ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 197 ਭਰਥ ਬਾਚ ਰਾਮ ਪ੍ਰਤਿ ॥ भरथ बाच राम प्रति ॥ ਕੰਠ ਅਭੂਖਨ ਛੰਦ ॥ कंठ अभूखन छंद ॥ ਜਾਉ ਕਹਾ? ਪਗ ਭੇਟ ਕਹਉ ਤੁਹ ॥ जाउ कहा? पग भेट कहउ तुह ॥ ਲਾਜ ਨ ਲਾਗਤ? ਰਾਮ ! ਕਹੋ ਮੁਹ ॥ लाज न लागत? राम ! कहो मुह ॥ ਮੈ ਅਤਿ ਦੀਨ ਮਲੀਨ ਬਿਨਾ ਗਤ ॥ मै अति दीन मलीन बिना गत ॥ ਰਾਖ ਲੈ ਰਾਜ ਬਿਖੈ ਚਰਨਾਮ੍ਰਿਤ ॥੨੮੭॥ राख लै राज बिखै चरनाम्रित ॥२८७॥ ਚੱਛ ਬਿਹੀਨ ਸੁੱਪਛ ਜਿਮੰ ਕਰ ॥ चछ बिहीन सुप्पछ जिमं कर ॥ ਤਿਉ ਪ੍ਰਭ ਤੀਰ ਗਿਰਯੋ ਪਗ ਭਰਥਰ ॥ तिउ प्रभ तीर गिरयो पग भरथर ॥ ਅੰਕ ਰਹੇ ਗਹ ਰਾਮ ਤਿਸੈ ਤਬ ॥ अंक रहे गह राम तिसै तब ॥ ਰੋਇ ਮਿਲੇ ਲਛਨਾਦਿ ਭੱਯਾ ਸਭ ॥੨੮੮॥ रोइ मिले लछनादि भया सभ ॥२८८॥ ਪਾਨਿ ਪੀਆਇ ਜਗਾਇ ਸੁ ਬੀਰਹ ॥ पानि पीआइ जगाइ सु बीरह ॥ ਫੇਰਿ ਕਹਯੋ ਹਸ ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਬੀਰਹ ॥ फेरि कहयो हस स्री रघुबीरह ॥ ਤ੍ਰਿਯੋਦਸ ਬਰਖ ਗਏ ਫਿਰਿ ਐਹੈ ॥ त्रियोदस बरख गए फिरि ऐहै ॥ ਜਾਹੁ ਹਮੈ ਕਛੁ ਕਾਜ ਕਿਵੈਹੈ ॥੨੮੯॥ जाहु हमै कछु काज किवैहै ॥२८९॥ ਚੀਨ ਗਏ ਚਤੁਰਾ ਚਿਤ ਮੋ ਸਭ ॥ चीन गए चतुरा चित मो सभ ॥ ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਬੀਰ ਕਹੀ ਅਸ ਕੈ ਜਬ ॥ स्री रघुबीर कही अस कै जब ॥ ਮਾਤ ਸਮੋਧ ਸੁ ਪਾਵਰਿ ਲੀਨੀ ॥ मात समोध सु पावरि लीनी ॥ ਅਉਰ ਬਸੇ ਪੁਰ ਅਉਧ ਨ ਚੀਨੀ ॥੨੯੦॥ अउर बसे पुर अउध न चीनी ॥२९०॥ ਸੀਸ ਜਟਾਨ ਕੋ ਜੂਟ ਧਰੇ ਬਰ ॥ सीस जटान को जूट धरे बर ॥ ਰਾਜ ਸਮਾਜ ਦੀਯੋ ਪਊਵਾ ਪਰ ॥ राज समाज दीयो पऊवा पर ॥ ਰਾਜ ਕਰੇ ਦਿਨੁ ਹੋਤ ਉਜਿਆਰੈ ॥ राज करे दिनु होत उजिआरै ॥ ਰੈਨਿ ਭਏ ਰਘੁਰਾਜ ਸੰਭਾਰੈ ॥੨੯੧॥ रैनि भए रघुराज स्मभारै ॥२९१॥ ਜੱਜਰ ਭਯੋ ਝੁਰ ਝੰਝਰ ਜਿਉ ਤਨ ॥ जजर भयो झुर झंझर जिउ तन ॥ ਰਾਖਤ ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਰਾਜ ਬਿਖੈ ਮਨ ॥ राखत स्री रघुराज बिखै मन ॥ ਬੈਰਿਨ ਕੇ ਰਨ ਬਿੰਦ ਨਿਕੰਦਤ ॥ बैरिन के रन बिंद निकंदत ॥ ਭਾਖਤ ਕੰਠਿ ਅਭੂਖਨ ਛੰਦਤ ॥੨੯੨॥ भाखत कंठि अभूखन छंदत ॥२९२॥ ਝੂਲਾ ਛੰਦ ॥ झूला छंद ॥ ਇਤੈ ਰਾਮ ਰਾਜੰ ॥ इतै राम राजं ॥ ਕਰੈ ਦੇਵ ਕਾਜੰ ॥ करै देव काजं ॥ ਧਰੋ ਬਾਨ ਪਾਨੰ ॥ धरो बान पानं ॥ ਭਰੈ ਬੀਰ ਮਾਨੰ ॥੨੯੩॥ भरै बीर मानं ॥२९३॥ ਜਹਾਂ ਸਾਲ ਭਾਰੇ ॥ जहां साल भारे ॥ ਦ੍ਰੁਮੰ ਤਾਲ ਨਯਾਰੇ ॥ द्रुमं ताल नयारे ॥ ਛੁਏ ਸੁਰਗ ਲੋਕੰ ॥ छुए सुरग लोकं ॥ ਹਰੈ ਜਾਤ ਸੋਕੰ ॥੨੯੪॥ हरै जात सोकं ॥२९४॥ ਤਹਾਂ ਰਾਮ ਪੈਠੇ ॥ तहां राम पैठे ॥ ਮਹਾਂਬੀਰ ਐਠੇ ॥ महांबीर ऐठे ॥ ਲੀਏ ਸੰਗਿ ਸੀਤਾ ॥ लीए संगि सीता ॥ ਮਹਾਂ ਸੁਭ੍ਰ ਗੀਤਾ ॥੨੯੫॥ महां सुभ्र गीता ॥२९५॥ ਬਿਧੁੰ ਬਾਕ ਬੈਣੀ ॥ बिधुं बाक बैणी ॥ ਮ੍ਰਿਗੀ ਰਾਜ ਨੈਣੀ ॥ म्रिगी राज नैणी ॥ ਕਟੰ ਛੀਨ ਦੇ ਸੀ ॥ कटं छीन दे सी ॥ ਪਰੀ ਪਦਮਨੀ ਸੀ ॥੨੯੬॥ परी पदमनी सी ॥२९६॥ ਝੂਲਨਾ ਛੰਦ ॥ झूलना छंद ॥ ਚੜੈ ਪਾਨ ਬਾਨੀ, ਧਰੇ ਸਾਨ ਮਾਨੋ; ਚਛਾ ਬਾਨ ਸੋਹੈ ਦੋਊ ਰਾਮ ਰਾਨੀ ॥ चड़ै पान बानी, धरे सान मानो; चछा बान सोहै दोऊ राम रानी ॥ ਫਿਰੈ ਖਿਆਲ ਸੋ ਏਕ ਹਵਾਲ ਸੇਤੀ; ਛੁਟੇ ਇੰਦ੍ਰ ਸੇਤੀ ਮਨੋ ਇੰਦ੍ਰ ਧਾਨੀ ॥ फिरै खिआल सो एक हवाल सेती; छुटे इंद्र सेती मनो इंद्र धानी ॥ ਮਨੋ ਨਾਗ ਬਾਂਕੇ ਲਜੀ ਆਬ ਫਾਂਕੈ; ਰੰਗੇ ਰੰਗ ਸੁਹਾਬ ਸੌ ਰਾਮ ਬਾਰੇ ॥ मनो नाग बांके लजी आब फांकै; रंगे रंग सुहाब सौ राम बारे ॥ ਮ੍ਰਿਗਾ ਦੇਖਿ ਮੋਹੇ ਲਖੇ ਮੀਨ ਰੋਹੇ; ਜਿਨੈ ਨੈਕ ਚੀਨੇ ਤਿਨੋ ਪ੍ਰਾਨ ਵਾਰੇ ॥੨੯੭॥ म्रिगा देखि मोहे लखे मीन रोहे; जिनै नैक चीने तिनो प्रान वारे ॥२९७॥ ਸੁਨੇ ਕੂਕ ਕੇ ਕੋਕਲਾ ਕੋਪ ਕੀਨੇ; ਮੁਖੰ ਦੇਖ ਕੈ ਚੰਦ ਦਾਰੇਰ ਖਾਈ ॥ सुने कूक के कोकला कोप कीने; मुखं देख कै चंद दारेर खाई ॥ ਲਖੇ ਨੈਨ ਬਾਂਕੇ ਮਨੈ ਮੀਨ ਮੋਹੈ; ਲਖੇ ਜਾਤ ਕੇ ਸੂਰ ਕੀ ਜੋਤਿ ਛਾਈ ॥ लखे नैन बांके मनै मीन मोहै; लखे जात के सूर की जोति छाई ॥ ਮਨੋ ਫੂਲ ਫੂਲੇ ਲਗੇ ਨੈਨ ਝੂਲੇ, ਲਖੇ ਲੋਗ ਭੂਲੇ ਬਨੇ ਜੋਰ ਐਸੇ ॥ मनो फूल फूले लगे नैन झूले, लखे लोग भूले बने जोर ऐसे ॥ ਲਖੇ ਨੈਨ ਥਾਰੇ ਬਿਧੇ ਰਾਮ ਪਿਆਰੇ; ਰੰਗੇ ਰੰਗ ਸਾਰਾਬ ਸੁਹਾਬ ਜੈਸੇ ॥੨੯੮॥ लखे नैन थारे बिधे राम पिआरे; रंगे रंग साराब सुहाब जैसे ॥२९८॥ ਰੰਗੇ ਰੰਗ ਰਾਤੇ, ਮਯੰ ਮੱਤ ਮਾਤੇ; ਮਕਬੂਲਿ ਗੁੱਲਾਬ ਕੇ ਫੂਲ ਸੋਹੈਂ ॥ रंगे रंग राते, मयं मत माते; मकबूलि गुलाब के फूल सोहैं ॥ ਨਰਗਸ ਨੇ ਦੇਖ ਕੈ ਨਾਕ ਐਂਠਾ; ਮ੍ਰਿਗੀਰਾਜ ਕੇ ਦੇਖਤੈਂ ਮਾਨ ਮੋਹੈਂ ॥ नरगस ने देख कै नाक ऐंठा; म्रिगीराज के देखतैं मान मोहैं ॥ ਸਬੋ ਰੋਜ ਸਰਾਬ ਨੇ ਸੋਰ ਲਾਇਆ; ਪ੍ਰਜਾ ਆਮ ਜਾਹਾਨ ਕੇ ਪੇਖ ਵਾਰੇ ॥ सबो रोज सराब ने सोर लाइआ; प्रजा आम जाहान के पेख वारे ॥ ਭਵਾ ਤਾਨ ਕਮਾਨ ਕੀ ਭਾਂਤ ਪਿਆਰੀਨਿ; ਕਮਾਨ ਹੀ ਨੈਨ ਕੇ ਬਾਨ ਮਾਰੇ ॥੨੯੯॥ भवा तान कमान की भांत पिआरीनि; कमान ही नैन के बान मारे ॥२९९॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |