ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 185 ਸਾਸਤ੍ਰੰ ਗਯਾਤਾ ॥ सासत्रं गयाता ॥ ਸਸਤ੍ਰੰ ਖਯਾਤਾ ॥ ससत्रं खयाता ॥ ਚਿਤ੍ਰੰ ਜੋਧੀ ॥ चित्रं जोधी ॥ ਜੁੱਧੰ ਕ੍ਰੋਧੀ ॥੧੪੦॥ जुधं क्रोधी ॥१४०॥ ਬੀਰੰ ਬਰਣੰ ॥ बीरं बरणं ॥ ਭੀਰੰ ਭਰਣੰ ॥ भीरं भरणं ॥ ਸਤ੍ਰੰ ਹਰਤਾ ॥ सत्रं हरता ॥ ਅੱਤ੍ਰੰ ਧਰਤਾ ॥੧੪੧॥ अत्रं धरता ॥१४१॥ ਬਰਮੰ ਬੇਧੀ ॥ बरमं बेधी ॥ ਚਰਮੰ ਛੇਦੀ ॥ चरमं छेदी ॥ ਛੱਤ੍ਰੰ ਹੰਤਾ ॥ छत्रं हंता ॥ ਅੱਤ੍ਰੰ ਗੰਤਾ ॥੧੪੨॥ अत्रं गंता ॥१४२॥ ਜੁਧੰ ਧਾਮੀ ॥ जुधं धामी ॥ ਬੁਧੰ ਗਾਮੀ ॥ बुधं गामी ॥ ਸਸਤ੍ਰੰ ਖਯਾਤਾ ॥ ससत्रं खयाता ॥ ਅਸਤ੍ਰੰ ਗਯਾਤਾ ॥੧੪੩॥ असत्रं गयाता ॥१४३॥ ਜੁੱਧਾ ਮਾਲੀ ॥ जुधा माली ॥ ਕੀਰਤ ਸਾਲੀ ॥ कीरत साली ॥ ਧਰਮੰ ਧਾਮੰ ॥ धरमं धामं ॥ ਰੂਪੰ ਰਾਮੰ ॥੧੪੪॥ रूपं रामं ॥१४४॥ ਧੀਰੰ ਧਰਤਾ ॥ धीरं धरता ॥ ਬੀਰੰ ਹਰਤਾ ॥ बीरं हरता ॥ ਜੁੱਧੰ ਜੇਤਾ ॥ जुधं जेता ॥ ਸਸਤ੍ਰੰ ਨੇਤਾ ॥੧੪੫॥ ससत्रं नेता ॥१४५॥ ਦੁਰਦੰ ਗਾਮੀ ॥ दुरदं गामी ॥ ਧਰਮੰ ਧਾਮੀ ॥ धरमं धामी ॥ ਜੋਗੰ ਜ੍ਵਾਲੀ ॥ जोगं ज्वाली ॥ ਜੋਤੰ ਮਾਲੀ ॥੧੪੬॥ जोतं माली ॥१४६॥ ਪਰਸੁਰਾਮ ਬਾਚ ॥ परसुराम बाच ॥ ਸ੍ਵੈਯਾ ॥ स्वैया ॥ ਤੂਣਿ ਕਸੇ ਕਟ ਚਾਂਪ ਧਰੇ; ਕਰ ਕੋਪ ਕਹੀ ਦਿਜ ਰਾਮ ਅਹੋ ॥ तूणि कसे कट चांप धरे; कर कोप कही दिज राम अहो ॥ ਗ੍ਰਹ ਤੋਰਿ ਸਰਾਸਨ ਸੰਕਰ ਕੋ; ਸੀਅ ਜਾਤ ਹਰੇ, ਤੁਮ ਕਉਨ? ਕਹੋ ॥ ग्रह तोरि सरासन संकर को; सीअ जात हरे, तुम कउन? कहो ॥ ਬਿਨ ਸਾਚ ਕਹੇ, ਨੇਹੀ ਪ੍ਰਾਨ ਬਚੇ; ਜਿਨਿ ਕੰਠ ਕੁਠਾਰ ਕੀ ਧਾਰ ਸਹੋ ॥ बिन साच कहे, नेही प्रान बचे; जिनि कंठ कुठार की धार सहो ॥ ਘਰ ਜਾਹੁ ਚਲੇ, ਤਜ ਰਾਮ ! ਰਣੰ; ਜਿਨਿ ਜੂਝਿ ਮਰੋ, ਪਲ ਠਾਂਢ ਰਹੋ ॥੧੪੭॥ घर जाहु चले, तज राम ! रणं; जिनि जूझि मरो, पल ठांढ रहो ॥१४७॥ ਸ੍ਵੈਯਾ ॥ स्वैया ॥ ਜਾਨਤ ਹੋ, ਅਵਿਲੋਕ ਮੁਝੈ ਹਠਿ; ਏਕ ਬਲੀ ਨਹੀ ਠਾਂਢ ਰਹੈਂਗੇ ॥ जानत हो, अविलोक मुझै हठि; एक बली नही ठांढ रहैंगे ॥ ਤਾਤਿ ਗਹਯੋ ਜਿਨ ਕੋ ਤ੍ਰਿਣ ਦਾਂਤਨ; ਤੇਨ ਕਹਾ ਰਣ ਆਜ ਗਹੈਂਗੇ? ॥ ताति गहयो जिन को त्रिण दांतन; तेन कहा रण आज गहैंगे? ॥ ਬੰਬ ਬਜੇ ਰਣ ਖੰਡ ਗਡੇ; ਗਹਿ ਹਾਥ ਹਥਿਆਰ ਕਹੂੰ ਉਮਹੈਂਗੇ? ॥ ब्मब बजे रण खंड गडे; गहि हाथ हथिआर कहूं उमहैंगे? ॥ ਭੂਮ ਅਕਾਸ ਪਤਾਲ ਦੁਰੈਬੇ ਕਉ; ਰਾਮ ! ਕਹੋ, ਕਹਾਂ ਠਾਮ ਲਹੈਂਗੇ? ॥੧੪੮॥ भूम अकास पताल दुरैबे कउ; राम ! कहो, कहां ठाम लहैंगे? ॥१४८॥ ਕਬਿ ਬਾਚ ॥ कबि बाच ॥ ਯੌ ਜਬ ਬੈਨ ਸੁਨੇ ਅਰਿ ਕੇ; ਤਬ ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਬੀਰ ਬਲੀ ਬਲਕਾਨੇ ॥ यौ जब बैन सुने अरि के; तब स्री रघुबीर बली बलकाने ॥ ਸਾਤ ਸਮੁੰਦ੍ਰਨ ਲੌ ਗਰਵੇ ਗਿਰ; ਭੂਮਿ ਅਕਾਸ ਦੋਊ ਥਹਰਾਨੇ ॥ सात समुंद्रन लौ गरवे गिर; भूमि अकास दोऊ थहराने ॥ ਜੱਛ ਭੁਜੰਗ ਦਿਸਾ ਬਿਦਿਸਾਨ ਕੇ; ਦਾਨਵ ਦੇਵ ਦੁਹੂੰ ਡਰ ਮਾਨੇ ॥ जच्छ भुजंग दिसा बिदिसान के; दानव देव दुहूं डर माने ॥ ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਨਾਥ ਕਮਾਨ ਲੇ ਹਾਥ; ਕਹੋ ਰਿਸ ਕੈ, ਕਿਹ ਪੈ ਸਰ ਤਾਨੇ? ॥੧੪੯॥ स्री रघुनाथ कमान ले हाथ; कहो रिस कै, किह पै सर ताने? ॥१४९॥ ਪਰਸੁ ਰਾਮ ਬਾਚ ਰਾਮ ਸੋ ॥ परसु राम बाच राम सो ॥ ਜੇਤਕ ਬੈਨ ਕਹੇ, ਸੁ ਕਹੇ; ਜੁ ਪੈ ਫੇਰਿ ਕਹੇ, ਤੁ ਪੈ ਜੀਤ ਨ ਜੈਹੋ ॥ जेतक बैन कहे, सु कहे; जु पै फेरि कहे, तु पै जीत न जैहो ॥ ਹਾਥਿ ਹਥਿਆਰ ਗਹੇ, ਸੁ ਗਹੇ; ਜੁ ਪੈ ਫੇਰਿ ਗਹੇ, ਤੁ ਪੈ ਫੇਰਿ ਨ ਲੈਹੋ ॥ हाथि हथिआर गहे, सु गहे; जु पै फेरि गहे, तु पै फेरि न लैहो ॥ ਰਾਮ ਰਿਸੈ ਰਣ ਮੈ ਰਘੁਬੀਰ ! ਕਹੋ ਭਜਿ ਕੈ ਕਤ ਪ੍ਰਾਨ ਬਚੈਹੋ? ॥ राम रिसै रण मै रघुबीर ! कहो भजि कै कत प्रान बचैहो? ॥ ਤੋਰ ਸਰਾਸਨ ਸੰਕਰ ਕੋ; ਹਰਿ ਸੀਅ ਚਲੇ, ਘਰਿ ਜਾਨ ਨ ਪੈਹੋ ॥੧੫੦॥ तोर सरासन संकर को; हरि सीअ चले, घरि जान न पैहो ॥१५०॥ ਰਾਮ ਬਾਚ ਪਰਸੁਰਾਮ ਸੋ ॥ राम बाच परसुराम सो ॥ ਸ੍ਵੈਯਾ ॥ स्वैया ॥ ਬੋਲ ਕਹੇ ਸੁ ਸਹੇ ਦਿਸ ਜੂ ! ਜੁ ਪੈ ਫੇਰਿ ਕਹੇ, ਤੇ ਪੈ ਪ੍ਰਾਨ ਖ੍ਵੈਹੋ ॥ बोल कहे सु सहे दिस जू ! जु पै फेरि कहे, ते पै प्रान ख्वैहो ॥ ਬੋਲਤ ਐਂਠ ਕਹਾ ਸਠ ਜਿਉ? ਸਭ ਦਾਂਤ ਤੁਰਾਇ, ਅਬੈ ਘਰਿ ਜੈਹੋ ॥ बोलत ऐंठ कहा सठ जिउ? सभ दांत तुराइ, अबै घरि जैहो ॥ ਧੀਰ ਤਬੈ ਲਹਿਹੈ ਤੁਮ ਕੱਉ; ਜਦ ਭੀਰ ਪਰੀ ਇਕ ਤੀਰ ਚਲੈਹੋ ॥ धीर तबै लहिहै तुम कउ; जद भीर परी इक तीर चलैहो ॥ ਬਾਤ ਸੰਭਾਰ ਕਹੋ ਮੁਖਿ ਤੇ; ਇਨ ਬਾਤਨ ਕੋ ਅਬ ਹੀ ਫਲਿ ਪੈਹੋ ॥੧੫੧॥ बात स्मभार कहो मुखि ते; इन बातन को अब ही फलि पैहो ॥१५१॥ ਪਰਸੁ ਰਾਮ ਬਾਚ ॥ परसु राम बाच ॥ ਸ੍ਵੈਯਾ ॥ स्वैया ॥ ਤਉ ਤੁਮ ਸਾਚ ਲਖੋ ਮਨ ਮੈ ਪ੍ਰਭ; ਜਉ ਤੁਮ ਰਾਮ ਵਤਾਰ ਕਹਾਓ ॥ तउ तुम साच लखो मन मै प्रभ; जउ तुम राम वतार कहाओ ॥ ਰੁਦ੍ਰ ਕੁਵੰਡ ਬਿਹੰਡੀਯ ਜਿਉ ਕਰਿ; ਤਿਉ ਅਪਨੋ ਬਲ ਮੋਹਿ ਦਿਖਾਓ ॥ रुद्र कुवंड बिहंडीय जिउ करि; तिउ अपनो बल मोहि दिखाओ ॥ |
Dasam Granth |