ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 286 ਕੋਪ ਭਰੇ ਹਮਰੇ ਪੁਰ ਮੈ; ਬਹੁ ਮੇਘਨ ਕੇ ਇਹ ਠਾਟ ਠਟੇ ॥ कोप भरे हमरे पुर मै; बहु मेघन के इह ठाट ठटे ॥ ਜਿਹ ਕੋ ਗਜ ਬਾਹਨ ਲੋਕ ਕਹੈ; ਜਿਨਿ ਪਬਨ ਕੇ ਪਰ ਕੋਪ ਕਟੇ ॥ जिह को गज बाहन लोक कहै; जिनि पबन के पर कोप कटे ॥ ਤੁਮ ਹੋ ਕਰਤਾ ਸਭ ਹੀ ਜਗ ਕੇ; ਤੁਮ ਹੀ ਸਿਰ ਰਾਵਨ ਕਾਟਿ ਸਟੇ ॥ तुम हो करता सभ ही जग के; तुम ही सिर रावन काटि सटे ॥ ਤੁਮ ਸਿਯੋ ਫੁਨਿ ਦੇਖਿਤ ਗੋਪਨ ਕੋ; ਘਨ ਘੋਰਿ ਡਰਾਵਤ ਕੋਪ ਲਟੇ ॥੩੬੦॥ तुम सियो फुनि देखित गोपन को; घन घोरि डरावत कोप लटे ॥३६०॥ ਕਾਨ੍ਹ ਬਡੋ ਸੁਨਿ ਲੋਕ ਤੁਮੈ ਫੁਨਿ; ਜਾਮ ਸੁ ਜਾਪ ਕਰੈ ਤੁਹ ਆਠੋ ॥ कान्ह बडो सुनि लोक तुमै फुनि; जाम सु जाप करै तुह आठो ॥ ਨੀਰ ਹੁਤਾਸਨ ਭੂਮਿ ਧਰਾਧਰ; ਥਾਪਿ ਕਰਿਯੋ ਤੁਮ ਹੀ ਪ੍ਰਭ ਕਾਠੋ ॥ नीर हुतासन भूमि धराधर; थापि करियो तुम ही प्रभ काठो ॥ ਬੇਦ ਦਏ ਕਰ ਕੈ ਤੁਮ ਹੀ; ਜਗ ਮੈ ਛਿਨ ਤਾਤ ਭਯੋ ਜਬ ਘਾਠੋ ॥ बेद दए कर कै तुम ही; जग मै छिन तात भयो जब घाठो ॥ ਸਿੰਧੁ ਮਥਿਯੋ ਤੁਮ ਹੀ ਤ੍ਰੀਯ ਹ੍ਵੈ ਕਰਿ; ਦੀਨ ਸੁਰਾਸੁਰ ਅਮ੍ਰਿਤ ਬਾਟੋ ॥੩੬੧॥ सिंधु मथियो तुम ही त्रीय ह्वै करि; दीन सुरासुर अम्रित बाटो ॥३६१॥ ਗੋਪਨ ਫੇਰਿ ਕਹੀ ਮੁਖ ਤੇ; ਬਿਨੁ ਤੈ ਹਮਰੋ ਕੋਊ ਅਉਰ ਨ ਆਡਾ ॥ गोपन फेरि कही मुख ते; बिनु तै हमरो कोऊ अउर न आडा ॥ ਮੇਘਨ ਮਾਰਿ ਬਿਥਾਰ ਡਰੋ; ਕੁਪਿ ਬਾਲਕ ਮੂਰਤਿ ਜਿਉ ਤੁਮ ਗਾਡਾ ॥ मेघन मारि बिथार डरो; कुपि बालक मूरति जिउ तुम गाडा ॥ ਮੇਘਨ ਕੋ ਪਿਖਿ ਰੂਪ ਭਯਾਨਕ; ਬਹੁਤੁ ਡਰੈ ਫੁਨਿ ਜੀਉ ਅਸਾਡਾ ॥ मेघन को पिखि रूप भयानक; बहुतु डरै फुनि जीउ असाडा ॥ ਕਾਨ੍ਹ ਅਬੈ ਪੁਸਤੀਨ ਹ੍ਵੈ ਆਪ; ਉਤਾਰ ਡਰੋ ਸਭ ਗੋਪਨ ਜਾਡਾ ॥੩੬੨॥ कान्ह अबै पुसतीन ह्वै आप; उतार डरो सभ गोपन जाडा ॥३६२॥ ਆਇਸੁ ਪਾਇ ਪੁਰੰਦਰ ਕੋ; ਘਨਘੋਰ ਘਟਾ ਚਹੂੰ ਓਰ ਤੇ ਆਵੈ ॥ आइसु पाइ पुरंदर को; घनघोर घटा चहूं ओर ते आवै ॥ ਕੈ ਕਰ ਕ੍ਰੁਧ ਕਿਧੋ ਮਨ ਮਧਿ; ਬ੍ਰਿਜ ਊਪਰ ਆਨ ਕੈ ਬਹੁ ਬਲ ਪਾਵੈ ॥ कै कर क्रुध किधो मन मधि; ब्रिज ऊपर आन कै बहु बल पावै ॥ ਅਉ ਅਤਿ ਹੀ ਚਪਲਾ ਚਮਕੈ; ਬਹੁ ਬੂੰਦਨ ਤੀਰਨ ਸੀ ਬਰਖਾਵੈ ॥ अउ अति ही चपला चमकै; बहु बूंदन तीरन सी बरखावै ॥ ਗੋਪ ਕਹੈ ਹਮ ਤੇ ਭਈ ਚੂਕ; ਸੁ ਯਾ ਤੇ ਹਮੈ ਗਰਜੈ ਔ ਡਰਾਵੈ ॥੩੬੩॥ गोप कहै हम ते भई चूक; सु या ते हमै गरजै औ डरावै ॥३६३॥ ਆਜ ਭਯੋ ਉਤਪਾਤ ਬਡੋ ਡਰੁ; ਸਮਾਨਿ ਸਭੈ ਹਰਿ ਪਾਸ ਪੁਕਾਰੇ ॥ आज भयो उतपात बडो डरु; समानि सभै हरि पास पुकारे ॥ ਕੋਪ ਕਰਿਯੋ ਹਮ ਪੈ ਮਘਵਾ; ਤਿਹ ਤੇ ਬ੍ਰਿਜ ਪੈ ਬਰਖੇ ਘਨ ਭਾਰੇ ॥ कोप करियो हम पै मघवा; तिह ते ब्रिज पै बरखे घन भारे ॥ ਭਛਿ ਭਖਿਯੋ ਇਹ ਕੋ ਤੁਮ ਹੂ; ਤਿਹ ਤੇ ਬ੍ਰਿਜ ਕੇ ਜਨ ਕੋਪਿ ਸੰਘਾਰੇ ॥ भछि भखियो इह को तुम हू; तिह ते ब्रिज के जन कोपि संघारे ॥ ਰਛਕ ਹੋ ਸਭ ਹੀ ਜਗ ਕੇ ਤੁਮ; ਰਛ ਕਰੋ ਹਮਰੀ ਰਖਵਾਰੇ ॥੩੬੪॥ रछक हो सभ ही जग के तुम; रछ करो हमरी रखवारे ॥३६४॥ ਹੋਇ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਅਬੈ ਭਗਵਾਨ; ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਕੈ ਇਨ ਕੋ ਤੁਮ ਕਾਢੋ ॥ होइ क्रिपाल अबै भगवान; क्रिपा करि कै इन को तुम काढो ॥ ਕੋਪ ਕਰਿਯੋ ਹਮ ਪੈ ਮਘਵਾ; ਦਿਨ ਸਾਤ ਇਹਾ ਬਰਖਿਯੋ ਘਨ ਗਾਢੋ ॥ कोप करियो हम पै मघवा; दिन सात इहा बरखियो घन गाढो ॥ ਭ੍ਰਾਤ ਬਲੀ ਇਨਿ ਰਛਨ ਕੋ; ਤਬ ਹੀ ਕਰਿ ਕੋਪ ਭਯੋ ਉਠਿ ਠਾਂਢੋ ॥ भ्रात बली इनि रछन को; तब ही करि कोप भयो उठि ठांढो ॥ ਜੀਵ ਗਯੋ ਘਟ ਮੇਘਨ ਕੋ; ਸਭ ਗੋਪਨ ਕੇ ਮਨ ਆਨੰਦ ਬਾਢੋ ॥੩੬੫॥ जीव गयो घट मेघन को; सभ गोपन के मन आनंद बाढो ॥३६५॥ ਗੋਪਨ ਕੀ ਸੁਨ ਕੈ ਬਿਨਤੀ ਹਰਿ; ਗੋਪ ਸਭੈ ਅਪਨੇ ਕਰਿ ਜਾਣੇ ॥ गोपन की सुन कै बिनती हरि; गोप सभै अपने करि जाणे ॥ ਮੇਘਨ ਕੇ ਬਧਬੇ ਕਹੁ ਕਾਨ੍ਹ; ਚਲਿਯੋ ਉਠਿ ਕੈ ਕਰਤਾ ਜੋਊ ਤਾਣੇ ॥ मेघन के बधबे कहु कान्ह; चलियो उठि कै करता जोऊ ताणे ॥ ਤਾ ਛਬਿ ਕੇ ਜਸ ਉਚ ਮਹਾ; ਕਬਿ ਨੇ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ਪਹਿਚਾਣੇ ॥ ता छबि के जस उच महा; कबि ने अपने मन मै पहिचाणे ॥ ਇਉ ਚਲ ਗਯੋ ਜਿਮ ਸਿੰਘ ਮ੍ਰਿਗੀ ਪਿਖਿ; ਆਇ ਹੈ ਜਾਨ ਕਿਧੋ ਮੂਹਿ ਡਾਣੇ ॥੩੬੬॥ इउ चल गयो जिम सिंघ म्रिगी पिखि; आइ है जान किधो मूहि डाणे ॥३६६॥ ਮੇਘਨ ਕੇ ਬਧ ਕਾਜ ਚਲਿਯੋ; ਭਗਵਾਨ ਕਿਧੋ ਰਸ ਭੀਤਰ ਰਤਾ ॥ मेघन के बध काज चलियो; भगवान किधो रस भीतर रता ॥ ਰਾਮ ਭਯੋ ਜੁਗ ਤੀਸਰ ਮਧਿ; ਮਰਿਯੋ ਤਿਨ ਰਾਵਨ ਕੈ ਰਨ ਅਤਾ ॥ राम भयो जुग तीसर मधि; मरियो तिन रावन कै रन अता ॥ ਅਉਧ ਕੇ ਬੀਚ ਬਧੂ ਬਰਬੇ ਕਹੁ; ਕੋਪ ਕੈ ਬੈਲ ਨਥੇ ਜਿਹ ਸਤਾ ॥ अउध के बीच बधू बरबे कहु; कोप कै बैल नथे जिह सता ॥ ਗੋਪਨ ਗੋਧਨ ਰਛਨ ਕਾਜ; ਤੁਰਿਯੋ ਤਿਹ ਕੋ ਗਜ ਜਿਉ ਮਦ ਮਤਾ ॥੩੬੭॥ गोपन गोधन रछन काज; तुरियो तिह को गज जिउ मद मता ॥३६७॥ |
Dasam Granth |