ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 278 ਜੋਰਿ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਰਿਯੋ ਹਰਿ ਕੋ ਕਰ; ਨਾਥ ! ਸੁਨੋ ਹਮ ਭੂਖ ਲਗੀ ਹੈ ॥ जोरि प्रनाम करियो हरि को कर; नाथ ! सुनो हम भूख लगी है ॥ ਦੂਰ ਹੈ ਸਭ ਗੋਪਿਨ ਕੇ ਘਰ; ਖੇਲਨ ਕੀ ਸਭ ਸੁਧ ਭਗੀ ਹੈ ॥ दूर है सभ गोपिन के घर; खेलन की सभ सुध भगी है ॥ ਡੋਲਤ ਸੰਗ ਲਗੇ ਤੁਮਰੇ ਹਮ; ਕਾਨ੍ਹ ਤਬੈ ਸੁਨਿ ਬਾਤ ਪਗੀ ਹੈ ॥ डोलत संग लगे तुमरे हम; कान्ह तबै सुनि बात पगी है ॥ ਜਾਹੁ ਕਹਿਯੋ ਮਥਰਾ ਗ੍ਰਿਹ ਬਿਪਨ; ਸਤਿ ਕਹਿਯੋ, ਨਹਿ ਬਾਤ ਠਗੀ ਹੈ ॥੩੦੩॥ जाहु कहियो मथरा ग्रिह बिपन; सति कहियो, नहि बात ठगी है ॥३०३॥ ਕਾਨ੍ਹ ਬਾਚ ॥ कान्ह बाच ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਫੇਰਿ ਕਹੀ ਹਰਿ ਜੀ ਸਭ ਗੋਪਨ; ਕੰਸ ਪੁਰੀ ਇਹ ਹੈ ਤਹ ਜਈਐ ॥ फेरि कही हरि जी सभ गोपन; कंस पुरी इह है तह जईऐ ॥ ਜਗ ਕੋ ਮੰਡਲ ਬਿਪਨ ਕੋ ਗ੍ਰਿਹ; ਪੂਛਤ ਪੂਛਤ ਢੂੰਢ ਸੁ ਲਈਐ ॥ जग को मंडल बिपन को ग्रिह; पूछत पूछत ढूंढ सु लईऐ ॥ ਅੰਜੁਲ ਜੋਰਿ ਸਭੈ ਪਰਿ ਪਾਇਨ; ਤਉ ਫਿਰ ਕੈ ਬਿਨਤੀ ਇਹ ਕਈਐ ॥ अंजुल जोरि सभै परि पाइन; तउ फिर कै बिनती इह कईऐ ॥ ਖਾਨ ਕੇ ਕਾਰਨ ਭੋਜਨ ਮਾਗਤ; ਕਾਨ੍ਹ ਛੁਧਾਤੁਰ ਹੈ ਸੁ ਸੁਨਈਐ ॥੩੦੪॥ खान के कारन भोजन मागत; कान्ह छुधातुर है सु सुनईऐ ॥३०४॥ ਮਾਨ ਲਈ ਜੋਊ ਕਾਨ੍ਹ ਕਹੀ; ਪਰਿ ਪਾਇਨ ਸੀਸ ਨਿਵਾਇ ਚਲੇ ॥ मान लई जोऊ कान्ह कही; परि पाइन सीस निवाइ चले ॥ ਚਲਿ ਕੈ ਪੁਰ ਕੰਸ ਬਿਖੈ ਜੋ ਗਏ; ਗ੍ਰਿਹਿ ਬਿਪਨ ਕੇ ਸਭ ਗੋਪ ਭਲੇ ॥ चलि कै पुर कंस बिखै जो गए; ग्रिहि बिपन के सभ गोप भले ॥ ਕਰਿ ਕੋਟਿ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਰੀ ਬਿਨਤੀ; ਫੁਨਿ ਭੋਜਨ ਮਾਗਤ ਕਾਨ੍ਹ ਖਲੇ ॥ करि कोटि प्रनाम करी बिनती; फुनि भोजन मागत कान्ह खले ॥ ਅਬ ਦੇਖਹੁ ਚਾਤੁਰਤਾ ਇਨ ਕੀ; ਧਰਿ ਬਾਲਕ ਮੂਰਤਿ ਬਿਪ ਛਲੇ ॥੩੦੫॥ अब देखहु चातुरता इन की; धरि बालक मूरति बिप छले ॥३०५॥ ਬਿਪ੍ਰ ਬਾਚ ॥ बिप्र बाच ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਕੋਪ ਭਰੇ ਦਿਜ ਬੋਲ ਉਠੇ; ਹਮ ਤੇ ਤੁਮ ਭੋਜਨ ਮਾਗਨ ਆਏ ॥ कोप भरे दिज बोल उठे; हम ते तुम भोजन मागन आए ॥ ਕਾਨ੍ਹ ਬਡੋ ਸਠ ਅਉ ਮੁਸਲੀ; ਹਮਹੂੰ ਤੁਮਹੂੰ ਸਠ ਸੇ ਲਖ ਪਾਏ ॥ कान्ह बडो सठ अउ मुसली; हमहूं तुमहूं सठ से लख पाए ॥ ਪੇਟ ਭਰੈ ਅਪਨੋ ਤਬ ਹੀ; ਜਬ ਆਨਤ ਤੰਦੁਲ ਮਾਗਿ ਪਰਾਏ ॥ पेट भरै अपनो तब ही; जब आनत तंदुल मागि पराए ॥ ਏਤੇ ਪੈ ਖਾਨ ਕੋ ਮਾਗਤ ਹੈ; ਇਹ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਅਤਿ ਬਿਪ ਰਿਸਾਏ ॥੩੦੬॥ एते पै खान को मागत है; इह यौ कहि कै अति बिप रिसाए ॥३०६॥ ਬਿਪਨ ਭੋਜਨ ਜਉ ਨ ਦਯੋ; ਤਬ ਹੀ ਗ੍ਰਿਹ ਗੋਪ ਚਲੇ ਸੁ ਖਿਸਾਨੇ ॥ बिपन भोजन जउ न दयो; तब ही ग्रिह गोप चले सु खिसाने ॥ ਕੰਸ ਪੁਰੀ ਤਜ ਕੈ ਗ੍ਰਿਹ ਬਿਪਨ; ਨਾਖਿ ਚਲੇ ਜਮੁਨਾ ਨਿਜਕਾਨੇ ॥ कंस पुरी तज कै ग्रिह बिपन; नाखि चले जमुना निजकाने ॥ ਬੋਲਿ ਉਠਿਯੋ ਮੁਸਲੀ ਕ੍ਰਿਸਨੰ ਸੰਗਿ; ਅੰਨ੍ਯ ਬਿਨਾ ਜਬ ਆਵਤ ਜਾਨੇ ॥ बोलि उठियो मुसली क्रिसनं संगि; अंन्य बिना जब आवत जाने ॥ ਦੇਖਹੁ ਲੈਨ ਕੋ ਆਵਤ ਥੇ ਦਿਜ; ਦੇਨ ਕੀ ਬੇਰ ਕੋ ਦੂਰ ਪਰਾਨੇ ॥੩੦੭॥ देखहु लैन को आवत थे दिज; देन की बेर को दूर पराने ॥३०७॥ ਕਬਿਤੁ ॥ कबितु ॥ ਬਡੇ ਹੈ ਕੁਮਤੀ ਅਉ ਕੁਜਤੀ ਕੂਰ ਕਾਇਰ ਹੈ; ਬਡੇ ਹੈ ਕਮੂਤ ਅਉ ਕੁਜਾਤਿ ਬਡੇ ਜਗ ਮੈ ॥ बडे है कुमती अउ कुजती कूर काइर है; बडे है कमूत अउ कुजाति बडे जग मै ॥ ਬਡੇ ਚੋਰ ਚੂਹਰੇ ਚਪਾਤੀ ਲੀਏ ਤਜੈ ਪ੍ਰਾਨ; ਕਰੈ ਅਤਿ ਜਾਰੀ ਬਟਪਾਰੀ ਅਉਰ ਮਗ ਮੈ ॥ बडे चोर चूहरे चपाती लीए तजै प्रान; करै अति जारी बटपारी अउर मग मै ॥ ਬੈਠੇ ਹੈ ਅਜਾਨ ਮਾਨੋ ਕਹੀਅਤ ਹੈ ਸਯਾਨੇ ਕਛੂ; ਜਾਨੇ ਨ ਗਿਆਨ ਸਉ ਕੁਰੰਗ ਬਾਧੇ ਪਗ ਮੈ ॥ बैठे है अजान मानो कहीअत है सयाने कछू; जाने न गिआन सउ कुरंग बाधे पग मै ॥ ਬਡੈ ਹੈ ਕੁਛੈਲ ਪੈ ਕਹਾਵਤ ਹੈ ਛੈਲ ਐਸੇ; ਫਿਰਤ ਨਗਰ ਜੈਸੇ ਫਿਰੈ ਢੋਰ ਵਗ ਮੈ ॥੩੦੮॥ बडै है कुछैल पै कहावत है छैल ऐसे; फिरत नगर जैसे फिरै ढोर वग मै ॥३०८॥ ਮੁਸਲੀ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਹ ਸੋ ॥ मुसली बाच कान्ह सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਆਇਸੁ ਹੋਇ ਤਉ ਖੈਚ ਹਲਾ ਸੰਗ; ਮੂਸਲ ਸੋ ਮਥੁਰਾ ਸਭ ਫਾਟੋ ॥ आइसु होइ तउ खैच हला संग; मूसल सो मथुरा सभ फाटो ॥ ਬਿਪਨ ਜਾਇ ਕਹੋ ਪਕਰੋ; ਕਹੋ ਮਾਰਿ ਡਰੋ ਕਹੋ ਰੰਚਕ ਡਾਟੋ ॥ बिपन जाइ कहो पकरो; कहो मारि डरो कहो रंचक डाटो ॥ ਅਉਰ ਕਹੋ ਤੋ ਉਖਾਰਿ ਪੁਰੀ; ਬਲੁ ਕੈ ਅਪੁਨੇ ਜਮੁਨਾ ਮਹਿ ਸਾਟੋ ॥ अउर कहो तो उखारि पुरी; बलु कै अपुने जमुना महि साटो ॥ ਸੰਕਤ ਹੋ ਤੁਮ ਤੇ ਜਦੁਰਾਇ ! ਨ ਹਉ ਇਕਲੋ ਅਰਿ ਕੋ ਸਿਰ ਕਾਟੋ ॥੩੦੯॥ संकत हो तुम ते जदुराइ ! न हउ इकलो अरि को सिर काटो ॥३०९॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |