२॥ ਹਸਿ ਕੈ ਸੁ ਕਹੀ ਬਤੀਆ ਤਿਨ ਸੋ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਹਰਿ ਜੋ ਰਸ ਰਾਤੋ ॥ हसि कै सु कही बतीआ तिन सो; कबि स्याम कहै हरि जो रस रातो ॥ ਨੈਨ ਮ੍ਰਿਗੀਪਤਿ ਸੇ ਤਿਹ ਕੇ; ਇਮ ਚਾਲ ਚਲੈ, ਜਿਮ ਗਈਯਰ ਮਾਤੋ ॥ नैन म्रिगीपति से तिह के; इम चाल चलै, जिम गईयर मातो ॥ ਦੇਖਤ ਮੂਰਤਿ ਕਾਨ੍ਹ ਕੀ ਗੋਪਿਨ; ਭੂਲਿ ਗਈ ਗ੍ਰਿਹ ਕੀ ਸੁਧ ਸਾਤੋ ॥ देखत मूरति कान्ह की गोपिन; भूलि गई ग्रिह की सुध सातो ॥ ਚੀਰ ਗਏ ਉਡ ਕੈ ਤਨ ਕੈ; ਅਰੁ ਟੂਟ ਗਯੋ, ਨੈਨ ਤੇ ਲਾਜ ਕੋ ਨਾਤੋ ॥੪੬੩॥ चीर गए उड कै तन कै; अरु टूट गयो, नैन ते लाज को नातो ॥४६३॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |