ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 146 ਗਿਆਨ ਪ੍ਰਬੋਧ ਸੰਪੂਰਨ ॥ गिआन प्रबोध स्मपूरन ॥ ਚੌਬੀਸ ਅਵਤਾਰ ॥ चौबीस अवतार ॥ ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ ੴ सतिगुर प्रसादि ॥ ਸ੍ਰੀ ਭਗਉਤੀ ਜੀ ਸਹਾਇ ॥ स्री भगउती जी सहाइ ॥ ਅਥ ਚਉਬੀਸ ਅਉਤਾਰ ਕਥਨੰ ॥ अथ चउबीस अउतार कथनं ॥ ਪਾਤਿਸਾਹੀ ੧੦ ॥ पातिसाही १० ॥ ਤ੍ਵਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ ਚੌਪਈ ॥ त्वप्रसादि ॥ चौपई ॥ ਅਬ ਚਉਬੀਸ ਉਚਰੌ ਅਵਤਾਰਾ ॥ अब चउबीस उचरौ अवतारा ॥ ਜਿਹ ਬਿਧਿ ਤਿਨ ਕਾ ਲਖਾ ਅਖਾਰਾ ॥ जिह बिधि तिन का लखा अखारा ॥ ਸੁਨੀਅਹੁ ਸੰਤ ! ਸਬੈ ਚਿਤ ਲਾਈ ॥ सुनीअहु संत ! सबै चित लाई ॥ ਬਰਨਤ ਸ੍ਯਾਮ ਜਥਾਮਤਿ ਭਾਈ ॥੧॥ बरनत स्याम जथामति भाई ॥१॥ ਜਬ ਜਬ ਹੋਤਿ ਅਰਿਸਟਿ ਅਪਾਰਾ ॥ जब जब होति अरिसटि अपारा ॥ ਤਬ ਤਬ ਦੇਹ ਧਰਤ ਅਵਤਾਰਾ ॥ तब तब देह धरत अवतारा ॥ ਕਾਲ ਸਬਨ ਕੋ ਪੇਖਿ ਤਮਾਸਾ ॥ काल सबन को पेखि तमासा ॥ ਅੰਤਹਕਾਲ ਕਰਤ ਹੈ ਨਾਸਾ ॥੨॥ अंतहकाल करत है नासा ॥२॥ ਕਾਲ ਸਭਨ ਕਾ ਕਰਤ ਪਸਾਰਾ ॥ काल सभन का करत पसारा ॥ ਅੰਤ ਕਾਲਿ ਸੋਈ ਖਾਪਨਿਹਾਰਾ ॥ अंत कालि सोई खापनिहारा ॥ ਆਪਨ ਰੂਪ ਅਨੰਤਨ ਧਰਹੀ ॥ आपन रूप अनंतन धरही ॥ ਆਪਹਿ ਮਧਿ ਲੀਨ ਪੁਨਿ ਕਰਹੀ ॥੩॥ आपहि मधि लीन पुनि करही ॥३॥ ਇਨ ਮਹਿ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸੁ ਦਸ ਅਵਤਾਰਾ ॥ इन महि स्रिसटि सु दस अवतारा ॥ ਜਿਨ ਮਹਿ ਰਮਿਆ ਰਾਮੁ ਹਮਾਰਾ ॥ जिन महि रमिआ रामु हमारा ॥ ਅਨਤ ਚਤੁਰਦਸ ਗਨਿ ਅਵਤਾਰੁ ॥ अनत चतुरदस गनि अवतारु ॥ ਕਹੋ ਜੁ ਤਿਨ ਤਿਨ ਕੀਏ ਅਖਾਰੁ ॥੪॥ कहो जु तिन तिन कीए अखारु ॥४॥ ਕਾਲ ਆਪਨੋ ਨਾਮ ਛਪਾਈ ॥ काल आपनो नाम छपाई ॥ ਅਵਰਨ ਕੇ ਸਿਰਿ ਦੇ ਬੁਰਿਆਈ ॥ अवरन के सिरि दे बुरिआई ॥ ਆਪਨ ਰਹਤ ਨਿਰਾਲਮ ਜਗ ਤੇ ॥ आपन रहत निरालम जग ते ॥ ਜਾਨ ਲਏ ਜਾ ਨਾਮੈ ਤਬ ਤੇ ॥੫॥ जान लए जा नामै तब ते ॥५॥ ਆਪ ਰਚੇ ਆਪੇ ਕਲ ਘਾਏ ॥ आप रचे आपे कल घाए ॥ ਅਵਰਨ ਕੇ ਦੇ ਮੂੰਡਿ ਹਤਾਏ ॥ अवरन के दे मूंडि हताए ॥ ਆਪ ਨਿਰਾਲਮ ਰਹਾ ਨ ਪਾਯਾ ॥ आप निरालम रहा न पाया ॥ ਤਾ ਤੇ ਨਾਮ ਬਿਅੰਤ ਕਹਾਯਾ ॥੬॥ ता ते नाम बिअंत कहाया ॥६॥ ਜੋ ਚਉਬੀਸ ਅਵਤਾਰ ਕਹਾਏ ॥ जो चउबीस अवतार कहाए ॥ ਤਿਨ ਭੀ ਤੁਮ ਪ੍ਰਭ ! ਤਨਿਕ ਨ ਪਾਏ ॥ तिन भी तुम प्रभ ! तनिक न पाए ॥ ਸਭ ਹੀ ਜਗ ਭਰਮੇ ਭਵਰਾਯੰ ॥ सभ ही जग भरमे भवरायं ॥ ਤਾ ਤੇ ਨਾਮ ਬਿਅੰਤ ਕਹਾਯੰ ॥੭॥ ता ते नाम बिअंत कहायं ॥७॥ ਸਭ ਹੀ ਛਲਤ, ਨ ਆਪ ਛਲਾਯਾ ॥ सभ ही छलत, न आप छलाया ॥ ਤਾ ਤੇ, ਛਲੀਆ ਆਪ ਕਹਾਯਾ ॥ ता ते, छलीआ आप कहाया ॥ ਸੰਤਨ ਦੁਖੀ ਨਿਰਖਿ ਅਕੁਲਾਵੈ ॥ संतन दुखी निरखि अकुलावै ॥ ਦੀਨ ਬੰਧੁ ਤਾ ਤੇ ਕਹਲਾਵੈ ॥੮॥ दीन बंधु ता ते कहलावै ॥८॥ ਅੰਤਿ ਕਰਤ ਸਭ ਜਗ ਕੋ ਕਾਲਾ ॥ अंति करत सभ जग को काला ॥ ਨਾਮੁ ਕਾਲ ਤਾ ਤੇ ਜਗ ਡਾਲਾ ॥ नामु काल ता ते जग डाला ॥ ਸਮੈ ਸੰਤ ਪਰ ਹੋਤ ਸਹਾਈ ॥ समै संत पर होत सहाई ॥ ਤਾ ਤੇ ਸੰਖ੍ਯਾ ਸੰਤ ਸੁਨਾਈ ॥੯॥ ता ते संख्या संत सुनाई ॥९॥ ਨਿਰਖਿ ਦੀਨ ਪਰ ਹੋਤ ਦਿਆਰਾ ॥ निरखि दीन पर होत दिआरा ॥ ਦੀਨ ਬੰਧੁ ਹਮ ਤਬੈ ਬਿਚਾਰਾ ॥ दीन बंधु हम तबै बिचारा ॥ ਸੰਤਨ ਪਰ ਕਰੁਣਾ ਰਸੁ ਢਰਈ ॥ संतन पर करुणा रसु ढरई ॥ ਕਰੁਣਾਨਿਧਿ ਜਗ ਤਬੈ ਉਚਰਈ ॥੧੦॥ करुणानिधि जग तबै उचरई ॥१०॥ ਸੰਕਟ ਹਰਤ ਸਾਧਵਨ ਸਦਾ ॥ संकट हरत साधवन सदा ॥ ਸੰਕਟ ਹਰਨ ਨਾਮੁ ਭਯੋ ਤਦਾ ॥ संकट हरन नामु भयो तदा ॥ ਦੁਖ ਦਾਹਤ ਸੰਤਨ ਕੇ ਆਯੋ ॥ दुख दाहत संतन के आयो ॥ ਦੁਖਦਾਹਨ ਪ੍ਰਭ ਤਦਿਨ ਕਹਾਯੋ ॥੧੧॥ दुखदाहन प्रभ तदिन कहायो ॥११॥ |
Dasam Granth |