ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 146

ਗਿਆਨ ਪ੍ਰਬੋਧ ਸੰਪੂਰਨ ॥

गिआन प्रबोध स्मपूरन ॥

ਚੌਬੀਸ ਅਵਤਾਰ ॥

चौबीस अवतार ॥

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

ਸ੍ਰੀ ਭਗਉਤੀ ਜੀ ਸਹਾਇ ॥

स्री भगउती जी सहाइ ॥

ਅਥ ਚਉਬੀਸ ਅਉਤਾਰ ਕਥਨੰ ॥

अथ चउबीस अउतार कथनं ॥

ਪਾਤਿਸਾਹੀ ੧੦ ॥

पातिसाही १० ॥

ਤ੍ਵਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ ਚੌਪਈ ॥

त्वप्रसादि ॥ चौपई ॥

ਅਬ ਚਉਬੀਸ ਉਚਰੌ ਅਵਤਾਰਾ ॥

अब चउबीस उचरौ अवतारा ॥

ਜਿਹ ਬਿਧਿ ਤਿਨ ਕਾ ਲਖਾ ਅਖਾਰਾ ॥

जिह बिधि तिन का लखा अखारा ॥

ਸੁਨੀਅਹੁ ਸੰਤ ! ਸਬੈ ਚਿਤ ਲਾਈ ॥

सुनीअहु संत ! सबै चित लाई ॥

ਬਰਨਤ ਸ੍ਯਾਮ ਜਥਾਮਤਿ ਭਾਈ ॥੧॥

बरनत स्याम जथामति भाई ॥१॥

ਜਬ ਜਬ ਹੋਤਿ ਅਰਿਸਟਿ ਅਪਾਰਾ ॥

जब जब होति अरिसटि अपारा ॥

ਤਬ ਤਬ ਦੇਹ ਧਰਤ ਅਵਤਾਰਾ ॥

तब तब देह धरत अवतारा ॥

ਕਾਲ ਸਬਨ ਕੋ ਪੇਖਿ ਤਮਾਸਾ ॥

काल सबन को पेखि तमासा ॥

ਅੰਤਹਕਾਲ ਕਰਤ ਹੈ ਨਾਸਾ ॥੨॥

अंतहकाल करत है नासा ॥२॥

ਕਾਲ ਸਭਨ ਕਾ ਕਰਤ ਪਸਾਰਾ ॥

काल सभन का करत पसारा ॥

ਅੰਤ ਕਾਲਿ ਸੋਈ ਖਾਪਨਿਹਾਰਾ ॥

अंत कालि सोई खापनिहारा ॥

ਆਪਨ ਰੂਪ ਅਨੰਤਨ ਧਰਹੀ ॥

आपन रूप अनंतन धरही ॥

ਆਪਹਿ ਮਧਿ ਲੀਨ ਪੁਨਿ ਕਰਹੀ ॥੩॥

आपहि मधि लीन पुनि करही ॥३॥

ਇਨ ਮਹਿ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸੁ ਦਸ ਅਵਤਾਰਾ ॥

इन महि स्रिसटि सु दस अवतारा ॥

ਜਿਨ ਮਹਿ ਰਮਿਆ ਰਾਮੁ ਹਮਾਰਾ ॥

जिन महि रमिआ रामु हमारा ॥

ਅਨਤ ਚਤੁਰਦਸ ਗਨਿ ਅਵਤਾਰੁ ॥

अनत चतुरदस गनि अवतारु ॥

ਕਹੋ ਜੁ ਤਿਨ ਤਿਨ ਕੀਏ ਅਖਾਰੁ ॥੪॥

कहो जु तिन तिन कीए अखारु ॥४॥

ਕਾਲ ਆਪਨੋ ਨਾਮ ਛਪਾਈ ॥

काल आपनो नाम छपाई ॥

ਅਵਰਨ ਕੇ ਸਿਰਿ ਦੇ ਬੁਰਿਆਈ ॥

अवरन के सिरि दे बुरिआई ॥

ਆਪਨ ਰਹਤ ਨਿਰਾਲਮ ਜਗ ਤੇ ॥

आपन रहत निरालम जग ते ॥

ਜਾਨ ਲਏ ਜਾ ਨਾਮੈ ਤਬ ਤੇ ॥੫॥

जान लए जा नामै तब ते ॥५॥

ਆਪ ਰਚੇ ਆਪੇ ਕਲ ਘਾਏ ॥

आप रचे आपे कल घाए ॥

ਅਵਰਨ ਕੇ ਦੇ ਮੂੰਡਿ ਹਤਾਏ ॥

अवरन के दे मूंडि हताए ॥

ਆਪ ਨਿਰਾਲਮ ਰਹਾ ਨ ਪਾਯਾ ॥

आप निरालम रहा न पाया ॥

ਤਾ ਤੇ ਨਾਮ ਬਿਅੰਤ ਕਹਾਯਾ ॥੬॥

ता ते नाम बिअंत कहाया ॥६॥

ਜੋ ਚਉਬੀਸ ਅਵਤਾਰ ਕਹਾਏ ॥

जो चउबीस अवतार कहाए ॥

ਤਿਨ ਭੀ ਤੁਮ ਪ੍ਰਭ ! ਤਨਿਕ ਨ ਪਾਏ ॥

तिन भी तुम प्रभ ! तनिक न पाए ॥

ਸਭ ਹੀ ਜਗ ਭਰਮੇ ਭਵਰਾਯੰ ॥

सभ ही जग भरमे भवरायं ॥

ਤਾ ਤੇ ਨਾਮ ਬਿਅੰਤ ਕਹਾਯੰ ॥੭॥

ता ते नाम बिअंत कहायं ॥७॥

ਸਭ ਹੀ ਛਲਤ, ਨ ਆਪ ਛਲਾਯਾ ॥

सभ ही छलत, न आप छलाया ॥

ਤਾ ਤੇ, ਛਲੀਆ ਆਪ ਕਹਾਯਾ ॥

ता ते, छलीआ आप कहाया ॥

ਸੰਤਨ ਦੁਖੀ ਨਿਰਖਿ ਅਕੁਲਾਵੈ ॥

संतन दुखी निरखि अकुलावै ॥

ਦੀਨ ਬੰਧੁ ਤਾ ਤੇ ਕਹਲਾਵੈ ॥੮॥

दीन बंधु ता ते कहलावै ॥८॥

ਅੰਤਿ ਕਰਤ ਸਭ ਜਗ ਕੋ ਕਾਲਾ ॥

अंति करत सभ जग को काला ॥

ਨਾਮੁ ਕਾਲ ਤਾ ਤੇ ਜਗ ਡਾਲਾ ॥

नामु काल ता ते जग डाला ॥

ਸਮੈ ਸੰਤ ਪਰ ਹੋਤ ਸਹਾਈ ॥

समै संत पर होत सहाई ॥

ਤਾ ਤੇ ਸੰਖ੍ਯਾ ਸੰਤ ਸੁਨਾਈ ॥੯॥

ता ते संख्या संत सुनाई ॥९॥

ਨਿਰਖਿ ਦੀਨ ਪਰ ਹੋਤ ਦਿਆਰਾ ॥

निरखि दीन पर होत दिआरा ॥

ਦੀਨ ਬੰਧੁ ਹਮ ਤਬੈ ਬਿਚਾਰਾ ॥

दीन बंधु हम तबै बिचारा ॥

ਸੰਤਨ ਪਰ ਕਰੁਣਾ ਰਸੁ ਢਰਈ ॥

संतन पर करुणा रसु ढरई ॥

ਕਰੁਣਾਨਿਧਿ ਜਗ ਤਬੈ ਉਚਰਈ ॥੧੦॥

करुणानिधि जग तबै उचरई ॥१०॥

ਸੰਕਟ ਹਰਤ ਸਾਧਵਨ ਸਦਾ ॥

संकट हरत साधवन सदा ॥

ਸੰਕਟ ਹਰਨ ਨਾਮੁ ਭਯੋ ਤਦਾ ॥

संकट हरन नामु भयो तदा ॥

ਦੁਖ ਦਾਹਤ ਸੰਤਨ ਕੇ ਆਯੋ ॥

दुख दाहत संतन के आयो ॥

ਦੁਖਦਾਹਨ ਪ੍ਰਭ ਤਦਿਨ ਕਹਾਯੋ ॥੧੧॥

दुखदाहन प्रभ तदिन कहायो ॥११॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth