ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 179 ਸਿਧਾਰ ਭੂਪ ਧਾਮ ਕੋ; ਇਤੋ ਨ ਸੋਕ ਕੋ ਧਰੋ ॥ सिधार भूप धाम को; इतो न सोक को धरो ॥ ਬੁਲਾਇ ਬਿੱਪ ਛੋਣ ਕੇ; ਅਰੰਭ ਜੱਗ ਕੋ ਕਰੋ ॥ बुलाइ बिप छोण के; अर्मभ जग को करो ॥ ਸੁਣੰਤ ਬੈਣ ਰਾਵ; ਰਾਜਧਾਨੀਐ ਸਿਧਾਰੀਅੰ ॥ सुणंत बैण राव; राजधानीऐ सिधारीअं ॥ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ਬਸਿਸਟ; ਰਾਜਸੂਇ ਕੋ ਸੁਧਾਰੀਅੰ ॥੪੧॥ बुलाइ कै बसिसट; राजसूइ को सुधारीअं ॥४१॥ ਅਨੇਕ ਦੇਸ ਦੇਸ ਕੇ; ਨਰੇਸ ਬੋਲ ਕੈ ਲਏ ॥ अनेक देस देस के; नरेस बोल कै लए ॥ ਦਿਜੇਸ ਬੇਸ ਬੇਸ ਕੇ; ਛਿਤੇਸ ਧਾਮ ਆ ਗਏ ॥ दिजेस बेस बेस के; छितेस धाम आ गए ॥ ਅਨੇਕ ਭਾਂਤ ਮਾਨ ਕੈ; ਦਿਵਾਨ ਬੋਲ ਕੈ ਲਏ ॥ अनेक भांत मान कै; दिवान बोल कै लए ॥ ਸੁ ਜੱਗ ਰਾਜਸੂਇ ਕੋ; ਅਰੰਭ ਤਾ ਦਿਨਾ ਭਏ ॥੪੨॥ सु जग राजसूइ को; अर्मभ ता दिना भए ॥४२॥ ਸੁ ਪਾਦਿ ਅਰਘ ਆਸਨੰ; ਅਨੇਕ ਧੂਪ ਦੀਪ ਕੈ ॥ सु पादि अरघ आसनं; अनेक धूप दीप कै ॥ ਪਖਾਰਿ ਪਾਇ ਬ੍ਰਹਮਣੰ; ਪ੍ਰਦੱਛਣਾ ਬਿਸੇਖ ਦੈ ॥ पखारि पाइ ब्रहमणं; प्रद्छणा बिसेख दै ॥ ਕਰੋਰ ਕੋਰ ਦੱਛਨਾ; ਦਿਜੇਕ ਏਕ ਕਉ ਦਈ ॥ करोर कोर द्छना; दिजेक एक कउ दई ॥ ਸੁ ਜੱਗ ਰਾਜਸੂਇ ਕੀ; ਅਰੰਭ ਤਾ ਦਿਨਾ ਭਈ ॥੪੩॥ सु जग राजसूइ की; अर्मभ ता दिना भई ॥४३॥ ਨਟੇਸ ਦੇਸ ਦੇਸ ਕੇ; ਅਨੇਕ ਗੀਤ ਗਾਵਹੀ ॥ नटेस देस देस के; अनेक गीत गावही ॥ ਅਨੰਤ ਦਾਨ ਮਾਨ ਲੈ; ਬਿਸੇਖ ਸੋਭ ਪਾਵਹੀ ॥ अनंत दान मान लै; बिसेख सोभ पावही ॥ ਪ੍ਰਸੰਨਿ ਲੋਗ ਜੇ ਭਏ; ਸੁ ਜਾਤ ਕਉਨ ਤੇ ਕਹੇ? ॥ प्रसंनि लोग जे भए; सु जात कउन ते कहे? ॥ ਬਿਮਾਨ ਆਸਮਾਨ ਕੇ; ਪਛਾਨ ਮੋਨ ਹੁਐ ਰਹੇ ॥੪੪॥ बिमान आसमान के; पछान मोन हुऐ रहे ॥४४॥ ਹੁਤੀ ਜਿਤੀ ਅਪੱਛਰਾ; ਚਲੀ ਸੁਵਰਗ ਛੋਰ ਕੈ ॥ हुती जिती अपच्छरा; चली सुवरग छोर कै ॥ ਬਿਸੇਖ ਹਾਇ ਭਾਇ ਕੈ; ਨਚੰਤ ਅੰਗ ਮੋਰ ਕੈ ॥ बिसेख हाइ भाइ कै; नचंत अंग मोर कै ॥ ਬਿਅੰਤ ਭੂਪ ਰੀਝਹੀ; ਅਨੰਤ ਦਾਨ ਪਾਵਹੀਂ ॥ बिअंत भूप रीझही; अनंत दान पावहीं ॥ ਬਿਲੋਕਿ ਅੱਛਰਾਨ ਕੋ; ਅਪੱਛਰਾ ਲਜਾਵਹੀਂ ॥੪੫॥ बिलोकि अच्छरान को; अपच्छरा लजावहीं ॥४५॥ ਅਨੰਤ ਦਾਨ ਮਾਨ ਦੈ; ਬੁਲਾਇ ਸੂਰਮਾ ਲਏ ॥ अनंत दान मान दै; बुलाइ सूरमा लए ॥ ਦੁਰੰਤ ਸੈਨ ਸੰਗ ਦੈ; ਦਸੋ ਦਿਸਾ ਪਠੈ ਦਏ ॥ दुरंत सैन संग दै; दसो दिसा पठै दए ॥ ਨਰੇਸ ਦੇਸ ਦੇਸ ਕੇ; ਨ੍ਰਿਪੇਸ ਪਾਇ ਪਾਰੀਅੰ ॥ नरेस देस देस के; न्रिपेस पाइ पारीअं ॥ ਮਹੇਸ ਜੀਤ ਕੈ ਸਭੈ; ਸੁ ਛਤ੍ਰਪਤ੍ਰ ਢਾਰੀਅੰ ॥੪੬॥ महेस जीत कै सभै; सु छत्रपत्र ढारीअं ॥४६॥ ਰੂਆਮਲ ਛੰਦ ॥ रूआमल छंद ॥ ਜੀਤ ਜੀਤ ਨ੍ਰਿਪੰ ਨਰੇਸੁਰ; ਸੱਤ੍ਰ ਮਿੱਤ੍ਰ ਬੁਲਾਇ ॥ जीत जीत न्रिपं नरेसुर; सत्र मित्र बुलाइ ॥ ਬਿਪ੍ਰ ਆਦਿ ਬਿਸਿਸਟ ਤੇ; ਲੈ ਕੈ ਸਭੈ ਰਿਖਰਾਇ ॥ बिप्र आदि बिसिसट ते; लै कै सभै रिखराइ ॥ ਕ੍ਰੁੱਧ ਜੁੱਧ ਕਰੇ ਘਨੇ; ਅਵਗਾਹਿ ਗਾਹਿ ਸੁਦੇਸ ॥ क्रुध जुध करे घने; अवगाहि गाहि सुदेस ॥ ਆਨ ਆਨ ਅਵਧੇਸ ਕੇ; ਪਗ ਲਾਗੀਅੰ ਅਵਨੇਸ ॥੪੭॥ आन आन अवधेस के; पग लागीअं अवनेस ॥४७॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿਨ ਦੈ ਲਏ ਸਨਮਾਨ ਆਨ ਨ੍ਰਿਪਾਲ ॥ भांति भांतिन दै लए सनमान आन न्रिपाल ॥ ਅਰਬ ਖਰਬਨ ਦਰਬ ਦੈ; ਗਜ ਰਾਜ ਬਾਜ ਬਿਸਾਲ ॥ अरब खरबन दरब दै; गज राज बाज बिसाल ॥ ਹੀਰ ਚੀਰਨ ਕੋ ਸਕੈ ਗਨ? ਜਟਤ ਜੀਨ ਜਰਾਇ ॥ हीर चीरन को सकै गन? जटत जीन जराइ ॥ ਭਾਉ ਭੂਖਨ ਕੋ ਕਹੈ? ਬਿਧ ਤੇ ਨ ਜਾਤ ਬਤਾਇ ॥੪੮॥ भाउ भूखन को कहै? बिध ते न जात बताइ ॥४८॥ ਪਸਮ ਬਸਤ੍ਰ ਪਟੰਬਰਾਦਿਕ; ਦੀਏ ਭੂਪਨ ਭੂਪ ॥ पसम बसत्र पट्मबरादिक; दीए भूपन भूप ॥ ਰੂਪ ਅਰੂਪ ਸਰੂਪ ਸੋਭਿਤ; ਕਉਨ ਇੰਦ੍ਰ ਕਰੂਪੁ ॥ रूप अरूप सरूप सोभित; कउन इंद्र करूपु ॥ ਦੁਸਟ ਪੁਸਟ ਤ੍ਰਸੈ ਸਭੈ; ਥਰਹਰਯੋ ਸੁਨਿ ਗਿਰਰਾਇ ॥ दुसट पुसट त्रसै सभै; थरहरयो सुनि गिरराइ ॥ ਕਾਟਿ ਕਾਟਿਨ ਦੈ ਮੁਝੈ ਨ੍ਰਿਪ; ਬਾਂਟਿ ਬਾਂਟਿ ਲੁਟਾਇ ॥੪੯॥ काटि काटिन दै मुझै न्रिप; बांटि बांटि लुटाइ ॥४९॥ ਬੇਦ ਧੁਨਿ ਕਰਿ ਕੈ ਸਭੈ ਦਿਜ; ਕੀਅਸ ਜੱਗ ਅਰੰਭ ॥ बेद धुनि करि कै सभै दिज; कीअस जग अर्मभ ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਬੁਲਾਇ ਹੋਮਤ; ਰਿੱਤ ਜਾਨ ਅਸੰਭ ॥ भांति भांति बुलाइ होमत; रित जान अस्मभ ॥ ਅਧਿਕ ਮੁਨਿਬਰ ਜਉ ਕੀਯੋ; ਬਿਧ ਪੂਰਬ ਹੋਮ ਬਨਾਇ ॥ अधिक मुनिबर जउ कीयो; बिध पूरब होम बनाइ ॥ ਜਗ ਕੁੰਡਹੁੱ ਤੇ ਉਠੇ ਤਬ; ਜਗ ਪੁਰਖ ਅਕੁਲਾਇ ॥੫੦॥ जग कुंडहु ते उठे तब; जग पुरख अकुलाइ ॥५०॥ ਖੀਰ ਪਾਤ੍ਰ ਕਢਾਇ ਲੈ ਕਰਿ; ਦੀਨ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਆਨ ॥ खीर पात्र कढाइ लै करि; दीन न्रिप के आन ॥ ਭੂਪ ਪਾਇ ਪ੍ਰਸੰਨਿ ਭਯੋ; ਜਿਮੁ ਦਾਰਦੀ ਲੈ ਦਾਨ ॥ भूप पाइ प्रसंनि भयो; जिमु दारदी लै दान ॥ |
Dasam Granth |