ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 192 ਅਧੰਧ ਧੰਧੇ ਅਕੱਜ ਕੱਜੇ ॥ अधंध धंधे अकज्ज कज्जे ॥ ਅਭਿੰਨ ਭਿੰਨੇ ਅਭੱਜ ਭੱਜੇ ॥ अभिंन भिंने अभज्ज भज्जे ॥ ਅਛੇੜ ਛੇੜੇ ਅਲੱਧ ਲੱਧੇ ॥ अछेड़ छेड़े अलध लधे ॥ ਅਜਿੱਤ ਜਿੱਤੇ ਅਬੱਧ ਬੱਧੇ ॥੨੩੦॥ अजित्त जिते अबध बधे ॥२३०॥ ਅਚੀਰ ਚੀਰ ਅਤੋੜ ਤਾੜੇ ॥ अचीर चीर अतोड़ ताड़े ॥ ਅਠੱਟ ਠੱਟੇ ਅਪਾੜ ਪਾੜੇ ॥ अठट्ट ठट्टे अपाड़ पाड़े ॥ ਅਧੱਕ ਧੱਕੇ ਅਪੰਗ ਪੰਗੇ ॥ अधक धके अपंग पंगे ॥ ਅਜੁੱਧ ਜੁੱਧੇ ਅਜੰਗ ਜੰਗੇ ॥੨੩੧॥ अजुध जुधे अजंग जंगे ॥२३१॥ ਅਕੁੱਟ ਕੁੱਟੇ ਅਘੁੱਟ ਘਾਏ ॥ अकुट्ट कुट्टे अघुट्ट घाए ॥ ਅਚੂਰ ਚੂਰੇ ਅਦਾਵ ਦਾਏ ॥ अचूर चूरे अदाव दाए ॥ ਅਭੀਰ ਭੀਰੇ ਅਭੰਗ ਭੰਗੇ ॥ अभीर भीरे अभंग भंगे ॥ ਅਟੁੱਕ ਟੁੱਕੇ ਅਕੰਗ ਕੰਗੇ ॥੨੩੨॥ अटुक टुके अकंग कंगे ॥२३२॥ ਅਖਿੱਦ ਖੇਦੇ ਅਢਾਹ ਢਾਹੇ ॥ अखिद्द खेदे अढाह ढाहे ॥ ਅਗੰਜ ਗੰਜੇ ਅਬਾਹ ਬਾਹੇ ॥ अगंज गंजे अबाह बाहे ॥ ਅਮੁੰਨ ਮੁੰਨੇ ਅਹੇਹ ਹੇਹੇ ॥ अमुंन मुंने अहेह हेहे ॥ ਵਿਰਚੰਨ ਨਾਰੀ, ਤ ਸੁੱਖ ਕੇਹੇ? ॥੨੩੩॥ विरचंन नारी, त सुख केहे? ॥२३३॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਇਹ ਬਿਧਿ ਕੇਕਈ ਹਠ ਗਹਯੋ; ਬਰ ਮਾਂਗਨ ਨ੍ਰਿਪ ਤੀਰ ॥ इह बिधि केकई हठ गहयो; बर मांगन न्रिप तीर ॥ ਅਤਿ ਆਤਰ ਕਿਆ ਕਹਿ ਸਕੈ? ਬਿਧਯੋ ਕਾਮ ਕੇ ਤੀਰ ॥੨੩੪॥ अति आतर किआ कहि सकै? बिधयो काम के तीर ॥२३४॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਪਰ ਪਾਇਨ ਰਹੇ; ਮੋਰੇ ਬਚਨ ਅਨੇਕ ॥ बहु बिधि पर पाइन रहे; मोरे बचन अनेक ॥ ਗਹਿਅਉ ਹਠਿ ਅਬਲਾ ਰਹੀ; ਮਾਨਯੋ ਬਚਨ ਨ ਏਕ ॥੨੩੫॥ गहिअउ हठि अबला रही; मानयो बचन न एक ॥२३५॥ ਬਰ ਦਯੋ ਮੈ ਛੋਰੇ ਨਹੀ; ਤੈਂ ਕਰਿ ਕੋਟਿ ਉਪਾਇ ॥ बर दयो मै छोरे नही; तैं करि कोटि उपाइ ॥ ਘਰ ਮੋ ਸੁਤ ਕਉ ਦੀਜੀਐ; ਬਨਬਾਸੈ ਰਘੁਰਾਇ ॥੨੩੬॥ घर मो सुत कउ दीजीऐ; बनबासै रघुराइ ॥२३६॥ ਭੂਪ ਧਰਨਿ ਬਿਨ ਬੁੱਧਿ ਗਿਰਯੋ; ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਤ੍ਰਿਯ ਕਾਨ ॥ भूप धरनि बिन बुधि गिरयो; सुनत बचन त्रिय कान ॥ ਜਿਮ ਮ੍ਰਿਗੇਸ ਬਨ ਕੇ ਬਿਖੈ; ਬਧਯੋ ਬਧ ਕਰਿ ਬਾਨ ॥੨੩੭॥ जिम म्रिगेस बन के बिखै; बधयो बध करि बान ॥२३७॥ ਤਰਫਰਾਤ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਪਰਯੋ; ਸੁਨਿ ਬਨ ਰਾਮ ਉਚਾਰ ॥ तरफरात प्रिथवी परयो; सुनि बन राम उचार ॥ ਪਲਕ ਪ੍ਰਾਨ ਤਯਾਗੇ ਤਜਤ; ਮੱਧਿ ਸਫਰਿ ਸਰ ਬਾਰ ॥੨੩੮॥ पलक प्रान तयागे तजत; मधि सफरि सर बार ॥२३८॥ ਰਾਮ ਨਾਮ ਸ੍ਰਵਨਨ ਸੁਣਯੋ; ਉਠਿ ਥਿਰ ਭਯੋ ਸੁਚੇਤ ॥ राम नाम स्रवनन सुणयो; उठि थिर भयो सुचेत ॥ ਜਨੁ ਰਣ ਸੁਭਟ ਗਿਰਯੋ ਉਠਯੋ; ਗਹਿ ਅਸ ਨਿਡਰ ਸੁਚੇਤ ॥੨੩੯॥ जनु रण सुभट गिरयो उठयो; गहि अस निडर सुचेत ॥२३९॥ ਪ੍ਰਾਨ ਪਤਨ ਨ੍ਰਿਪ ਬਰ ਸਹੋ; ਧਰਮ ਨ ਛੋਰਾ ਜਾਇ ॥ प्रान पतन न्रिप बर सहो; धरम न छोरा जाइ ॥ ਦੈਨ ਕਹੇ ਜੋ ਬਰ ਹੁਤੇ; ਤਨ ਜੁਤ ਦਏ ਉਠਾਇ ॥੨੪੦॥ दैन कहे जो बर हुते; तन जुत दए उठाइ ॥२४०॥ ਕੇਕਈ ਬਾਚ ਨ੍ਰਿਪੋ ਬਾਚ ॥ केकई बाच न्रिपो बाच ॥ ਬਸਿਸਟ ਸੋਂ ॥ बसिसट सों ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਰਾਮ ਪਯਾਨੋ ਬਨ ਕਰੈ; ਭਰਥ ਕਰੈ ਠਕੁਰਾਇ ॥ राम पयानो बन करै; भरथ करै ठकुराइ ॥ ਬਰਖ ਚਤਰ ਦਸ ਕੇ ਬਿਤੇ; ਫਿਰਿ ਰਾਜਾ ਰਘੁਰਾਇ ॥੨੪੧॥ बरख चतर दस के बिते; फिरि राजा रघुराइ ॥२४१॥ ਕਹੀ ਬਸਿਸਟ ਸੁਧਾਰ ਕਰਿ; ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਬਰ ਸੋ ਜਾਇ ॥ कही बसिसट सुधार करि; स्री रघुबर सो जाइ ॥ ਬਰਖ ਚਤੁਰਦਸ ਭਰਥ ਨ੍ਰਿਪ; ਪੁਨਿ ਨ੍ਰਿਪ ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਰਾਇ ॥੨੪੨॥ बरख चतुरदस भरथ न्रिप; पुनि न्रिप स्री रघुराइ ॥२४२॥ ਸੁਨਿ ਬਸਿਸਟ ਕੋ ਬਚ ਸ੍ਰਵਣ; ਰਘੁਪਤਿ ਫਿਰੇ ਸਸੋਗ ॥ सुनि बसिसट को बच स्रवण; रघुपति फिरे ससोग ॥ ਉਤ ਦਸਰਥ ਤਨ ਕੋ ਤਜਯੋ; ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਬੀਰ ਬਿਯੋਗ ॥੨੪੩॥ उत दसरथ तन को तजयो; स्री रघुबीर बियोग ॥२४३॥ ਸੋਰਠਾ ॥ सोरठा ॥ ਗ੍ਰਹਿ ਆਵਤ ਰਘੁਰਾਇ; ਸਭੁ ਧਨ ਦੀਯੋ ਲੁਟਾਇ ਕੈ ॥ ग्रहि आवत रघुराइ; सभु धन दीयो लुटाइ कै ॥ ਕਟਿ ਤਰਕਸੀ ਸੁਹਾਇ; ਬੋਲਤ ਭੇ ਸੀਅ ਸੋ ਬਚਨ ॥੨੪੪॥ कटि तरकसी सुहाइ; बोलत भे सीअ सो बचन ॥२४४॥ ਸੁਨਿ ਸੀਅ ! ਸੁਜਸ ਸੁਜਾਨ; ਰਹੌ ਕੌਸੱਲਿਆ ਤੀਰ ਤੁਮ ॥ सुनि सीअ ! सुजस सुजान; रहौ कौसलिआ तीर तुम ॥ ਰਾਜ ਕਰਉ ਫਿਰਿ ਆਨ; ਤੋਹਿ ਸਹਿਤ ਬਨਬਾਸ ਬਸਿ ॥੨੪੫॥ राज करउ फिरि आन; तोहि सहित बनबास बसि ॥२४५॥ ਸੀਤਾ ਬਾਚ ਰਾਮ ਸੋਂ ॥ सीता बाच राम सों ॥ ਸੋਰਠਾ ॥ सोरठा ॥ ਮੈ ਨ ਤਜੋ ਪੀਅ ਸੰਗਿ; ਕੈਸੋਈ ਦੁਖ ਜੀਅ ਪੈ ਪਰੋ ॥ मै न तजो पीअ संगि; कैसोई दुख जीअ पै परो ॥ ਤਨਕ ਨ ਮੋਰਉ ਅੰਗਿ; ਅੰਗਿ ਤੇ ਹੋਇ ਅਨੰਗ ਕਿਨ ॥੨੪੬॥ तनक न मोरउ अंगि; अंगि ते होइ अनंग किन ॥२४६॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |