ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 282 ਕਬਿਤੁ ॥ कबितु ॥ ਬਾਜਤ ਬਸੰਤ ਅਰੁ ਭੈਰਵ ਹਿੰਡੋਲ ਰਾਗ; ਬਾਜਤ ਹੈ ਲਲਤਾ ਕੇ ਸਾਥ ਹ੍ਵੈ ਧਨਾਸਰੀ ॥ बाजत बसंत अरु भैरव हिंडोल राग; बाजत है ललता के साथ ह्वै धनासरी ॥ ਮਾਲਵਾ ਕਲ੍ਯਾਨ ਅਰੁ ਮਾਲਕਉਸ ਮਾਰੂ ਰਾਗ; ਬਨ ਮੈ ਬਜਾਵੈ ਕਾਨ੍ਹ ਮੰਗਲ ਨਿਵਾਸਰੀ ॥ मालवा कल्यान अरु मालकउस मारू राग; बन मै बजावै कान्ह मंगल निवासरी ॥ ਸੁਰੀ ਅਰੁ ਆਸੁਰੀ ਅਉ ਪੰਨਗੀ ਜੇ ਹੁਤੀ ਤਹਾ; ਧੁਨਿ ਕੇ ਸੁਨਤ ਪੈ ਨ ਰਹੀ ਸੁਧਿ ਜਾਸੁ ਰੀ ॥ सुरी अरु आसुरी अउ पंनगी जे हुती तहा; धुनि के सुनत पै न रही सुधि जासु री ॥ ਕਹੈ ਇਉ ਦਾਸਰੀ, ਸੁ ਐਸੀ ਬਾਜੀ ਬਾਸੁਰੀ; ਸੁ ਮੇਰੇ ਜਾਨੇ, ਯਾ ਮੈ ਸਭ ਰਾਗ ਕੋ ਨਿਵਾਸੁ ਰੀ ॥੩੩੨॥ कहै इउ दासरी, सु ऐसी बाजी बासुरी; सु मेरे जाने, या मै सभ राग को निवासु री ॥३३२॥ ਕਰੁਨਾ ਨਿਧਾਨ ਬੇਦ ਕਹਤ ਬਖਾਨ ਯਾ ਕੀ; ਬੀਚ ਤੀਨ ਲੋਕ ਫੈਲ ਰਹੀ ਹੈ ਸੁ ਬਾਸੁ ਰੀ ॥ करुना निधान बेद कहत बखान या की; बीच तीन लोक फैल रही है सु बासु री ॥ ਦੇਵਨ ਕੀ ਕੰਨਿਆ ਤਾ ਕੀ ਸੁਨਿ ਸੁਨਿ ਸ੍ਰਉਨਨ ਮੈ; ਧਾਈ ਧਾਈ ਆਵੈ ਤਜਿ ਕੈ ਸੁਰਗ ਬਾਸੁ ਰੀ ॥ देवन की कंनिआ ता की सुनि सुनि स्रउनन मै; धाई धाई आवै तजि कै सुरग बासु री ॥ ਹ੍ਵੈ ਕਰਿ ਪ੍ਰਸੰਨ੍ਯ ਰੂਪ ਰਾਗ ਕੋ ਨਿਹਾਰ ਕਹਿਯੋ; ਰਚਿਯੋ ਹੈ ਬਿਧਾਤਾ ਇਹ ਰਾਗਨ ਕੋ ਬਾਸੁ ਰੀ ॥ ह्वै करि प्रसंन्य रूप राग को निहार कहियो; रचियो है बिधाता इह रागन को बासु री ॥ ਰੀਝੇ ਸਭ ਗਨ, ਉਡਗਨ ਭੇ ਮਗਨ; ਜਬ ਬਨ ਉਪਬਨ ਮੈ ਬਜਾਈ ਕਾਨ੍ਹ ਬਾਸੁਰੀ ॥੩੩੩॥ रीझे सभ गन, उडगन भे मगन; जब बन उपबन मै बजाई कान्ह बासुरी ॥३३३॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਕਾਨ੍ਹ ਬਜਾਵਤ ਹੈ ਮੁਰਲੀ; ਅਤਿ ਆਨੰਦ ਕੈ ਮਨਿ ਡੇਰਨ ਆਏ ॥ कान्ह बजावत है मुरली; अति आनंद कै मनि डेरन आए ॥ ਤਾਲ ਬਜਾਵਤ ਕੂਦਤ ਆਵਤ; ਗੋਪ ਸਭੋ ਮਿਲਿ ਮੰਗਲ ਗਾਏ ॥ ताल बजावत कूदत आवत; गोप सभो मिलि मंगल गाए ॥ ਆਪਨ ਹ੍ਵੈ ਧਨਠੀ ਭਗਵਾਨ; ਤਿਨੋ ਪਹਿ ਤੇ ਬਹੁ ਨਾਚ ਨਚਾਏ ॥ आपन ह्वै धनठी भगवान; तिनो पहि ते बहु नाच नचाए ॥ ਰੈਨ ਪਰੀ ਤਬ ਆਪਨ ਆਪਨ; ਸੋਇ ਰਹੇ ਗ੍ਰਿਹਿ ਆਨੰਦ ਪਾਏ ॥੩੩੪॥ रैन परी तब आपन आपन; सोइ रहे ग्रिहि आनंद पाए ॥३३४॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਿਕੰਧੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਬਿਪਨ ਕੀ ਤ੍ਰੀਯਨ ਕੋ ਚਿਤ ਹਰਿ ਭੋਜਨ ਲੇਇ ਉਧਾਰ ਕਰਬੋ ਬਰਨਨੰ ॥ इति स्री दसम सिकंधे बचित्र नाटक ग्रंथे क्रिसनावतारे बिपन की त्रीयन को चित हरि भोजन लेइ उधार करबो बरननं ॥ ਅਥ ਗੋਵਰਧਨ ਗਿਰਿ ਕਰ ਪਰ ਧਾਰਬੋ ॥ अथ गोवरधन गिरि कर पर धारबो ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਇਸੀ ਭਾਂਤਿ ਸੋ; ਕ੍ਰਿਸਨ ਜੀ ਕੀਨੇ ਦਿਵਸ ਬਿਤੀਤ ॥ इसी भांति सो; क्रिसन जी कीने दिवस बितीत ॥ ਹਰਿ ਪੂਜਾ ਕੋ ਦਿਨੁ ਅਯੋ; ਗੋਪ ਬਿਚਾਰੀ ਚੀਤਿ ॥੩੩੫॥ हरि पूजा को दिनु अयो; गोप बिचारी चीति ॥३३५॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਆਯੋ ਹੈ ਇੰਦ੍ਰ ਕੀ ਪੂਜਾ ਕੋ ਦ੍ਯੋਸ; ਸਭੋ ਮਿਲਿ ਗੋਪਿਨ ਬਾਤ ਉਚਾਰੀ ॥ आयो है इंद्र की पूजा को द्योस; सभो मिलि गोपिन बात उचारी ॥ ਭੋਜਨ ਭਾਂਤਿ ਅਨੇਕਨ ਕੋ; ਰੁ ਪੰਚਾਮ੍ਰਿਤ ਕੀ ਕਰੋ ਜਾਇ ਤਯਾਰੀ ॥ भोजन भांति अनेकन को; रु पंचाम्रित की करो जाइ तयारी ॥ ਨੰਦ ਕਹਿਯੋ ਜਬ ਗੋਪਿਨ ਸੋ; ਬਿਧਿ ਅਉਰ ਚਿਤੀ ਮਨ ਬੀਚ ਮੁਰਾਰੀ ॥ नंद कहियो जब गोपिन सो; बिधि अउर चिती मन बीच मुरारी ॥ ਕੋ ਬਪੁਰਾ ਮਘਵਾ? ਹਮਰੀ ਸਮ; ਪੂਜਨ ਜਾਤ ਜਹਾ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਰੀ ॥੩੩੬॥ को बपुरा मघवा? हमरी सम; पूजन जात जहा ब्रिज नारी ॥३३६॥ ਕਬਿਤੁ ॥ कबितु ॥ ਇਹ ਬਿਧਿ ਬੋਲਿਯੋ ਕਾਨ੍ਹ, ਕਰੁਣਾ ਨਿਧਾਨ ਤਾਤ ! ਕਾਹੇ ਕੇ ਨਵਿਤ ਕੋ, ਸਾਮ੍ਰਿਗੀ ਤੈ ਬਨਾਈ ਹੈ? ॥ इह बिधि बोलियो कान्ह, करुणा निधान तात ! काहे के नवित को, साम्रिगी तै बनाई है? ॥ ਕਹਿਯੋ ਐਸੇ ਨੰਦ, ਜੋ ਤ੍ਰਿਲੋਕੀਪਤਿ ਭਾਖੀਅਤ; ਤਾਹੀ ਕੋ ਬਨਾਈ, ਹਰਿ ਕਹਿ ਕੈ ਸੁਨਾਈ ਹੈ ॥ कहियो ऐसे नंद, जो त्रिलोकीपति भाखीअत; ताही को बनाई, हरि कहि कै सुनाई है ॥ ਕਾਹੇ ਕੇ ਨਵਿਤ ਕਹਿਯੋ ਬਾਰਿਦ ਤ੍ਰਿਨਨ ਕਾਜ? ਗਊਅਨ ਕੀ ਰਛ ਕਰੀ ਅਉ ਹੋਤ ਆਈ ਹੈ ॥ काहे के नवित कहियो बारिद त्रिनन काज? गऊअन की रछ करी अउ होत आई है ॥ ਕਹਿਯੋ ਭਗਵਾਨ ਏਤੋ ਲੋਗ ਹੈ ਅਜਾਨ ਬ੍ਰਿਜ; ਈਸਰ ਤੇ ਹੋਤ, ਨਹੀ ਮਘਵਾ ਤੇ ਗਾਈ ਹੈ ॥੩੩੭॥ कहियो भगवान एतो लोग है अजान ब्रिज; ईसर ते होत, नही मघवा ते गाई है ॥३३७॥ |
Dasam Granth |