ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 178 ਦਿਜ ਬਾਚ ਰਾਜਾ ਸੋਂ ॥ दिज बाच राजा सों ॥ ਪਾਧੜੀ ਛੰਦ ॥ पाधड़ी छंद ॥ ਕੱਹ ਕਹੋ ਪੁਤ੍ਰ ! ਲਾਗੀ ਅਵਾਰ? ॥ कह कहो पुत्र ! लागी अवार? ॥ ਸੁਨਿ ਰਹਿਓ ਮੋਨ ਭੂਪਤ ਉਦਾਰ ॥ सुनि रहिओ मोन भूपत उदार ॥ ਫਿਰਿ ਕਹਯੋ ਕਾਹਿ ਬੋਲਤ ਨ? ਪੂਤ ! ॥ फिरि कहयो काहि बोलत न? पूत ! ॥ ਚੁਪ ਰਹੇ ਰਾਜ, ਲਹਿ ਕੈ ਕਸੂਤ ॥੨੯॥ चुप रहे राज, लहि कै कसूत ॥२९॥ ਨ੍ਰਿਪ ਦੀਓ ਪਾਨ ਤਿਹ ਪਾਨ ਜਾਇ ॥ न्रिप दीओ पान तिह पान जाइ ॥ ਚਕਿ ਰਹੇ ਅੰਧ ਤਿਹੱ ਕਰ ਛੁਹਾਇ ॥ चकि रहे अंध तिह कर छुहाइ ॥ ਕਰ ਕੋਪ ਕਹਿਯੋ ਤੂ ਆਹਿ ਕੋਇ? ॥ कर कोप कहियो तू आहि कोइ? ॥ ਇਮ ਸੁਨਤ ਸਬਦ ਨ੍ਰਿਪ ਦਯੋ ਰੋਇ ॥੩੦॥ इम सुनत सबद न्रिप दयो रोइ ॥३०॥ ਰਾਜਾ ਬਾਚ ਦਿਜ ਸੋਂ ॥ राजा बाच दिज सों ॥ ਪਾਧੜੀ ਛੰਦ ॥ पाधड़ी छंद ॥ ਹੱਉ ਪੁਤ੍ਰ ਘਾਤ ਤਵ ਬ੍ਰਹਮਣੇਸ ! ॥ हउ पुत्र घात तव ब्रहमणेस ! ॥ ਜਿਹ ਹਨਿਯੋ ਸ੍ਰਵਣ ਤਵ ਸੁਤ ਸੁਦੇਸ ॥ जिह हनियो स्रवण तव सुत सुदेस ॥ ਮੈ ਪਰਯੋ ਸਰਣ ਦਸਰਥ ਰਾਇ ॥ मै परयो सरण दसरथ राइ ॥ ਚਾਹੋ ਸੁ ਕਰੋ ਮੋਹਿ ਬਿੱਪ ! ਆਇ ॥੩੧॥ चाहो सु करो मोहि बिप ! आइ ॥३१॥ ਰਾਖੈ ਤੁ ਰਾਖੁ ਮਾਰੈ ਤੁ ਮਾਰੁ ॥ राखै तु राखु मारै तु मारु ॥ ਮੈ ਪਰੋ ਸਰਣ ਤੁਮਰੈ ਦੁਆਰਿ ॥ मै परो सरण तुमरै दुआरि ॥ ਤਬ ਕਹੀ ਕਿਨੋ ਦਸਰਥ ਰਾਇ ॥ तब कही किनो दसरथ राइ ॥ ਬਹੁ ਕਾਸਟ ਅਗਨ ਦ੍ਵੈ ਦੇਇ ਮੰਗਾਇ ॥੩੨॥ बहु कासट अगन द्वै देइ मंगाइ ॥३२॥ ਤਬ ਲੀਯੋ ਅਧਿਕ ਕਾਸਟ ਮੰਗਾਇ ॥ तब लीयो अधिक कासट मंगाइ ॥ ਚੜ ਬੈਠੇ ਤਹਾਂ ਸਲ੍ਹ੍ਹ ਕਉ ਬਨਾਇ ॥ चड़ बैठे तहां सल्ह कउ बनाइ ॥ ਚਹੂੰ ਓਰ ਦਈ ਜੁਆਲਾ ਜਗਾਇ ॥ चहूं ओर दई जुआला जगाइ ॥ ਦਿਜ ਜਾਨ ਗਈ ਪਾਵਕ ਸਿਰਾਇ ॥੩੩॥ दिज जान गई पावक सिराइ ॥३३॥ ਤਬ ਜੋਗ ਅਗਨਿ ਤਨ ਤੇ ਉਪ੍ਰਾਜ ॥ तब जोग अगनि तन ते उप्राज ॥ ਦੁਹੂੰ ਮਰਨ ਜਰਨ ਕੋ ਸਜਿਯੋ ਸਾਜ ॥ दुहूं मरन जरन को सजियो साज ॥ ਤੇ ਭਸਮ ਭਏ ਤਿਹ ਬੀਚ ਆਪ ॥ ते भसम भए तिह बीच आप ॥ ਤਿਹ ਕੋਪ ਦੁਹੂੰ ਨ੍ਰਿਪ ਦੀਯੋ ਸ੍ਰਾਪ ॥੩੪॥ तिह कोप दुहूं न्रिप दीयो स्राप ॥३४॥ ਦਿਜ ਬਾਚ ਰਾਜਾ ਸੋਂ ॥ दिज बाच राजा सों ॥ ਪਾਧੜੀ ਛੰਦ ॥ पाधड़ी छंद ॥ ਜਿਮ ਤਜੇ ਪ੍ਰਾਣ ਹਮ, ਸੁਤਿ ਬਿਛੋਹਿ ॥ जिम तजे प्राण हम, सुति बिछोहि ॥ ਤਿਮ ਲਗੋ ਸ੍ਰਾਪ, ਸੁਨ ਭੂਪ ! ਤੋਹਿ ॥ तिम लगो स्राप, सुन भूप ! तोहि ॥ ਇਮ ਭਾਖ ਜਰਯੋ ਦਿਜ ਸਹਿਤ ਨਾਰਿ ॥ इम भाख जरयो दिज सहित नारि ॥ ਤਜ ਦੇਹ ਕੀਯੋ ਸੁਰਪੁਰ ਬਿਹਾਰ ॥੩੫॥ तज देह कीयो सुरपुर बिहार ॥३५॥ ਰਾਜਾ ਬਾਚ ॥ राजा बाच ॥ ਪਾਧੜੀ ਛੰਦ ॥ पाधड़ी छंद ॥ ਤਬ ਚਹੀ ਭੂਪ ਹਉਂ ਜਰੋਂ ਆਜ ॥ तब चही भूप हउं जरों आज ॥ ਕੈ ਅਤਿਥਿ ਹੋਊਂ ਤਜ ਰਾਜ ਸਾਜ ॥ कै अतिथि होऊं तज राज साज ॥ ਕੈ ਗ੍ਰਹਿ ਜੈ ਕੈ ਕਰਹੋਂ ਉਚਾਰ ॥ कै ग्रहि जै कै करहों उचार ॥ ਮੈ ਦਿਜ ਆਯੋ ਨਿਜ ਕਰ ਸੰਘਾਰ ॥੩੬॥ मै दिज आयो निज कर संघार ॥३६॥ ਦੇਵ ਬਾਨੀ ਬਾਚ ॥ देव बानी बाच ॥ ਪਾਧੜੀ ਛੰਦ ॥ पाधड़ी छंद ॥ ਤਬ ਭਈ ਦੇਵ ਬਾਨੀ ਬਨਾਇ ॥ तब भई देव बानी बनाइ ॥ ਜਿਨ ਕਰੋ ਦੁੱਖ, ਦਸਰਥ ਰਾਇ ! ॥ जिन करो दुख, दसरथ राइ ! ॥ ਤਵ ਧਾਮ ਹੋਹਿਗੇ ਪੁਤ੍ਰ ਬਿਸਨ ॥ तव धाम होहिगे पुत्र बिसन ॥ ਸਭ ਕਾਜ ਆਜ ਸਿਧ ਭਏ ਜਿਸਨ ॥੩੭॥ सभ काज आज सिध भए जिसन ॥३७॥ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ਸੁ ਨਾਮ ਰਾਮਾਵਤਾਰ ॥ ह्वै है सु नाम रामावतार ॥ ਕਰ ਹੈ ਸੁ ਸਕਲ ਜਗ ਕੋ ਉਧਾਰ ॥ कर है सु सकल जग को उधार ॥ ਕਰ ਹੈ ਸੁ ਤਨਕ ਮੈ ਦੁਸਟ ਨਾਸ ॥ कर है सु तनक मै दुसट नास ॥ ਇਹ ਭਾਂਤ ਕੀਰਤ ਕਰ ਹੈ ਪ੍ਰਕਾਸ ॥੩੮॥ इह भांत कीरत कर है प्रकास ॥३८॥ ਨਰਾਜ ਛੰਦ ॥ नराज छंद ॥ ਨਚਿੰਤ ਭੂਪ ! ਚਿੰਤ ਧਾਮ; ਰਾਮ ਰਾਇ ਆਇ ਹੈਂ ॥ नचिंत भूप ! चिंत धाम; राम राइ आइ हैं ॥ ਦੁਰੰਤ ਦੁਸਟ ਜੀਤ ਕੈ; ਸੁ ਜੈਤ ਪੱਤ੍ਰ ਪਾਇ ਹੈਂ ॥ दुरंत दुसट जीत कै; सु जैत पत्र पाइ हैं ॥ ਅਖਰਬ ਗਰਬ ਜੇ ਭਰੇ; ਸੁ ਸਰਬ ਗਰਬ ਘਾਲ ਹੈਂ ॥ अखरब गरब जे भरे; सु सरब गरब घाल हैं ॥ ਫਿਰਾਇ ਛੱਤ੍ਰ ਸੀਸ ਪੈ; ਛਤੀਸ ਛੋਣ ਪਾਲ ਹੈਂ ॥੩੯॥ फिराइ छत्र सीस पै; छतीस छोण पाल हैं ॥३९॥ ਅਖੰਡ ਖੰਡ ਖੰਡ ਕੈ; ਅਡੰਡ ਡੰਡ ਦੰਡ ਹੈਂ ॥ अखंड खंड खंड कै; अडंड डंड दंड हैं ॥ ਅਜੀਤ ਜੀਤ ਜੀਤ ਕੈ; ਬਿਸੇਖ ਰਾਜ ਮੰਡ ਹੈਂ ॥ अजीत जीत जीत कै; बिसेख राज मंड हैं ॥ ਕਲੰਕ ਦੂਰ ਕੈ ਸਭੈ; ਨਿਸੰਕ ਲੰਕ ਘਾਇ ਹੈਂ ॥ कलंक दूर कै सभै; निसंक लंक घाइ हैं ॥ ਸੁ ਜੀਤ ਬਾਹ ਬੀਸ; ਗਰਬ ਈਸ ਕੋ ਮਿਟਾਇ ਹੈਂ ॥੪੦॥ सु जीत बाह बीस; गरब ईस को मिटाइ हैं ॥४०॥ |
Dasam Granth |