ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 142

ਕਹੰ ਸਿੰਘਨੀ ਦੂਧ ਬਛੇ ਚੁੰਘਾਵੈ ॥

कहं सिंघनी दूध बछे चुंघावै ॥

ਕਹੂੰ ਸਿੰਘ ਲੈ ਸੰਗ ਗਊਆ ਚਰਾਵੈ ॥

कहूं सिंघ लै संग गऊआ चरावै ॥

ਫਿਰੈ ਸਰਪ ਨ੍ਰਿਕ੍ਰੁਧ ਤੌਨਿ ਸਥਲਾਨੰ ॥

फिरै सरप न्रिक्रुध तौनि सथलानं ॥

ਕਹੂੰ ਸਾਸਤ੍ਰੀ ਸਤ੍ਰ ਕਥੈ ਕਥਾਨੰ ॥੧੩॥੨੮੪॥

कहूं सासत्री सत्र कथै कथानं ॥१३॥२८४॥

ਤਥਾ ਸਤ੍ਰ ਮਿਤ੍ਰੰ ਤਥਾ ਮਿਤ੍ਰ ਸਤ੍ਰੰ ॥

तथा सत्र मित्रं तथा मित्र सत्रं ॥

ਜਥਾ ਏਕ ਛਤ੍ਰੀ ਤਥਾ ਪਰਮ ਛਤ੍ਰੰ ॥

जथा एक छत्री तथा परम छत्रं ॥

ਤਹਾ ਗਯੋ ਅਜੈ ਸਿੰਘ ਸੂਰਾ ਸੁਕ੍ਰੁਧੰ ॥

तहा गयो अजै सिंघ सूरा सुक्रुधं ॥

ਹਨਿਯੋ ਅਸਮੇਧੰ ਕਰਿਓ ਪਰਮ ਜੁਧੰ ॥੧੪॥੨੮੫॥

हनियो असमेधं करिओ परम जुधं ॥१४॥२८५॥

ਰਜੀਆ ਪੁਤ੍ਰ ਦਿਖਿਯੋ ਡਰੇ ਦੋਇ ਭ੍ਰਾਤੰ ॥

रजीआ पुत्र दिखियो डरे दोइ भ्रातं ॥

ਗਹੀ ਸਰਣ ਬਿਪ੍ਰੰ ਬੁਲਿਯੋ ਏਵ ਬਾਤੰ ॥

गही सरण बिप्रं बुलियो एव बातं ॥

ਗੁਵਾ ਹੇਮ ਸਰਬੰ ਮਿਲੇ ਪ੍ਰਾਨ ਦਾਨੰ ॥

गुवा हेम सरबं मिले प्रान दानं ॥

ਸਰਨੰ ਸਰਨੰ ਸਰਨੰ ਗੁਰਾਨੰ ॥੧੫॥੨੮੬॥

सरनं सरनं सरनं गुरानं ॥१५॥२८६॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਤਬ ਭੂਪਤ ਤਹ ਦੂਤ ਪਠਾਏ ॥

तब भूपत तह दूत पठाए ॥

ਤ੍ਰਿਪਤ ਸਕਲ ਦਿਜ ਕੀਏ ਰਿਝਾਏ ॥

त्रिपत सकल दिज कीए रिझाए ॥

ਅਸਮੇਧ ਅਰੁ ਅਸੁਮੇਦ ਹਾਰਾ ॥

असमेध अरु असुमेद हारा ॥

ਭਾਜ ਪਰੇ ਘਰ ਤਾਕ ਤਿਹਾਰਾ ॥੧॥੨੮੭॥

भाज परे घर ताक तिहारा ॥१॥२८७॥

ਕੈ ਦਿਜ ਬਾਧ ਦੇਹੁ ਦੁਐ ਮੋਹੂ ॥

कै दिज बाध देहु दुऐ मोहू ॥

ਨਾਤਰ ਧਰੋ ਦੁਜਨਵਾ ਤੋਹੂ ॥

नातर धरो दुजनवा तोहू ॥

ਕਰਿਓ ਨ ਪੂਜਾ ਦੇਉ ਨ ਦਾਨਾ ॥

करिओ न पूजा देउ न दाना ॥

ਤੋ ਕੋ ਦੁਖ ਦੇਵੋ ਦਿਜ ਨਾਨਾ ॥੨॥੨੮੮॥

तो को दुख देवो दिज नाना ॥२॥२८८॥

ਕਹਾ ਮ੍ਰਿਤਕ ਦੁਇ ਕੰਠ ਲਗਾਏ ॥

कहा म्रितक दुइ कंठ लगाए ॥

ਦੇਹੁ ਹਮੈ ਤੁਮ ਕਹਾ ਲਜਾਏ? ॥

देहु हमै तुम कहा लजाए? ॥

ਜਉ ਦੁਐ ਏ ਤੁਮ ਦੇਹੁ ਨ ਮੋਹੂ ॥

जउ दुऐ ए तुम देहु न मोहू ॥

ਤਉ ਹਮ ਸਿਖ ਨ ਹੋਇ ਹੈ ਤੋਹੂ ॥੩॥੨੮੯॥

तउ हम सिख न होइ है तोहू ॥३॥२८९॥

ਤਬ ਦਿਜ ਪ੍ਰਾਤ ਕੀਓ ਇਸਨਾਨਾ ॥

तब दिज प्रात कीओ इसनाना ॥

ਦੇਵ ਪਿਤ੍ਰ ਤੋਖੇ ਬਿਧ ਨਾਨਾ ॥

देव पित्र तोखे बिध नाना ॥

ਚੰਦਨ ਕੁੰਕਮ ਖੋਰ ਲਗਾਏ ॥

चंदन कुंकम खोर लगाए ॥

ਚਲ ਕਰ ਰਾਜ ਸਭਾ ਮੈ ਆਏ ॥੪॥੨੯੦॥

चल कर राज सभा मै आए ॥४॥२९०॥

ਦਿਜੋ ਬਾਚ ॥

दिजो बाच ॥

ਹਮਰੀ ਵੈ ਨ ਪਰੈ ਦੁਐ ਡੀਠਾ ॥

हमरी वै न परै दुऐ डीठा ॥

ਹਮਰੀ ਆਇ ਪਰੈ ਨਹੀ ਪੀਠਾ ॥

हमरी आइ परै नही पीठा ॥

ਝੂਠ ਕਹਿਯੋ ਜਿਨ ਤੋਹਿ ਸੁਨਾਈ ॥

झूठ कहियो जिन तोहि सुनाई ॥

ਮਹਾਰਾਜ ! ਰਾਜਨ ਕੇ ਰਾਈ ॥੧॥੨੯੧॥

महाराज ! राजन के राई ॥१॥२९१॥

ਮਹਾਰਾਜ ਰਾਜਨ ਕੇ ਰਾਜਾ ! ॥

महाराज राजन के राजा ! ॥

ਨਾਇਕ ਅਖਲ ਧਰਣ ਸਿਰ ਤਾਜਾ ॥

नाइक अखल धरण सिर ताजा ॥

ਹਮ ਬੈਠੇ ਤੁਮ ਦੇਹੁ ਅਸੀਸਾ ॥

हम बैठे तुम देहु असीसा ॥

ਤੁਮ ਰਾਜਾ ਰਾਜਨ ਕੇ ਈਸਾ ॥੨॥੨੯੨॥

तुम राजा राजन के ईसा ॥२॥२९२॥

ਰਾਜਾ ਬਾਚ ॥

राजा बाच ॥

ਭਲਾ ਚਹੋ ਆਪਨ ਜੋ ਸਬਹੀ ॥

भला चहो आपन जो सबही ॥

ਵੈ ਦੁਇ ਬਾਧ ਦੇਹੁ ਮੁਹਿ ਅਬਹੀ ॥

वै दुइ बाध देहु मुहि अबही ॥

ਸਬਹੀ ਕਰੋ ਅਗਨ ਕਾ ਭੂਜਾ ॥

सबही करो अगन का भूजा ॥

ਤੁਮਰੀ ਕਰਉ ਪਿਤਾ ਜਿਉ ਪੂਜਾ ॥੩॥੨੯੩॥

तुमरी करउ पिता जिउ पूजा ॥३॥२९३॥

ਜੋ ਨ ਪਰੈ ਵੈ ਭਾਜ ਤਿਹਾਰੇ ॥

जो न परै वै भाज तिहारे ॥

ਕਹੇ ਲਗੋ ਤੁਮ ਆਜ ਹਮਾਰੇ ॥

कहे लगो तुम आज हमारे ॥

ਹਮ ਤੁਮ ਕੋ ਬ੍ਰਿੰਜਨਾਦ ਬਨਾਵੈ ॥

हम तुम को ब्रिंजनाद बनावै ॥

ਹਮ ਤੁਮ ਵੈ ਤੀਨੋ ਮਿਲ ਖਾਵੈ ॥੪॥੨੯੪॥

हम तुम वै तीनो मिल खावै ॥४॥२९४॥

ਦਿਜ ਸੁਨ ਬਾਤ ਚਲੇ ਸਭ ਧਾਮਾ ॥

दिज सुन बात चले सभ धामा ॥

ਪੂਛੇ ਭ੍ਰਾਤ ਸੁਪੂਤ ਪਿਤਾਮਾ ॥

पूछे भ्रात सुपूत पितामा ॥

ਬਾਧ ਦੇਹੁ, ਤਉ ਛੂਟੇ ਧਰਮਾ ॥

बाध देहु, तउ छूटे धरमा ॥

ਭੋਜ ਭੁਜੇ, ਤਉ ਛੂਟੇ ਕਰਮਾ ॥੫॥੨੯੫॥

भोज भुजे, तउ छूटे करमा ॥५॥२९५॥

ਯਹਿ ਰਜੀਆ ਕਾ ਪੁਤ ਮਹਾਬਲ ॥

यहि रजीआ का पुत महाबल ॥

ਜਿਨ ਜੀਤੇ ਛਤ੍ਰੀ ਗਨ ਦਲਮਲ ॥

जिन जीते छत्री गन दलमल ॥

ਛਤ੍ਰਾਪਨ ਆਪਨ ਬਲ ਲੀਨਾ ॥

छत्रापन आपन बल लीना ॥

ਇਨ ਕੋ ਕਾਢਿ ਧਰਨ ਤੇ ਦੀਨਾ ॥੬॥੨੯੬॥

इन को काढि धरन ते दीना ॥६॥२९६॥

ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥

तोटक छंद ॥

ਇਮ ਬਾਤ ਜਬੈ ਨ੍ਰਿਪ ਤੇ ਸੁਨਿਯੰ ॥

इम बात जबै न्रिप ते सुनियं ॥

ਗ੍ਰਹ ਬੈਠ ਸਬੈ ਦਿਜ ਮੰਤ੍ਰ ਕੀਯੰ ॥

ग्रह बैठ सबै दिज मंत्र कीयं ॥

ਅਜ ਸੈਨ ਅਜੈ ਭਟ ਦਾਸ ਸੁਤੰ ॥

अज सैन अजै भट दास सुतं ॥

ਅਤ ਦੁਹਕਰ ਕੁਤਸਿਤ ਕ੍ਰੂਰ ਮਤੰ ॥੭॥੨੯੭॥

अत दुहकर कुतसित क्रूर मतं ॥७॥२९७॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth