ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 200 ਲਖਿ ਰਾਮ ਬੀਰ ॥ लखि राम बीर ॥ ਰਿਖ ਦੀਨ ਤੀਰ ॥ रिख दीन तीर ॥ ਰਿਪ ਸਰਬ ਚੀਰ ॥ रिप सरब चीर ॥ ਹਰਿ ਸਰਬ ਪੀਰ ॥੩੨੫॥ हरि सरब पीर ॥३२५॥ ਰਿਖਿ ਬਿਦਾ ਕੀਨ ॥ रिखि बिदा कीन ॥ ਆਸਿਖਾ ਦੀਨ ॥ आसिखा दीन ॥ ਦੁਤ ਰਾਮ ਚੀਨ ॥ दुत राम चीन ॥ ਮੁਨਿ ਮਨ ਪ੍ਰਬੀਨ ॥੩੨੬॥ मुनि मन प्रबीन ॥३२६॥ ਪ੍ਰਭ ਭ੍ਰਾਤ ਸੰਗਿ ॥ प्रभ भ्रात संगि ॥ ਸੀਅ ਸੰਗ ਸੁਰੰਗ ॥ सीअ संग सुरंग ॥ ਤਜਿ ਚਿੰਤ ਅੰਗ ॥ तजि चिंत अंग ॥ ਧਸ ਬਨ ਨਿਸੰਗ ॥੩੨੭॥ धस बन निसंग ॥३२७॥ ਧਰਿ ਬਾਨ ਪਾਨ ॥ धरि बान पान ॥ ਕਟਿ ਕਸਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ॥ कटि कसि क्रिपान ॥ ਭੁਜ ਬਰ ਅਜਾਨ ॥ भुज बर अजान ॥ ਚਲ ਤੀਰਥ ਨਾਨ ॥੩੨੮॥ चल तीरथ नान ॥३२८॥ ਗੋਦਾਵਰਿ ਤੀਰ ॥ गोदावरि तीर ॥ ਗਏ ਸਹਿਤ ਬੀਰ ॥ गए सहित बीर ॥ ਤਜ ਰਾਮ ਚੀਰ ॥ तज राम चीर ॥ ਕੀਅ ਸੁਚ ਸਰੀਰ ॥੩੨੯॥ कीअ सुच सरीर ॥३२९॥ ਲਖਿ ਰਾਮ ਰੂਪ ॥ लखि राम रूप ॥ ਅਤਿਭੁਤ ਅਨੂਪ ॥ अतिभुत अनूप ॥ ਜਹ ਹੁਤੀ ਸੂਪ ॥ जह हुती सूप ॥ ਤਹ ਗਏ ਭੂਪ ॥੩੩੦॥ तह गए भूप ॥३३०॥ ਕਹੀ ਤਾਹਿ ਧਾਤਿ ॥ कही ताहि धाति ॥ ਸੁਨਿ ਸੂਪ ਬਾਤਿ ॥ सुनि सूप बाति ॥ ਦੁਐ ਅਤਿਥ ਨਾਤ ॥ दुऐ अतिथ नात ॥ ਲਹਿ ਅਨੂਪ ਗਾਤ ॥੩੩੧॥ लहि अनूप गात ॥३३१॥ ਸੁੰਦਰੀ ਛੰਦ ॥ सुंदरी छंद ॥ ਸੂਪਨਖਾ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਸੁਨੀ ਜਬ ॥ सूपनखा इह भांति सुनी जब ॥ ਧਾਇ ਚਲੀ ਅਬਿਲੰਬ ਤ੍ਰਿਯਾ ਤਬ ॥ धाइ चली अबिल्मब त्रिया तब ॥ ਕਾਮ ਸਰੂਪ ਕਲੇਵਰ ਜਾਨੈ ॥ काम सरूप कलेवर जानै ॥ ਰੂਪ ਅਨੂਪ ਤਿਹੂੰ ਪੁਰ ਮਾਨੈ ॥੩੩੨॥ रूप अनूप तिहूं पुर मानै ॥३३२॥ ਧਾਇ ਕਹਯੋ ਰਘੁਰਾਇ ਭਏ ਤਿੱਹ ॥ धाइ कहयो रघुराइ भए तिह ॥ ਜੈਸ ਨ੍ਰਿਲਾਜ ਕਹੈ ਨ ਕੋਊ ਕਿੱਹ ॥ जैस न्रिलाज कहै न कोऊ किह ॥ ਹਉ ਅਟਕੀ ਤੁਮਰੀ ਛਬਿ ਕੇ ਬਰ ॥ हउ अटकी तुमरी छबि के बर ॥ ਰੰਗ ਰੰਗੀ ਰੰਗਏ ਦ੍ਰਿਗ ਦੂਪਰ ॥੩੩੩॥ रंग रंगी रंगए द्रिग दूपर ॥३३३॥ ਰਾਮ ਬਾਚ ॥ राम बाच ॥ ਸੁੰਦਰੀ ਛੰਦ ॥ सुंदरी छंद ॥ ਜਾਹ ਤਹਾਂ ਜਹ ਭ੍ਰਾਤਿ ਹਮਾਰੇ ॥ जाह तहां जह भ्राति हमारे ॥ ਵੈ ਰਿਝਹੈ, ਲਖ ਨੈਨ ਤਿਹਾਰੇ ॥ वै रिझहै, लख नैन तिहारे ॥ ਸੰਗ ਸੀਆ ਅਵਿਲੋਕ ਕ੍ਰਿਸੋਦਰ ॥ संग सीआ अविलोक क्रिसोदर ॥ ਕੈਸੇ ਕੈ ਰਾਖ ਸਕੋ ਤੁਮ ਕੱਉ ਘਰਿ? ॥੩੩੪॥ कैसे कै राख सको तुम कउ घरि? ॥३३४॥ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਕਹ ਮੋਹ ਤਜਯੋ ਮਨ ॥ मात पिता कह मोह तजयो मन ॥ ਸੰਗ ਫਿਰੀ ਹਮਰੇ ਬਨ ਹੀ ਬਨ ॥ संग फिरी हमरे बन ही बन ॥ ਤਾਹਿ ਤਜੌ ਕਸ ਕੈ? ਸੁਨਿ ਸੁੰਦਰ ! ॥ ताहि तजौ कस कै? सुनि सुंदर ! ॥ ਜਾਹੁ ਤਹਾਂ ਜਹਾਂ ਭ੍ਰਾਤ, ਕ੍ਰਿਸੋਦਰਿ ! ॥੩੩੫॥ जाहु तहां जहां भ्रात, क्रिसोदरि ! ॥३३५॥ ਜਾਤ ਭਈ ਸੁਨ ਬੈਨ ਤ੍ਰਿਯਾ ਤਹ ॥ जात भई सुन बैन त्रिया तह ॥ ਬੈਠ ਹੁਤੇ ਰਣਧੀਰ ਜਤੀ ਜਹ ॥ बैठ हुते रणधीर जती जह ॥ ਸੋ ਨ ਬਰੈ ਅਤਿ ਰੋਸ ਭਰੀ ਤਬ ॥ सो न बरै अति रोस भरी तब ॥ ਨਾਕ ਕਟਾਇ ਗਈ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਸਭ ॥੩੩੬॥ नाक कटाइ गई ग्रिह को सभ ॥३३६॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕੇ ਰਾਮ ਅਵਤਾਰ ਕਥਾ ਸੂਪਨਖਾ ਕੋ ਨਾਕ ਕਾਟਬੋ ਧਯਾਇ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੫॥ इति स्री बचित्र नाटके राम अवतार कथा सूपनखा को नाक काटबो धयाइ समापतम सतु सुभम सतु ॥५॥ ਅਥ ਖਰਦੂਖਨ ਦਈਤ ਜੁੱਧ ਕਥਨੰ ॥ अथ खरदूखन दईत जुद्ध कथनं ॥ ਸੁੰਦਰੀ ਛੰਦ ॥ सुंदरी छंद ॥ ਰਾਵਨ ਤੀਰ ਰੁਰੋਤ ਭਈ ਜਬ ॥ रावन तीर रुरोत भई जब ॥ ਰੋਸ ਭਰੇ ਦਨੁ ਬੰਸ ਬਲੀ ਸਭ ॥ रोस भरे दनु बंस बली सभ ॥ ਲੰਕਸ ਧੀਰ ਬਜੀਰ ਬੁਲਾਏ ॥ लंकस धीर बजीर बुलाए ॥ ਦੂਖਨ ਔ ਖਰ ਦਈਤ ਪਠਾਏ ॥੩੩੭॥ दूखन औ खर दईत पठाए ॥३३७॥ ਸਾਜ ਸਨਾਹ ਸੁਬਾਹ ਦੁਰੰ ਗਤ ॥ साज सनाह सुबाह दुरं गत ॥ ਬਾਜਤ ਬਾਜ ਚਲੇ ਗਜ ਗੱਜਤ ॥ बाजत बाज चले गज गज्जत ॥ ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰ ਦਸੋ ਦਿਸ ਕੂਕੇ ॥ मार ही मार दसो दिस कूके ॥ ਸਾਵਨ ਕੀ ਘਟ ਜਯੋਂ ਘੁਰ ਢੂਕੇ ॥੩੩੮॥ सावन की घट जयों घुर ढूके ॥३३८॥ ਗੱਜਤ ਹੈ ਰਣਬੀਰ ਮਹਾਂ ਮਨ ॥ गज्जत है रणबीर महां मन ॥ ਤੱਜਤ ਹੈਂ ਨਹੀ ਭੂਮਿ ਅਯੋਧਨ ॥ तज्जत हैं नही भूमि अयोधन ॥ ਛਾਜਤ ਹੈ ਚਖ ਸ੍ਰੋਣਤ ਸੋ ਸਰ ॥ छाजत है चख स्रोणत सो सर ॥ ਨਾਦਿ ਕਰੈਂ ਕਿਲਕਾਰ ਭਯੰਕਰ ॥੩੩੯॥ नादि करैं किलकार भयंकर ॥३३९॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |