ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 196 ਸੰਕੜੇਸਾ ਵੰਤ ॥ संकड़ेसा वंत ॥ ਮੱਤਏ ਮੱਤੰਤ ॥ मतए मतंत ॥ ਮੁੱਕਲੇ ਕੇ ਦੂਤ ॥ मुक्कले के दूत ॥ ਪਉਨ ਕੇ ਸੇ ਪੂਤ ॥੨੭੦॥ पउन के से पूत ॥२७०॥ ਅਸਟਨ ਦਯੰਲਾਖ ॥ असटन दयंलाख ॥ ਦੂਤ ਗੇ ਚਰਬਾਖ ॥ दूत गे चरबाख ॥ ਭਰਤ ਆਗੇ ਜਹਾਂ ॥ भरत आगे जहां ॥ ਜਾਤ ਭੇ ਤੇ ਤਹਾਂ ॥੨੭੧॥ जात भे ते तहां ॥२७१॥ ਉਚਰੇ ਸੰਦੇਸ ॥ उचरे संदेस ॥ ਊਰਧ ਗੇ ਅਉਧੇਸ ॥ ऊरध गे अउधेस ॥ ਪੱਤ੍ਰ ਬਾਚੇ ਭਲੇ ॥ पत्र बाचे भले ॥ ਲਾਗ ਸੰਗੰ ਚਲੇ ॥੨੭੨॥ लाग संगं चले ॥२७२॥ ਕੋਪ ਜੀਯੰ ਜਗਯੋ ॥ कोप जीयं जगयो ॥ ਧਰਮ ਭਰਮੰ ਭਗਯੋ ॥ धरम भरमं भगयो ॥ ਕਾਸਮੀਰੰ ਤਜਯੋ ॥ कासमीरं तजयो ॥ ਰਾਮ ਰਾਮੰ ਭਜਯੋ ॥੨੭੩॥ राम रामं भजयो ॥२७३॥ ਪੁੱਜਏ ਅਵੱਧ ॥ पुज्जए अवद्ध ॥ ਸੂਰਮਾ ਸਨੱਧ ॥ सूरमा सनद्ध ॥ ਹੇਰਿਓ ਅਉਧੇਸ ॥ हेरिओ अउधेस ॥ ਮ੍ਰਿਤਕੰ ਕੇ ਭੇਸ ॥੨੭੪॥ म्रितकं के भेस ॥२७४॥ ਭਰਥ ਬਾਚ ਕੇਕਈ ਸੋਂ ॥ भरथ बाच केकई सों ॥ ਲਖਯੋ ਕਸੂਤ ॥ लखयो कसूत ॥ ਬੁੱਲਯੋ ਸਪੂਤ ॥ बुल्लयो सपूत ॥ ਧ੍ਰਿਗ ਮਈਯਾ ! ਤੋਹਿ ॥ ध्रिग मईया ! तोहि ॥ ਲਜਿ ਲਾਈਯਾ ਮੋਹਿ ॥੨੭੫॥ लजि लाईया मोहि ॥२७५॥ ਕਾ ਕਰਯੋ ਕੁਕਾਜ? ॥ का करयो कुकाज? ॥ ਕਯੋ ਜੀਐ ਨਿਲਾਜ? ॥ कयो जीऐ निलाज? ॥ ਮੋਹਿ ਜੈਬੇ ਤਹੀ ॥ मोहि जैबे तही ॥ ਰਾਮ ਹੈ ਗੇ ਜਹੀ ॥੨੭੬॥ राम है गे जही ॥२७६॥ ਕੁਸਮ ਬਚਿਤ੍ਰ ਛੰਦ ॥ कुसम बचित्र छंद ॥ ਤਿਨ ਬਨਬਾਸੀ ਰਘੁਬਰ ਜਾਨੈ ॥ तिन बनबासी रघुबर जानै ॥ ਦੁਖ ਸੁਖ ਸਮ ਕਰ ਸੁਖ ਦੁਖ ਮਾਨੈ ॥ दुख सुख सम कर सुख दुख मानै ॥ ਬਲਕਲ ਧਰ ਕਰ ਅਬ ਬਨ ਜੈਹੈਂ ॥ बलकल धर कर अब बन जैहैं ॥ ਰਘੁਪਤ ਸੰਗ ਹਮ ਬਨ ਫਲ ਖੈਹੈਂ ॥੨੭੭॥ रघुपत संग हम बन फल खैहैं ॥२७७॥ ਇਮ ਕਹਾ ਬਚਨਾ ਘਰ ਬਰ ਛੋਰੇ ॥ इम कहा बचना घर बर छोरे ॥ ਬਲਕਲ ਧਰਿ ਤਨ ਭੂਖਨ ਤੋਰੇ ॥ बलकल धरि तन भूखन तोरे ॥ ਅਵਧਿਸ ਜਾਰੇ ਅਵਧਹਿ ਛਾਡਯੋ ॥ अवधिस जारे अवधहि छाडयो ॥ ਰਘੁਪਤਿ ਪਗ ਤਰ ਕਰ ਘਰ ਮਾਡਿਯੋ ॥੨੭੮॥ रघुपति पग तर कर घर माडियो ॥२७८॥ ਲਖਿ ਜਲ ਥਲ ਕਹ ਤਜਿ ਕੁਲ ਧਾਏ ॥ लखि जल थल कह तजि कुल धाए ॥ ਮਨੁ ਮਨ ਸੰਗਿ ਲੈ ਤਿਹ ਠਾਂ ਆਏ ॥ मनु मन संगि लै तिह ठां आए ॥ ਲਖਿ ਬਲ ਰਾਮੰ ਖਲ ਦਲ ਭੀਰੰ ॥ लखि बल रामं खल दल भीरं ॥ ਗਹਿ ਧਨ ਪਾਣੰ ਸਿਤ ਧਰ ਤੀਰੰ ॥੨੭੯॥ गहि धन पाणं सित धर तीरं ॥२७९॥ ਗਹਿ ਧਨੁ ਰਾਮੰ ਸਰ ਬਰ ਪੂਰੰ ॥ गहि धनु रामं सर बर पूरं ॥ ਅਰਬਰ ਥਹਰੇ ਖਲ ਦਲ ਸੂਰੰ ॥ अरबर थहरे खल दल सूरं ॥ ਨਰ ਬਰ ਹਰਖੇ ਘਰ ਘਰ ਅਮਰੰ ॥ नर बर हरखे घर घर अमरं ॥ ਅਮਰਰਿ ਧਰਕੇ ਲਹਿ ਕਰਿ ਸਮਰੰ ॥੨੮੦॥ अमररि धरके लहि करि समरं ॥२८०॥ ਤਬ ਚਿਤ ਅਪਨੇ ਭਰਥਰ ਜਾਨੀ ॥ तब चित अपने भरथर जानी ॥ ਰਨ ਰੰਗ ਰਾਤੇ ਰਘੁਬਰ ਮਾਨੀ ॥ रन रंग राते रघुबर मानी ॥ ਦਲ ਬਲ ਤਜਿ ਕਰਿ ਇਕਲੇ ਨਿਸਰੇ ॥ दल बल तजि करि इकले निसरे ॥ ਰਘੁਬਰ ਨਿਰਖੇ ਸਭ ਦੁਖ ਬਿਸਰੇ ॥੨੮੧॥ रघुबर निरखे सभ दुख बिसरे ॥२८१॥ ਦ੍ਰਿਗ ਜਬ ਨਿਰਖੇ ਭਟ ਮਣ ਰਾਮੰ ॥ द्रिग जब निरखे भट मण रामं ॥ ਸਿਰ ਧਰ ਟੇਕਯੰ ਤਜ ਕਰ ਕਾਮੰ ॥ सिर धर टेकयं तज कर कामं ॥ ਇਮ ਗਤਿ ਲਖਿ ਕਰ ਰਘੁਪਤਿ ਜਾਨੀ ॥ इम गति लखि कर रघुपति जानी ॥ ਭਰਥਰ ਆਏ ਤਜਿ ਰਜਧਾਨੀ ॥੨੮੨॥ भरथर आए तजि रजधानी ॥२८२॥ ਰਿਪਹਾ ਨਿਰਖੇ ਭਰਥਰ ਜਾਨੇ ॥ रिपहा निरखे भरथर जाने ॥ ਅਵਧਿਸ ਮੂਏ ਤਿਨ ਮਾਨ ਮਾਨੇ ॥ अवधिस मूए तिन मान माने ॥ ਰਘੁਬਰ ਲਛਮਨ ਪਰਹਰ ਬਾਨੰ ॥ रघुबर लछमन परहर बानं ॥ ਗਿਰ ਤਰ ਆਏ ਤਜ ਅਭਿਮਾਨੰ ॥੨੮੩॥ गिर तर आए तज अभिमानं ॥२८३॥ ਦਲ ਬਲ ਤਜਿ ਕਰਿ ਮਿਲਿ ਗਲ ਰੋਏ ॥ दल बल तजि करि मिलि गल रोए ॥ ਦੁਖ ਕਸਿ ਬਿਧਿ ਦੀਆ? ਸੁਖ ਸਭ ਖੋਏ ॥ दुख कसि बिधि दीआ? सुख सभ खोए ॥ ਅਬ ਘਰ ਚਲੀਏ ਰਘੁਬਰ ਮੇਰੇ ! ॥ अब घर चलीए रघुबर मेरे ! ॥ ਤਜਿ ਹਠਿ ਲਾਗੇ ਸਭ ਪਗ ਤੇਰੇ ॥੨੮੪॥ तजि हठि लागे सभ पग तेरे ॥२८४॥ ਰਾਮ ਬਾਚ ਭਰਥ ਸੋਂ ॥ राम बाच भरथ सों ॥ ਕੰਠ ਅਭੂਖਨ ਛੰਦ ॥ कंठ अभूखन छंद ॥ ਭਰਥ ਕੁਮਾਰ ! ਨ ਅਉਹਠ ਕੀਜੈ ॥ भरथ कुमार ! न अउहठ कीजै ॥ ਜਾਹ ਘਰੈ, ਨ ਹਮੈ ਦੁਖ ਦੀਜੈ ॥ जाह घरै, न हमै दुख दीजै ॥ ਰਾਜ ਕਹਯੋ ਜੁ, ਹਮੈ ਹਮ ਮਾਨੀ ॥ राज कहयो जु, हमै हम मानी ॥ ਤ੍ਰਿਯੋਦਸ ਬਰਖ ਬਸੈ ਬਨ ਧਾਨੀ ॥੨੮੫॥ त्रियोदस बरख बसै बन धानी ॥२८५॥ ਤ੍ਰਿਯੋਦਸ ਬਰਖ ਬਿਤੈ ਫਿਰਿ ਐਹੈਂ ॥ त्रियोदस बरख बितै फिरि ऐहैं ॥ ਰਾਜ ਸੰਘਾਸਨ ਛੱਤ੍ਰ ਸੁਹੈਹੈਂ ॥ राज संघासन छत्र सुहैहैं ॥ ਜਾਹੁ ਘਰੈ, ਸਿਖ ਮਾਨ ਹਮਾਰੀ ॥ जाहु घरै, सिख मान हमारी ॥ ਰੋਵਤ ਤੋਰਿ ਉਤੈ ਮਹਤਾਰੀ ॥੨੮੬॥ रोवत तोरि उतै महतारी ॥२८६॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |