ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 145 ਸਤਿਜੁਗ ਮੈ ਸੁਨਿ ਰਾਇ ! ॥ सतिजुग मै सुनि राइ ! ॥ ਮਖ ਕੀਨ ਚੰਡ ਬਨਾਇ ॥ मख कीन चंड बनाइ ॥ ਅਰਿ ਮਾਰ ਕੈ ਮਹਿਖੇਸ ॥ अरि मार कै महिखेस ॥ ਬਹੁ ਤੋਖ ਕੀਨ ਪਸੇਸ ॥੯॥੩੨੮॥ बहु तोख कीन पसेस ॥९॥३२८॥ ਮਹਿਖੇਸ ਕਉ ਰਣ ਘਾਇ ॥ महिखेस कउ रण घाइ ॥ ਸਿਰਿ ਇੰਦ੍ਰ ਛਤ੍ਰ ਫਿਰਾਇ ॥ सिरि इंद्र छत्र फिराइ ॥ ਕਰਿ ਤੋਖ ਜੋਗਨਿ ਸਰਬ ॥ करि तोख जोगनि सरब ॥ ਕਰਿ ਦੂਰ ਦਾਨਵ ਗਰਬ ॥੧੦॥੩੨੯॥ करि दूर दानव गरब ॥१०॥३२९॥ ਮਹਿਖੇਸ ਕਉ ਰਣਿ ਜੀਤਿ ॥ महिखेस कउ रणि जीति ॥ ਦਿਜ ਦੇਵ ਕੀਨ ਅਭੀਤ ॥ दिज देव कीन अभीत ॥ ਤ੍ਰਿਦਸੇਸ ਲੀਨ ਬੁਲਾਇ ॥ त्रिदसेस लीन बुलाइ ॥ ਛਿਤ ਛੀਨ ਛਤ੍ਰ ਫਿਰਾਇ ॥੧੧॥੩੩੦॥ छित छीन छत्र फिराइ ॥११॥३३०॥ ਮੁਖਚਾਰ ਲੀਨ ਬੁਲਾਇ ॥ मुखचार लीन बुलाइ ॥ ਚਿਤ ਚਉਪ ਸਿਉ ਜਗ ਮਾਇ ॥ चित चउप सिउ जग माइ ॥ ਕਰਿ ਜਗ ਕੋ ਆਰੰਭ ॥ करि जग को आर्मभ ॥ ਅਨਖੰਡ ਤੇਜ ਪ੍ਰਚੰਡ ॥੧੨॥੩੩੧॥ अनखंड तेज प्रचंड ॥१२॥३३१॥ ਤਬ ਬੋਲੀਯੋ ਮੁਖ ਚਾਰ ॥ तब बोलीयो मुख चार ॥ ਸੁਨਿ ਚੰਡਿ ਚੰਡ ਜੁਹਾਰ ! ॥ सुनि चंडि चंड जुहार ! ॥ ਜਿਮ ਹੋਇ ਆਇਸ ਮੋਹਿ ॥ जिम होइ आइस मोहि ॥ ਤਿਮ ਭਾਖਊ ਮਤ ਤੋਹਿ ॥੧੩॥੩੩੨॥ तिम भाखऊ मत तोहि ॥१३॥३३२॥ ਜਗ ਜੀਅ ਜੰਤ ਅਪਾਰ ॥ जग जीअ जंत अपार ॥ ਨਿਜ ਲੀਨ ਦੇਵ ਹਕਾਰ ॥ निज लीन देव हकार ॥ ਅਰਿ ਕਾਟਿ ਕੈ ਪਲ ਖੰਡ ॥ अरि काटि कै पल खंड ॥ ਪੜਿ ਬੇਦ ਮੰਤ੍ਰ ਉਦੰਡ ॥੧੪॥੩੩੩॥ पड़ि बेद मंत्र उदंड ॥१४॥३३३॥ ਰੂਆਲ ਛੰਦ ॥ ਤ੍ਵਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ रूआल छंद ॥ त्वप्रसादि ॥ ਬੋਲਿ ਬਿਪਨ ਮੰਤ੍ਰ ਮਿਤ੍ਰਨ; ਜਗ ਕੀਨ ਅਪਾਰ ॥ बोलि बिपन मंत्र मित्रन; जग कीन अपार ॥ ਇੰਦ੍ਰ ਅਉਰ ਉਪਿੰਦ੍ਰ ਲੈ ਕੈ; ਬੋਲਿ ਕੈ ਮੁਖ ਚਾਰ ॥ इंद्र अउर उपिंद्र लै कै; बोलि कै मुख चार ॥ ਕਉਨ ਭਾਤਨ ਕੀਜੀਐ ਅਬ; ਜਗ ਕੋ ਆਰੰਭ ॥ कउन भातन कीजीऐ अब; जग को आर्मभ ॥ ਆਜ ਮੋਹਿ ਉਚਾਰੀਐ; ਸੁਨਿ ਮਿਤ੍ਰ ਮੰਤ੍ਰ ! ਅਸੰਭ ॥੧॥੩੩੪॥ आज मोहि उचारीऐ; सुनि मित्र मंत्र ! अस्मभ ॥१॥३३४॥ ਮਾਸ ਕੇ ਪਲ ਕਾਟਿ ਕੈ; ਪੜਿ ਬੇਦ ਮੰਤ੍ਰ ਅਪਾਰ ॥ मास के पल काटि कै; पड़ि बेद मंत्र अपार ॥ ਅਗਨਿ ਭੀਤਰ ਹੋਮੀਐ; ਸੁਨਿ ਰਾਜ ਰਾਜ ! ਅਬਿਚਾਰ ॥ अगनि भीतर होमीऐ; सुनि राज राज ! अबिचार ॥ ਛੇਦਿ ਚਿਛੁਰ ਬਿੜਾਰਾਸੁਰ; ਧੂਲਿ ਕਰਣਿ ਖਪਾਇ ॥ छेदि चिछुर बिड़ारासुर; धूलि करणि खपाइ ॥ ਮਾਰ ਦਾਨਵ ਕਉ ਕਰਿਓ ਮਖ; ਦੈਤ ਮੇਧ ਬਨਾਇ ॥੨॥੩੩੫॥ मार दानव कउ करिओ मख; दैत मेध बनाइ ॥२॥३३५॥ ਤੈਸ ਹੀ ਮਖ ਕੀਜੀਐ; ਸੁਨਿ ਰਾਜ ਰਾਜ ! ਪ੍ਰਚੰਡ ॥ तैस ही मख कीजीऐ; सुनि राज राज ! प्रचंड ॥ ਜੀਤਿ ਦਾਨਵ ਦੇਸ ਕੇ; ਬਲਵਾਨ ਪੁਰਖ ਅਖੰਡ ॥ जीति दानव देस के; बलवान पुरख अखंड ॥ ਤੈਸ ਹੀ ਮਖ ਮਾਰ ਕੈ; ਸਿਰਿ ਇੰਦ੍ਰ ਛਤ੍ਰ ਫਿਰਾਇ ॥ तैस ही मख मार कै; सिरि इंद्र छत्र फिराइ ॥ ਜੈਸ ਸੁਰ ਸੁਖੁ ਪਾਇਓ; ਤਿਵ ਸੰਤ ਹੋਹੁ ਸਹਾਇ ॥੩॥੩੩੬॥ जैस सुर सुखु पाइओ; तिव संत होहु सहाइ ॥३॥३३६॥ |
Dasam Granth |