ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 205 ਉਤੈ ਦੂਤ ਰਾਵਣੈ ਜਾਇ; ਹਤ ਬੀਰ ਸੁਣਾਯੋ ॥ उतै दूत रावणै जाइ; हत बीर सुणायो ॥ ਇਤ ਕਪਿਪਤ ਅਰੁ ਰਾਮ; ਦੂਤ ਅੰਗਦਹਿ ਪਠਾਯੋ ॥ इत कपिपत अरु राम; दूत अंगदहि पठायो ॥ ਕਹੀ ਕੱਥ ਤਿਹ ਸੱਥ; ਗੱਥ ਕਰਿ ਤੱਥ ਸੁਨਾਯੋ ॥ कही कत्थ तिह सत्थ; गत्थ करि तत्थ सुनायो ॥ ਮਿਲਹੁ ਦੇਹੁ ਜਾਨਕੀ; ਕਾਲ ਨਾਤਰ ਤੁਹਿ ਆਯੋ ॥ मिलहु देहु जानकी; काल नातर तुहि आयो ॥ ਪਗ ਭੇਟ ਚਲਤ ਭਯੋ ਬਾਲ ਸੁਤ; ਪ੍ਰਿਸਟ ਪਾਨ ਰਘੁਬਰ ਧਰੇ ॥ पग भेट चलत भयो बाल सुत; प्रिसट पान रघुबर धरे ॥ ਭਰ ਅੰਕ ਪੁਲਕਤ ਨ ਸਪਜਿਯੋ; ਭਾਂਤ ਅਨਿਕ ਆਸਿਖ ਕਰੇ ॥੩੭੫॥ भर अंक पुलकत न सपजियो; भांत अनिक आसिख करे ॥३७५॥ ਪ੍ਰਤਿ ਉੱਤਰ ਸੰਬਾਦ ॥ प्रति उत्तर स्मबाद ॥ ਛਪੈ ਛੰਦ ॥ छपै छंद ॥ ਦੇਹ ਸੀਆ ਦਸਕੰਧ ! ਛਾਹਿ ਨਹੀ ਦੇਖਨ ਪੈਹੋ ॥ देह सीआ दसकंध ! छाहि नही देखन पैहो ॥ ਲੰਕ ਛੀਨ ਲੀਜੀਐ; ਲੰਕ ਲਖਿ ਜੀਤ ਨ ਜੈਹੋ ॥ लंक छीन लीजीऐ; लंक लखि जीत न जैहो ॥ ਕ੍ਰੁੱਧ ਬਿਖੈ ਜਿਨ ਘੋਰੁ; ਪਿਖ ਕਸ ਜੁੱਧੁ ਮਚੈ ਹੈ ॥ क्रुद्ध बिखै जिन घोरु; पिख कस जुद्धु मचै है ॥ ਰਾਮ ਸਹਿਤ ਕਪਿ ਕਟਕ; ਆਜ ਮ੍ਰਿਗ ਸਯਾਰ ਖਵੈ ਹੈ ॥ राम सहित कपि कटक; आज म्रिग सयार खवै है ॥ ਜਿਨ ਕਰ ਸੁ ਗਰਬੁ, ਸੁਣ ਮੂੜ ਮਤ ! ਗਰਬ ਗਵਾਇ ਘਨੇਰ ਘਰ ॥ जिन कर सु गरबु, सुण मूड़ मत ! गरब गवाइ घनेर घर ॥ ਬਸ ਕਰੇ ਸਰਬ ਘਰ ਗਰਬ ! ਹਮ; ਏ ਕਿਨ ਮਹਿ ਦ੍ਵੈ ਦੀਨ ਨਰ? ॥੩੭੬॥ बस करे सरब घर गरब ! हम; ए किन महि द्वै दीन नर? ॥३७६॥ ਰਾਵਨ ਬਾਚ ਅੰਗਦ ਸੋ ॥ रावन बाच अंगद सो ॥ ਛਪੈ ਛੰਦ ॥ छपै छंद ॥ ਅਗਨ ਪਾਕ ਕਹ ਕਰੈ; ਪਵਨ ਮੁਰ ਬਾਰ ਬੁਹਾਰੈ ॥ अगन पाक कह करै; पवन मुर बार बुहारै ॥ ਚਵਰ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਧਰੈ; ਸੂਰ ਛੱਤ੍ਰਹਿ ਸਿਰ ਢਾਰੈ ॥ चवर चंद्रमा धरै; सूर छत्रहि सिर ढारै ॥ ਮਦ ਲਛਮੀ ਪਿਆਵੰਤ; ਬੇਦ ਮੁਖ ਬ੍ਰਹਮੁ ਉਚਾਰਤ ॥ मद लछमी पिआवंत; बेद मुख ब्रहमु उचारत ॥ ਬਰਨ ਬਾਰ ਨਿਤ ਭਰੇ; ਔਰ ਕੁਲੁਦੇਵ ਜੁਹਾਰਤ ॥ बरन बार नित भरे; और कुलुदेव जुहारत ॥ ਨਿਜ ਕਹਤਿ ਸੁ ਬਲ ਦਾਨਵ ਪ੍ਰਬਲ; ਦੇਤ ਧਨੁਦਿ ਜਛ ਮੋਹਿ ਕਰ ॥ निज कहति सु बल दानव प्रबल; देत धनुदि जछ मोहि कर ॥ ਵੇ ਜੁੱਧ ਜੀਤ ਤੇ ਜਾਂਹਿਗੇ; ਕਹਾਂ ਦੋਇ ਤੇ ਦੀਨ ਨਰ? ॥੩੭੭॥ वे जुद्ध जीत ते जांहिगे; कहां दोइ ते दीन नर? ॥३७७॥ ਕਹਿ ਹਾਰਯੋ ਕਪਿ ਕੋਟਿ; ਦਈਤ ਪਤਿ ਏਕ ਨ ਮਾਨੀ ॥ कहि हारयो कपि कोटि; दईत पति एक न मानी ॥ ਉਠਤ ਪਾਵ ਰੁਪਿਯੋ ਸਭਾ ਮਧਿ; ਸੋ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥ उठत पाव रुपियो सभा मधि; सो अभिमानी ॥ ਥਕੇ ਸਕਲ ਅਸੁਰਾਰ; ਪਾਵ ਕਿਨਹੂੰ ਨ ਉਚੱਕਯੋ ॥ थके सकल असुरार; पाव किनहूं न उचक्कयो ॥ ਗਿਰੇ ਧਰਨ ਮੁਰਛਾਇ; ਬਿਮਨ ਦਾਨਵ ਦਲ ਥੱਕਯੋ ॥ गिरे धरन मुरछाइ; बिमन दानव दल थक्कयो ॥ ਲੈ ਚਲਯੋ ਬਭੀਛਨ ਭ੍ਰਾਤ ਤਿਹ; ਬਾਲ ਪੁਤ੍ਰ ਧੂਸਰ ਬਰਨ ॥ लै चलयो बभीछन भ्रात तिह; बाल पुत्र धूसर बरन ॥ ਭਟ ਹਟਕ ਬਿਕਟ ਤਿਹ ਨਾ ਸਕੇ; ਚਲਿ ਆਯੋ ਜਿਤ ਰਾਮ ਰਨ ॥੩੭੮॥ भट हटक बिकट तिह ना सके; चलि आयो जित राम रन ॥३७८॥ ਕਹਿ ਬੁਲਯੋ ਲੰਕੇਸ ਤਾਹਿ; ਪ੍ਰਭ ਰਾਜੀਵ ਲੋਚਨ ॥ कहि बुलयो लंकेस ताहि; प्रभ राजीव लोचन ॥ ਕੁਟਲ ਅਲਕ ਮੁਖ ਛਕੇ; ਸਕਲ ਸੰਤਨ ਦੁਖ ਮੋਚਨ ॥ कुटल अलक मुख छके; सकल संतन दुख मोचन ॥ ਕੁਪੈ ਸਰਬ ਕਪਿਰਾਜ; ਬਿਜੈ ਪਹਲੀ ਰਣ ਚੱਖੀ ॥ कुपै सरब कपिराज; बिजै पहली रण चक्खी ॥ ਫਿਰੈ ਲੰਕ ਗੜਿ ਘੇਰਿ; ਦਿਸਾ ਦੱਛਣੀ ਪਰੱਖੀ ॥ फिरै लंक गड़ि घेरि; दिसा दच्छणी परखी ॥ ਪ੍ਰਭ ਕਰੈ ਬਭੀਛਨ ਲੰਕਪਤਿ; ਸੁਣੀ ਬਾਤਿ ਰਾਵਣ ਘਰਣਿ ॥ प्रभ करै बभीछन लंकपति; सुणी बाति रावण घरणि ॥ ਸੁੱਧਿ ਸੱਤ ਤੱਬਿ ਬਿਸਰਤ ਭਈ; ਗਿਰੀ ਧਰਣ ਪਰ ਹੁਐ ਬਿਮਣ ॥੩੭੯॥ सुद्धि सत्त तब्बि बिसरत भई; गिरी धरण पर हुऐ बिमण ॥३७९॥ ਮਦੋਦਰੀ ਬਾਚ ॥ मदोदरी बाच ॥ ਉਟੰਙਣ ਛੰਦ ॥ उटंङण छंद ॥ ਸੂਰਬੀਰਾ ਸਜੇ, ਘੋਰ ਬਾਜੇ ਬਜੇ; ਭਾਜ ਕੰਤਾ ! ਸੁਣੇ ਰਾਮ ਆਏ ॥ सूरबीरा सजे, घोर बाजे बजे; भाज कंता ! सुणे राम आए ॥ ਬਾਲ ਮਾਰਯੋ ਬਲੀ, ਸਿੰਧ ਪਾਟਯੋ ਜਿਨੈ; ਤਾਹਿ ਸੌ ਬੈਰਿ ਕੈਸੇ ਰਚਾਏ? ॥ बाल मारयो बली, सिंध पाटयो जिनै; ताहि सौ बैरि कैसे रचाए? ॥ ਬਯਾਧ ਜੀਤਯੋ ਜਿਨੈ, ਜੰਭ ਮਾਰਯੋ ਉਨੈ; ਰਾਮ ਅਉਤਾਰ ਸੋਈ ਸੁਹਾਏ ॥ बयाध जीतयो जिनै, ज्मभ मारयो उनै; राम अउतार सोई सुहाए ॥ ਦੇ ਮਿਲੋ ਜਾਨਕੀ, ਬਾਤ ਹੈ ਸਿਆਨ ਕੀ; ਚਾਮ ਕੇ ਦਾਮ ਕਾਹੇ ਚਲਾਏ? ॥੩੮੦॥ दे मिलो जानकी, बात है सिआन की; चाम के दाम काहे चलाए? ॥३८०॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |