ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 292 ਸੇਵ ਕਰੈ ਹਰਿ ਕੀ ਹਿਤ ਕੈ; ਕਰਿ ਆਵਤ ਕੇਸਰ ਧੂਪ ਜਗਾਏ ॥ सेव करै हरि की हित कै; करि आवत केसर धूप जगाए ॥ ਦੈਤਨ ਕੋ ਬਧ ਕੈ ਭਗਵਾਨ; ਮਨੋ ਜਗ ਮੈ ਸੁਰ ਫੇਰਿ ਬਸਾਏ ॥੪੦੫॥ दैतन को बध कै भगवान; मनो जग मै सुर फेरि बसाए ॥४०५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਦੇਵ ਸਕ੍ਰ ਆਦਿਕ ਸਭੈ; ਸਭ ਤਜਿ ਕੈ ਮਨਿ ਮਾਨ ॥ देव सक्र आदिक सभै; सभ तजि कै मनि मान ॥ ਹ੍ਵੈ ਇਕਤ੍ਰ ਕਰਨੈ ਲਗੇ; ਕ੍ਰਿਸਨ ਉਸਤਤੀ ਬਾਨਿ ॥੪੦੬॥ ह्वै इकत्र करनै लगे; क्रिसन उसतती बानि ॥४०६॥ ਕਬਿਤੁ ॥ कबितु ॥ ਪ੍ਰੇਮ ਭਰੇ ਲਾਜ ਕੇ ਜਹਾਜ ਦੋਊ ਦੇਖੀਅਤ; ਬਾਰਿ ਭਰੇ ਅਭ੍ਰਨ ਕੀ ਆਭਾ ਕੋ ਧਰਤ ਹੈ ॥ प्रेम भरे लाज के जहाज दोऊ देखीअत; बारि भरे अभ्रन की आभा को धरत है ॥ ਸੀਲ ਕੇ ਹੈ ਸਿੰਧੁ ਗੁਨ ਸਾਗਰ ਉਜਾਗਰ ਕੇ; ਨਾਗਰ ਨਵਲ ਨੈਨ ਦੋਖਨ ਹਰਤ ਹੈ ॥ सील के है सिंधु गुन सागर उजागर के; नागर नवल नैन दोखन हरत है ॥ ਸਤ੍ਰਨ ਸੰਘਾਰੀ ਇਹ ਕਾਨ੍ਹ ਅਵਤਾਰੀ ਜੂ ਕੇ; ਸਾਧਨ ਕੋ ਦੇਹ ਦੂਖ ਦੂਰ ਕੋ ਕਰਤ ਹੈ ॥ सत्रन संघारी इह कान्ह अवतारी जू के; साधन को देह दूख दूर को करत है ॥ ਮਿਤ੍ਰ ਪ੍ਰਤਿਪਾਰਕ ਏ ਜਗ ਕੇ ਉਧਾਰਕ ਹੈ; ਦੇਖ ਕੈ ਦੁਸਟ ਜਿਹ ਜੀਯ ਤੇ ਜਰਤ ਹੈ ॥੪੦੭॥ मित्र प्रतिपारक ए जग के उधारक है; देख कै दुसट जिह जीय ते जरत है ॥४०७॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਕਾਨ੍ਹ ਕੋ ਸੀਸ ਨਿਵਾਇ ਸਭੈ ਸੁਰ; ਆਇਸੁ ਲੈ ਚਲ ਧਾਮਿ ਗਏ ਹੈ ॥ कान्ह को सीस निवाइ सभै सुर; आइसु लै चल धामि गए है ॥ ਗੋਬਿੰਦ ਨਾਮ ਧਰਿਯੋ ਹਰਿ ਕੋ; ਇਹ ਤੈ ਮਨ ਆਨੰਦ ਯਾਦ ਭਏ ਹੈ ॥ गोबिंद नाम धरियो हरि को; इह तै मन आनंद याद भए है ॥ ਰਾਤਿ ਪਰੇ ਚਲਿ ਕੈ ਭਗਵਾਨ ਸੁ; ਡੇਰਨਿ ਆਪਨ ਬੀਚ ਅਏ ਹੈ ॥ राति परे चलि कै भगवान सु; डेरनि आपन बीच अए है ॥ ਪ੍ਰਾਤਿ ਭਏ ਜਗ ਕੇ ਦਿਖਬੇ ਕਹੁ; ਕੀਨ ਸੁ ਸੁੰਦਰ ਖੇਲ ਨਏ ਹੈ ॥੪੦੮॥ प्राति भए जग के दिखबे कहु; कीन सु सुंदर खेल नए है ॥४०८॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਇੰਦ੍ਰ ਭੂਲ ਬਖਸਾਵਨ ਨਾਮ ਬਰਨਨੰ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤਮ ॥ इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे क्रिसनावतारे इंद्र भूल बखसावन नाम बरननं धिआइ समापतम ॥ ਅਥ ਨੰਦ ਕੋ ਬਰੁਨ ਬਾਧ ਕਰਿ ਲੈ ਗਏ ॥ अथ नंद को बरुन बाध करि लै गए ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਨਿਸਿ ਏਕ ਦ੍ਵਾਦਸਿ ਕੇ ਹਰਿ ਤਾਤ; ਚਲਿਯੋ ਜਮੁਨਾ ਮਹਿ ਨ੍ਹਾਵਨ ਕਾਜੈ ॥ निसि एक द्वादसि के हरि तात; चलियो जमुना महि न्हावन काजै ॥ ਆਹਿ ਪਰਿਓ ਜਲ ਮੈ ਬਰੁਨੰ ਗਜ; ਕੋਪਿ ਗਹਿਯੋ ਸਭ ਜੋਰਿ ਸਮਾਜੈ ॥ आहि परिओ जल मै बरुनं गज; कोपि गहियो सभ जोरि समाजै ॥ ਬਾਧ ਚਲੇ ਸੰਗਿ ਲੈ ਬਰੁਨੰ ਪਹਿ; ਕਾਨਰ ਕੇ ਬਿਨੁ ਹੀ ਕੁਪਿ ਗਾਜੈ ॥ बाध चले संगि लै बरुनं पहि; कानर के बिनु ही कुपि गाजै ॥ ਜਾਇ ਕੈ ਠਾਂਢਿ ਕਰਿਓ ਜਬ ਹੀ; ਪਹਿਚਾਨ ਲਯੋ ਦਰੀਆਵਨ ਰਾਜੈ ॥੪੦੯॥ जाइ कै ठांढि करिओ जब ही; पहिचान लयो दरीआवन राजै ॥४०९॥ ਨੰਦ ਬਿਨਾ ਪੁਰਿ ਸੁੰਨ ਭਯੋ; ਸਭ ਹੀ ਮਿਲ ਕੈ ਹਰਿ ਜੀ ਪਹਿ ਆਏ ॥ नंद बिना पुरि सुंन भयो; सभ ही मिल कै हरि जी पहि आए ॥ ਆਇ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਰੇ ਪਰ ਪਾਇਨ; ਨੰਦ ਤ੍ਰਿਯਾਦਿਕ ਤੇ ਘਿਘਿਆਏ ॥ आइ प्रनाम करे पर पाइन; नंद त्रियादिक ते घिघिआए ॥ ਕੈ ਬਹੁ ਭਾਤਨ ਸੋ ਬਿਨਤੀ ਕਰਿ; ਕੈ ਭਗਵਾਨ ਕੋ ਆਇ ਰਿਝਾਏ ॥ कै बहु भातन सो बिनती करि; कै भगवान को आइ रिझाए ॥ ਮੋ ਪਤਿ ਆਜ ਗਏ ਉਠ ਕੈ; ਹਮ ਢੂੰਢਿ ਰਹੇ ਕਹੂੰਐ ਨਹੀ ਪਾਏ ॥੪੧੦॥ मो पति आज गए उठ कै; हम ढूंढि रहे कहूंऐ नही पाए ॥४१०॥ ਕਾਨ੍ਹ ਬਾਚ ॥ कान्ह बाच ॥ ਸ੍ਵੈਯਾ ॥ स्वैया ॥ ਤਾਤ ਕਹਿਓ ਹਸਿ ਕੈ ਜਸੁਧਾ ਪਹਿ; ਤਾਤ ਲਿਆਵਨ ਕੌ ਹਮ ਜੈ ਹੈ ॥ तात कहिओ हसि कै जसुधा पहि; तात लिआवन कौ हम जै है ॥ ਸਾਤ ਅਕਾਸ ਪਤਾਲ ਸੁ ਸਾਤਹਿ; ਜਾਇ ਜਹੀ ਤਹ ਜਾਹੀ ਤੇ ਲਿਯੈ ਹੈ ॥ सात अकास पताल सु सातहि; जाइ जही तह जाही ते लियै है ॥ ਜੌ ਮਰ ਗਿਓ ਤਉ ਜਾ ਜਮ ਕੇ ਪੁਰਿ; ਅਯੁਧ ਲੈ ਕੁਪਿ ਭਾਰਥ ਕੈ ਹੈ ॥ जौ मर गिओ तउ जा जम के पुरि; अयुध लै कुपि भारथ कै है ॥ ਨੰਦ ਕੋ ਆਨਿ ਮਿਲਾਇ ਹਉ ਹਉ; ਕਿਹ ਜਾਇ ਰਮੇ, ਤਊ ਜਾਨ ਨ ਦੈ ਹੈ ॥੪੧੧॥ नंद को आनि मिलाइ हउ हउ; किह जाइ रमे, तऊ जान न दै है ॥४११॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |