ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 206 ਰਾਵਣ ਬਾਚ ॥ रावण बाच ॥ ਬਯੂਹ ਸੈਨਾ ਸਜੋ, ਘੋਰ ਬਾਜੇ ਬਜੋ; ਕੋਟਿ ਜੋਧਾ ਗਜੋ ਆਨ ਨੇਰੇ ॥ बयूह सैना सजो, घोर बाजे बजो; कोटि जोधा गजो आन नेरे ॥ ਸਾਜ ਸੰਜੋਅ, ਸੰਬੂਹ ਸੈਨਾ ਸਭੈ; ਆਜ ਮਾਰੋ ਤਰੈ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਤੇਰੇ ॥ साज संजोअ, स्मबूह सैना सभै; आज मारो तरै द्रिसटि तेरे ॥ ਇੰਦ੍ਰ ਜੀਤੋ ਕਰੋ ਜੱਛ ਰੀਤੋ ਧਨੰ; ਨਾਰਿ ਸੀਤਾ ਬਰੰ ਜੀਤ ਜੁੱਧੈ ॥ इंद्र जीतो करो जच्छ रीतो धनं; नारि सीता बरं जीत जुद्धै ॥ ਸੁਰਗ ਪਾਤਾਲ ਆਕਾਸ ਜੁਆਲਾ ਜਰੈ; ਬਾਚਿ ਹੈ ਰਾਮ ਕਾ ਮੋਰ ਕ੍ਰੂੱਧੈ? ॥੩੮੧॥ सुरग पाताल आकास जुआला जरै; बाचि है राम का मोर क्रूद्धै? ॥३८१॥ ਮਦੋਦਰੀ ਬਾਚ ॥ मदोदरी बाच ॥ ਤਾਰਕਾ ਜਾਤ ਹੀ ਘਾਤ ਕੀਨੀ ਜਿਨੈ; ਅਉਰ ਸੁਬਾਹ ਮਾਰੀਚ ਮਾਰੇ ॥ तारका जात ही घात कीनी जिनै; अउर सुबाह मारीच मारे ॥ ਬਯਾਧ ਬੱਧਯੋ, ਖਰੰਦੂਖਣੰ ਖੇਤ ਥੈ; ਏਕ ਹੀ ਬਾਣ ਸੋਂ ਬਾਲ ਮਾਰੇ ॥ बयाध बद्धयो, खरंदूखणं खेत थै; एक ही बाण सों बाल मारे ॥ ਧੁਮ੍ਰ ਅੱਛਾਦ ਅਉ ਜਾਂਬੁਮਾਲੀ ਬਲੀ; ਪ੍ਰਾਣ ਹੀਣੰ ਕਰਯੋ ਜੁੱਧ ਜੈ ਕੈ ॥ धुम्र अच्छाद अउ जांबुमाली बली; प्राण हीणं करयो जुद्ध जै कै ॥ ਮਾਰਿਹੈਂ ਤੋਹਿ ਯੌ, ਸਯਾਰ ਕੇ ਸਿੰਘ ਜਯੋ; ਲੇਹਿਗੇ ਲੰਕ ਕੋ ਡੰਕ ਦੈ ਕੈ ॥੩੮੨॥ मारिहैं तोहि यौ, सयार के सिंघ जयो; लेहिगे लंक को डंक दै कै ॥३८२॥ ਰਾਵਣ ਬਾਚ ॥ रावण बाच ॥ ਚਉਰ ਚੰਦ੍ਰੰ ਕਰੰ, ਛੱਤ੍ਰ ਸੂਰੰ ਧਰੰ; ਬੇਦ ਬ੍ਰਹਮਾ ਰਰੰ ਦੁਆਰ ਮੇਰੇ ॥ चउर चंद्रं करं, छत्र सूरं धरं; बेद ब्रहमा ररं दुआर मेरे ॥ ਪਾਕ ਪਾਵਕ ਕਰੰ, ਨੀਰ ਬਰਣੰ ਭਰੰ; ਜੱਛ ਬਿੱਦਿਆਧਰੰ ਕੀਨ ਚੇਰੇ ॥ पाक पावक करं, नीर बरणं भरं; जच्छ बिद्दिआधरं कीन चेरे ॥ ਅਰਬ ਖਰਬੰ ਪੁਰੰ, ਚਰਬ ਸਰਬੰ ਕਰੇ; ਦੇਖੁ ਕੈਸੇ ਕਰੌ ਬੀਰ ਖੇਤੰ ॥ अरब खरबं पुरं, चरब सरबं करे; देखु कैसे करौ बीर खेतं ॥ ਚਿੰਕ ਹੈ ਚਾਵਡਾ, ਫਿੰਕ ਹੈ ਫਿੱਕਰੀ; ਨਾਚ ਹੈ ਬੀਰ ਬੈਤਾਲ ਪ੍ਰੇਤੰ ॥੩੮੩॥ चिंक है चावडा, फिंक है फिक्करी; नाच है बीर बैताल प्रेतं ॥३८३॥ ਮਦੋਦਰੀ ਬਾਚ ॥ मदोदरी बाच ॥ ਤਾਸ ਨੇਜੇ ਢੁਲੈ, ਘੋਰ ਬਾਜੇ ਬਜੈ; ਰਾਮ ਲੀਨੇ ਦਲੈ ਆਨ ਢੂਕੇ ॥ तास नेजे ढुलै, घोर बाजे बजै; राम लीने दलै आन ढूके ॥ ਬਾਨਰੀ ਪੂਤ ਚਿੰਕਾਰ ਅਪਾਰੰ ਕਰੰ; ਮਾਰ ਮਾਰੰ ਚਹੂੰ ਓਰ ਕੂਕੇ ॥ बानरी पूत चिंकार अपारं करं; मार मारं चहूं ओर कूके ॥ ਭੀਮ ਭੇਰੀ ਬਜੈ, ਜੰਗ ਜੋਧਾ ਗਜੈ; ਬਾਨ ਚਾਪੈ ਚਲੈ ਨਾਹਿ ਜਉ ਲੌ ॥ भीम भेरी बजै, जंग जोधा गजै; बान चापै चलै नाहि जउ लौ ॥ ਬਾਤ ਕੋ ਮਾਨੀਐ, ਘਾਤੁ ਪਹਿਚਾਨੀਐ; ਰਾਵਰੀ ਦੇਹ ਕੀ ਸਾਂਤ ਤਉ ਲੌ ॥੩੮੪॥ बात को मानीऐ, घातु पहिचानीऐ; रावरी देह की सांत तउ लौ ॥३८४॥ ਘਾਟ ਘਾਟੈ ਰੁਕੌ, ਬਾਟ ਬਾਟੈ ਤੁਪੋ; ਐਂਠ ਬੈਠੇ ਕਹਾ? ਰਾਮ ਆਏ ॥ घाट घाटै रुकौ, बाट बाटै तुपो; ऐंठ बैठे कहा? राम आए ॥ ਖੋਰ ਹਰਾਮ ! ਹਰੀਫ ਕੀ ਆਂਖ ਤੈ; ਚਾਮ ਕੇ ਜਾਤ ਕੈਸੇ ਚਲਾਏ? ॥ खोर हराम ! हरीफ की आंख तै; चाम के जात कैसे चलाए? ॥ ਹੋਇਗੋ ਖੁਆਰ, ਬਿਸੀਆਰ ਖਾਨਾ ਤੁਰਾ; ਬਾਨਰੀ ਪੂਤ ਜਉ ਲੌ ਨ ਗਜਿ ਹੈ ॥ होइगो खुआर, बिसीआर खाना तुरा; बानरी पूत जउ लौ न गजि है ॥ ਲੰਕ ਕੋ ਛਾਡਿ ਕੈ, ਕੋਟਿ ਕੇ ਫਾਂਧ ਕੈ; ਆਸੁਰੀ ਪੂਤ ਲੈ ਘਾਸਿ ਭਜਿ ਹੈ ॥੩੮੫॥ लंक को छाडि कै, कोटि के फांध कै; आसुरी पूत लै घासि भजि है ॥३८५॥ ਰਾਵਣ ਬਾਚ ॥ रावण बाच ॥ ਬਾਵਰੀ ਰਾਂਡ ! ਕਿਆ ਭਾਂਡਿ ਬਾਤੈ ਬਕੈ? ਰੰਕ ਸੇ ਰਾਮ ਕਾ ਛੋਡ ਰਾਸਾ ॥ बावरी रांड ! किआ भांडि बातै बकै? रंक से राम का छोड रासा ॥ ਕਾਢਹੋ ਬਾਸਿ ਦੈ ਬਾਨ ਬਾਜੀਗਰੀ; ਦੇਖਿਹੋ ਆਜ ਤਾ ਕੋ ਤਮਾਸਾ ॥ काढहो बासि दै बान बाजीगरी; देखिहो आज ता को तमासा ॥ ਬੀਸ ਬਾਹੇ ਧਰੰ, ਸੀਸ ਦਸਯੰ ਸਿਰੰ; ਸੈਣ ਸੰਬੂਹ ਹੈ ਸੰਗਿ ਮੇਰੇ ॥ बीस बाहे धरं, सीस दसयं सिरं; सैण स्मबूह है संगि मेरे ॥ ਭਾਜ ਜੈ ਹੈ ਕਹਾਂ ਬਾਟਿ ਪੈਹੈਂ? ਊਹਾਂ ਮਾਰਿਹੌ, ਬਾਜ ਜੈਸੇ ਬਟੇਰੇ ॥੩੮੬॥ भाज जै है कहां बाटि पैहैं? ऊहां मारिहौ, बाज जैसे बटेरे ॥३८६॥ ਏਕ ਏਕੰ ਹਿਰੈਂ, ਝੂਮ ਝੂਮੰ ਮਰੈਂ; ਆਪੁ ਆਪੰ ਗਿਰੈਂ ਹਾਕੁ ਮਾਰੇ ॥ एक एकं हिरैं, झूम झूमं मरैं; आपु आपं गिरैं हाकु मारे ॥ ਲਾਗ ਜੈਹੱਉ ਤਹਾਂ, ਭਾਜ ਜੈਹੈ ਜਹਾਂ; ਫੂਲ ਜੈਹੈ ਕਹਾਂ ਤੈ ਉਬਾਰੇ? ॥ लाग जैहउ तहां, भाज जैहै जहां; फूल जैहै कहां तै उबारे? ॥ ਸਾਜ ਬਾਜੇ ਸਭੈ, ਆਜ ਲੈਹੱਉਂ ਤਿਨੈ; ਰਾਜ ਕੈਸੋ ਕਰੈ ਕਾਜ ਮੋ ਸੋ ॥ साज बाजे सभै, आज लैहउं तिनै; राज कैसो करै काज मो सो ॥ ਬਾਨਰੰ ਛੈ ਕਰੋ, ਰਾਮ ਲੱਛੈ ਹਰੋ; ਜੀਤ ਹੌ ਹੋਡ ਤਉ ਤਾਨ ਤੋ ਸੋ ॥੩੮੭॥ बानरं छै करो, राम लच्छै हरो; जीत हौ होड तउ तान तो सो ॥३८७॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |