ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 269 ਤਨ ਕਾਮ ਭਰੀ ਗੁਪੀਆ ਸਭ ਹੀ; ਮੁਖ ਤੇ ਇਹ ਭਾਤਨ ਜਵਾਬ ਭਨੋ ॥ तन काम भरी गुपीआ सभ ही; मुख ते इह भातन जवाब भनो ॥ ਮੁਖ ਕਾਨ੍ਹ ਗੁਲਾਬ ਕੋ ਫੂਲ ਭਯੋ; ਇਹ ਨਾਲਿ ਗੁਲਾਬ ਚੁਆਤ ਮਨੋ ॥੨੩੫॥ मुख कान्ह गुलाब को फूल भयो; इह नालि गुलाब चुआत मनो ॥२३५॥ ਮੋਹਿ ਰਹੇ ਸੁਨਿ ਕੈ ਧੁਨਿ ਕੌ ਮ੍ਰਿਗ; ਮੋਹਿ ਪਸਾਰ ਗੇ ਖਗ ਪੈ ਪਖਾ ॥ मोहि रहे सुनि कै धुनि कौ म्रिग; मोहि पसार गे खग पै पखा ॥ ਨੀਰ ਬਹਿਓ ਜਮੁਨਾ ਉਲਟੋ; ਪਿਖਿ ਕੈ ਤਿਹ ਕੋ ਨਰ ਖੋਲ ਰੇ ਚਖਾ ॥ नीर बहिओ जमुना उलटो; पिखि कै तिह को नर खोल रे चखा ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਨ ਕੋ ਸੁਨਿ ਕੈ; ਬਛੁਰਾ ਮੁਖ ਸੋ ਕਛੁ ਨ ਚੁਗੈ ਕਖਾ ॥ स्याम कहै तिन को सुनि कै; बछुरा मुख सो कछु न चुगै कखा ॥ ਛੋਡਿ ਚਲੀ ਪਤਨੀ ਅਪਨੇ ਪਤਿ; ਤਾਰਕ ਹ੍ਵੈ ਜਿਮ ਡਾਰਤ ਲਖਾ ॥੨੩੬॥ छोडि चली पतनी अपने पति; तारक ह्वै जिम डारत लखा ॥२३६॥ ਕੋਕਿਲ ਕੀਰ ਕੁਰੰਗਨ ਕੇਹਰਿ; ਮੈਨ ਰਹਿਯੋ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਮਤਵਾਰੋ ॥ कोकिल कीर कुरंगन केहरि; मैन रहियो ह्वै कै मतवारो ॥ ਰੀਝ ਰਹੇ ਸਭ ਹੀ ਪੁਰ ਕੇ ਜਨ; ਆਨਨ ਪੈ ਇਹ ਤੈ ਸਸਿ ਹਾਰੋ ॥ रीझ रहे सभ ही पुर के जन; आनन पै इह तै ससि हारो ॥ ਅਉ ਇਹ ਕੀ ਮੁਰਲੀ ਜੁ ਬਜੈ; ਤਿਹ ਊਪਰਿ ਰਾਗ ਸਭੈ ਫੁਨਿ ਵਾਰੋ ॥ अउ इह की मुरली जु बजै; तिह ऊपरि राग सभै फुनि वारो ॥ ਨਾਰਦ ਜਾਤ ਥਕੈ ਇਹ ਤੈ; ਬੰਸੁਰੀ ਜੁ ਬਜਾਵਤ ਕਾਨਰ ਕਾਰੋ ॥੨੩੭॥ नारद जात थकै इह तै; बंसुरी जु बजावत कानर कारो ॥२३७॥ ਲੋਚਨ ਹੈ ਮ੍ਰਿਗ ਕੇ ਕਟਿ ਕੇਹਰਿ; ਨਾਕ ਕਿਧੋ ਸੁਕ ਸੋ ਤਿਹ ਕੋ ਹੈ ॥ लोचन है म्रिग के कटि केहरि; नाक किधो सुक सो तिह को है ॥ ਗ੍ਰੀਵ ਕਪੋਤ ਸੀ ਹੈ ਤਿਹ ਕੀ; ਅਧਰਾ ਪੀਆ ਸੇ ਹਰਿ ਮੂਰਤਿ ਜੋ ਹੈ ॥ ग्रीव कपोत सी है तिह की; अधरा पीआ से हरि मूरति जो है ॥ ਕੋਕਿਲ ਅਉ ਪਿਕ ਸੇ ਬਚਨਾਮ੍ਰਿਤ; ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਕਬਿ ਸੁੰਦਰ ਸੋਹੈ ॥ कोकिल अउ पिक से बचनाम्रित; स्याम कहै कबि सुंदर सोहै ॥ ਪੈ ਇਹ ਤੇ ਲਜ ਕੈ ਅਬ ਬੋਲਤ; ਮੂਰਤਿ ਲੈਨ ਕਰੈ ਖਗ ਰੋਹੈ ॥੨੩੮॥ पै इह ते लज कै अब बोलत; मूरति लैन करै खग रोहै ॥२३८॥ ਫੂਲ ਗੁਲਾਬ ਨ ਲੇਤ ਹੈ ਤਾਬ; ਸਹਾਬ ਕੋ ਆਬ ਹ੍ਵੈ ਦੇਖਿ ਖਿਸਾਨੋ ॥ फूल गुलाब न लेत है ताब; सहाब को आब ह्वै देखि खिसानो ॥ ਪੈ ਕਮਲਾ ਦਲ ਨਰਗਸ ਕੋ ਗੁਲ; ਲਜਤ ਹ੍ਵੈ ਫੁਨਿ ਦੇਖਤ ਤਾਨੋ ॥ पै कमला दल नरगस को गुल; लजत ह्वै फुनि देखत तानो ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਕਿਧੋ ਅਪੁਨੇ ਮਨ ਮੈ; ਬਰਤਾ ਗਨਿ ਕੈ ਕਬਿਤਾ ਇਹ ਠਾਨੋ ॥ स्याम किधो अपुने मन मै; बरता गनि कै कबिता इह ठानो ॥ ਦੇਖਨ ਕੋ ਇਨ ਕੇ ਸਮ ਪੂਰਬ; ਪਛਮ ਡੋਲੈ ਲਹੈ ਨਹਿ ਆਨੋ ॥੨੩੯॥ देखन को इन के सम पूरब; पछम डोलै लहै नहि आनो ॥२३९॥ ਮੰਘਰ ਮੈ ਸਭ ਹੀ ਗੁਪੀਆ; ਮਿਲਿ ਪੂਜਤ ਚੰਡਿ ਪਤੇ ਹਰਿ ਕਾਜੈ ॥ मंघर मै सभ ही गुपीआ; मिलि पूजत चंडि पते हरि काजै ॥ ਪ੍ਰਾਤ ਸਮੇ ਜਮੁਨਾ ਮਧਿ ਨ੍ਹਾਵਤ; ਦੇਖਿ ਤਿਨੈ ਜਲਜੰ ਮੁਖ ਲਾਜੈ ॥ प्रात समे जमुना मधि न्हावत; देखि तिनै जलजं मुख लाजै ॥ ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਬਿਲਾਵਲ ਮੈ ਜੁਰਿ; ਬਾਹਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਥਾ ਇਹ ਸਾਜੈ ॥ गावत गीत बिलावल मै जुरि; बाहनि स्याम कथा इह साजै ॥ ਅੰਗਿ ਅਨੰਗ ਬਢਿਓ ਤਿਨ ਕੇ; ਪਿਖ ਕੈ ਜਿਹ ਲਾਜ ਕੋ ਭਾਜਨ ਭਾਜੈ ॥੨੪੦॥ अंगि अनंग बढिओ तिन के; पिख कै जिह लाज को भाजन भाजै ॥२४०॥ ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਬਿਲਾਵਲ ਮੈ; ਸਭ ਹੀ ਮਿਲਿ ਗੋਪਿਨ ਉਜਲ ਕਾਰੀ ॥ गावत गीत बिलावल मै; सभ ही मिलि गोपिन उजल कारी ॥ ਕਾਨਰ ਕੋ ਭਰਤਾ ਕਰਬੇ ਕਹੁ; ਬਾਛਤ ਹੈ ਪਤਲੀ ਅਰੁ ਭਾਰੀ ॥ कानर को भरता करबे कहु; बाछत है पतली अरु भारी ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਕਰੈ ਤਿਨ ਕੇ ਮੁਖ ਕੌ ਪਿਖਿ; ਜੋਤਿ ਕਲਾ ਸਸਿ ਕੀ ਫੁਨਿ ਹਾਰੀ ॥ स्याम करै तिन के मुख कौ पिखि; जोति कला ससि की फुनि हारी ॥ ਨ੍ਹਾਵਤ ਹੈ ਜਮੁਨਾ ਜਲ ਮੈ; ਜਨੁ ਫੂਲ ਰਹੀ ਗ੍ਰਿਹ ਮੈ ਫੁਲਵਾਰੀ ॥੨੪੧॥ न्हावत है जमुना जल मै; जनु फूल रही ग्रिह मै फुलवारी ॥२४१॥ ਨ੍ਹਾਵਤ ਹੈ ਗੁਪੀਆ ਜਲ ਮੈ; ਤਿਨ ਕੇ ਮਨ ਮੈ ਫੁਨਿ ਹਉਲ ਨ ਕੋ ॥ न्हावत है गुपीआ जल मै; तिन के मन मै फुनि हउल न को ॥ ਗੁਨ ਗਾਵਤ ਤਾਲ ਬਜਾਵਤ ਹੈ; ਤਿਹ ਜਾਇ ਕਿਧੌ ਇਕ ਠਉਲਨ ਕੋ ॥ गुन गावत ताल बजावत है; तिह जाइ किधौ इक ठउलन को ॥ ਮੁਖਿ ਤੇ ਉਚਰੈ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਸਭੈ; ਇਤਨੋ ਸੁਖ ਨ ਹਰਿ ਧਉਲਨ ਕੋ ॥ मुखि ते उचरै इह भांति सभै; इतनो सुख न हरि धउलन को ॥ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਬਿਰਾਜਤ ਹੈ ਅਤਿ ਸਹੀ; ਇਕ ਬਨਿਓ ਸਰ ਸੁੰਦਰ ਕਉਲਨ ਕੋ ॥੨੪੨॥ कबि स्याम बिराजत है अति सही; इक बनिओ सर सुंदर कउलन को ॥२४२॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |