ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 134 ਤਜਹੁ ਜੋ ਨ ਸਰਪੰ ਜਰੋ ਅਗਨ ਆਪੰ ॥ तजहु जो न सरपं जरो अगन आपं ॥ ਕਰੋ ਦਗਧ ਤੋ ਕੌ ਦਿਵੌ ਐਸ ਸ੍ਰਾਪੰ ॥ करो दगध तो कौ दिवौ ऐस स्रापं ॥ ਹਣ੍ਯੋ ਪੇਟ ਮਧੰ ਛੁਰੀ ਜਮਦਾੜੰ ॥ हण्यो पेट मधं छुरी जमदाड़ं ॥ ਲਗੇ ਪਾਪ ਤੋ ਕੋ ਸੁਨਹੁ ਰਾਜ ਗਾੜੰ ॥੧੦॥੧੭੮॥ लगे पाप तो को सुनहु राज गाड़ं ॥१०॥१७८॥ ਸੁਨੇ ਬਿਪ ਬੋਲੰ ਉਠਿਯੋ ਆਪ ਰਾਜੰ ॥ सुने बिप बोलं उठियो आप राजं ॥ ਤਜਿਯੋ ਸਰਪ ਮੇਧੰ ਪਿਤਾ ਬੈਰ ਕਾਜੰ ॥ तजियो सरप मेधं पिता बैर काजं ॥ ਬੁਲ੍ਯੋ ਬ੍ਯਾਸ ਪਾਸੰ ਕਰਿਯੋ ਮੰਤ੍ਰ ਚਾਰੰ ॥ बुल्यो ब्यास पासं करियो मंत्र चारं ॥ ਮਹਾ ਬੇਦ ਬਿਆਕਰਣ ਬਿਦਿਆ ਬਿਚਾਰੰ ॥੧੧॥੧੭੯॥ महा बेद बिआकरण बिदिआ बिचारं ॥११॥१७९॥ ਸੁਨੀ ਪੁਤ੍ਰਕਾ ਦੁਇ ਗ੍ਰਿਹੰ ਕਾਸਿ ਰਾਜੰ ॥ सुनी पुत्रका दुइ ग्रिहं कासि राजं ॥ ਮਹਾ ਸੁੰਦਰੀ ਰੂਪ ਸੋਭਾ ਸਮਾਜੰ ॥ महा सुंदरी रूप सोभा समाजं ॥ ਜਿਣਿਉ ਜਾਇ ਤਾ ਕੋ ਹਣੋ ਦੁਸਟ ਪੁਸਟੰ ॥ जिणिउ जाइ ता को हणो दुसट पुसटं ॥ ਕਰਿਯੋ ਧਿਆਨ ਤਾਨੇ ਲਦੇ ਭਾਰ ਉਸਟੰ ॥੧੨॥੧੮੦॥ करियो धिआन ताने लदे भार उसटं ॥१२॥१८०॥ ਚਲੀ ਸੈਨ ਸੂਕਰ ਪਰਾਚੀ ਦਿਸਾਨੰ ॥ चली सैन सूकर पराची दिसानं ॥ ਚੜੇ ਬੀਰ ਧੀਰੰ ਹਠੇ ਸਸਤ੍ਰ ਪਾਨੰ ॥ चड़े बीर धीरं हठे ससत्र पानं ॥ ਦੁਰਿਯੋ ਜਾਇ ਦੁਰਗ ਸੁ ਬਾਰਾਣਸੀਸੰ ॥ दुरियो जाइ दुरग सु बाराणसीसं ॥ ਘੇਰਿਯੋ ਜਾਇ ਫਉਜੰ ਭਜਿਓ ਏਕ ਈਸੰ ॥੧੩॥੧੮੧॥ घेरियो जाइ फउजं भजिओ एक ईसं ॥१३॥१८१॥ ਮਚਿਯੋ ਜੁਧ ਸੁਧੰ ਬਹੇ ਸਸਤ੍ਰ ਘਾਤੰ ॥ मचियो जुध सुधं बहे ससत्र घातं ॥ ਗਿਰੇ ਅਧੁ ਵਧੰ ਸਨਧੰ ਬਿਪਾਤੰ ॥ गिरे अधु वधं सनधं बिपातं ॥ ਗਿਰੇ ਹੀਰ ਚੀਰੰ ਸੁ ਬੀਰੰ ਰਜਾਣੰ ॥ गिरे हीर चीरं सु बीरं रजाणं ॥ ਕਟੈ ਅਧੁ ਅਧੰ ਛੁਟੇ ਰੁਦ੍ਰ ਧ੍ਯਾਨੰ ॥੧੪॥੧੮੨॥ कटै अधु अधं छुटे रुद्र ध्यानं ॥१४॥१८२॥ ਗਿਰੇ ਖੇਤ੍ਰ ਖਤ੍ਰਾਣ ਖਤ੍ਰੀ ਖਤ੍ਰਾਣੰ ॥ गिरे खेत्र खत्राण खत्री खत्राणं ॥ ਬਜੀ ਭੇਰ ਭੁੰਕਾਰ ਦ੍ਰੁਕਿਆ ਨਿਸਾਣੰ ॥ बजी भेर भुंकार द्रुकिआ निसाणं ॥ ਕਰੇ ਪੈਜਵਾਰੰ ਪ੍ਰਚਾਰੈ ਸੁ ਬੀਰੰ ॥ करे पैजवारं प्रचारै सु बीरं ॥ ਫਿਰੇ ਰੁੰਡ ਮੁੰਡੰ ਤਣੰ ਤਛ ਤੀਰੰ ॥੧੫॥੧੮੩॥ फिरे रुंड मुंडं तणं तछ तीरं ॥१५॥१८३॥ ਬਿਭੇ ਦੰਤ ਵਰਮੰ ਪ੍ਰਛੇਦੈ ਤਨਾਨੰ ॥ बिभे दंत वरमं प्रछेदै तनानं ॥ ਕਰੇ ਮਰਦਨੰ ਅਰਦਨੰ ਮਰਦਮਾਨੰ ॥ करे मरदनं अरदनं मरदमानं ॥ ਕਟੇ ਚਰਮ ਬਰਮੰ ਛੁਟੇ ਚਉਰ ਚਾਰੰ ॥ कटे चरम बरमं छुटे चउर चारं ॥ ਗਿਰੇ ਬੀਰ ਧੀਰੰ ਛੁਟੇ ਸਸਤ੍ਰ ਧਾਰੰ ॥੧੬॥੧੮੪॥ गिरे बीर धीरं छुटे ससत्र धारं ॥१६॥१८४॥ ਜਿਣ੍ਯੋ ਕਾਸਕੀਸੰ ਹਣ੍ਯੋ ਸਰਬ ਸੈਨੰ ॥ जिण्यो कासकीसं हण्यो सरब सैनं ॥ ਬਰੀ ਪੁਤ੍ਰਕਾ ਤਾਹ ਕੰਪ੍ਯੋ ਤ੍ਰਿਨੈਨੰ ॥ बरी पुत्रका ताह क्मप्यो त्रिनैनं ॥ ਭਇਓ ਮੇਲ ਗੇਲੰ ਮਿਲੇ ਰਾਜ ਰਾਜੰ ॥ भइओ मेल गेलं मिले राज राजं ॥ ਭਈ ਮਿਤ੍ਰ ਚਾਰੰ ਸਰੇ ਸਰਬ ਕਾਜੰ ॥੧੭॥੧੮੫॥ भई मित्र चारं सरे सरब काजं ॥१७॥१८५॥ ਮਿਲੀ ਰਾਜ ਦਾਜੰ ਸੁ ਦਾਸੀ ਅਨੂਪੰ ॥ मिली राज दाजं सु दासी अनूपं ॥ ਮਹਾ ਬਿਦ੍ਯਵੰਤੀ ਅਪਾਰੰ ਸਰੂਪੰ ॥ महा बिद्यवंती अपारं सरूपं ॥ ਮਿਲੇ ਹੀਰ ਚੀਰੰ ਕਿਤੇ ਸਿਆਉ ਕਰਨੰ ॥ मिले हीर चीरं किते सिआउ करनं ॥ ਮਿਲੇ ਮਤ ਦੰਤੀ ਕਿਤੇ ਸੇਤ ਬਰਨੰ ॥੧੮॥੧੮੬॥ मिले मत दंती किते सेत बरनं ॥१८॥१८६॥ ਕਰਿਯੋ ਬ੍ਯਾਹ ਰਾਜਾ ਭਇਓ ਸੁ ਪ੍ਰਸੰਨੰ ॥ करियो ब्याह राजा भइओ सु प्रसंनं ॥ ਭਲੀ ਭਾਤ ਪੋਖੇ ਦਿਜੰ ਸਰਬ ਅੰਨੰ ॥ भली भात पोखे दिजं सरब अंनं ॥ ਕਰੇ ਭਾਂਤਿ ਭਾਤੰ ਮਹਾ ਗਜ ਦਾਨੰ ॥ करे भांति भातं महा गज दानं ॥ ਭਏ ਦੋਇ ਪੁਤ੍ਰੰ ਮਹਾ ਰੂਪ ਮਾਨੰ ॥੧੯॥੧੮੭॥ भए दोइ पुत्रं महा रूप मानं ॥१९॥१८७॥ ਲਖੀ ਰੂਪਵੰਤੀ ਮਹਾਰਾਜ ਦਾਸੀ ॥ लखी रूपवंती महाराज दासी ॥ ਮਨੋ ਚੀਰ ਕੈ ਚਾਰ ਚੰਦ੍ਰਾ ਨਿਕਾਸੀ ॥ मनो चीर कै चार चंद्रा निकासी ॥ ਲਹੈ ਚੰਚਲਾ ਚਾਰ ਬਿਦਿਆ ਲਤਾ ਸੀ ॥ लहै चंचला चार बिदिआ लता सी ॥ ਕਿਧੌ ਕੰਜਕੀ ਮਾਝ ਸੋਭਾ ਪ੍ਰਕਾਸੀ ॥੨੦॥੧੮੮॥ किधौ कंजकी माझ सोभा प्रकासी ॥२०॥१८८॥ ਕਿਧੌ ਫੂਲ ਮਾਲਾ ਲਖੈ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਸੀ ॥ किधौ फूल माला लखै चंद्रमा सी ॥ ਕਿਧੌ ਪਦਮਨੀ ਮੈ ਬਨੀ ਮਾਲਤੀ ਸੀ ॥ किधौ पदमनी मै बनी मालती सी ॥ ਕਿਧੌ ਪੁਹਪ ਧੰਨਿਆ ਫੁਲੀ ਰਾਇਬੇਲੰ ॥ किधौ पुहप धंनिआ फुली राइबेलं ॥ ਤਜੈ ਅੰਗ ਤੇ ਬਾਸੁ ਚੰਪਾ ਫੁਲੇਲੰ ॥੨੧॥੧੮੯॥ तजै अंग ते बासु च्मपा फुलेलं ॥२१॥१८९॥ ਕਿਧੌ ਦੇਵ ਕੰਨਿਆ ਪ੍ਰਿਥੀ ਲੋਕ ਡੋਲੈ ॥ किधौ देव कंनिआ प्रिथी लोक डोलै ॥ ਕਿਧੌ ਜਛਨੀ ਕਿਨ੍ਰਨੀ ਸਿਉ ਕਲੋਲੈ ॥ किधौ जछनी किन्रनी सिउ कलोलै ॥ ਕਿਧੌ ਰੁਦ੍ਰ ਬੀਜੰ ਫਿਰੈ ਮਧਿ ਬਾਲੰ ॥ किधौ रुद्र बीजं फिरै मधि बालं ॥ ਕਿਧੌ ਪਤ੍ਰ ਪਾਨੰ ਨਚੈ ਕਉਲ ਨਾਲੰ ॥੨੨॥੧੯੦॥ किधौ पत्र पानं नचै कउल नालं ॥२२॥१९०॥ |
Dasam Granth |