ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 113 ਜੰਗ ਮੁਸਾਫਾ ਬਜਿਆ; ਰਣਿ ਘੁਰੇ ਨਗਾਰੇ ਚਾਵਲੇ ॥ जंग मुसाफा बजिआ; रणि घुरे नगारे चावले ॥ ਝੂਲਨਿ ਨੇਜੇ ਬੈਰਕਾ; ਨੀਸਾਣ ਲਸਨਿ ਲਸਾਵਲੇ ॥ झूलनि नेजे बैरका; नीसाण लसनि लसावले ॥ ਢੋਲ ਨਗਾਰੇ ਪਉਣਦੇ; ਊਘਨ ਜਾਣੁ ਜਟਾਵਲੇ ॥ ढोल नगारे पउणदे; ऊघन जाणु जटावले ॥ ਦੁਰਗਾ ਦਾਨੋ ਰਣਿ ਡਹੇ; ਖੇਤ ਵਜਨਿ ਨਾਦ ਭੀਹਾਵਲੇ ॥ दुरगा दानो रणि डहे; खेत वजनि नाद भीहावले ॥ ਬੀਰ ਪ੍ਰੋਤੇ ਬ੍ਰਛੀਏ; ਜਣੁ ਡਾਲ ਚਮੁਟੇ ਆਵਲੇ ॥ बीर प्रोते ब्रछीए; जणु डाल चमुटे आवले ॥ ਇਕ ਵਢੇ ਤੇਗੀ ਤੜਫੀਅਨ; ਮਦ ਪੀਤੇ ਲੋਟਨਿ ਬਾਵਲੇ ॥ इक वढे तेगी तड़फीअन; मद पीते लोटनि बावले ॥ ਇਕ ਚੁਣਿ ਚੁਣਿ ਝਾੜਹੁ ਕਢੀਅਨ; ਰੇਤ ਵਿਚੋ ਸੋਇਨਾ ਡਾਵਲੇ ॥ इक चुणि चुणि झाड़हु कढीअन; रेत विचो सोइना डावले ॥ ਗਦਾ ਤ੍ਰਿਸੂਲਾ ਬਰਛੀਆ; ਤੀਰ ਵਗਨਿ ਖਰੇ ਉਤਾਵਲੇ ॥ गदा त्रिसूला बरछीआ; तीर वगनि खरे उतावले ॥ ਜਣੁ ਡਸੇ ਭੁਯੰਗਮ ਸਾਵਲੇ; ਮਰਿ ਜਾਵਨਿ ਬੀਰ ਰੋਹਾਵਲੇ ॥੮॥ जणु डसे भुयंगम सावले; मरि जावनि बीर रोहावले ॥८॥ ਵੇਖਣ ਚੰਡਿ ਪ੍ਰਚੰਡ ਨੋ; ਰਣਿ ਘੁਰੇ ਨਗਾਰੇ ॥ वेखण चंडि प्रचंड नो; रणि घुरे नगारे ॥ ਧਾਏ ਰਾਕਸ ਰੋਹਲੇ; ਚਉਗਿਰਦੇ ਭਾਰੇ ॥ धाए राकस रोहले; चउगिरदे भारे ॥ ਹਥੀ ਤੇਗਾ ਪਕੜਿ ਕੈ; ਰਣਿ ਭਿੜੇ ਕਰਾਰੇ ॥ हथी तेगा पकड़ि कै; रणि भिड़े करारे ॥ ਕਦੇ ਨ ਨਠੈ ਜੁਧ ਤੇ; ਜੋਧੇ ਜੁਝਾਰੇ ॥ कदे न नठै जुध ते; जोधे जुझारे ॥ ਦਿਲ ਵਿਚ ਰੋਹ ਬਢਾਇ ਕੈ; ਮਾਰੁ ਮਾਰੁ ਪੁਕਾਰੇ ॥ दिल विच रोह बढाइ कै; मारु मारु पुकारे ॥ ਮਾਰੇ ਚੰਡਿ ਪ੍ਰਚੰਡ ਨੈ; ਬੀਰ ਖੇਤਿ ਉਤਾਰੇ ॥ मारे चंडि प्रचंड नै; बीर खेति उतारे ॥ ਮਾਰੇ ਜਾਪਨਿ ਬਿਜੁਲੀ; ਸਿਰ ਭਾਰਿ ਮੁਨਾਰੇ ॥੯॥ मारे जापनि बिजुली; सिर भारि मुनारे ॥९॥ ਚੋਟ ਪਈ ਦਮਾਮੇ, ਦਲਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ॥ चोट पई दमामे, दला मुकाबला ॥ ਦੇਵੀ ਦਸਤਿ ਨਚਾਈ, ਸੀਹਣਿ ਸਾਰ ਦੀ ॥ देवी दसति नचाई, सीहणि सार दी ॥ ਪੇਟਿ ਮਲੰਦੇ ਲਾਈ, ਮਹਿਖੇ ਦੈਤ ਨੋ ॥ पेटि मलंदे लाई, महिखे दैत नो ॥ ਗੁਰਦੇ ਆਂਦਾ ਖਾਈ, ਨਾਲ ਰੁਕੜੇ ॥ गुरदे आंदा खाई, नाल रुकड़े ॥ ਜੇਹੀ ਦਿਲ ਵਿਚ ਆਈ, ਕਹੀ ਸੁਣਾਇ ਕੈ ॥ जेही दिल विच आई, कही सुणाइ कै ॥ ਚੋਟੀ ਜਾਣੁ ਦਿਖਾਈ, ਤਾਰੇ ਧੂਮਕੇਤਿ ॥੧੦॥ चोटी जाणु दिखाई, तारे धूमकेति ॥१०॥ ਚੋਟਾ ਪਵਨਿ ਨਗਾਰੇ, ਅਣੀਆ ਜੁਟੀਆ ॥ चोटा पवनि नगारे, अणीआ जुटीआ ॥ ਧੂਹਿ ਲਈਆ ਤਰਵਾਰੀ, ਦੇਵਾ ਦਾਨਵਾ ॥ धूहि लईआ तरवारी, देवा दानवा ॥ ਵਾਹਨਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰੀ, ਸੂਰੇ ਸੰਘਰੇ ॥ वाहनि वारो वारी, सूरे संघरे ॥ ਵਗੈ ਰਤੁ ਝੁਲਾਰੀ, ਜਿਉ ਗੇਰੂ ਬਾਬੁਤ੍ਰਾ ॥ वगै रतु झुलारी, जिउ गेरू बाबुत्रा ॥ ਵੇਖਨਿ ਬੈਠਿ ਅਟਾਰੀ, ਨਾਰੀ ਰਾਕਸਾ ॥ वेखनि बैठि अटारी, नारी राकसा ॥ ਪਾਈ ਧੂਮ ਸਵਾਰੀ, ਦੁਰਗਾ ਦਾਨਵੀ ॥੧੧॥ पाई धूम सवारी, दुरगा दानवी ॥११॥ ਲਖ ਨਗਾਰੇ ਵਜਨਿ, ਆਮ੍ਹੋ ਸਾਹਮਣੇ ॥ लख नगारे वजनि, आम्हो साहमणे ॥ ਰਾਕਸ ਰਣਹੁੰ ਨ ਭਜਨਿ, ਰੋਹੇ ਰੋਹਲੇ ॥ राकस रणहुं न भजनि, रोहे रोहले ॥ ਸੀਹਾ ਵਾਗੂੰ ਗਜਣ, ਸਭੇ ਸੂਰਮੇ ॥ सीहा वागूं गजण, सभे सूरमे ॥ ਤਣਿ ਤਣਿ ਕੈਬਰ ਛਡਨਿ, ਦੁਰਗਾ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ॥੧੨॥ तणि तणि कैबर छडनि, दुरगा साम्हणे ॥१२॥ ਘੁਰੇ ਨਗਾਰੇ ਡੋਹਰੇ; ਰਣਿ ਸੰਗਲੀਆਲੇ ॥ घुरे नगारे डोहरे; रणि संगलीआले ॥ ਧੂੜਿ ਲਪੇਟੇ ਧੂਹਰੇ; ਸਰਦਾਰ ਜਟਾਲੇ ॥ धूड़ि लपेटे धूहरे; सरदार जटाले ॥ ਉੱਖਲੀਆ ਨਾਸਾ ਜਿਨਾ; ਮੂੰਹਿ ਜਾਪਨ ਆਲੇ ॥ उखलीआ नासा जिना; मूंहि जापन आले ॥ ਧਾਏ ਦੇਵੀ ਸਾਮ੍ਹਣੇ; ਬੀਰ ਮੁਛਲੀਆਲੇ ॥ धाए देवी साम्हणे; बीर मुछलीआले ॥ ਸੁਰਪਤਿ ਜੇਹੇ ਲੜਿ ਹਟੇ; ਬੀਰ ਟਲੇ ਨ ਟਾਲੇ ॥ सुरपति जेहे लड़ि हटे; बीर टले न टाले ॥ ਗਜੇ ਦੁਰਗਾ ਘੇਰਿ ਕੈ; ਜਣੁ ਘਣੀਅਰੁ ਕਾਲੇ ॥੧੩॥ गजे दुरगा घेरि कै; जणु घणीअरु काले ॥१३॥ ਚੋਟ ਪਈ ਖਰਚਾਮੀ, ਦਲਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ॥ चोट पई खरचामी, दला मुकाबला ॥ ਘੇਰਿ ਲਈ ਵਰਿਆਮੀ, ਦੁਰਗਾ ਆਇ ਕੈ ॥ घेरि लई वरिआमी, दुरगा आइ कै ॥ ਰਾਖਸ ਬਡੈ ਅਲਾਮੀ, ਭਜ ਨ ਜਾਣਦੇ ॥ राखस बडै अलामी, भज न जाणदे ॥ ਅੰਤਿ ਹੋਏ ਸੁਰਗਾਮੀ, ਮਾਰੇ ਦੇਵਤਾ ॥੧੪॥ अंति होए सुरगामी, मारे देवता ॥१४॥ ਅਗਣਤ ਘੁਰੇ ਨਗਾਰੇ, ਦਲਾ ਭਿੜੰਦਿਆ ॥ अगणत घुरे नगारे, दला भिड़ंदिआ ॥ ਪਾਏ ਮਹਖਲ ਭਾਰੇ, ਦੇਵਾ ਦਾਨਵਾ ॥ पाए महखल भारे, देवा दानवा ॥ ਵਾਹਨਿ ਫਟ ਕਰਾਰੇ, ਰਾਕਸ ਰੋਹਲੇ ॥ वाहनि फट करारे, राकस रोहले ॥ ਜਾਪਨਿ ਤੇਗੀ ਆਰੇ, ਮਿਆਨੋ ਧੂਹੀਆ ॥ जापनि तेगी आरे, मिआनो धूहीआ ॥ ਜੋਧੇ ਵਡੇ ਮੁਨਾਰੇ, ਜਾਪਨ ਖੇਤ ਵਿਚ ॥ जोधे वडे मुनारे, जापन खेत विच ॥ ਦੇਵੀ ਆਪ ਸਵਾਰੇ, ਪਬਾਂ ਜਵੇਹਣੇ ॥ देवी आप सवारे, पबां जवेहणे ॥ ਕਦੇ ਨ ਆਖਨਿ ਹਾਰੇ, ਧਾਵਨਿ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ॥ कदे न आखनि हारे, धावनि साम्हणे ॥ ਦੁਰਗਾ ਸਭੇ ਸੰਘਾਰੇ, ਰਾਖਸ ਖੜਗ ਲੈ ॥੧੫॥ दुरगा सभे संघारे, राखस खड़ग लै ॥१५॥ |
Dasam Granth |