ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 222 ਚੌਬੋਲਾ ਛੰਦ ॥ चौबोला छंद ॥ ਧਾਏ ਮਹਾਂ ਬੀਰ, ਸਾਧੇ ਸਿਤੰ ਤੀਰ; ਕਾਛੇ ਰਣੰ ਚੀਰ ਬਾਨਾ ਸੁਹਾਏ ॥ धाए महां बीर, साधे सितं तीर; काछे रणं चीर बाना सुहाए ॥ ਰਵਾਂ ਕਰਦ ਮਰਕਬ, ਯਲੋ ਤੇਜ ਇਮ ਸਭ; ਚੂੰ ਤੁੰਦ ਅਜਦ ਹੋਓ ਮਿਆ ਜੰਗਾਹੇ ॥ रवां करद मरकब, यलो तेज इम सभ; चूं तुंद अजद होओ मिआ जंगाहे ॥ ਭਿੜੇ ਆਇ ਈਹਾ, ਬੁਲੇ ਬੈਣ ਕੀਹਾਂ; ਕਰੇਂ ਘਾਇ ਜੀਹਾਂ ਭਿੜੇ ਭੇੜ ਭੱਜੇ ॥ भिड़े आइ ईहा, बुले बैण कीहां; करें घाइ जीहां भिड़े भेड़ भज्जे ॥ ਪੀਯੋ ਪੋਸਤਾਨੇ, ਭਛੋ ਰਾਬੜੀਨੇ; ਕਹਾਂ ਛੈਅਣੀ ਰੋਧਣੀਨੇ ਨਿਹਾਰੈਂ ॥੬੦੬॥ पीयो पोसताने, भछो राबड़ीने; कहां छैअणी रोधणीने निहारैं ॥६०६॥ ਗਾਜੇ ਮਹਾ ਸੂਰ, ਘੁਮੀ ਰਣੰ ਹੂਰ; ਭਰਮੀ ਨਭੰ ਪੂਰ ਬੇਖੰ ਅਨੂਪੰ ॥ गाजे महा सूर, घुमी रणं हूर; भरमी नभं पूर बेखं अनूपं ॥ ਵਲੇ ਵੱਲ ਸਾਈ ! ਜੀਵੀ ਜੁਗਾਂ ਤਾਈ; ਤੈਂਡੇ ਘੋਲੀ ਜਾਈ ਅਲਾਵੀਤ ਐਸੇ ॥ वले वल्ल साई ! जीवी जुगां ताई; तैंडे घोली जाई अलावीत ऐसे ॥ ਲਗੋ ਲਾਰ ਥਾਨੇ, ਬਰੋ ਰਾਜ ! ਮਾਨੇ; ਕਹੋ ਅਉਰ ਕਾਨੇ? ਹਠੀ ਛਾਡ ਥੇਸੋ ॥ लगो लार थाने, बरो राज ! माने; कहो अउर काने? हठी छाड थेसो ॥ ਬਰੋ ਆਨ ਮੋ ਕੋ, ਭਜੋ ਆਨ ਤੋ ਕੋ; ਚਲੋ ਦੇਵ ਲੋਕੋ ਤਜੋ ਬੇਗ ਲੰਕਾ ॥੬੦੭॥ बरो आन मो को, भजो आन तो को; चलो देव लोको तजो बेग लंका ॥६०७॥ ਸ੍ਵੈਯਾ ॥ स्वैया ॥ ਅਨੰਤਤੁਕਾ ॥ अनंततुका ॥ ਰੋਸ ਭਰਯੋ ਤਜ ਹੋਸ ਨਿਸਾਚਰ; ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਰਾਜ ਕੋ ਘਾਇ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥ रोस भरयो तज होस निसाचर; स्री रघुराज को घाइ प्रहारे ॥ ਜੋਸ ਬਡੋ ਕਰ ਕਉਸਲਿਸੰ; ਅਧ ਬੀਚ ਹੀ ਤੇ ਸਰ ਕਾਟ ਉਤਾਰੇ ॥ जोस बडो कर कउसलिसं; अध बीच ही ते सर काट उतारे ॥ ਫੇਰ ਬਡੋ ਕਰ ਰੋਸ ਦਿਵਾਰਦਨ; ਧਾਇ ਪਰੈਂ ਕਪਿ ਪੁੰਜ ਸੰਘਾਰੈ ॥ फेर बडो कर रोस दिवारदन; धाइ परैं कपि पुंज संघारै ॥ ਪੱਟਸ ਲੋਹ ਹਥੀ ਪਰ ਸੰਗੜੀਏ; ਜੰਬੁਵੇ ਜਮਦਾੜ ਚਲਾਵੈ ॥੬੦੮॥ पट्टस लोह हथी पर संगड़ीए; ज्मबुवे जमदाड़ चलावै ॥६०८॥ ਚੌਬੋਲਾ ਸ੍ਵੈਯਾ ॥ चौबोला स्वैया ॥ ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਰਾਜ ਸਰਾਸਨ ਲੈ; ਰਿਸ ਠਾਟ ਘਨੀ ਰਨ ਬਾਨ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥ स्री रघुराज सरासन लै; रिस ठाट घनी रन बान प्रहारे ॥ ਬੀਰਨ ਮਾਰ ਦੁਸਾਰ ਗਏ; ਸਰ ਅੰਬਰ ਤੇ ਬਰਸੇ ਜਨ ਓਰੇ ॥ बीरन मार दुसार गए; सर अ्मबर ते बरसे जन ओरे ॥ ਬਾਜ ਗਜੀ ਰਥ ਸਾਜ ਗਿਰੇ ਧਰ; ਪਤ੍ਰ ਅਨੇਕ ਸੁ ਕਉਨ ਗਨਾਵੈ ॥ बाज गजी रथ साज गिरे धर; पत्र अनेक सु कउन गनावै ॥ ਫਾਗਨ ਪਉਨ ਪ੍ਰਚੰਡ ਬਹੇ; ਬਨ ਪੱਤ੍ਰਨ ਤੇ ਜਨ ਪੱਤ੍ਰ ਉਡਾਨੇ ॥੬੦੯॥ फागन पउन प्रचंड बहे; बन पत्रन ते जन पत्र उडाने ॥६०९॥ ਸ੍ਵੈਯਾ ਛੰਦ ॥ स्वैया छंद ॥ ਰੋਸ ਭਰਯੋ ਰਨ ਮੌ ਰਘੁਨਾਥ; ਸੁ ਰਾਵਨ ਕੋ ਬਹੁ ਬਾਨ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥ रोस भरयो रन मौ रघुनाथ; सु रावन को बहु बान प्रहारे ॥ ਸ੍ਰੋਣਨ ਨੈਕ ਲਗਯੋ ਤਿਨ ਕੇ; ਤਨ ਫੋਰ ਜਿਰੈ ਤਨ ਪਾਰ ਪਧਾਰੇ ॥ स्रोणन नैक लगयो तिन के; तन फोर जिरै तन पार पधारे ॥ ਬਾਜ ਗਜੀ ਰਥ ਰਾਜ ਰਥੀ; ਰਣ ਭੂਮਿ ਗਿਰੇ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਸੰਘਾਰੇ ॥ बाज गजी रथ राज रथी; रण भूमि गिरे इह भांति संघारे ॥ ਜਾਨੋ ਬਸੰਤ ਕੇ ਅੰਤ ਸਮੈ; ਕਦਲੀ ਦਲ ਪਉਨ ਪ੍ਰਚੰਡ ਉਖਾਰੇ ॥੬੧੦॥ जानो बसंत के अंत समै; कदली दल पउन प्रचंड उखारे ॥६१०॥ ਧਾਇ ਪਰੇ ਕਰ ਕੋਪ ਬਨੇਚਰ; ਹੈ ਤਿਨ ਕੇ ਜੀਅ ਰੋਸ ਜਗਯੋ ॥ धाइ परे कर कोप बनेचर; है तिन के जीअ रोस जगयो ॥ ਕਿਲਕਾਰ ਪੁਕਾਰ ਪਰੇ ਚਹੂੰ ਘਾਰਣ; ਛਾਡਿ ਹਠੀ ਨਹਿ ਏਕ ਭਗਯੋ ॥ किलकार पुकार परे चहूं घारण; छाडि हठी नहि एक भगयो ॥ ਗਹਿ ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਗਦਾ ਬਰਛੀ; ਉਤ ਤੇ ਦਲ ਰਾਵਨ ਕੋ ਉਮਗਯੋ ॥ गहि बान कमान गदा बरछी; उत ते दल रावन को उमगयो ॥ ਭਟ ਜੂਝਿ ਅਰੂਝਿ ਗਿਰੇ ਧਰਣੀ; ਦਿਜਰਾਜ ਭ੍ਰਮਯੋ ਸਿਵ ਧਯਾਨ ਡਿਗਯੋ ॥੬੧੧॥ भट जूझि अरूझि गिरे धरणी; दिजराज भ्रमयो सिव धयान डिगयो ॥६११॥ ਜੂਝਿ ਅਰੂਝਿ ਗਿਰੇ ਭਟਵਾ ਤਨ; ਘਾਇਨ ਘਾਇ ਘਨੇ ਭਿਭਰਾਨੇ ॥ जूझि अरूझि गिरे भटवा तन; घाइन घाइ घने भिभराने ॥ ਜੰਬੁਕ ਗਿੱਧ ਪਿਸਾਚ ਨਿਸਾਚਰ; ਫੂਲ ਫਿਰੇ ਰਨ ਮੌ ਰਹਸਾਨੇ ॥ ज्मबुक गिद्ध पिसाच निसाचर; फूल फिरे रन मौ रहसाने ॥ ਕਾਂਪ ਉਠੀ ਸੁ ਦਿਸਾ ਬਿਦਿਸਾ; ਦਿਗਪਾਲਨ ਫੇਰ ਪ੍ਰਲੈ ਅਨੁਮਾਨੇ ॥ कांप उठी सु दिसा बिदिसा; दिगपालन फेर प्रलै अनुमाने ॥ ਭੂਮਿ ਅਕਾਸ ਉਦਾਸ ਭਏ; ਗਨ ਦੇਵ ਅਦੇਵ ਭ੍ਰਮੇ ਭਹਰਾਨੇ ॥੬੧੨॥ भूमि अकास उदास भए; गन देव अदेव भ्रमे भहराने ॥६१२॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |