ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 249 ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ਦੋਹਰਾ ॥ कबियो बाच दोहरा ॥ ਅਤਿ ਪਾਪਨ ਜਗੰਨਾਥ ਪਰ; ਬੀੜਾ ਲੀਯੋ ਉਠਾਇ ॥ अति पापन जगंनाथ पर; बीड़ा लीयो उठाइ ॥ ਕਪਟ ਰੂਪ ਸੋਰਹ ਸਜੇ; ਗੋਕੁਲ ਪਹੁੰਚੀ ਜਾਇ ॥੮੩॥ कपट रूप सोरह सजे; गोकुल पहुंची जाइ ॥८३॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਕਾਜਰ ਨੈਨਿ ਦੀਏ ਮਨ ਮੋਹਤ; ਈਗੁਰ ਕੀ ਬਿੰਦੁਰੀ ਜੁ ਬਿਰਾਜੈ ॥ काजर नैनि दीए मन मोहत; ईगुर की बिंदुरी जु बिराजै ॥ ਟਾਡ ਭੁਜਾਨ ਬਨ੍ਹੀ ਕਟਿ ਕੇਹਿਰ; ਪਾਇਨ ਨੂਪਰ ਕੀ ਧੁਨਿ ਬਾਜੈ ॥ टाड भुजान बन्ही कटि केहिर; पाइन नूपर की धुनि बाजै ॥ ਹਾਰ ਗਰੇ ਮੁਕਤਾਹਲ ਕੇ; ਗਈ ਨੰਦ ਦੁਆਰਹਿ ਕੰਸ ਕੈ ਕਾਜੈ ॥ हार गरे मुकताहल के; गई नंद दुआरहि कंस कै काजै ॥ ਬਾਸ ਸੁਬਾਸ ਬਸੀ ਸਭ ਹੀ ਤਨ; ਆਨਨ ਮੈ ਸਸਿ ਕੋਟਿਕ ਲਾਜੈ ॥੮੪॥ बास सुबास बसी सभ ही तन; आनन मै ससि कोटिक लाजै ॥८४॥ ਜਸੁਧਾ ਬਾਚ ਪੂਤਨਾ ਪ੍ਰਤਿ ॥ जसुधा बाच पूतना प्रति ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਬਹੁ ਆਦਰ ਕਰਿ ਪੂਛਿਓ; ਜਸੁਮਤਿ ਬਚਨ ਰਸਾਲ ॥ बहु आदर करि पूछिओ; जसुमति बचन रसाल ॥ ਆਸਨ ਪੈ ਬੈਠਾਇ ਕੈ; ਕਹਿਓ ਬਾਤ ਕਹੁ ਬਾਲ ॥੮੫॥ आसन पै बैठाइ कै; कहिओ बात कहु बाल ॥८५॥ ਪੂਤਨਾ ਬਾਚ ਜਸੋਧਾ ਸੋ ॥ पूतना बाच जसोधा सो ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਮਹਰਿ ਤਿਹਾਰੇ ਸੁਤ ਸੁਨਿਓ; ਜਨਮਿਓ ਰੂਪ ਅਨੂਪ ॥ महरि तिहारे सुत सुनिओ; जनमिओ रूप अनूप ॥ ਮੋ ਗੋਦੀ ਦੈ ਦੂਧ ਕੋ; ਹੋਵੈ ਸਭ ਕੋ ਭੂਪ ॥੮੬॥ मो गोदी दै दूध को; होवै सभ को भूप ॥८६॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਗੋਦ ਦਯੋ ਜਸੁਧਾ ਤਬ ਤਾ ਕੇ; ਸੁ ਅੰਤ ਸਮੈ ਤਬ ਹੀ ਉਨਿ ਲੀਨੋ ॥ गोद दयो जसुधा तब ता के; सु अंत समै तब ही उनि लीनो ॥ ਭਾਗ ਬਡੇ ਦੁਰ ਬੁਧਨਿ ਕੇ; ਭਗਵਾਨਹਿ ਕੌ ਜਿਨਿ ਅਸਥਨ ਦੀਨੋ ॥ भाग बडे दुर बुधनि के; भगवानहि कौ जिनि असथन दीनो ॥ ਛੀਰ ਰਕਤ੍ਰ ਸੁ ਤਾਹੀ ਕੇ ਪ੍ਰਾਨ ਸੁ; ਐਚ ਲਏ ਮੁਖ ਮੋ ਇਹ ਕੀਨੋ ॥ छीर रकत्र सु ताही के प्रान सु; ऐच लए मुख मो इह कीनो ॥ ਜਿਉ ਗਗੜੀ ਤੁਮਰੀ ਤਨ ਲਾਇ ਕੈ; ਤੇਲ ਲਏ ਤੁਚ ਛਾਡ ਕੈ ਪੀਨੋ ॥੮੭॥ जिउ गगड़ी तुमरी तन लाइ कै; तेल लए तुच छाड कै पीनो ॥८७॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਪਾਪ ਕਰਿਓ ਬਹੁ ਪੂਤਨਾ; ਜਾ ਸੋ ਨਰਕ ਡਰਾਇ ॥ पाप करिओ बहु पूतना; जा सो नरक डराइ ॥ ਅੰਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ! ਛਾਡਿ ਦੈ; ਬਸੀ ਬਿਕੁੰਠਹਿ ਜਾਇ ॥੮੮॥ अंति कहियो हरि ! छाडि दै; बसी बिकुंठहि जाइ ॥८८॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਦੇਹਿ ਛਿ ਕੋਸ ਪ੍ਰਮਾਨ ਭਈ; ਪੁਖਰਾ ਜਿਮ ਪੇਟ ਮੁਖੋ ਨਲੂਆਰੇ ॥ देहि छि कोस प्रमान भई; पुखरा जिम पेट मुखो नलूआरे ॥ ਡੰਡ ਦੁਕੂਲ ਭਏ ਤਿਹ ਕੇ; ਜਨੁ ਬਾਰ ਸਿਬਾਲ ਤੇ ਸੇਖ ਪੂਆਰੇ ॥ डंड दुकूल भए तिह के; जनु बार सिबाल ते सेख पूआरे ॥ ਸੀਸ ਸੁਮੇਰ ਕੋ ਸ੍ਰਿੰਗ ਭਯੋ; ਤਿਹ ਆਖਨ ਮੈ ਪਰਗੇ ਖਡੂਆਰੇ ॥ सीस सुमेर को स्रिंग भयो; तिह आखन मै परगे खडूआरे ॥ ਸਾਹ ਕੇ ਕੋਟ ਮੈ ਤੋਪ ਲਗੀ; ਬਿਬ ਗੋਲਨ ਕੇ ਹ੍ਵੈ ਗਲੂਆਰੇ ॥੮੯॥ साह के कोट मै तोप लगी; बिब गोलन के ह्वै गलूआरे ॥८९॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਅਸਥਨ ਮੁਖ ਲੈ ਕ੍ਰਿਸਨ ਤਿਹ; ਊਪਰਿ ਸੋਇ ਗਏ ॥ असथन मुख लै क्रिसन तिह; ऊपरि सोइ गए ॥ ਧਾਇ ਤਬੈ ਬ੍ਰਿਜ ਲੋਕ ਸਭ; ਗੋਦ ਉਠਾਇ ਲਏ ॥੯੦॥ धाइ तबै ब्रिज लोक सभ; गोद उठाइ लए ॥९०॥ ਕਾਟਿ ਕਾਟਿ ਤਨ ਏਕਠੋ; ਕੀਯੋਬ ਤਾ ਕੋ ਢੇਰ ॥ काटि काटि तन एकठो; कीयोब ता को ढेर ॥ ਦੇ ਈਧਨ ਚਹੁੰ ਓਰ ਤੇ; ਬਾਰਤ ਲਗੀ ਨ ਬੇਰ ॥੯੧॥ दे ईधन चहुं ओर ते; बारत लगी न बेर ॥९१॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਜਬ ਹੀ ਨੰਦ ਆਇ ਹੈ ਗੋਕੁਲ ਮੈ; ਲਈ ਬਾਸ ਸੁਬਾਸ ਮਹਾ ਬਿਸਮਾਨਿਓ ॥ जब ही नंद आइ है गोकुल मै; लई बास सुबास महा बिसमानिओ ॥ ਲੋਕ ਸਬੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੋ ਬਿਰਤਾਤ; ਕਹਿਓ ਸੁਨਿ ਕੈ ਮਨ ਮੈ ਡਰ ਪਾਨਿਓ ॥ लोक सबै ब्रिज को बिरतात; कहिओ सुनि कै मन मै डर पानिओ ॥ ਸਾਚ ਕਹੀ ਬਸੁਦੇਵਹਿ ਮੋ ਪਹਿ; ਸੋ ਪਰਤਛਿ ਭਈ ਹਮ ਜਾਨਿਓ ॥ साच कही बसुदेवहि मो पहि; सो परतछि भई हम जानिओ ॥ ਤਾ ਦਿਨ ਦਾਨ ਅਨੇਕ ਦੀਯੋ ਸਭ; ਬਿਪ੍ਰਨ ਬੇਦ ਅਸੀਸ ਬਖਾਨਿਓ ॥੯੨॥ ता दिन दान अनेक दीयो सभ; बिप्रन बेद असीस बखानिओ ॥९२॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਬਾਲ ਰੂਪ ਹ੍ਵੈ ਉਤਰਿਓ; ਦਯਾਸਿੰਧੁ ਕਰਤਾਰ ॥ बाल रूप ह्वै उतरिओ; दयासिंधु करतार ॥ ਪ੍ਰਿਥਮ ਉਧਾਰੀ ਪੂਤਨਾ; ਭੂਮਿ ਉਤਾਰਿਯੋ ਭਾਰੁ ॥੯੩॥ प्रिथम उधारी पूतना; भूमि उतारियो भारु ॥९३॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਕੰਧ ਪੁਰਾਣੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਪੂਤਨਾ ਬਧਹਿ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥ इति स्री दसम सकंध पुराणे बचित्र नाटक ग्रंथे पूतना बधहि धिआइ समापतम सत सुभम सतु ॥ |
Dasam Granth |