ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 142 ਕਹੰ ਸਿੰਘਨੀ ਦੂਧ ਬਛੇ ਚੁੰਘਾਵੈ ॥ कहं सिंघनी दूध बछे चुंघावै ॥ ਕਹੂੰ ਸਿੰਘ ਲੈ ਸੰਗ ਗਊਆ ਚਰਾਵੈ ॥ कहूं सिंघ लै संग गऊआ चरावै ॥ ਫਿਰੈ ਸਰਪ ਨ੍ਰਿਕ੍ਰੁਧ ਤੌਨਿ ਸਥਲਾਨੰ ॥ फिरै सरप न्रिक्रुध तौनि सथलानं ॥ ਕਹੂੰ ਸਾਸਤ੍ਰੀ ਸਤ੍ਰ ਕਥੈ ਕਥਾਨੰ ॥੧੩॥੨੮੪॥ कहूं सासत्री सत्र कथै कथानं ॥१३॥२८४॥ ਤਥਾ ਸਤ੍ਰ ਮਿਤ੍ਰੰ ਤਥਾ ਮਿਤ੍ਰ ਸਤ੍ਰੰ ॥ तथा सत्र मित्रं तथा मित्र सत्रं ॥ ਜਥਾ ਏਕ ਛਤ੍ਰੀ ਤਥਾ ਪਰਮ ਛਤ੍ਰੰ ॥ जथा एक छत्री तथा परम छत्रं ॥ ਤਹਾ ਗਯੋ ਅਜੈ ਸਿੰਘ ਸੂਰਾ ਸੁਕ੍ਰੁਧੰ ॥ तहा गयो अजै सिंघ सूरा सुक्रुधं ॥ ਹਨਿਯੋ ਅਸਮੇਧੰ ਕਰਿਓ ਪਰਮ ਜੁਧੰ ॥੧੪॥੨੮੫॥ हनियो असमेधं करिओ परम जुधं ॥१४॥२८५॥ ਰਜੀਆ ਪੁਤ੍ਰ ਦਿਖਿਯੋ ਡਰੇ ਦੋਇ ਭ੍ਰਾਤੰ ॥ रजीआ पुत्र दिखियो डरे दोइ भ्रातं ॥ ਗਹੀ ਸਰਣ ਬਿਪ੍ਰੰ ਬੁਲਿਯੋ ਏਵ ਬਾਤੰ ॥ गही सरण बिप्रं बुलियो एव बातं ॥ ਗੁਵਾ ਹੇਮ ਸਰਬੰ ਮਿਲੇ ਪ੍ਰਾਨ ਦਾਨੰ ॥ गुवा हेम सरबं मिले प्रान दानं ॥ ਸਰਨੰ ਸਰਨੰ ਸਰਨੰ ਗੁਰਾਨੰ ॥੧੫॥੨੮੬॥ सरनं सरनं सरनं गुरानं ॥१५॥२८६॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤਬ ਭੂਪਤ ਤਹ ਦੂਤ ਪਠਾਏ ॥ तब भूपत तह दूत पठाए ॥ ਤ੍ਰਿਪਤ ਸਕਲ ਦਿਜ ਕੀਏ ਰਿਝਾਏ ॥ त्रिपत सकल दिज कीए रिझाए ॥ ਅਸਮੇਧ ਅਰੁ ਅਸੁਮੇਦ ਹਾਰਾ ॥ असमेध अरु असुमेद हारा ॥ ਭਾਜ ਪਰੇ ਘਰ ਤਾਕ ਤਿਹਾਰਾ ॥੧॥੨੮੭॥ भाज परे घर ताक तिहारा ॥१॥२८७॥ ਕੈ ਦਿਜ ਬਾਧ ਦੇਹੁ ਦੁਐ ਮੋਹੂ ॥ कै दिज बाध देहु दुऐ मोहू ॥ ਨਾਤਰ ਧਰੋ ਦੁਜਨਵਾ ਤੋਹੂ ॥ नातर धरो दुजनवा तोहू ॥ ਕਰਿਓ ਨ ਪੂਜਾ ਦੇਉ ਨ ਦਾਨਾ ॥ करिओ न पूजा देउ न दाना ॥ ਤੋ ਕੋ ਦੁਖ ਦੇਵੋ ਦਿਜ ਨਾਨਾ ॥੨॥੨੮੮॥ तो को दुख देवो दिज नाना ॥२॥२८८॥ ਕਹਾ ਮ੍ਰਿਤਕ ਦੁਇ ਕੰਠ ਲਗਾਏ ॥ कहा म्रितक दुइ कंठ लगाए ॥ ਦੇਹੁ ਹਮੈ ਤੁਮ ਕਹਾ ਲਜਾਏ? ॥ देहु हमै तुम कहा लजाए? ॥ ਜਉ ਦੁਐ ਏ ਤੁਮ ਦੇਹੁ ਨ ਮੋਹੂ ॥ जउ दुऐ ए तुम देहु न मोहू ॥ ਤਉ ਹਮ ਸਿਖ ਨ ਹੋਇ ਹੈ ਤੋਹੂ ॥੩॥੨੮੯॥ तउ हम सिख न होइ है तोहू ॥३॥२८९॥ ਤਬ ਦਿਜ ਪ੍ਰਾਤ ਕੀਓ ਇਸਨਾਨਾ ॥ तब दिज प्रात कीओ इसनाना ॥ ਦੇਵ ਪਿਤ੍ਰ ਤੋਖੇ ਬਿਧ ਨਾਨਾ ॥ देव पित्र तोखे बिध नाना ॥ ਚੰਦਨ ਕੁੰਕਮ ਖੋਰ ਲਗਾਏ ॥ चंदन कुंकम खोर लगाए ॥ ਚਲ ਕਰ ਰਾਜ ਸਭਾ ਮੈ ਆਏ ॥੪॥੨੯੦॥ चल कर राज सभा मै आए ॥४॥२९०॥ ਦਿਜੋ ਬਾਚ ॥ दिजो बाच ॥ ਹਮਰੀ ਵੈ ਨ ਪਰੈ ਦੁਐ ਡੀਠਾ ॥ हमरी वै न परै दुऐ डीठा ॥ ਹਮਰੀ ਆਇ ਪਰੈ ਨਹੀ ਪੀਠਾ ॥ हमरी आइ परै नही पीठा ॥ ਝੂਠ ਕਹਿਯੋ ਜਿਨ ਤੋਹਿ ਸੁਨਾਈ ॥ झूठ कहियो जिन तोहि सुनाई ॥ ਮਹਾਰਾਜ ! ਰਾਜਨ ਕੇ ਰਾਈ ॥੧॥੨੯੧॥ महाराज ! राजन के राई ॥१॥२९१॥ ਮਹਾਰਾਜ ਰਾਜਨ ਕੇ ਰਾਜਾ ! ॥ महाराज राजन के राजा ! ॥ ਨਾਇਕ ਅਖਲ ਧਰਣ ਸਿਰ ਤਾਜਾ ॥ नाइक अखल धरण सिर ताजा ॥ ਹਮ ਬੈਠੇ ਤੁਮ ਦੇਹੁ ਅਸੀਸਾ ॥ हम बैठे तुम देहु असीसा ॥ ਤੁਮ ਰਾਜਾ ਰਾਜਨ ਕੇ ਈਸਾ ॥੨॥੨੯੨॥ तुम राजा राजन के ईसा ॥२॥२९२॥ ਰਾਜਾ ਬਾਚ ॥ राजा बाच ॥ ਭਲਾ ਚਹੋ ਆਪਨ ਜੋ ਸਬਹੀ ॥ भला चहो आपन जो सबही ॥ ਵੈ ਦੁਇ ਬਾਧ ਦੇਹੁ ਮੁਹਿ ਅਬਹੀ ॥ वै दुइ बाध देहु मुहि अबही ॥ ਸਬਹੀ ਕਰੋ ਅਗਨ ਕਾ ਭੂਜਾ ॥ सबही करो अगन का भूजा ॥ ਤੁਮਰੀ ਕਰਉ ਪਿਤਾ ਜਿਉ ਪੂਜਾ ॥੩॥੨੯੩॥ तुमरी करउ पिता जिउ पूजा ॥३॥२९३॥ ਜੋ ਨ ਪਰੈ ਵੈ ਭਾਜ ਤਿਹਾਰੇ ॥ जो न परै वै भाज तिहारे ॥ ਕਹੇ ਲਗੋ ਤੁਮ ਆਜ ਹਮਾਰੇ ॥ कहे लगो तुम आज हमारे ॥ ਹਮ ਤੁਮ ਕੋ ਬ੍ਰਿੰਜਨਾਦ ਬਨਾਵੈ ॥ हम तुम को ब्रिंजनाद बनावै ॥ ਹਮ ਤੁਮ ਵੈ ਤੀਨੋ ਮਿਲ ਖਾਵੈ ॥੪॥੨੯੪॥ हम तुम वै तीनो मिल खावै ॥४॥२९४॥ ਦਿਜ ਸੁਨ ਬਾਤ ਚਲੇ ਸਭ ਧਾਮਾ ॥ दिज सुन बात चले सभ धामा ॥ ਪੂਛੇ ਭ੍ਰਾਤ ਸੁਪੂਤ ਪਿਤਾਮਾ ॥ पूछे भ्रात सुपूत पितामा ॥ ਬਾਧ ਦੇਹੁ, ਤਉ ਛੂਟੇ ਧਰਮਾ ॥ बाध देहु, तउ छूटे धरमा ॥ ਭੋਜ ਭੁਜੇ, ਤਉ ਛੂਟੇ ਕਰਮਾ ॥੫॥੨੯੫॥ भोज भुजे, तउ छूटे करमा ॥५॥२९५॥ ਯਹਿ ਰਜੀਆ ਕਾ ਪੁਤ ਮਹਾਬਲ ॥ यहि रजीआ का पुत महाबल ॥ ਜਿਨ ਜੀਤੇ ਛਤ੍ਰੀ ਗਨ ਦਲਮਲ ॥ जिन जीते छत्री गन दलमल ॥ ਛਤ੍ਰਾਪਨ ਆਪਨ ਬਲ ਲੀਨਾ ॥ छत्रापन आपन बल लीना ॥ ਇਨ ਕੋ ਕਾਢਿ ਧਰਨ ਤੇ ਦੀਨਾ ॥੬॥੨੯੬॥ इन को काढि धरन ते दीना ॥६॥२९६॥ ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥ तोटक छंद ॥ ਇਮ ਬਾਤ ਜਬੈ ਨ੍ਰਿਪ ਤੇ ਸੁਨਿਯੰ ॥ इम बात जबै न्रिप ते सुनियं ॥ ਗ੍ਰਹ ਬੈਠ ਸਬੈ ਦਿਜ ਮੰਤ੍ਰ ਕੀਯੰ ॥ ग्रह बैठ सबै दिज मंत्र कीयं ॥ ਅਜ ਸੈਨ ਅਜੈ ਭਟ ਦਾਸ ਸੁਤੰ ॥ अज सैन अजै भट दास सुतं ॥ ਅਤ ਦੁਹਕਰ ਕੁਤਸਿਤ ਕ੍ਰੂਰ ਮਤੰ ॥੭॥੨੯੭॥ अत दुहकर कुतसित क्रूर मतं ॥७॥२९७॥ |
Dasam Granth |