ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 277 ਉਤ ਜਾਗਤ ਸ੍ਯਾਮ ਇਤੈ ਗੁਪੀਆ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਹਿਤ ਕੈ ਸੰਗਿ ਤਾ ਕੇ ॥ उत जागत स्याम इतै गुपीआ; कबि स्याम कहै हित कै संगि ता के ॥ ਰੀਝ ਰਹੀ ਤਿਹ ਪੈ ਸਭ ਹੀ; ਪਿਖਿ ਨੈਨਨ ਸੋ ਫੁਨਿ ਕਾਨ੍ਹਰ ਬਾਕੇ ॥ रीझ रही तिह पै सभ ही; पिखि नैनन सो फुनि कान्हर बाके ॥ ਪ੍ਰੇਮ ਛਕੀ ਨ ਪਰੈ ਇਨ ਕੋ ਕਲਿ; ਕਾਮ ਬਢਿਯੋ ਅਤਿ ਹੀ ਤਨ ਵਾ ਕੇ ॥ प्रेम छकी न परै इन को कलि; काम बढियो अति ही तन वा के ॥ ਖੇਲਹਿ ਪ੍ਰਾਤਹਿ ਕਾਲ ਭਏ ਹਮ; ਨਾਹਿ ਲਖੈ ਹਮ ਕੈ ਜਨ ਗਾ ਕੇ ॥੨੯੫॥ खेलहि प्रातहि काल भए हम; नाहि लखै हम कै जन गा के ॥२९५॥ ਪ੍ਰਾਤ ਭਯੋ ਚੁਹਲਾਤ ਚਿਰੀ; ਜਲਜਾਤ ਖਿਰੇ ਬਨ ਗਾਇ ਛਿਰਾਨੀ ॥ प्रात भयो चुहलात चिरी; जलजात खिरे बन गाइ छिरानी ॥ ਗੋਪ ਜਗੇ ਪਤਿ ਗੋਪ ਜਗਿਯੋ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਜਗੀ ਅਰੁ ਗੋਪਨਿ ਰਾਨੀ ॥ गोप जगे पति गोप जगियो; कबि स्याम जगी अरु गोपनि रानी ॥ ਜਾਗ ਉਠੇ ਤਬ ਹੀ ਕਰੁਨਾਨਿਧਿ; ਜਾਗਿ ਉਠਿਯੋ ਮੁਸਲੀਧਰ ਮਾਨੀ ॥ जाग उठे तब ही करुनानिधि; जागि उठियो मुसलीधर मानी ॥ ਗੋਪ ਗਏ ਉਤ ਨ੍ਹਾਨ ਕਰੈ; ਇਤ ਕਾਨ੍ਹ ਚਲੇ ਗੁਪੀਆ ਨਿਜਕਾਨੀ ॥੨੯੬॥ गोप गए उत न्हान करै; इत कान्ह चले गुपीआ निजकानी ॥२९६॥ ਬਾਤ ਕਹੈ ਰਸ ਕੀ ਹਸ ਕੈ; ਨਹਿ ਅਉਰ ਕਥਾ ਰਸ ਕੀ ਕੋਊ ਭਾਖੈ ॥ बात कहै रस की हस कै; नहि अउर कथा रस की कोऊ भाखै ॥ ਚੰਚਲ ਸ੍ਰੀਪਤਿ ਕੇ ਅਪੁਨੇ ਦ੍ਰਿਗ; ਮੋਹਿ ਤਿਨੈ ਬਤੀਆ ਇਹ ਆਖੈ ॥ चंचल स्रीपति के अपुने द्रिग; मोहि तिनै बतीआ इह आखै ॥ ਬਾਤ ਨ ਜਾਨਤ ਹੋ ਰਸ ਕੀ; ਰਸ ਜਾਨਤ ਸੋ ਨਰ ਜੋ ਰਸ ਗਾਖੈ ॥ बात न जानत हो रस की; रस जानत सो नर जो रस गाखै ॥ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪੜੈ, ਕਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕੜੈ; ਰਸ ਰੀਤਿਨ ਚੀਤ ਸੁਨੋ ਸੋਈ ਚਾਖੈ ॥੨੯੭॥ प्रीति पड़ै, करि प्रीति कड़ै; रस रीतिन चीत सुनो सोई चाखै ॥२९७॥ ਗੋਪੀ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਹ ਸੋ ॥ गोपी बाच कान्ह सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਮੀਤ ! ਕਹੋ ਰਸ ਰੀਤਿ ਸਬੈ; ਹਮ ਪ੍ਰੀਤਿ ਭਈ ਸੁਨਬੇ ਬਤੀਆ ਕੀ ॥ मीत ! कहो रस रीति सबै; हम प्रीति भई सुनबे बतीआ की ॥ ਅਉਰ ਭਈ ਤੁਹਿ ਦੇਖਨਿ ਕੀ; ਤੁਮ ਪ੍ਰੀਤਿ ਭਈ ਹਮਰੀ ਛਤੀਆ ਕੀ ॥ अउर भई तुहि देखनि की; तुम प्रीति भई हमरी छतीआ की ॥ ਰੀਝਿ ਲਗੀ ਕਹਨੇ ਮੁਖ ਤੇ ਹਸਿ; ਸੁੰਦਰ ਬਾਤ ਇਸੀ ਗਤੀਆ ਕੀ ॥ रीझि लगी कहने मुख ते हसि; सुंदर बात इसी गतीआ की ॥ ਨੇਹ ਲਗਿਯੋ ਹਰਿ ਸੋ ਭਈ ਮੋਛਨ; ਹੋਤਿ ਇਤੀ ਗਤਿ ਹੈ ਸੁ ਤ੍ਰੀਆ ਕੀ ॥੨੯੮॥ नेह लगियो हरि सो भई मोछन; होति इती गति है सु त्रीआ की ॥२९८॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਕੰਧ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਚੀਰ ਹਰਨ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥ इति स्री दसम सकंध बचित्र नाटक ग्रंथे क्रिसनावतारे चीर हरन धिआइ समापतं ॥ ਅਥ ਬਿਪਨ ਗ੍ਰਿਹ ਗੋਪ ਪਠੈਬੋ ॥ अथ बिपन ग्रिह गोप पठैबो ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਕੈ ਕ੍ਰੀੜਾ ਇਨ ਸੋ ਕ੍ਰਿਸਨ; ਕੈ ਜਮੁਨਾ ਇਸਨਾਨੁ ॥ कै क्रीड़ा इन सो क्रिसन; कै जमुना इसनानु ॥ ਬਹੁਰ ਸ੍ਯਾਮ ਬਨ ਕੋ ਗਏ; ਗਊ ਸੁ ਤ੍ਰਿਨਨ ਚਰਾਨ ॥੨੯੯॥ बहुर स्याम बन को गए; गऊ सु त्रिनन चरान ॥२९९॥ ਕ੍ਰਿਸਨ ਸਰਾਹਤ ਤਰਨ ਕੋ; ਬਨ ਮੈ ਆਗੇ ਗਏ ॥ क्रिसन सराहत तरन को; बन मै आगे गए ॥ ਸੰਗ ਗ੍ਵਾਰ ਜੇਤੇ ਹੁਤੇ; ਤੇ ਸਭ ਭੂਖਿ ਭਏ ॥੩੦੦॥ संग ग्वार जेते हुते; ते सभ भूखि भए ॥३००॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਪਤ੍ਰ ਭਲੇ ਤਿਨ ਕੇ ਸੁਭ ਫੂਲ; ਭਲੇ ਫਲ ਹੈ ਸੁਭ ਸੋਭ ਸੁਹਾਈ ॥ पत्र भले तिन के सुभ फूल; भले फल है सुभ सोभ सुहाई ॥ ਭੂਖ ਲਗੇ ਘਰ ਕੋ ਉਮਗੇ; ਪੈ ਬਿਰਾਜਨ ਕੋ ਸੁਖਦਾ ਪਰਛਾਈ ॥ भूख लगे घर को उमगे; पै बिराजन को सुखदा परछाई ॥ ਕਾਨ੍ਹ ਤਰੈ ਤਿਹ ਕੇ ਮੁਰਲੀ; ਗਹਿ ਕੈ ਕਰ ਮੋ ਮੁਖ ਸਾਥ ਬਜਾਈ ॥ कान्ह तरै तिह के मुरली; गहि कै कर मो मुख साथ बजाई ॥ ਠਾਢਿ ਰਹਿਯੋ ਸੁਨਿ ਪਉਨ ਘਰੀ ਇਕ; ਥਕਤ ਰਹੀ ਜਮੁਨਾ ਉਰਝਾਈ ॥੩੦੧॥ ठाढि रहियो सुनि पउन घरी इक; थकत रही जमुना उरझाई ॥३०१॥ ਮਾਲਸਿਰੀ ਅਰੁ ਜੈਤਸਿਰੀ ਸੁਭ; ਸਾਰੰਗ ਬਾਜਤ ਹੈ ਅਰੁ ਗਉਰੀ ॥ मालसिरी अरु जैतसिरी सुभ; सारंग बाजत है अरु गउरी ॥ ਸੋਰਠਿ ਸੁਧ ਮਲਾਰ ਬਿਲਾਵਲ; ਮੀਠੀ ਹੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਤੇ, ਨਹ ਕਉਰੀ ॥ सोरठि सुध मलार बिलावल; मीठी है अम्रित ते, नह कउरी ॥ ਕਾਨ੍ਹ ਬਜਾਵਤ ਹੈ ਮੁਰਲੀ; ਸੁਨਿ ਹੋਤ ਸੁਰੀ ਅਸੁਰੀ ਸਭ ਬਉਰੀ ॥ कान्ह बजावत है मुरली; सुनि होत सुरी असुरी सभ बउरी ॥ ਆਇ ਗਈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਸੁਨਿ; ਪੈ ਤਰੁਨੀ ਹਰਨੀ ਜਿਮੁ ਦਉਰੀ ॥੩੦੨॥ आइ गई ब्रिखभान सुता सुनि; पै तरुनी हरनी जिमु दउरी ॥३०२॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |