ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 248 ਅਥ ਦੇਵਕੀ ਬਸੁਦੇਵ ਛੋਰਬੋ ॥ अथ देवकी बसुदेव छोरबो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਬਾਤ ਸੁਨੀ ਇਹ ਕੀ ਜੁ ਸ੍ਰੋਨਨ; ਨਿੰਦਤ ਦੇਵਨ ਕੋ ਘਰਿ ਆਯੋ ॥ बात सुनी इह की जु स्रोनन; निंदत देवन को घरि आयो ॥ ਝੂਠ ਹਨੇ ਹਮ ਪੈ ਭਗਨੀ ਸੁਤ; ਜਾਇ ਕੈ ਪਾਇਨ ਸੀਸ ਨਿਵਾਯੋ ॥ झूठ हने हम पै भगनी सुत; जाइ कै पाइन सीस निवायो ॥ ਗ੍ਯਾਨ ਕਥਾ ਕਰ ਕੈ ਅਤਿ ਹੀ; ਬਹੁ ਦੇਵਕੀ ਔ ਬਸੁਦੇਵ ਰਿਝਾਯੋ ॥ ग्यान कथा कर कै अति ही; बहु देवकी औ बसुदेव रिझायो ॥ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਪ੍ਰਸੰਨਿ ਬੁਲਾਇ ਲੁਹਾਰ ਕੋ; ਲੋਹ ਅਉ ਮੋਹ ਕੋ ਫਾਧ ਕਟਾਯੋ ॥੭੪॥ ह्वै कै प्रसंनि बुलाइ लुहार को; लोह अउ मोह को फाध कटायो ॥७४॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਦੇਵਕੀ ਬਸੁਦੇਵ ਕੋ ਛੋਰਬੋ ਬਰਨਨੰ ਸਮਾਪਤੰ ॥ इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे क्रिसनावतारे देवकी बसुदेव को छोरबो बरननं समापतं ॥ ਕੰਸ ਮੰਤ੍ਰੀਨ ਸੋ ਬਿਚਾਰ ਕਰਤ ਭਯਾ ॥ कंस मंत्रीन सो बिचार करत भया ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਮੰਤ੍ਰੀ ਸਕਲ ਬੁਲਾਇ ਕੇ; ਕੀਨੋ ਕੰਸ ਬਿਚਾਰ ॥ मंत्री सकल बुलाइ के; कीनो कंस बिचार ॥ ਬਾਲਕ ਜੋ ਮਮ ਦੇਸ ਮੈ; ਸੋ ਸਭ ਡਾਰੋ ਮਾਰ ॥੭੫॥ बालक जो मम देस मै; सो सभ डारो मार ॥७५॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਭਾਗਵਤ ਕੀ ਯਹ ਸੁਧ ਕਥਾ; ਬਹੁ ਬਾਤ ਭਰੇ ਭਲੀ ਭਾਂਤਿ ਉਚਾਰੀ ॥ भागवत की यह सुध कथा; बहु बात भरे भली भांति उचारी ॥ ਬਾਕੀ ਕਹੋ ਫੁਨਿ ਅਉਰ ਕਥਾ ਕੋ; ਸੁਭ ਰੂਪ ਧਰਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਮਧਿ ਮੁਰਾਰੀ ॥ बाकी कहो फुनि अउर कथा को; सुभ रूप धरियो ब्रिज मधि मुरारी ॥ ਦੇਵ ਸਭੈ ਹਰਖੇ ਸੁਨਿ ਭੂਮਹਿ; ਅਉਰ ਮਨੈ ਹਰਖੈ ਨਰ ਨਾਰੀ ॥ देव सभै हरखे सुनि भूमहि; अउर मनै हरखै नर नारी ॥ ਮੰਗਲ ਹੋਹਿ ਘਰਾ ਘਰ ਮੈ; ਉਤਰਿਯੋ ਅਵਤਾਰਨ ਕੋ ਅਵਤਾਰੀ ॥੭੬॥ मंगल होहि घरा घर मै; उतरियो अवतारन को अवतारी ॥७६॥ ਜਾਗ ਉਠੀ ਜਸੁਧਾ ਜਬ ਹੀ; ਪਿਖਿ ਪੁਤ੍ਰਹਿ ਦੇਨ ਲਗੀ ਹੁਨੀਆ ਹੈ ॥ जाग उठी जसुधा जब ही; पिखि पुत्रहि देन लगी हुनीआ है ॥ ਪੰਡਿਤਨ ਕੋ ਅਰੁ ਗਾਇਨ ਕੋ; ਬਹੁ ਦਾਨ ਦੀਓ ਸਭ ਹੀ ਗੁਨੀਆ ਹੈ ॥ पंडितन को अरु गाइन को; बहु दान दीओ सभ ही गुनीआ है ॥ ਪੁਤ੍ਰ ਭਯੋ ਸੁਨਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜਭਾਮਿਨ; ਓਢ ਕੈ ਲਾਲ ਚਲੀ ਚੁਨੀਆ ਹੈ ॥ पुत्र भयो सुनि कै ब्रिजभामिन; ओढ कै लाल चली चुनीआ है ॥ ਜਿਉ ਮਿਲ ਕੈ ਘਨ ਕੇ ਦਿਨ ਮੈ; ਉਡ ਕੈ ਸੁ ਚਲੀ ਜੁ ਮਨੋ ਮੁਨੀਆ ਹੈ ॥੭੭॥ जिउ मिल कै घन के दिन मै; उड कै सु चली जु मनो मुनीआ है ॥७७॥ ਨੰਦ ਬਾਚ ਕੰਸ ਪ੍ਰਤਿ ॥ नंद बाच कंस प्रति ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਨੰਦ ਮਹਰ ਲੈ ਭੇਟ ਕੌ; ਗਯੋ ਕੰਸ ਕੇ ਪਾਸਿ ॥ नंद महर लै भेट कौ; गयो कंस के पासि ॥ ਪੁਤ੍ਰ ਭਯੋ ਹਮਰੇ ਗ੍ਰਿਹੈ; ਜਾਇ ਕਹੀ ਅਰਦਾਸਿ ॥੭੮॥ पुत्र भयो हमरे ग्रिहै; जाइ कही अरदासि ॥७८॥ ਬਸੁਦੇਵ ਬਾਚ ਨੰਦ ਸੋ ॥ बसुदेव बाच नंद सो ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਨੰਦ ਚਲਿਓ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਜਬੈ; ਸੁਨੀ ਬਾਤ ਬਸੁਦੇਵ ॥ नंद चलिओ ग्रिह को जबै; सुनी बात बसुदेव ॥ ਭੈ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ਤੁਮ ਕੋ ਬਡੋ; ਸੁਨੋ ਗੋਪ ਪਤਿ ! ਭੇਵ ॥੭੯॥ भै ह्वै है तुम को बडो; सुनो गोप पति ! भेव ॥७९॥ ਕੰਸ ਬਾਚ ਬਕੀ ਸੋ ॥ कंस बाच बकी सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਕੰਸ ਕਹੈ ਬਕੀ ! ਬਾਤ ਸੁਨੋ; ਇਹ ਆਜ ਕਰੋ ਤੁਮ ਕਾਜ ਹਮਾਰੋ ॥ कंस कहै बकी ! बात सुनो; इह आज करो तुम काज हमारो ॥ ਬਾਰਕ ਜੇ ਜਨਮੇ ਇਹ ਦੇਸ ਮੈ; ਤਾਹਿ ਕੌ ਜਾਇ ਕੈ ਸੀਘ੍ਰ ਸੰਘਾਰੋ ॥ बारक जे जनमे इह देस मै; ताहि कौ जाइ कै सीघ्र संघारो ॥ ਕਾਲ ਵਹੈ ਹਮਰੋ ਕਹੀਐ; ਤਿਹ ਤ੍ਰਾਸ ਡਰਿਯੋ ਹੀਅਰਾ ਮਮ ਭਾਰੋ ॥ काल वहै हमरो कहीऐ; तिह त्रास डरियो हीअरा मम भारो ॥ ਹਾਲ ਬਿਹਾਲ ਭਯੋ ਤਿਹ ਕਾਲ; ਮਨੋ ਤਨ ਮੈ ਜੁ ਡਸਿਓ ਅਹਿ ਕਾਰੋ ॥੮੦॥ हाल बिहाल भयो तिह काल; मनो तन मै जु डसिओ अहि कारो ॥८०॥ ਪੂਤਨਾ ਬਾਚ ਕੰਸ ਪ੍ਰਤਿ ॥ पूतना बाच कंस प्रति ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਇਹ ਸੁਨਿ ਕੈ ਤਬ ਪੂਤਨਾ; ਕਹੀ ਕੰਸ ਸੋ ਬਾਤ ॥ इह सुनि कै तब पूतना; कही कंस सो बात ॥ ਬਰਮਾ ਜਾਏ ਸਬ ਹਨੋ; ਮਿਟੇ ਤਿਹਾਰੋ ਤਾਤ ॥੮੧॥ बरमा जाए सब हनो; मिटे तिहारो तात ॥८१॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਸੀਸ ਨਿਵਾਇ ਉਠੀ ਤਬ ਬੋਲਿ ਸੁ; ਘੋਲਿ ਮਿਠਾ ਲਪਟੌ ਥਨ ਮੈ ॥ सीस निवाइ उठी तब बोलि सु; घोलि मिठा लपटौ थन मै ॥ ਬਾਲ ਜੁ ਪਾਨ ਕਰੇ ਤਜੇ ਪ੍ਰਾਨਨ; ਤਾਹਿ ਮਸਾਨ ਕਰੋਂ ਛਿਨ ਮੈ ॥ बाल जु पान करे तजे प्रानन; ताहि मसान करों छिन मै ॥ ਬੁਧਿ ਤਾਨ ਸੁਜਾਨ ਕਹਿਯੋ, ਸਤਿ ਮਾਨ; ਸੁ ਆਇ ਹੌਂ ਟੋਰ ਕੈ ਤਾ ਹਨਿ ਮੈ ॥ बुधि तान सुजान कहियो, सति मान; सु आइ हौं टोर कै ता हनि मै ॥ ਨਿਰਭਉ ਨ੍ਰਿਪ ! ਰਾਜ ਕਰੋ ਨਗਰੀ; ਸਗਰੀ ਜਿਨ ਸੋਚ ਕਰੋ ਮਨ ਮੈ ॥੮੨॥ निरभउ न्रिप ! राज करो नगरी; सगरी जिन सोच करो मन मै ॥८२॥ |
Dasam Granth |