ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 257 ਘਾਸਿ ਭਲੋ ਦ੍ਰੁਮ ਛਾਹ ਭਲੀ; ਜਮੁਨਾ ਢਿਗ ਹੈ ਨਗ ਹੈ ਤਟਿ ਜਾ ਕੇ ॥ घासि भलो द्रुम छाह भली; जमुना ढिग है नग है तटि जा के ॥ ਕੋਟਿ ਝਰੈ ਝਰਨਾ ਤਿਹ ਤੇ; ਜਗ ਮੈ ਸਮਤੁਲਿ ਨਹੀ ਕਛੁ ਤਾ ਕੇ ॥ कोटि झरै झरना तिह ते; जग मै समतुलि नही कछु ता के ॥ ਬੋਲਤ ਹੈ ਪਿਕ ਕੋਕਿਲ ਮੋਰ; ਕਿਧੌ ਘਨ ਮੈ ਚਹੁੰ ਓਰਨ ਵਾ ਕੇ ॥ बोलत है पिक कोकिल मोर; किधौ घन मै चहुं ओरन वा के ॥ ਬੇਗ ਚਲੋ ਤੁਮ ਗੋਕੁਲ ਕੋ ਤਜਿ; ਪੁੰਨ ਹਜਾਰ ਅਬੈ ਤੁਮ ਗਾ ਕੇ ॥੧੫੦॥ बेग चलो तुम गोकुल को तजि; पुंन हजार अबै तुम गा के ॥१५०॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਨੰਦ ਸਭੈ ਗੋਪਨ ਸਨੈ; ਬਾਤ ਕਹੀ ਇਹ ਠਉਰ ॥ नंद सभै गोपन सनै; बात कही इह ठउर ॥ ਤਜਿ ਗੋਕੁਲ ਬ੍ਰਿਜ ਕੋ ਚਲੇ; ਇਹ ਤੇ ਭਲੀ ਨ ਅਉਰ ॥੧੫੧॥ तजि गोकुल ब्रिज को चले; इह ते भली न अउर ॥१५१॥ ਲਟਪਟ ਬਾਧੇ ਉਠਿ ਚਲੇ; ਆਏ ਜਬ ਬ੍ਰਿਜਿ ਹੀਰ ॥ लटपट बाधे उठि चले; आए जब ब्रिजि हीर ॥ ਦੇਖਿਓ ਅਪਨੇ ਨੈਨ ਭਰਿ; ਬਹਿਤੋ ਜਮੁਨਾ ਤੀਰ ॥੧੫੨॥ देखिओ अपने नैन भरि; बहितो जमुना तीर ॥१५२॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਆਇਸ ਪਾਇ ਕੈ ਨੰਦਹਿ ਕੋ ਸਭ; ਗੋਪਨ ਜਾਇ ਭਲੇ ਰਥ ਸਾਜੇ ॥ आइस पाइ कै नंदहि को सभ; गोपन जाइ भले रथ साजे ॥ ਬੈਠਿ ਸਭੈ ਤਿਨ ਪੈ ਤਿਰੀਆ ਸੰਗਿ; ਗਾਵਤ ਜਾਤ ਬਜਾਵਤ ਬਾਜੇ ॥ बैठि सभै तिन पै तिरीआ संगि; गावत जात बजावत बाजे ॥ ਹੇਮ ਕੋ ਦਾਨੁ ਕਰੈ ਜੁ ਦੋਊ; ਹਰਿ ਗੋਦ ਲਏ ਜਸੁਦਾ ਇਮ ਰਾਜੈ ॥ हेम को दानु करै जु दोऊ; हरि गोद लए जसुदा इम राजै ॥ ਕੈਧਉ ਸੈਲ ਸੁਤਾ ਗਿਰਿ ਭੀਤਰ; ਊਚ ਮਨੋ ਮਨਿ ਨੀਲ ਬਿਰਾਜੈ ॥੧੫੩॥ कैधउ सैल सुता गिरि भीतर; ऊच मनो मनि नील बिराजै ॥१५३॥ ਗੋਪ ਗਏ ਤਜਿ ਗੋਕੁਲ ਕੋ ਬ੍ਰਿਜ; ਆਪਨੇ ਆਪਨੇ ਡੇਰਨ ਆਏ ॥ गोप गए तजि गोकुल को ब्रिज; आपने आपने डेरन आए ॥ ਡਾਰ ਦਈ ਲਸੀਆ ਅਰੁ ਅਛਤ; ਬਾਹਰਿ ਭੀਤਰਿ ਧੂਪ ਜਗਾਏ ॥ डार दई लसीआ अरु अछत; बाहरि भीतरि धूप जगाए ॥ ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਜਸੁ ਊਚ ਮਹਾ; ਕਬਿ ਨੈ ਮੁਖ ਤੇ ਇਮ ਭਾਖਿ ਸੁਨਾਏ ॥ ता छबि को जसु ऊच महा; कबि नै मुख ते इम भाखि सुनाए ॥ ਰਾਜ ਬਿਭੀਛਨ ਦੈ ਕਿਧੌ ਲੰਕ ਕੋ; ਰਾਮ ਜੀ ਧਾਮ ਪਵਿਤ੍ਰ ਕਰਾਏ ॥੧੫੪॥ राज बिभीछन दै किधौ लंक को; राम जी धाम पवित्र कराए ॥१५४॥ ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ਦੋਹਰਾ ॥ कबियो बाच दोहरा ॥ ਗੋਪ ਸਭੈ ਬ੍ਰਿਜ ਪੁਰ ਬਿਖੈ; ਬੈਠੇ ਹਰਖ ਬਢਾਇ ॥ गोप सभै ब्रिज पुर बिखै; बैठे हरख बढाइ ॥ ਅਬ ਮੈ ਲੀਲਾ ਕ੍ਰਿਸਨ ਕੀ; ਮੁਖ ਤੇ ਕਹੋ ਸੁਨਾਇ ॥੧੫੫॥ अब मै लीला क्रिसन की; मुख ते कहो सुनाइ ॥१५५॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਸਾਤ ਬਿਤੀਤ ਭਏ ਜਬ ਸਾਲ; ਲਗੇ ਤਬ ਕਾਨ੍ਹ ਚਰਾਵਨ ਗਊਆ ॥ सात बितीत भए जब साल; लगे तब कान्ह चरावन गऊआ ॥ ਪਾਤ ਬਜਾਵਤ ਔ ਮੁਰਲੀ; ਮਿਲਿ ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਸਭੈ ਲਰਕਊਆ ॥ पात बजावत औ मुरली; मिलि गावत गीत सभै लरकऊआ ॥ ਗੋਪਨ ਲੈ ਗ੍ਰਿਹ ਆਵਤ ਧਾਵਤ; ਤਾੜਤ ਹੈ ਸਭ ਕੋ ਮਨ ਭਊਆ ॥ गोपन लै ग्रिह आवत धावत; ताड़त है सभ को मन भऊआ ॥ ਦੂਧ ਪਿਆਵਤ ਹੈ ਜਸੁਦਾ; ਰਿਝ ਕੈ ਹਰਿ ਖੇਲ ਕਰੈ ਜੁ ਨਚਊਆ ॥੧੫੬॥ दूध पिआवत है जसुदा; रिझ कै हरि खेल करै जु नचऊआ ॥१५६॥ ਰੂਖ ਗਏ ਗਿਰ ਕੈ ਧਸਿ ਕੈ; ਸੰਗਿ ਦੈਤ ਚਲਾਇ ਦਯੋ ਹਰਿ ਜੀ ਜੋ ॥ रूख गए गिर कै धसि कै; संगि दैत चलाइ दयो हरि जी जो ॥ ਫੂਲ ਗਿਰੇ ਨਭ ਮੰਡਲ ਤੇ; ਉਪਮਾ ਤਿਹ ਕੀ ਕਬਿ ਨੈ ਸੁ ਕਰੀ ਜੋ ॥ फूल गिरे नभ मंडल ते; उपमा तिह की कबि नै सु करी जो ॥ ਧਨਿ ਹੀ ਧਨਿ ਭਯੋ ਤਿਹੂੰ ਲੋਕਨਿ; ਭੂਮਿ ਕੋ ਭਾਰੁ ਅਬੈ ਘਟ ਕੀਜੋ ॥ धनि ही धनि भयो तिहूं लोकनि; भूमि को भारु अबै घट कीजो ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਕਥਾ ਸੁ ਕਹੀ ਇਸ ਕੀ; ਚਿਤ ਦੈ ਕਬਿ ਪੈ ਇਹ ਕੋ ਜੁ ਸੁਨੀਜੋ ॥੧੫੭॥ स्याम कथा सु कही इस की; चित दै कबि पै इह को जु सुनीजो ॥१५७॥ ਕਉਤਕਿ ਦੇਖਿ ਸਭੇ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਲਕ; ਡੇਰਨ ਡੇਰਨ ਜਾਇ ਕਹੀ ਹੈ ॥ कउतकि देखि सभे ब्रिज बालक; डेरन डेरन जाइ कही है ॥ ਦਾਨੋ ਕੀ ਬਾਤ ਸੁਨੀ ਜਸੁਦਾ ਗਰਿ; ਆਨੰਦ ਕੇ ਮਧਿ ਬਾਤ ਡਹੀ ਹੈ ॥ दानो की बात सुनी जसुदा गरि; आनंद के मधि बात डही है ॥ ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਉਪਮਾ; ਕਬਿ ਨੇ ਮੁਖ ਤੇ ਸਰਤਾ ਜਿਉ ਕਹੀ ਹੈ ॥ ता छबि की अति ही उपमा; कबि ने मुख ते सरता जिउ कही है ॥ ਫੈਲਿ ਪਰਿਯੋ ਸੁ ਦਸੋ ਦਿਸ ਕੌ; ਗਨਤੀ ਮਨ ਕੀ ਇਹ ਮਧਿ ਬਹੀ ਹੈ ॥੧੫੮॥ फैलि परियो सु दसो दिस कौ; गनती मन की इह मधि बही है ॥१५८॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |