ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 175 ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਕਥਾ ਬ੍ਰਿਧ ਤੇ ਮੈ ਡਰੋ; ਕਹਾਂ ਕਰੋ ਬਖਯਾਨ? ॥ कथा ब्रिध ते मै डरो; कहां करो बखयान? ॥ ਨਿਸਾਹੰਤ ਅਸੁਰੇਸ ਸੋ; ਸਰ ਤੇ ਭਯੋ ਨਿਦਾਨ ॥੨੭॥ निसाहंत असुरेस सो; सर ते भयो निदान ॥२७॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕੇ ਸੂਰਜ ਅਵਤਾਰ ਅਸਟ ਦਸਮੋ ਅਵਤਾਰ ਸਮਾਪਤ ॥੧੮॥ इति स्री बचित्र नाटके सूरज अवतार असट दसमो अवतार समापत ॥१८॥ ਅਥ ਚੰਦ੍ਰ ਅਵਤਾਰ ਕਥਨੰ ॥ अथ चंद्र अवतार कथनं ॥ ਸ੍ਰੀ ਭਗਉਤੀ ਜੀ ਸਹਾਇ ॥ स्री भगउती जी सहाइ ॥ ਦੋਧਕ ਛੰਦ ॥ दोधक छंद ॥ ਫੇਰਿ ਗਨੋ ਨਿਸਰਾਜ ਬਿਚਾਰਾ ॥ फेरि गनो निसराज बिचारा ॥ ਜੈਸ ਧਰਯੋ ਅਵਤਾਰ ਮੁਰਾਰਾ ॥ जैस धरयो अवतार मुरारा ॥ ਬਾਤ ਪੁਰਾਤਨ ਭਾਖ ਸੁਨਾਊਂ ॥ बात पुरातन भाख सुनाऊं ॥ ਜਾ ਤੇ ਕਬ ਕੁਲ ਸਰਬ ਰਿਝਾਊਂ ॥੧॥ जा ते कब कुल सरब रिझाऊं ॥१॥ ਦੋਧਕ ॥ दोधक ॥ ਨੈਕ ਕ੍ਰਿਸਾ ਕਹੁ ਠਉਰ ਨ ਹੋਈ ॥ नैक क्रिसा कहु ठउर न होई ॥ ਭੂਖਨ ਲੋਗ ਮਰੈ ਸਭ ਕੋਈ ॥ भूखन लोग मरै सभ कोई ॥ ਅੰਧਿ ਨਿਸਾ ਦਿਨ ਭਾਨੁ ਜਰਾਵੈ ॥ अंधि निसा दिन भानु जरावै ॥ ਤਾ ਤੇ ਕ੍ਰਿਸ ਕਹੂੰ ਹੋਨ ਨ ਪਾਵੈ ॥੨॥ ता ते क्रिस कहूं होन न पावै ॥२॥ ਲੋਗ ਸਭੈ ਇਹ ਤੇ ਅਕੁਲਾਨੇ ॥ लोग सभै इह ते अकुलाने ॥ ਭਾਜਿ ਚਲੇ ਜਿਮ ਪਾਤ ਪੁਰਾਨੇ ॥ भाजि चले जिम पात पुराने ॥ ਭਾਂਤ ਹੀ ਭਾਂਤ ਕਰੇ ਹਰਿ ਸੇਵਾ ॥ भांत ही भांत करे हरि सेवा ॥ ਤਾਂ ਤੇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਭਏ ਗੁਰਦੇਵਾ ॥੩॥ तां ते प्रसंन भए गुरदेवा ॥३॥ ਨਾਰਿ ਨ ਸੇਵ ਕਰੈਂ ਨਿਜ ਨਾਥੰ ॥ नारि न सेव करैं निज नाथं ॥ ਲੀਨੇ ਹੀ ਰੋਸੁ ਫਿਰੈਂ ਜੀਅ ਸਾਥੰ ॥ लीने ही रोसु फिरैं जीअ साथं ॥ ਕਾਮਨਿ ਕਾਮੁ ਕਹੂੰ ਨ ਸੰਤਾਵੈ ॥ कामनि कामु कहूं न संतावै ॥ ਕਾਮ ਬਿਨਾ ਕੋਊ ਕਾਮੁ ਨ ਭਾਵੈ ॥੪॥ काम बिना कोऊ कामु न भावै ॥४॥ ਤੋਮਰ ਛੰਦ ॥ तोमर छंद ॥ ਪੂਜੇ ਨ ਕੋ ਤ੍ਰੀਯਾ ਨਾਥ ॥ पूजे न को त्रीया नाथ ॥ ਐਂਠੀ ਫਿਰੈ ਜੀਅ ਸਾਥ ॥ ऐंठी फिरै जीअ साथ ॥ ਦੁਖੁ ਵੈ ਨ ਤਿਨ ਕਹੁ ਕਾਮ ॥ दुखु वै न तिन कहु काम ॥ ਤਾ ਤੇ ਨ ਬਿਨਵਤ ਬਾਮ ॥੫॥ ता ते न बिनवत बाम ॥५॥ ਕਰ ਹੈ ਨ ਪਤਿ ਕੀ ਸੇਵ ॥ कर है न पति की सेव ॥ ਪੂਜੈ ਨ ਗੁਰ ਗੁਰਦੇਵ ॥ पूजै न गुर गुरदेव ॥ ਧਰ ਹੈਂ ਨ ਹਰਿ ਕੋ ਧਯਾਨ ॥ धर हैं न हरि को धयान ॥ ਕਰਿ ਹੈਂ ਨ ਨਿਤ ਇਸਨਾਨ ॥੬॥ करि हैं न नित इसनान ॥६॥ ਤਬ ਕਾਲ ਪੁਰਖ ਬੁਲਾਇ ॥ तब काल पुरख बुलाइ ॥ ਬਿਸਨੈ ਕਹਯੋ ਸਮਝਾਇ ॥ बिसनै कहयो समझाइ ॥ ਸਸਿ ਕੋ ਧਰਿਹੁ ਅਵਤਾਰ ॥ ससि को धरिहु अवतार ॥ ਨਹੀ ਆਨ ਬਾਤ ਬਿਚਾਰ ॥੭॥ नही आन बात बिचार ॥७॥ ਤਬ ਬਿਸਨ ਸੀਸ ਨਿਵਾਇ ॥ तब बिसन सीस निवाइ ॥ ਕਰਿ ਜੋਰਿ ਕਹੀ ਬਨਾਇ ॥ करि जोरि कही बनाइ ॥ ਧਰਿਹੋਂ ਦਿਨਾਂਤ ਵਤਾਰ ॥ धरिहों दिनांत वतार ॥ ਜਿਤ ਹੋਇ ਜਗਤ ਕੁਮਾਰ ॥੮॥ जित होइ जगत कुमार ॥८॥ ਤਬ ਮਹਾਂ ਤੇਜ ਮੁਰਾਰ ॥ तब महां तेज मुरार ॥ ਧਰਿਯੋ ਸੁ ਚੰਦ੍ਰ ਅਵਤਾਰ ॥ धरियो सु चंद्र अवतार ॥ ਤਨ ਕੈ ਮਦਨ ਕੋ ਬਾਨ ॥ तन कै मदन को बान ॥ ਮਾਰਿਯੋ ਤ੍ਰੀਯਨ ਕਹ ਤਾਨ ॥੯॥ मारियो त्रीयन कह तान ॥९॥ ਤਾ ਤੇ ਭਈ ਤ੍ਰੀਯ ਦੀਨ ॥ ता ते भई त्रीय दीन ॥ ਸਭ ਗਰਬ ਹੁਐ ਗਯੋ ਛੀਨ ॥ सभ गरब हुऐ गयो छीन ॥ ਲਾਗੀ ਕਰਨ ਪਤਿ ਸੇਵ ॥ लागी करन पति सेव ॥ ਯਾ ਤੇ ਪ੍ਰਸੰਨਿ ਭਏ ਦੇਵ ॥੧੦॥ या ते प्रसंनि भए देव ॥१०॥ ਬਹੁ ਕ੍ਰਿਸਾ ਲਾਗੀ ਹੋਨ ॥ बहु क्रिसा लागी होन ॥ ਲਖ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਕੀ ਜੌਨ ॥ लख चंद्रमा की जौन ॥ ਸਭ ਭਏ ਸਿਧ ਬਿਚਾਰ ॥ सभ भए सिध बिचार ॥ ਇਮ ਭਯੋ ਚੰਦ੍ਰ ਅਵਤਾਰ ॥੧੧॥ इम भयो चंद्र अवतार ॥११॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਇਮ ਹਰਿ ਧਰਾ ਚੰਦ੍ਰ ਅਵਤਾਰਾ ॥ इम हरि धरा चंद्र अवतारा ॥ ਬਢਿਯੋ ਗਰਬ ਲਹਿ ਰੂਪ ਅਪਾਰਾ ॥ बढियो गरब लहि रूप अपारा ॥ ਆਨ ਕਿਸੂ ਕਹੁ ਚਿਤ ਨ ਲਿਆਯੋ ॥ आन किसू कहु चित न लिआयो ॥ ਤਾ ਤੇ ਤਾਹਿ ਕਲੰਕ ਲਗਾਯੋ ॥੧੨॥ ता ते ताहि कलंक लगायो ॥१२॥ ਭਜਤ ਭਯੋ ਅੰਬਰ ਕੀ ਦਾਰਾ ॥ भजत भयो अ्मबर की दारा ॥ ਤਾ ਤੇ ਕੀਯ ਮੁਨ ਰੋਸ ਅਪਾਰਾ ॥ ता ते कीय मुन रोस अपारा ॥ ਕਿਸਨਾਰਜੁਨ ਮ੍ਰਿਗ ਚਰਮ ਚਲਾਯੋ ॥ किसनारजुन म्रिग चरम चलायो ॥ ਤਿਹੱ ਕਰਿ ਤਾਹਿ ਕਲੰਕ ਲਗਾਯੋ ॥੧੩॥ तिहक् करि ताहि कलंक लगायो ॥१३॥ ਸ੍ਰਾਪ ਲਗਯੋ ਤਾਂ ਕੋ ਮੁਨਿ ਸੰਦਾ ॥ स्राप लगयो तां को मुनि संदा ॥ ਘਟਤ ਬਢਤ ਤਾ ਦਿਨ ਤੇ ਚੰਦਾ ॥ घटत बढत ता दिन ते चंदा ॥ ਲਜਿਤ ਅਧਿਕ ਹਿਰਦੇ ਮੋ ਭਯੋ ॥ लजित अधिक हिरदे मो भयो ॥ ਗਰਬ ਅਖਰਬ ਦੂਰ ਹੁਐ ਗਯੋ ॥੧੪॥ गरब अखरब दूर हुऐ गयो ॥१४॥ ਤਪਸਾ ਕਰੀ ਬਹੁਰੁ ਤਿਹ ਕਾਲਾ ॥ तपसा करी बहुरु तिह काला ॥ ਕਾਲ ਪੁਰਖ ਪੁਨ ਭਯੋ ਦਿਆਲਾ ॥ काल पुरख पुन भयो दिआला ॥ ਛਈ ਰੋਗ ਤਿਹ ਸਕਲ ਬਿਨਾਸਾ ॥ छई रोग तिह सकल बिनासा ॥ ਭਯੋ ਸੂਰ ਤੇ ਊਚ ਨਿਵਾਸਾ ॥੧੫॥ भयो सूर ते ऊच निवासा ॥१५॥ ਇਤਿ ਚੰਦ੍ਰ ਅਵਤਾਰ ਉਨੀਸਵੋਂ ॥੧੯॥ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥ इति चंद्र अवतार उनीसवों ॥१९॥ सुभम सतु ॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |