ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 115 ਸਟ ਪਈ ਨਗਾਰੇ, ਦਲਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ॥ सट पई नगारे, दला मुकाबला ॥ ਦਿਤੇ ਦੇਉ ਭਜਾਈ, ਮਿਲ ਕੈ ਰਾਕਸੀ ॥ दिते देउ भजाई, मिल कै राकसी ॥ ਲੋਕੀ ਤਿਹੀ ਫਿਰਾਹੀ, ਦੋਹੀ ਆਪਣੀ ॥ लोकी तिही फिराही, दोही आपणी ॥ ਦੁਰਗਾ ਦੀ ਸਾਮ ਤਕਾਈ, ਦੇਵਾ ਡਰਦਿਆ ॥ दुरगा दी साम तकाई, देवा डरदिआ ॥ ਆਦੀ ਚੰਡਿ ਚੜਾਈ; ਉਤੇ ਰਾਕਸਾ ॥੨੫॥ आदी चंडि चड़ाई; उते राकसा ॥२५॥ ਆਈ ਫੇਰਿ ਭਵਾਨੀ, ਖਬਰੀ ਪਾਈਆ ॥ आई फेरि भवानी, खबरी पाईआ ॥ ਦੈਤ ਵਡੇ ਅਭਿਮਾਨੀ, ਹੋਏ ਏਕਠੇ ॥ दैत वडे अभिमानी, होए एकठे ॥ ਲੋਚਨ ਧੂਮ ਗੁਮਾਨੀ, ਰਾਇ ਬੁਲਾਇਆ ॥ लोचन धूम गुमानी, राइ बुलाइआ ॥ ਵਡਾ ਜਗ ਵਿਚ ਦਾਨੋ, ਆਪ ਕਹਾਇਆ ॥ वडा जग विच दानो, आप कहाइआ ॥ ਚੋਟ ਪਈ ਖਰਚਾਮੀ, ਦੁਰਗਾ ਲਿਆਵਣੀ ॥੨੬॥ चोट पई खरचामी, दुरगा लिआवणी ॥२६॥ ਕੜਕਿ ਉਠੀ ਰਣਿ ਚੰਡੀ, ਫਉਜਾ ਦੇਖਿ ਕੈ ॥ कड़कि उठी रणि चंडी, फउजा देखि कै ॥ ਧੂਹਿ ਮਿਆਨੋ ਖੰਡਾ, ਧਾਈ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ॥ धूहि मिआनो खंडा, धाई साम्हणे ॥ ਸਭੇ ਬੀਰ ਸੰਘਾਰੇ, ਧੂਮਰ ਨੈਣ ਦੇ ॥ सभे बीर संघारे, धूमर नैण दे ॥ ਜਣੁ ਲੈ ਕਟੇ ਆਰੇ, ਦਰਖਤ ਬਾਢੀਆ ॥੨੭॥ जणु लै कटे आरे, दरखत बाढीआ ॥२७॥ ਚੋਬੀ ਧਉਸ ਵਜਾਈ, ਦਲਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ॥ चोबी धउस वजाई, दला मुकाबला ॥ ਰੋਹਿ ਭਵਾਨੀ ਆਈ, ਉਤੈ ਰਾਖਸਾ ॥ रोहि भवानी आई, उतै राखसा ॥ ਖਬੇ ਦਸਤ ਨਚਾਈ, ਸੀਹਣ ਸਾਰ ਦੀ ॥ खबे दसत नचाई, सीहण सार दी ॥ ਬਹੁਤਿਆ ਦੇ ਤਨਿ ਲਾਈ, ਕੀਤੀ ਰੰਗੁਲੀ ॥ बहुतिआ दे तनि लाई, कीती रंगुली ॥ ਭਾਈਆ ਮਾਰਨਿ ਭਾਈ, ਦੁਰਗਾ ਜਾਣਿ ਕੈ ॥ भाईआ मारनि भाई, दुरगा जाणि कै ॥ ਰੋਹੈ ਹੋਇ ਚਲਾਈ, ਰਾਕਸਿ ਰਾਇ ਨੋ ॥ रोहै होइ चलाई, राकसि राइ नो ॥ ਜਮਪੁਰਿ ਦੀਆ ਪਠਾਈ, ਲੋਚਨ ਧੂਮ ਨੋ ॥ जमपुरि दीआ पठाई, लोचन धूम नो ॥ ਜਾਪੇ ਦਿਤੀ ਸਾਈ, ਮਾਰਣ ਸੁੰਭ ਦੀ ॥੨੮॥ जापे दिती साई, मारण सु्मभ दी ॥२८॥ ਭੰਨੇ ਦੈਤ ਪੁਕਾਰੇ, ਰਾਜੇ ਸੁੰਭ ਥੈ ॥ भंने दैत पुकारे, राजे सु्मभ थै ॥ ਲੋਚਨ ਧੂਮ ਸੰਘਾਰੇ, ਸਣੇ ਸਿਪਾਹੀਆ ॥ लोचन धूम संघारे, सणे सिपाहीआ ॥ ਚੁਣਿ ਚੁਣਿ ਜੋਧੇ ਮਾਰੇ, ਅੰਦਰ ਖੇਤ ਦੈ ॥ चुणि चुणि जोधे मारे, अंदर खेत दै ॥ ਜਾਪਨਿ ਅੰਬਰਿ ਤਾਰੇ, ਡਿਗਨਿ ਸੂਰਮੇ ॥ जापनि अ्मबरि तारे, डिगनि सूरमे ॥ ਗਿਰੇ ਪਰਬਤ ਭਾਰੇ, ਮਾਰੇ ਬ੍ਰਿਜੁ ਦੇ ॥ गिरे परबत भारे, मारे ब्रिजु दे ॥ ਦੈਤਾ ਦੇ ਦਲ ਹਾਰੇ, ਦਹਸਤ ਖਾਇ ਕੈ ॥ दैता दे दल हारे, दहसत खाइ कै ॥ ਬਚੇ ਸੁ ਮਾਰੇ ਮਾਰੇ, ਰਹਦੇ ਰਾਇ ਥੈ ॥੨੯॥ बचे सु मारे मारे, रहदे राइ थै ॥२९॥ ਰੋਹੈ ਹੋਇ ਬੁਲਾਏ, ਰਾਕਸ ਸੁੰਭ ਨੈ ॥ रोहै होइ बुलाए, राकस सु्मभ नै ॥ ਬੈਠੇ ਮਤਾ ਪਕਾਏ, ਦੇਵੀ ਲਿਆਵਣੀ ॥ बैठे मता पकाए, देवी लिआवणी ॥ ਚੰਡ ਅਰੁ ਮੁੰਡ ਪਠਾਏ, ਬਹੁਤਾ ਕਟਕ ਦੈ ॥ चंड अरु मुंड पठाए, बहुता कटक दै ॥ ਜਾਪੇ ਛਪਰ ਛਾਏ, ਬਣੀਆ ਕੇਜਮਾ ॥ जापे छपर छाए, बणीआ केजमा ॥ ਜੇਤੇ ਰਾਇ ਬੁਲਾਇ, ਚਲੇ ਜੁਧ ਨੋ ॥ जेते राइ बुलाइ, चले जुध नो ॥ ਜਣੁ ਜਮਿ ਪਕੜਿ ਚਲਾਏ, ਸਭੇ ਮਾਰਣੇ ॥੩੦॥ जणु जमि पकड़ि चलाए, सभे मारणे ॥३०॥ ਢੋਲ ਨਗਾਰੇ ਵਾਏ, ਦਲਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ॥ ढोल नगारे वाए, दला मुकाबला ॥ ਰੋਹਿ ਰੁਹੇਲੇ ਆਏ, ਉਤੇ ਰਾਕਸਾ ॥ रोहि रुहेले आए, उते राकसा ॥ ਸਭਨੀ ਤੁਰੇ ਨਚਾਏ, ਬਰਛੇ ਪਕੜਿ ਕੇ ॥ सभनी तुरे नचाए, बरछे पकड़ि के ॥ ਬਹੁਤੇ ਮਾਰਿ ਗਿਰਾਏ, ਅੰਦਰਿ ਖੇਤ ਦੈ ॥ बहुते मारि गिराए, अंदरि खेत दै ॥ ਤੀਰੀ ਛਹਬਰ ਲਾਏ, ਬੁਠੀ ਦੇਵਤਾ ॥੩੧॥ तीरी छहबर लाए, बुठी देवता ॥३१॥ ਭੇਰੀ ਸੰਖ ਬਜਾਏ, ਸੰਘਰ ਰਚਿਆ ॥ भेरी संख बजाए, संघर रचिआ ॥ ਤਣਿ ਤਣਿ ਤੀਰ ਚਲਾਏ, ਦੁਰਗਾ ਧਨੁਖ ਲੈ ॥ तणि तणि तीर चलाए, दुरगा धनुख लै ॥ ਜਿਨ੍ਹੀ ਦਸਤ ਉਠਾਏ, ਰਹੇ ਨ ਜੀਵਦੇ ॥ जिन्ही दसत उठाए, रहे न जीवदे ॥ ਚੰਡ ਅਰੁ ਮੁੰਡ ਖਪਾਏ, ਦੋਨੋ ਦੇਵਤਾ ॥੩੨॥ चंड अरु मुंड खपाए, दोनो देवता ॥३२॥ ਸੁੰਭ ਨਿਸੁੰਭ ਰਿਸਾਏ, ਮਾਰੇ ਦੈਤ ਸੁਣਿ ॥ सु्मभ निसु्मभ रिसाए, मारे दैत सुणि ॥ ਜੋਧੇ ਸਭੈ ਬੁਲਾਏ, ਆਪਣੀ ਮਜਲਸੈ ॥ जोधे सभै बुलाए, आपणी मजलसै ॥ ਜਿਨ੍ਹੀ ਦੈਵ ਭਜਾਏ, ਇੰਦ੍ਰ ਜੇਵਹੇ ॥ जिन्ही दैव भजाए, इंद्र जेवहे ॥ ਤੇਈ ਮਾਰਿ ਗਿਰਾਏ, ਪਲ ਵਿਚ ਦੇਵਤੇ ॥ तेई मारि गिराए, पल विच देवते ॥ ਦਸਤੀ ਦਸਤ ਵਜਾਏ, ਉਨ੍ਹਾ ਚਿਤ ਕਰਿ ॥ दसती दसत वजाए, उन्हा चित करि ॥ ਫਿਰ ਸ੍ਰਣਵਤ ਬੀਜ ਚਲਾਏ, ਬੀੜੇ ਰਾਇ ਦੇ ॥ फिर स्रणवत बीज चलाए, बीड़े राइ दे ॥ ਸੰਜ ਪਟੈਲਾ ਪਾਏ, ਚਿਲਕਤ ਟੋਪੀਆ ॥ संज पटैला पाए, चिलकत टोपीआ ॥ ਲੁਝਣ ਨੂੰ ਅਰੜਾਏ, ਰਾਕਸ ਰੋਹਲੇ ॥ लुझण नूं अरड़ाए, राकस रोहले ॥ ਕਿਨੈ ਨ ਕਦੇ ਹਟਾਏ, ਜੁਧ ਮਚਾਇਕੈ ॥ किनै न कदे हटाए, जुध मचाइकै ॥ ਮਿਲਿ ਤੇਈ ਦਾਨੋ ਆਏ, ਹੁਣ ਸੰਘਰ ਵੇਖਣਾ ॥੩੩॥ मिलि तेई दानो आए, हुण संघर वेखणा ॥३३॥ |
Dasam Granth |