ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 272 ਫੇਰਿ ਕਹੀ ਹਰਿ ਜੀ ਤਿਨ ਸੋ; ਰਿਝ ਕੈ ਇਹ ਬਾਤ ਸੁਨੋ ਤੁਮ ਮੇਰੀ ॥ फेरि कही हरि जी तिन सो; रिझ कै इह बात सुनो तुम मेरी ॥ ਜੋਰਿ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਰੋ ਹਮਰੋ; ਕਰ ਲਾਜ ਕੀ ਕਾਟਿ ਸਭੈ ਤੁਮ ਬੇਰੀ ॥ जोरि प्रनाम करो हमरो; कर लाज की काटि सभै तुम बेरी ॥ ਬਾਰ ਹੀ ਬਾਰ ਕਹਿਯੋ ਤੁਮ ਸੋ; ਮੁਹਿ ਮਾਨਹੁ ਸੀਘ੍ਰ ਕਿਧੋ ਇਹ ਹੇ ਰੀ ! ॥ बार ही बार कहियो तुम सो; मुहि मानहु सीघ्र किधो इह हे री ! ॥ ਨਾਤੁਰ ਜਾਇ ਕਹੋ ਸਭ ਹੀ ਪਹਿ; ਸਉਹ ਲਗੈ ਫੁਨਿ ਠਾਕੁਰ ਕੇਰੀ ॥੨੫੬॥ नातुर जाइ कहो सभ ही पहि; सउह लगै फुनि ठाकुर केरी ॥२५६॥ ਗੋਪੀ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਹ ਸੋ ॥ गोपी बाच कान्ह सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਜੋ ਤੁਮ ਜਾਇ ਕਹੋ ਤਿਨ ਹੀ ਪਹਿ; ਤੋ ਹਮ ਬਾਤ ਬਨਾਵਹਿ ਐਸੇ ॥ जो तुम जाइ कहो तिन ही पहि; तो हम बात बनावहि ऐसे ॥ ਚੀਰ ਹਰੇ ਹਮਰੇ ਹਰਿ ਜੀ; ਦਈ ਬਾਰਿ ਤੇ ਨਿਆਰੀ ਕਢੈ ਹਮ ਕੈਸੇ? ॥ चीर हरे हमरे हरि जी; दई बारि ते निआरी कढै हम कैसे? ॥ ਭੇਦ ਕਹੈ ਸਭ ਹੀ ਜਸੁਧਾ ਪਹਿ; ਤੋਹਿ ਕਰੈ ਸਰਮਿੰਦਤ ਵੈਸੇ ॥ भेद कहै सभ ही जसुधा पहि; तोहि करै सरमिंदत वैसे ॥ ਜਿਉ ਨਰ ਕੋ ਗਹਿ ਕੈ ਤਿਰੀਯਾ ਹੂੰ; ਸੁ ਮਾਰਤ ਲਾਤਨ ਮੂਕਨ ਜੈਸੇ ॥੨੫੭॥ जिउ नर को गहि कै तिरीया हूं; सु मारत लातन मूकन जैसे ॥२५७॥ ਕਾਨ੍ਹ ਬਾਚ ॥ कान्ह बाच ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਬਾਤ ਕਹੀ ਤਬ ਇਹ ਹਰੀ; ਕਾਹਿ ਬੰਧਾਵਤ ਮੋਹਿ? ॥ बात कही तब इह हरी; काहि बंधावत मोहि? ॥ ਨਮਸਕਾਰ ਜੋ ਨ ਕਰੋ; ਮੋਹਿ ਦੁਹਾਈ ਤੋਹਿ ॥੨੫੮॥ नमसकार जो न करो; मोहि दुहाई तोहि ॥२५८॥ ਗੋਪੀ ਬਾਚ ॥ गोपी बाच ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਕਾਹਿ ਖਿਝਾਵਤ ਹੋ ਹਮ ਕੋ? ਅਰੁ ਦੇਤ ਕਹਾ? ਜਦੁਰਾਇ ! ਦੁਹਾਈ ॥ काहि खिझावत हो हम को? अरु देत कहा? जदुराइ ! दुहाई ॥ ਜਾ ਬਿਧਿ ਕਾਰਨ ਬਾਤ ਬਨਾਵਤ; ਸੋ ਬਿਧਿ ਹਮ ਹੂੰ ਲਖਿ ਪਾਈ ॥ जा बिधि कारन बात बनावत; सो बिधि हम हूं लखि पाई ॥ ਭੇਦ ਕਰੋ ਹਮ ਸੋ ਤੁਮ ਨਾਹਕ; ਬਾਤ ਇਹੈ ਮਨ ਮੈ ਤੁਹਿ ਆਈ ॥ भेद करो हम सो तुम नाहक; बात इहै मन मै तुहि आई ॥ ਸਉਹ ਲਗੈ ਹਮ ਠਾਕੁਰ ਕੀ; ਜੁ ਰਹੈ ਤੁਮਰੀ ਬਿਨੁ ਮਾਤ ਸੁਨਾਈ ॥੨੫੯॥ सउह लगै हम ठाकुर की; जु रहै तुमरी बिनु मात सुनाई ॥२५९॥ ਕਾਨ੍ਹ ਬਾਚ ਗੁਪੀਆ ਸੋ ॥ कान्ह बाच गुपीआ सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਮਾ ਸੁਨਿ ਹੈ ਤਬ ਕਾ ਕਰਿ ਹੈ? ਹਮਰੋ, ਸੁਨਿ ਲੇਹੁ ਸਭੈ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਰੀ ! ॥ मा सुनि है तब का करि है? हमरो, सुनि लेहु सभै ब्रिज नारी ! ॥ ਬਾਤ ਕਹੀ ਤੁਮ ਮੂੜਨ ਕੀ; ਹਮ ਜਾਨਤ ਹੈ ਤੁਮ ਹੋ ਸਭ ਬਾਰੀ ॥ बात कही तुम मूड़न की; हम जानत है तुम हो सभ बारी ॥ ਸੀਖਤ ਹੋ ਰਸ ਰੀਤਿ ਅਬੈ ਇਹ; ਕਾਨ੍ਹ ਕਹੀ ਤੁਮ ਹੋ ਮੁਹਿ ਪਿਆਰੀ ॥ सीखत हो रस रीति अबै इह; कान्ह कही तुम हो मुहि पिआरी ॥ ਖੇਲਨ ਕਾਰਨ ਕੋ ਹਮ ਹੂੰ; ਜੁ ਹਰੀ ਛਲ ਕੈ ਤੁਮ ਸੁੰਦਰ ਸਾਰੀ ॥੨੬੦॥ खेलन कारन को हम हूं; जु हरी छल कै तुम सुंदर सारी ॥२६०॥ ਗੋਪੀ ਬਾਚ ॥ गोपी बाच ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਫੇਰਿ ਕਹੀ ਮੁਖ ਤੇ ਇਮ ਗੋਪਿਨ; ਬਾਤ ਇਸੀ ਮਨੁ ਏ ਪਟ ਦੈਹੋ ॥ फेरि कही मुख ते इम गोपिन; बात इसी मनु ए पट दैहो ॥ ਸਉਹ ਕਰੋ ਮੁਸਲੀਧਰ ਕੀ; ਜਸੁਧਾ ਨੰਦ ਕੀ, ਹਮ ਕੋ ਡਰ ਕੈਹੋ ॥ सउह करो मुसलीधर की; जसुधा नंद की, हम को डर कैहो ॥ ਕਾਨ੍ਹ ! ਬਿਚਾਰਿ ਪਿਖੋ ਮਨ ਮੈ; ਇਨ ਬਾਤਨ ਤੇ ਤੁਮ ਨ ਕਿਛੁ ਪੈਹੋ ॥ कान्ह ! बिचारि पिखो मन मै; इन बातन ते तुम न किछु पैहो ॥ ਦੇਹੁ ਕਹਿਯੋ ਜਲ ਮੈ ਹਮ ਕੋ; ਇਹ ਦੇਹਿ ਅਸੀਸ ਸਭੈ ਤੁਹਿ ਜੈਹੋ ॥੨੬੧॥ देहु कहियो जल मै हम को; इह देहि असीस सभै तुहि जैहो ॥२६१॥ ਗੋਪੀ ਬਾਚ ॥ गोपी बाच ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਫੇਰਿ ਕਹੀ ਮੁਖ ਤੇ ਮਿਲਿ ਗੋਪਨ; ਨੇਹ ਲਗੈ ਹਰਿ ਜੀ ! ਨਹਿ ਜੋਰੀ ॥ फेरि कही मुख ते मिलि गोपन; नेह लगै हरि जी ! नहि जोरी ॥ ਨੈਨਨ ਸਾਥ ਲਗੈ, ਸੋਊ ਨੇਹੁ; ਕਹੈ ਮੁਖ ਤੇ ਇਹ ਸਾਵਲ ਗੋਰੀ ॥ नैनन साथ लगै, सोऊ नेहु; कहै मुख ते इह सावल गोरी ॥ ਕਾਨ੍ਹ ਕਹੀ ਹਸਿ ਕੈ ਇਹ ਬਾਤ; ਸੁਨੋ ਰਸ ਰੀਤਿ ਕਹੋ ਮਮ ਹੋਰੀ ॥ कान्ह कही हसि कै इह बात; सुनो रस रीति कहो मम होरी ॥ ਆਖਨ ਸਾਥ ਲਗੈ ਟਕਵਾ; ਫੁਨਿ ਹਾਥਨ ਸਾਥ ਲਗੈ ਸੁਭ ਸੋਰੀ ॥੨੬੨॥ आखन साथ लगै टकवा; फुनि हाथन साथ लगै सुभ सोरी ॥२६२॥ ਫੇਰਿ ਕਹੀ ਮੁਖਿ ਤੇ ਗੁਪੀਆ; ਹਮਰੇ ਪਟ ਦੇਹੁ ਕਹਿਯੋ ਨੰਦ ਲਾਲਾ ! ॥ फेरि कही मुखि ते गुपीआ; हमरे पट देहु कहियो नंद लाला ! ॥ ਫੇਰਿ ਇਸਨਾਨ ਕਰੈ ਨ ਇਹਾ; ਕਹਿ ਹੈ ਹਮਿ ਲੋਗਨ ਆਛਨ ਬਾਲਾ ॥ फेरि इसनान करै न इहा; कहि है हमि लोगन आछन बाला ॥ ਜੋਰਿ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਰੋ ਹਮ ਕੋ; ਕਰ ਬਾਹਰ ਹ੍ਵੈ ਜਲ ਤੇ ਤਤਕਾਲਾ ॥ जोरि प्रनाम करो हम को; कर बाहर ह्वै जल ते ततकाला ॥ ਕਾਨ੍ਹ ਕਹੀ ਹਸਿ ਕੈ ਮੁਖਿ ਤੈ; ਕਰਿ ਹੋ ਨਹੀ ਢੀਲ, ਦੇਉ ਪਟ ਹਾਲਾ ॥੨੬੩॥ कान्ह कही हसि कै मुखि तै; करि हो नही ढील, देउ पट हाला ॥२६३॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |