ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 242 ਅਥ ਦੇਵਕੀ ਕੋ ਬਰੁ ਢੂੰਢਬੋ ਕਥਨੰ ॥ अथ देवकी को बरु ढूंढबो कथनं ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜਬੈ ਭਈ ਵਹਿ ਕੰਨਿਕਾ; ਸੁੰਦਰ ਬਰ ਕੈ ਜੋਗੁ ॥ जबै भई वहि कंनिका; सुंदर बर कै जोगु ॥ ਰਾਜ ਕਹੀ ਬਰ ਕੇ ਨਿਮਿਤ; ਢੂੰਢਹੁ ਅਪਨਾ ਲੋਗ ॥੧੭॥ राज कही बर के निमित; ढूंढहु अपना लोग ॥१७॥ ਦੂਤ ਪਠੇ ਤਿਨ ਜਾਇ ਕੈ; ਨਿਰਖ੍ਯੋ ਹੈ ਬਸੁਦੇਵ ॥ दूत पठे तिन जाइ कै; निरख्यो है बसुदेव ॥ ਮਦਨ ਬਦਨ ਸੁਖ ਕੋ ਸਦਨੁ; ਲਖੈ ਤਤ ਕੋ ਭੇਵ ॥੧੮॥ मदन बदन सुख को सदनु; लखै तत को भेव ॥१८॥ ਕਬਿਤੁ ॥ कबितु ॥ ਦੀਨੋ ਹੈ ਤਿਲਕੁ, ਜਾਇ ਭਾਲਿ ਬਸੁਦੇਵ ਜੂ ਕੇ; ਡਾਰਿਯੋ ਨਾਰੀਏਰ ਗੋਦ ਮਾਹਿ ਦੈ ਅਸੀਸ ਕੌ ॥ दीनो है तिलकु, जाइ भालि बसुदेव जू के; डारियो नारीएर गोद माहि दै असीस कौ ॥ ਦੀਨੀ ਹੈ ਬਡਾਈ, ਪੈ ਮਿਠਾਈ ਹੂੰ ਤੇ ਮੀਠੀ ਸਭ; ਜਨ ਮਨਿ ਭਾਈ ਅਉਰ ਈਸਨ ਕੇ ਈਸ ਕੌ ॥ दीनी है बडाई, पै मिठाई हूं ते मीठी सभ; जन मनि भाई अउर ईसन के ईस कौ ॥ ਮਨ ਜੁ ਪੈ ਆਈ, ਸੋ ਤੋ ਕਹਿ ਕੈ ਸੁਨਾਈ; ਤਾ ਕੀ ਸੋਭਾ ਸਭ ਭਾਈ, ਮਨ ਮਧ ਘਰਨੀਸ ਕੋ ॥ मन जु पै आई, सो तो कहि कै सुनाई; ता की सोभा सभ भाई, मन मध घरनीस को ॥ ਸਾਰੇ ਜਗ ਗਾਈ, ਜਿਨਿ ਸੋਭਾ ਜਾ ਕੀ ਗਾਈ; ਸੋ ਤੋ ਏਕ ਲੋਕ ਕਹਾ? ਲੋਕ ਭੇਦੇ ਬੀਸ ਤੀਸ ਕੋ ॥੧੯॥ सारे जग गाई, जिनि सोभा जा की गाई; सो तो एक लोक कहा? लोक भेदे बीस तीस को ॥१९॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਕੰਸ ਬਾਸਦੇਵੈ ਤਬੈ; ਜੋਰਿਓ ਬ੍ਯਾਹ ਸਮਾਜ ॥ कंस बासदेवै तबै; जोरिओ ब्याह समाज ॥ ਪ੍ਰਸੰਨ ਭਏ ਸਭ ਧਰਨਿ ਮੈ; ਬਾਜਨ ਲਾਗੇ ਬਾਜ ॥੨੦॥ प्रसंन भए सभ धरनि मै; बाजन लागे बाज ॥२०॥ ਅਥ ਦੇਵਕੀ ਕੋ ਬ੍ਯਾਹ ਕਥਨੰ ॥ अथ देवकी को ब्याह कथनं ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਆਸਨਿ ਦਿਜਨ ਕੋ ਧਰ ਕੈ; ਤਰਿ ਤਾ ਕੋ ਨਵਾਇ ਲੈ ਜਾਇ ਬੈਠਾਯੋ ॥ आसनि दिजन को धर कै; तरि ता को नवाइ लै जाइ बैठायो ॥ ਕੁੰਕਮ ਕੋ ਘਸ ਕੈ ਕਰਿ ਪੁਰੋਹਿਤ; ਬੇਦਨ ਕੀ ਧੁਨਿ ਸਿਉ ਤਿਹ ਲਾਯੋ ॥ कुंकम को घस कै करि पुरोहित; बेदन की धुनि सिउ तिह लायो ॥ ਡਾਰਤ ਫੂਲ ਪੰਚਾਮ੍ਰਿਤਿ ਅਛਤ; ਮੰਗਲਚਾਰ ਭਇਓ ਮਨ ਭਾਯੋ ॥ डारत फूल पंचाम्रिति अछत; मंगलचार भइओ मन भायो ॥ ਭਾਟ ਕਲਾਵੰਤ ਅਉਰ ਗੁਨੀ ਸਭ; ਲੈ ਬਖਸੀਸ ਮਹਾ ਜਸੁ ਗਾਯੋ ॥੨੧॥ भाट कलावंत अउर गुनी सभ; लै बखसीस महा जसु गायो ॥२१॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਰੀਤਿ ਬਰਾਤਿਨ ਦੁਲਹ ਕੀ; ਬਾਸੁਦੇਵ ਸਭ ਕੀਨ ॥ रीति बरातिन दुलह की; बासुदेव सभ कीन ॥ ਤਬੈ ਕਾਜ ਚਲਬੇ ਨਿਮਿਤ; ਮਥੁਰਾ ਮੈ ਮਨੁ ਦੀਨ ॥੨੨॥ तबै काज चलबे निमित; मथुरा मै मनु दीन ॥२२॥ ਬਾਸਦੇਵ ਕੋ ਆਗਮਨ; ਉਗ੍ਰਸੈਨ ਸੁਨਿ ਲੀਨ ॥ बासदेव को आगमन; उग्रसैन सुनि लीन ॥ ਚਮੂ ਸਬੈ ਚਤੁਰੰਗਨੀ; ਭੇਜਿ ਅਗਾਊ ਦੀਨ ॥੨੩॥ चमू सबै चतुरंगनी; भेजि अगाऊ दीन ॥२३॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਆਪਸ ਮੈ ਮਿਲਬੇ ਹਿਤ ਕਉ; ਦਲ ਸਾਜ ਚਲੇ ਧੁਜਨੀ ਪਤਿ ਐਸੇ ॥ आपस मै मिलबे हित कउ; दल साज चले धुजनी पति ऐसे ॥ ਲਾਲ ਕਰੇ ਪਟ ਪੈ ਡਰ ਕੇਸਰ; ਰੰਗ ਭਰੇ ਪ੍ਰਤਿਨਾ ਪਤਿ ਕੈਸੇ ॥ लाल करे पट पै डर केसर; रंग भरे प्रतिना पति कैसे ॥ ਰੰਚਕ ਤਾ ਛਬਿ ਢੂੰਢਿ ਲਈ ਕਬਿ; ਨੈ ਮਨ ਕੇ ਫੁਨਿ ਭੀਤਰ ਮੈ ਸੇ ॥ रंचक ता छबि ढूंढि लई कबि; नै मन के फुनि भीतर मै से ॥ ਦੇਖਨ ਕਉਤਕਿ ਬਿਆਹਹਿ ਕੋ; ਨਿਕਸੇ ਇਹੁ ਕੁੰਕੁਮ ਆਨੰਦ ਜੈਸੇ ॥੨੪॥ देखन कउतकि बिआहहि को; निकसे इहु कुंकुम आनंद जैसे ॥२४॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਕੰਸ ਅਉਰ ਬਸੁਦੇਵ ਜੂ; ਆਪਸਿ ਮੈ ਮਿਲਿ ਅੰਗ ॥ कंस अउर बसुदेव जू; आपसि मै मिलि अंग ॥ ਤਬੈ ਬਹੁਰਿ ਦੇਵਨ ਲਗੇ; ਗਾਰੀ ਰੰਗਾ ਰੰਗ ॥੨੫॥ तबै बहुरि देवन लगे; गारी रंगा रंग ॥२५॥ ਸੋਰਠਾ ॥ सोरठा ॥ ਦੁੰਦਭਿ ਤਬੈ ਬਜਾਇ; ਆਏ ਜੋ ਮਥੁਰਾ ਨਿਕਟਿ ॥ दुंदभि तबै बजाइ; आए जो मथुरा निकटि ॥ ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਨਿਰਖਾਇ; ਹਰਖ ਭਇਓ ਹਰਿਖਾਇ ਕੈ ॥੨੬॥ ता छबि को निरखाइ; हरख भइओ हरिखाइ कै ॥२६॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਆਵਤ ਕੋ ਸੁਨਿ ਕੈ ਬਸੁਦੇਵਹਿ; ਰੂਪ ਸਜੇ ਅਪੁਨੇ ਤਨਿ ਨਾਰੀ ॥ आवत को सुनि कै बसुदेवहि; रूप सजे अपुने तनि नारी ॥ ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਬਜਾਵਤ ਤਾਲਿ; ਦਿਵਾਵਤਿ ਆਵਤ ਨਾਗਰਿ ਗਾਰੀ ॥ गावत गीत बजावत तालि; दिवावति आवत नागरि गारी ॥ ਕੋਠਨ ਪੈ ਨਿਰਖੈ ਚੜਿ ਤਾਸਨਿ; ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਉਪਮਾ ਜੀਅ ਧਾਰੀ ॥ कोठन पै निरखै चड़ि तासनि; ता छबि की उपमा जीअ धारी ॥ ਬੈਠਿ ਬਿਵਾਨ ਕੁਟੰਬ ਸਮੇਤ ਸੁ; ਦੇਖਤ ਦੇਵਨ ਕੀ ਮਹਤਾਰੀ ॥੨੭॥ बैठि बिवान कुट्मब समेत सु; देखत देवन की महतारी ॥२७॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |