ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 112 ਵਾਰ ਦੁਰਗਾ ਕੀ ॥ वार दुरगा की ॥ ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ ੴ सतिगुर प्रसादि ॥ ਸ੍ਰੀ ਭਗਉਤੀ ਜੀ ਸਹਾਇ ॥ स्री भगउती जी सहाइ ॥ ਅਥ ਵਾਰ ਦੁਰਗਾ ਕੀ ਲਿਖ੍ਯਤੇ ॥ अथ वार दुरगा की लिख्यते ॥ ਪਾਤਿਸਾਹੀ ੧੦ ॥ पातिसाही १० ॥ ਪਉੜੀ ॥ पउड़ी ॥ ਪ੍ਰਥਮਿ ਭਗਉਤੀ ਸਿਮਰ ਕੈ; ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਲਈ ਧਿਆਇ ॥ प्रथमि भगउती सिमर कै; गुरू नानक लई धिआइ ॥ ਅੰਗਦ ਗੁਰ ਤੇ ਅਮਰਦਾਸ; ਰਾਮਦਾਸੈ ਹੋਈ ਸਹਾਇ ॥ अंगद गुर ते अमरदास; रामदासै होई सहाइ ॥ ਅਰਜੁਨ ਹਰਿਗੋਬਿੰਦ ਨੋ; ਸਿਮਰੋ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿਰਾਇ ॥ अरजुन हरिगोबिंद नो; सिमरो स्री हरिराइ ॥ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿਕ੍ਰਿਸਨਿ ਧਿਆਈਐ; ਜਿਸੁ ਡਿਠੇ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥ स्री हरिक्रिसनि धिआईऐ; जिसु डिठे सभु दुखु जाइ ॥ ਤੇਗ ਬਹਾਦੁਰ ਸਿਮਰੀਐ; ਘਰਿ ਨੌ ਨਿਧ ਆਵੈ ਧਾਇ ॥ तेग बहादुर सिमरीऐ; घरि नौ निध आवै धाइ ॥ ਸਭ ਥਾਈ ਹੋਇ ਸਹਾਇ ॥੧॥ सभ थाई होइ सहाइ ॥१॥ ਖੰਡਾ ਪ੍ਰਥਮਿ ਮਨਾਇਕੈ; ਜਿਨ ਸਭ ਸੈਸਾਰ ਉਪਾਇਆ ॥ खंडा प्रथमि मनाइकै; जिन सभ सैसार उपाइआ ॥ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸ ਸਾਜਿ; ਕੁਦਰਤਿ ਦਾ ਖੇਲੁ ਬਣਾਇਆ ॥ ब्रहमा बिसनु महेस साजि; कुदरति दा खेलु बणाइआ ॥ ਸਿੰਧੁ ਪਰਬਤ ਮੇਦਨੀ; ਬਿਨੁ ਥੰਮਾ ਗਗਨ ਰਹਾਇਆ ॥ सिंधु परबत मेदनी; बिनु थमा गगन रहाइआ ॥ ਸਿਰਜੇ ਦਾਨੋ ਦੇਵਤੇ; ਤਿਨ ਅੰਦਰਿ ਬਾਦੁ ਰਚਾਇਆ ॥ सिरजे दानो देवते; तिन अंदरि बादु रचाइआ ॥ ਤੈ ਹੀ ਦੁਰਗਾ ਸਾਜਿ ਕੈ; ਦੈਤਾ ਦਾ ਨਾਸ ਕਰਾਇਆ ॥ तै ही दुरगा साजि कै; दैता दा नास कराइआ ॥ ਤੈਥੋ ਹੀ ਬਲੁ ਰਾਮ ਲੈ; ਨਾਲ ਬਾਣਾ ਰਾਵਣੁ ਘਾਇਆ ॥ तैथो ही बलु राम लै; नाल बाणा रावणु घाइआ ॥ ਤੈਥੋ ਹੀ ਬਲੁ ਕ੍ਰਿਸਨ ਲੈ; ਕੰਸ ਕੇਸੀ ਪਕੜਿ ਗਿਰਾਇਆ ॥ तैथो ही बलु क्रिसन लै; कंस केसी पकड़ि गिराइआ ॥ ਬਡੇ ਬਡੇ ਮੁਨਿ ਦੇਵਤੇ; ਕਈ ਜੁਗ ਤਿਨੀ ਤਨ ਤਾਇਆ ॥ बडे बडे मुनि देवते; कई जुग तिनी तन ताइआ ॥ ਕਿਨੈ ਤੇਰਾ ਅੰਤ ਨ ਪਾਇਆ ॥੨॥ किनै तेरा अंत न पाइआ ॥२॥ ਸਾਧੂ ਸਤਿਜੁਗ ਬੀਤਿਆ; ਅਧਸੀਲੀ ਤ੍ਰੇਤਾ ਆਇਆ ॥ साधू सतिजुग बीतिआ; अधसीली त्रेता आइआ ॥ ਨਚੀ ਕਲਿ ਸਰੋਸਰੀ; ਕਲਿ ਨਾਰਦ ਡਉਰੂ ਵਾਇਆ ॥ नची कलि सरोसरी; कलि नारद डउरू वाइआ ॥ ਅਭਿਮਾਨ ਉਤਾਰਨ ਦਿਉਤਿਆ; ਮਹਿਖਾਸੁਰ ਸੁੰਭ ਉਪਾਇਆ ॥ अभिमान उतारन दिउतिआ; महिखासुर सु्मभ उपाइआ ॥ ਜੀਤ ਲਏ ਤਿਨਿ ਦੇਵਤੇ; ਤਿਹੁ ਲੋਕੀ ਰਾਜੁ ਕਮਾਇਆ ॥ जीत लए तिनि देवते; तिहु लोकी राजु कमाइआ ॥ ਵਡਾ ਬੀਰ ਅਖਾਇ ਕੈ; ਸਿਰ ਉਪਰਿ ਛਤ੍ਰ ਫਿਰਾਇਆ ॥ वडा बीर अखाइ कै; सिर उपरि छत्र फिराइआ ॥ ਦਿਤਾ ਇੰਦ੍ਰ ਨਿਕਾਲ ਕੇ; ਤਿਨਿ ਗਿਰ ਕੈਲਾਸੁ ਤਕਾਇਆ ॥ दिता इंद्र निकाल के; तिनि गिर कैलासु तकाइआ ॥ ਡਰ ਕੈ ਹਥੋਂ ਦਾਨਵੀ; ਦਿਲ ਅੰਦਰਿ ਤ੍ਰਾਸ ਵਧਾਇਆ ॥ डर कै हथों दानवी; दिल अंदरि त्रास वधाइआ ॥ ਪਾਸ ਦੁਰਗਾ ਦੇ ਇੰਦ੍ਰੁ ਆਇਆ ॥੩॥ पास दुरगा दे इंद्रु आइआ ॥३॥ ਇਕ ਦਿਹਾੜੈ ਆਈ, ਨ੍ਹਾਵਣ ਦੁਰਗ ਸਾਹ ॥ इक दिहाड़ै आई, न्हावण दुरग साह ॥ ਇੰਦ੍ਰ ਬ੍ਰਿਥਾ ਸੁਣਾਈ, ਆਪਣੇ ਹਾਲ ਦੀ ॥ इंद्र ब्रिथा सुणाई, आपणे हाल दी ॥ ਛੀਨਿ ਲਈ ਠਕੁਰਾਈ, ਸਾਤੇ ਦਾਨਵੀ ॥ छीनि लई ठकुराई, साते दानवी ॥ ਲੋਕੀ ਤਿਹੀ ਫਿਰਾਈ, ਦੋਹੀ ਆਪਣੀ ॥ लोकी तिही फिराई, दोही आपणी ॥ ਬੈਠੇ ਵਾਇ ਵਧਾਈ, ਤੇ ਅਮਰਾਵਤੀ ॥ बैठे वाइ वधाई, ते अमरावती ॥ ਦਿਤੇ ਦੇਵ ਭਜਾਈ, ਸਭਨਾ ਰਾਕਸਾ ॥ दिते देव भजाई, सभना राकसा ॥ ਕਿਨੈ ਨ ਜਿਤਿਆ ਜਾਈ, ਮਹਿਖੈ ਦੈਤ ਨੂੰ ॥ किनै न जितिआ जाई, महिखै दैत नूं ॥ ਤੇਰੀ ਸਾਮ ਤਕਾਈ, ਦੇਵੀ ਦੁਰਗਸਾਹ ! ॥੪॥ तेरी साम तकाई, देवी दुरगसाह ! ॥४॥ ਦੁਰਗਾ ਬੈਣ ਸੁਣੰਦੀ, ਹਸੀ ਹੜ ਹੜਾਇ ॥ दुरगा बैण सुणंदी, हसी हड़ हड़ाइ ॥ ਓਹੀ ਸੀਹੁ ਬੁਲਾਇਆ, ਰਾਕਸ ਭਖਣਾ ॥ ओही सीहु बुलाइआ, राकस भखणा ॥ ਚਿੰਤਾ ਕਰਹੁ ਨ ਕਾਈ, ਦੇਵਾ ਨੂੰ ਆਖਿਆ ॥ चिंता करहु न काई, देवा नूं आखिआ ॥ ਰੋਹ ਹੋਈ ਮਹਾਮਾਈ, ਰਾਕਸਿ ਮਾਰਣੇ ॥੫॥ रोह होई महामाई, राकसि मारणे ॥५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਰਾਕਸ ਆਏ ਰੋਹਲੇ; ਖੇਤਿ ਭਿੜਨ ਕੇ ਚਾਇ ॥ राकस आए रोहले; खेति भिड़न के चाइ ॥ ਲਸਕਨਿ ਤੇਗਾ ਬਰਛੀਆ; ਸੂਰਜ ਨਦਰਿ ਨ ਪਾਇ ॥੬॥ लसकनि तेगा बरछीआ; सूरज नदरि न पाइ ॥६॥ ਪਉੜੀ ॥ पउड़ी ॥ ਦੁਹਾ ਕੰਧਾਰਾ ਮੁੰਹ ਜੁੜੇ; ਢੋਲ ਸੰਖ ਨਗਾਰੇ ਬਜੇ ॥ दुहा कंधारा मुंह जुड़े; ढोल संख नगारे बजे ॥ ਰਾਕਸ ਆਏ ਰੋਹਲੇ; ਤਰਵਾਰੀ ਬਖਤਰ ਸਜੇ ॥ राकस आए रोहले; तरवारी बखतर सजे ॥ ਜੁਟੇ ਸਉਹੇ ਜੁਧ ਨੋ; ਇਕ ਜਾਤਿ ਨ ਜਾਣਨਿ ਭਜੇ ॥ जुटे सउहे जुध नो; इक जाति न जाणनि भजे ॥ ਖੇਤ ਅੰਦਰ ਜੋਧੇ ਗਜੇ ॥੭॥ खेत अंदर जोधे गजे ॥७॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |