ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 190 ਸਾਰਸੁਤੀ ਛੰਦ ॥ सारसुती छंद ॥ ਦੇਸ ਦੇਸਨ ਕੀ ਕ੍ਰਿਆ; ਸਿਖਵੰਤ ਹੈਂ ਦਿਜ ਏਕ ॥ देस देसन की क्रिआ; सिखवंत हैं दिज एक ॥ ਬਾਨ ਅਉਰ ਕਮਾਨ ਕੀ; ਬਿਧ ਦੇਤ ਆਨਿ ਅਨੇਕ ॥ बान अउर कमान की; बिध देत आनि अनेक ॥ ਭਾਂਤ ਭਾਂਤਨ ਸੋਂ ਪੜਾਵਤ; ਬਾਰ ਨਾਰਿ ਸਿੰਗਾਰ ॥ भांत भांतन सों पड़ावत; बार नारि सिंगार ॥ ਕੋਕ ਕਾਬਯ ਪੜੈ ਕਹੂੰ; ਬਯਾਕਰਨ ਬੇਦ ਬਿਚਾਰ ॥੧੯੫॥ कोक काबय पड़ै कहूं; बयाकरन बेद बिचार ॥१९५॥ ਰਾਮ ਪਰਮ ਪਵਿਤ੍ਰ ਹੈ; ਰਘੁਬੰਸ ਕੇ ਅਵਤਾਰ ॥ राम परम पवित्र है; रघुबंस के अवतार ॥ ਦੁਸਟ ਦੈਤਨ ਕੇ ਸੰਘਾਰਕ; ਸੰਤ ਪ੍ਰਾਨ ਅਧਾਰ ॥ दुसट दैतन के संघारक; संत प्रान अधार ॥ ਦੇਸਿ ਦੇਸਿ ਨਰੇਸ ਜੀਤ; ਅਸੇਸ ਕੀਨ ਗੁਲਾਮ ॥ देसि देसि नरेस जीत; असेस कीन गुलाम ॥ ਜੱਤ੍ਰ ਤੱਤ੍ਰ ਧੁਜਾ ਬਧੀ; ਜੈ ਪੱਤ੍ਰ ਕੀ ਸਭ ਧਾਮ ॥੧੯੬॥ जत्र तत्र धुजा बधी; जै पत्र की सभ धाम ॥१९६॥ ਬਾਟਿ ਤੀਨ ਦਿਸਾ ਤਿਹੂੰ ਸੁਤ; ਰਾਜਧਾਨੀ ਰਾਮ ॥ बाटि तीन दिसा तिहूं सुत; राजधानी राम ॥ ਬੋਲ ਰਾਜ ਬਿਸਿਸਟ ਕੀਨ; ਬਿਚਾਰ ਕੇਤਕ ਜਾਮ ॥ बोल राज बिसिसट कीन; बिचार केतक जाम ॥ ਸਾਜ ਰਾਘਵ ਰਾਜ ਕੇ; ਘਟ ਪੂਰਿ ਰਾਖਸਿ ਏਕ ॥ साज राघव राज के; घट पूरि राखसि एक ॥ ਆਂਬ੍ਰ ਮਉਲਨ ਦੀਸੁ ਉਦਕੰ; ਅਉਰ ਪੁਹਪ ਅਨੇਕ ॥੧੯੭॥ आंब्र मउलन दीसु उदकं; अउर पुहप अनेक ॥१९७॥ ਥਾਰ ਚਾਰ ਅਪਾਰ ਕੁੰਕਮ; ਚੰਦਨਾਦਿ ਅਨੰਤ ॥ थार चार अपार कुंकम; चंदनादि अनंत ॥ ਰਾਜ ਸਾਜ ਧਰੇ ਸਭੈ ਤਹ; ਆਨ ਆਨ ਦੁਰੰਤ ॥ राज साज धरे सभै तह; आन आन दुरंत ॥ ਮੰਥਰਾ ਇਕ ਗਾਂਧ੍ਰਬੀ; ਬ੍ਰਹਮਾ ਪਠੀ ਤਿਹ ਕਾਲ ॥ मंथरा इक गांध्रबी; ब्रहमा पठी तिह काल ॥ ਬਾਜ ਸਾਜ ਸਣੈ ਚੜੀ; ਸਭ ਸੁਭ੍ਰ ਧਉਲ ਉਤਾਲ ॥੧੯੮॥ बाज साज सणै चड़ी; सभ सुभ्र धउल उताल ॥१९८॥ ਬੇਣ ਬੀਣ ਮ੍ਰਦੰਗ ਬਾਦ; ਸੁਣੇ ਰਹੀ ਚਕ ਬਾਲ ॥ बेण बीण म्रदंग बाद; सुणे रही चक बाल ॥ ਰਾਮਰਾਜ ਉਠੀ ਜਯਤ ਧੁਨਿ; ਭੂਮਿ ਭੂਰ ਬਿਸਾਲ ॥ रामराज उठी जयत धुनि; भूमि भूर बिसाल ॥ ਜਾਤ ਹੀ ਸੰਗਿ ਕੇਕਈ; ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਬੋਲੀ ਬਾਤਿ ॥ जात ही संगि केकई; इह भांति बोली बाति ॥ ਹਾਥ ਬਾਤ ਛੁਟੀ ਚਲੀ; ਬਰ ਮਾਂਗ ਹੈਂ ਕਿਹ ਰਾਤਿ? ॥੧੯੯॥ हाथ बात छुटी चली; बर मांग हैं किह राति? ॥१९९॥ ਕੇਕਈ ਇਮ ਜਉ ਸੁਨੀ; ਭਈ ਦੁੱਖਤਾ ਸਰਬੰਗ ॥ केकई इम जउ सुनी; भई दुखता सरबंग ॥ ਝੂਮ ਭੂਮ ਗਿਰੀ ਮ੍ਰਿਗੀ ਜਿਮ; ਲਾਗ ਬਣ ਸੁਰੰਗ ॥ झूम भूम गिरी म्रिगी जिम; लाग बण सुरंग ॥ ਜਾਤ ਹੀ ਅਵਧੇਸ ਕੱਉ; ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਬੋਲੀ ਬੈਨ ॥ जात ही अवधेस कउ; इह भांति बोली बैन ॥ ਦੀਜੀਏ ਬਰ ਭੂਪ ! ਮੋ ਕਉ; ਜੋ ਕਹੇ ਦੁਇ ਦੈਨ ॥੨੦੦॥ दीजीए बर भूप ! मो कउ; जो कहे दुइ दैन ॥२००॥ ਰਾਮ ਕੋ ਬਨ ਦੀਜੀਐ; ਮਮ ਪੂਤ ਕਉ ਨਿਜ ਰਾਜ ॥ राम को बन दीजीऐ; मम पूत कउ निज राज ॥ ਰਾਜ ਸਾਜ ਸੁ ਸੰਪਦਾ ਦੋਊ; ਚਉਰ ਛੱਤ੍ਰ ਸਮਾਜ ॥ राज साज सु स्मपदा दोऊ; चउर छत्र समाज ॥ ਦੇਸ ਅਉਰਿ ਬਿਦੇਸ ਕੀ; ਠਕੁਰਾਇ ਦੈ ਸਭ ਮੋਹਿ ॥ देस अउरि बिदेस की; ठकुराइ दै सभ मोहि ॥ ਸੱਤ ਸੀਲ ਸਤੀ ਜਤ ਬ੍ਰਤ; ਤਉ ਪਛਾਨੋ ਤੋਹਿ ॥੨੦੧॥ सत सील सती जत ब्रत; तउ पछानो तोहि ॥२०१॥ ਪਾਪਨੀ ! ਬਨ ਰਾਮ ਕੋ; ਪੈ ਹੈਂ ਕਹਾ ਜਸ? ਕਾਢ ॥ पापनी ! बन राम को; पै हैं कहा जस? काढ ॥ ਭਸਮ ਆਨਨ ਤੇ ਗਈ; ਕਹਿ ਕੈ ਸਕੇ ਅਸਿ ਬਾਢ? ॥ भसम आनन ते गई; कहि कै सके असि बाढ? ॥ ਕੋਪ ਭੂਪ ਕੁਅੰਡ ਲੈ; ਤੁਹਿ ਕਾਟੀਐ ਇਹ ਕਾਲ ॥ कोप भूप कुअंड लै; तुहि काटीऐ इह काल ॥ ਨਾਸ ਤੋਰਨ ਕੀਜੀਐ; ਤਕ ਛਾਡੀਐ ਤੁਹਿ ਬਾਲ ॥੨੦੨॥ नास तोरन कीजीऐ; तक छाडीऐ तुहि बाल ॥२०२॥ ਨਗ ਸਰੂਪੀ ਛੰਦ ॥ नग सरूपी छंद ॥ ਨਰ ਦੇਵ ਦੇਵ ਰਾਮ ਹੈ ॥ नर देव देव राम है ॥ ਅਭੇਵ ਧਰਮ ਧਾਮ ਹੈ ॥ अभेव धरम धाम है ॥ ਅਬੁੱਧ ਨਾਰਿ ! ਤੈ ਮਨੈ ॥ अबुध नारि ! तै मनै ॥ ਬਿਸੁੱਧ ਬਾਤ ਕੋ ਭਨੈ? ॥੨੦੩॥ बिसुध बात को भनै? ॥२०३॥ ਅਗਾਧਿ ਦੇਵ ਅਨੰਤ ਹੈ ॥ अगाधि देव अनंत है ॥ ਅਭੂਤ ਸੋਭਵੰਤ ਹੈ ॥ अभूत सोभवंत है ॥ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਕਰਮ ਕਾਰਣੰ ॥ क्रिपाल करम कारणं ॥ ਬਿਹਾਲ ਦਿਆਲ ਤਾਰਣੰ ॥੨੦੪॥ बिहाल दिआल तारणं ॥२०४॥ ਅਨੇਕ ਸੰਤ ਤਾਰਣੰ ॥ अनेक संत तारणं ॥ ਅਦੇਵ ਦੇਵ ਕਾਰਣੰ ॥ अदेव देव कारणं ॥ ਸੁਰੇਸ ਭਾਇ ਰੂਪਣੰ ॥ सुरेस भाइ रूपणं ॥ ਸਮਿੱਧ੍ਰ ਸਿੱਧ ਕੂਪਣੰ ॥੨੦੫॥ समिध्र सिध कूपणं ॥२०५॥ ਬਰੰ ਨਰੇਸ ਦੀਜੀਐ ॥ बरं नरेस दीजीऐ ॥ ਕਹੇ ਸੁ ਪੂਰ ਕੀਜੀਐ ॥ कहे सु पूर कीजीऐ ॥ ਨ ਸੰਕ ਰਾਜ ਧਾਰੀਐ ॥ न संक राज धारीऐ ॥ ਨ ਬੋਲ ਬੋਲ ਹਾਰੀਐ ॥੨੦੬॥ न बोल बोल हारीऐ ॥२०६॥ |
Dasam Granth |