ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 195 ਰਾਜੀਵ ਲੋਚਨ ਰਾਮ ਕੁਮਾਰ; ਚਲੇ ਬਨ ਕੱਉ ਸੰਗਿ ਭ੍ਰਾਤਿ ਸੁਹਾਯੋ ॥ राजीव लोचन राम कुमार; चले बन कउ संगि भ्राति सुहायो ॥ ਦੇਵ ਅਦੇਵ ਨਿਛੱਤ੍ਰ ਸਚੀਪਤ; ਚੱਉਕੇ ਚਕੇ ਮਨ ਮੋਦ ਬਢਾਯੋ ॥ देव अदेव निछत्र सचीपत; चउके चके मन मोद बढायो ॥ ਆਨਨ ਬਿੰਬ ਪਰਯੋ ਬਸੁਧਾ ਪਰ; ਫੈਲਿ ਰਹਿਯੋ ਫਿਰਿ ਹਾਥਿ ਨ ਆਯੋ ॥ आनन बि्मब परयो बसुधा पर; फैलि रहियो फिरि हाथि न आयो ॥ ਬੀਚ ਅਕਾਸ ਨਿਵਾਸ ਕੀਯੋ ਤਿਨ; ਤਾਹੀ ਤੇ ਨਾਮ ਮਯੰਕ ਕਹਾਯੋ ॥੨੬੧॥ बीच अकास निवास कीयो तिन; ताही ते नाम मयंक कहायो ॥२६१॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਪਿਤ ਆਗਿਆ ਤੇ ਬਨ ਚਲੇ; ਤਜਿ ਗ੍ਰਹਿ ਰਾਮ ਕੁਮਾਰ ॥ पित आगिआ ते बन चले; तजि ग्रहि राम कुमार ॥ ਸੰਗ ਸੀਆ ਮ੍ਰਿਗ ਲੋਚਨੀ; ਜਾ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਅਪਾਰ ॥੨੬੨॥ संग सीआ म्रिग लोचनी; जा की प्रभा अपार ॥२६२॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਰਾਮ ਬਨਬਾਸ ਦੀਬੋ ॥ इति स्री राम बनबास दीबो ॥ ਅਥ ਬਨਬਾਸ ਕਥਨੰ ॥ अथ बनबास कथनं ॥ ਸੀਤਾ ਅਨੁਮਾਨ ਬਾਚ ॥ सीता अनुमान बाच ॥ ਬਿਜੈ ਛੰਦ ॥ बिजै छंद ॥ ਚੰਦ ਕੀ ਅੰਸ ਚਕੋਰਨ ਕੈ ਕਰਿ; ਮੋਰਨ ਬਿੱਦੁਲਤਾ ਅਨਮਾਨੀ ॥ चंद की अंस चकोरन कै करि; मोरन बिद्दुलता अनमानी ॥ ਮੱਤ ਗਇੰਦਨ ਇੰਦ੍ਰ ਬਧੂ; ਭੁਨਸਾਰ ਛਟਾ ਰਵਿ ਕੀ ਜੀਅ ਜਾਨੀ ॥ मत्त गइंदन इंद्र बधू; भुनसार छटा रवि की जीअ जानी ॥ ਦੇਵਨ ਦੋਖਨ ਕੀ ਹਰਤਾ; ਅਰ ਦੇਵਨ ਕਾਲ ਕ੍ਰਿਯਾ ਕਰ ਮਾਨੀ ॥ देवन दोखन की हरता; अर देवन काल क्रिया कर मानी ॥ ਦੇਸਨ ਸਿੰਧ ਦਿਸੇਸਨ ਬ੍ਰਿੰਧ; ਜੋਗੇਸਨ ਗੰਗ ਕੈ ਰੰਗ ਪਛਾਨੀ ॥੨੬੩॥ देसन सिंध दिसेसन ब्रिंध; जोगेसन गंग कै रंग पछानी ॥२६३॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਉਤ ਰਘੁਬਰ ਬਨ ਕੋ ਚਲੇ; ਸੀਅ ਸਹਿਤ ਤਜਿ ਗ੍ਰੇਹ ॥ उत रघुबर बन को चले; सीअ सहित तजि ग्रेह ॥ ਇਤੈ ਦਸਾ ਜਿਹ ਬਿਧਿ ਭਈ; ਸਕਲ ਸਾਧ ! ਸੁਨਿ ਲੇਹ ॥੨੬੪॥ इतै दसा जिह बिधि भई; सकल साध ! सुनि लेह ॥२६४॥ ਮਾਤਾ ਬਾਚ ॥ माता बाच ॥ ਕਬਿੱਤ ॥ कबित ॥ ਸਭੈ ਸੁਖ ਲੈ ਕੇ ਗਏ, ਗਾੜੋ ਦੁਖ ਦੇਤ ਭਏ; ਰਾਜਾ ਦਸਰਥ ਜੂ ਕੱਉ ਕੈ ਕੈ ਆਜ ਪਾਤ ਹੋ ॥ सभै सुख लै के गए, गाड़ो दुख देत भए; राजा दसरथ जू कउ कै कै आज पात हो ॥ ਅਜ ਹੂੰ ਨ ਛੀਜੈ ਬਾਤ, ਮਾਨ ਲੀਜੈ ਰਾਜ ਕੀਜੈ; ਕਹੋ ਕਾਜ ਕਉਨ ਕੌ ਹਮਾਰੇ ਸ੍ਰੋਣ ਨਾਤ ਹੋ ॥ अज हूं न छीजै बात, मान लीजै राज कीजै; कहो काज कउन कौ हमारे स्रोण नात हो ॥ ਰਾਜਸੀ ਕੇ ਧਾਰੌ ਸਾਜ, ਸਾਧਨ ਕੈ ਕੀਜੈ ਕਾਜ; ਕਹੋ ਰਘੁਰਾਜ ! ਆਜ ਕਾਹੇ ਕੱਉ ਸਿਧਾਤ ਹੋ? ॥ राजसी के धारौ साज, साधन कै कीजै काज; कहो रघुराज ! आज काहे कउ सिधात हो? ॥ ਤਾਪਸੀ ਕੇ ਭੇਸ ਕੀਨੇ, ਜਾਨਕੀ ਕੌ ਸੰਗ ਲੀਨੇ; ਮੇਰੇ ਬਨਬਾਸੀ ! ਮੋ ਉਦਾਸੀ ਦੀਏ ਜਾਤ ਹੋ ॥੨੬੫॥ तापसी के भेस कीने, जानकी कौ संग लीने; मेरे बनबासी ! मो उदासी दीए जात हो ॥२६५॥ ਕਾਰੇ ਕਾਰੇ ਕਰਿ ਬੇਸ, ਰਾਜਾ ਜੂ ਕੌ ਛੋਰਿ ਦੇਸ; ਤਾਪਸੀ ਕੋ ਕੈ ਭੇਸ, ਸਾਥਿ ਹੀ ਸਿਧਾਰਿ ਹੌ ॥ कारे कारे करि बेस, राजा जू कौ छोरि देस; तापसी को कै भेस, साथि ही सिधारि हौ ॥ ਕੁਲ ਹੂੰ ਕੀ ਕਾਨ ਛੋਰੋਂ, ਰਾਜਸੀ ਕੇ ਸਾਜ ਤੋਰੋਂ; ਸੰਗਿ ਤੇ ਨ ਮੋਰੋਂ ਮੁਖ, ਐਸੋ ਕੈ ਬਿਚਾਰਿ ਹੌ ॥ कुल हूं की कान छोरों, राजसी के साज तोरों; संगि ते न मोरों मुख, ऐसो कै बिचारि हौ ॥ ਮੁੰਦ੍ਰਾ ਕਾਨ ਧਾਰੌ, ਸਾਰੇ ਮੁਖ ਪੈ ਬਿਭੂਤਿ ਡਾਰੌਂ; ਹਠਿ ਕੋ ਨ ਹਾਰੌਂ, ਪੂਤ ਰਾਜ ਸਾਜ ਜਾਰਿ ਹੌਂ ॥ मुंद्रा कान धारौ, सारे मुख पै बिभूति डारौं; हठि को न हारौं, पूत राज साज जारि हौं ॥ ਜੁਗੀਆ ਕੋ ਕੀਨੋ ਬੇਸ, ਕਉਸਲ ਕੇ ਛੋਰ ਦੇਸ; ਰਾਜਾ ਰਾਮਚੰਦ ਜੂ ਕੇ ਸੰਗਿ ਹੀ ਸਿਧਾਰਿ ਹੌਂ ॥੨੬੬॥ जुगीआ को कीनो बेस, कउसल के छोर देस; राजा रामचंद जू के संगि ही सिधारि हौं ॥२६६॥ ਅਪੂਰਬ ਛੰਦ ॥ अपूरब छंद ॥ ਕਾਨਨੇ ਗੇ ਰਾਮ ॥ कानने गे राम ॥ ਧਰਮ ਕਰਮੰ ਧਾਮ ॥ धरम करमं धाम ॥ ਲੱਛਨੈ ਲੈ ਸੰਗਿ ॥ लच्छनै लै संगि ॥ ਜਾਨਕੀ ਸੁਭੰਗਿ ॥੨੬੭॥ जानकी सुभंगि ॥२६७॥ ਤਾਤ ਤਿਆਗੇ ਪ੍ਰਾਨ ॥ तात तिआगे प्रान ॥ ਉੱਤਰੇ ਬਯੋਮਾਨ ॥ उतरे बयोमान ॥ ਬਿੱਚਰੇ ਬਿਚਾਰ ॥ बिच्चरे बिचार ॥ ਮੰਤ੍ਰੀਯੰ ਅਪਾਰ ॥੨੬੮॥ मंत्रीयं अपार ॥२६८॥ ਬੈਠਯੋ ਬਸਿਸਟਿ ॥ बैठयो बसिसटि ॥ ਸਰਬ ਬਿੱਪ ਇਸਟ ॥ सरब बिप्प इसट ॥ ਮੁਕੱਲਿਯੋ ਕਾਗਦ ॥ मुकलियो कागद ॥ ਪੱਠਏ ਮਾਗਧ ॥੨੬੯॥ पट्ठए मागध ॥२६९॥ |
Dasam Granth |