ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 251 ਭੂਖ ਲਗੀ ਜਬ ਹੀ ਹਰਿ ਕੋ; ਤਬ ਪੈ ਜਸੁਧਾ ਥਨ ਕੌ ਤਿਨਿ ਚਾਹਿਯੋ ॥ भूख लगी जब ही हरि को; तब पै जसुधा थन कौ तिनि चाहियो ॥ ਮਾਤ ਉਠੀ ਨ ਭਯੋ ਮਨ ਕ੍ਰੁਧ; ਤਬੈ ਪਗ ਸੋ ਮਹਿ ਗੋਡ ਕੈ ਬਾਹਿਯੋ ॥ मात उठी न भयो मन क्रुध; तबै पग सो महि गोड कै बाहियो ॥ ਤੇਲ ਧਰਿਓ ਅਰੁ ਘੀਉ ਭਰਿਓ; ਛੁਟਿ ਭੂਮਿ ਪਰਿਯੋ ਜਸੁ ਸ੍ਯਾਮ ਸਰਾਹਿਯੋ ॥ तेल धरिओ अरु घीउ भरिओ; छुटि भूमि परियो जसु स्याम सराहियो ॥ ਹੋਤ ਕੁਲਾਹਲ ਮਧ ਪੁਰੀ; ਧਰਨੀ ਕੋ ਮਨੋ ਸਭ ਸੋਕ ਸੁ ਲਾਹਿਯੋ ॥੧੦੪॥ होत कुलाहल मध पुरी; धरनी को मनो सभ सोक सु लाहियो ॥१०४॥ ਧਾਇ ਗਏ ਬ੍ਰਿਜ ਲੋਕ ਸਬੈ; ਹਰਿ ਜੀ ਤਿਨ ਅਪਨੇ ਕੰਠ ਲਗਾਏ ॥ धाइ गए ब्रिज लोक सबै; हरि जी तिन अपने कंठ लगाए ॥ ਅਉਰ ਸਭੈ ਬ੍ਰਿਜ ਲੋਕ ਬਧੂ; ਮਿਲਿ ਭਾਂਤਨ ਭਾਂਤਨ ਮੰਗਲ ਗਾਏ ॥ अउर सभै ब्रिज लोक बधू; मिलि भांतन भांतन मंगल गाए ॥ ਭੂਮਿ ਹਲੀ ਨਭ ਯੋ ਇਹ ਕਉਤਕ; ਬਾਰਨ ਭੇਦ ਯੌ ਭਾਖਿ ਸੁਨਾਏ ॥ भूमि हली नभ यो इह कउतक; बारन भेद यौ भाखि सुनाए ॥ ਚਕ੍ਰਤ ਬਾਤ ਭਏ ਸੁਨਿ ਕੈ; ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ਤਿਨ ਸਾਚ ਨ ਲਾਏ ॥੧੦੫॥ चक्रत बात भए सुनि कै; अपने मन मै तिन साच न लाए ॥१०५॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਕਾਨਹਿ ਕੇ ਸਿਰ ਸਾਥ ਛੁਹਾਇ ਕੈ; ਅਉਰ ਸਭੈ ਤਿਨ ਅੰਗਨ ਕੋ ॥ कानहि के सिर साथ छुहाइ कै; अउर सभै तिन अंगन को ॥ ਅਰੁ ਲੋਕ ਬੁਲਾਇ ਸਬੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੈ; ਬਹੁ ਦਾਨ ਦਯੋ ਤਿਨ ਮੰਗਨ ਕੋ ॥ अरु लोक बुलाइ सबै ब्रिज कै; बहु दान दयो तिन मंगन को ॥ ਅਰੁ ਦਾਨ ਦਯੋ ਸਭ ਹੀ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ; ਕਰ ਕੈ ਪਟ ਰੰਗਨ ਰੰਗਨ ਕੋ ॥ अरु दान दयो सभ ही ग्रिह को; कर कै पट रंगन रंगन को ॥ ਇਹ ਸਾਜ ਬਨਾਇ ਦਯੋ ਤਿਨ ਕੋ; ਅਰੁ ਅਉਰ ਦਯੋ ਦੁਖ ਭੰਗਨ ਕੋ ॥੧੦੬॥ इह साज बनाइ दयो तिन को; अरु अउर दयो दुख भंगन को ॥१०६॥ ਕੰਸ ਬਾਚ ਤ੍ਰਿਣਾਵਰਤ ਸੋ ॥ कंस बाच त्रिणावरत सो ॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਜਬੈ ਪੂਤਨਾ ਹਨੀ ਸੁਨੀ; ਗੋਕੁਲ ਬਿਖੈ ॥ जबै पूतना हनी सुनी; गोकुल बिखै ॥ ਤ੍ਰਿਣਾਵਰਤ ਸੋ ਕਹਿਯੋ; ਜਾਹੁ ਤਾ ਕੋ ਤਿਖੈ ॥ त्रिणावरत सो कहियो; जाहु ता को तिखै ॥ ਨੰਦ ਬਾਲ ਕੋ ਮਾਰੋ; ਐਸੇ ਪਟਕਿ ਕੈ ॥ नंद बाल को मारो; ऐसे पटकि कै ॥ ਹੋ ਪਾਥਰ ਜਾਣੁ ਚਲਾਈਐ; ਕਰ ਸੋ ਝਟਕਿ ਕੈ ॥੧੦੭॥ हो पाथर जाणु चलाईऐ; कर सो झटकि कै ॥१०७॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਕੰਸਹਿ ਕੈ ਤਸਲੀਮ ਚਲਿਯੋ ਹੈ; ਤ੍ਰਿਣਾਵਰਤ ਸੀਘਰ ਦੈ ਗੋਕੁਲ ਆਯੋ ॥ कंसहि कै तसलीम चलियो है; त्रिणावरत सीघर दै गोकुल आयो ॥ ਬਉਡਰ ਕੋ ਤਬ ਰੂਪ ਧਰਿਯੋ; ਧਰਨੀ ਪਰ ਕੈ ਬਲ ਪਉਨ ਬਹਾਯੋ ॥ बउडर को तब रूप धरियो; धरनी पर कै बल पउन बहायो ॥ ਆਗਮ ਜਾਨ ਕੈ ਭਾਰੀ ਭਯੋ ਹਰਿ; ਮਾਰਿ ਤਬੈ ਵਹ ਭੂਮਿ ਪਰਾਯੋ ॥ आगम जान कै भारी भयो हरि; मारि तबै वह भूमि परायो ॥ ਪੂਰ ਭਏ ਦ੍ਰਿਗ ਮੂੰਦ ਕੈ ਲੋਕਨ; ਲੈ ਹਰਿ ਕੋ ਨਭਿ ਕੇ ਮਗ ਧਾਯੋ ॥੧੦੮॥ पूर भए द्रिग मूंद कै लोकन; लै हरि को नभि के मग धायो ॥१०८॥ ਜਉ ਹਰਿ ਜੀ ਨਭਿ ਬੀਚ ਗਯੋ; ਕਰ ਤਉ ਅਪਨੇ ਬਲ ਕੋ ਤਨ ਚਟਾ ॥ जउ हरि जी नभि बीच गयो; कर तउ अपने बल को तन चटा ॥ ਰੂਪ ਭਯਾਨਕ ਕੋ ਧਰਿ ਕੈ; ਮਿਲਿ ਜੁਧ ਕਰਿਯੋ ਤਬ ਰਾਛਸ ਫਟਾ ॥ रूप भयानक को धरि कै; मिलि जुध करियो तब राछस फटा ॥ ਫੇਰਿ ਸੰਭਾਰ ਦਸੋ ਨਖ ਆਪਨੇ; ਕੈ ਕੈ ਤੁਰਾ ਸਿਰ ਸਤ੍ਰ ਕੋ ਕਟਾ ॥ फेरि स्मभार दसो नख आपने; कै कै तुरा सिर सत्र को कटा ॥ ਰੁੰਡ ਗਿਰਿਯੋ ਜਨੁ ਪੇਡਿ ਗਿਰਿਯੋ; ਇਮ ਮੁੰਡ ਪਰਿਯੋ ਜਨੁ ਡਾਰ ਤੇ ਖਟਾ ॥੧੦੯॥ रुंड गिरियो जनु पेडि गिरियो; इम मुंड परियो जनु डार ते खटा ॥१०९॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਤ੍ਰਿਣਾਵਰਤ ਬਧਹ ਸਮਾਪਤਮ ॥ इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे क्रिसनावतारे त्रिणावरत बधह समापतम ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਕਾਨ੍ਹ ਬਿਨਾ ਜਨ ਗੋਕੁਲ ਕੇ; ਬਹੁ ਆਜਿਜ ਹੋਇ ਇਕਤ੍ਰ ਢੂੰਡਾਯੋ ॥ कान्ह बिना जन गोकुल के; बहु आजिज होइ इकत्र ढूंडायो ॥ ਦੁਆਦਸ ਕੋਸ ਪੈ ਜਾਇ ਪਰਿਯੋ; ਹੁਤੋ ਖੋਜਤ ਖੋਜਤ ਪੈ ਮਿਲਿ ਪਾਯੋ ॥ दुआदस कोस पै जाइ परियो; हुतो खोजत खोजत पै मिलि पायो ॥ ਲਾਇ ਲੀਯੋ ਹੀਯ ਸੋ ਸਭ ਹੀ; ਤਬ ਹੀ ਮਿਲਿ ਕੈ ਉਨ ਮੰਗਲ ਗਾਯੋ ॥ लाइ लीयो हीय सो सभ ही; तब ही मिलि कै उन मंगल गायो ॥ ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਜਸੁ ਉਚ ਮਹਾ; ਕਬਿ ਨੇ ਮੁਖ ਤੇ ਇਮ ਭਾਖਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥੧੧੦॥ ता छबि को जसु उच महा; कबि ने मुख ते इम भाखि सुनायो ॥११०॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |