ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 100

ਅਥ ਰਕਤ ਬੀਰਜ ਜੁਧ ਕਥਨੰ ॥

अथ रकत बीरज जुध कथनं ॥

ਸੋਰਠਾ ॥

सोरठा ॥

ਸੁਨੀ ਭੂਪ ਇਮ ਗਾਥ; ਚੰਡ ਮੁੰਡ ਕਾਲੀ ਹਨੇ ॥

सुनी भूप इम गाथ; चंड मुंड काली हने ॥

ਬੈਠ ਭ੍ਰਾਤ ਸੋ ਭ੍ਰਾਤ; ਮੰਤ੍ਰ ਕਰਤ ਇਹ ਬਿਧਿ ਭਏ ॥੧॥੭੮॥

बैठ भ्रात सो भ्रात; मंत्र करत इह बिधि भए ॥१॥७८॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਰਕਤਬੀਜ ਤਪ ਭੂਪਿ ਬੁਲਾਯੋ ॥

रकतबीज तप भूपि बुलायो ॥

ਅਮਿਤ ਦਰਬੁ ਦੇ ਤਹਾ ਪਠਾਯੋ ॥

अमित दरबु दे तहा पठायो ॥

ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਦਈ ਬਿਰੂਥਨ ਸੰਗਾ ॥

बहु बिधि दई बिरूथन संगा ॥

ਹੈ ਗੈ ਰਥ ਪੈਦਲ ਚਤੁਰੰਗਾ ॥੨॥੭੯॥

है गै रथ पैदल चतुरंगा ॥२॥७९॥

ਰਕਤਬੀਜ ਦੈ ਚਲਿਯੋ ਨਗਾਰਾ ॥

रकतबीज दै चलियो नगारा ॥

ਦੇਵ ਲੋਗ ਲਉ ਸੁਨੀ ਪੁਕਾਰਾ ॥

देव लोग लउ सुनी पुकारा ॥

ਕੰਪੀ ਭੂਮਿ ਗਗਨ ਥਹਰਾਨਾ ॥

क्मपी भूमि गगन थहराना ॥

ਦੇਵਨ ਜੁਤਿ ਦਿਵਰਾਜ ਡਰਾਨਾ ॥੩॥੮੦॥

देवन जुति दिवराज डराना ॥३॥८०॥

ਧਵਲਾ ਗਿਰਿ ਕੇ ਜਬ ਤਟ ਆਇ ॥

धवला गिरि के जब तट आइ ॥

ਦੁੰਦਭਿ ਢੋਲ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਬਜਾਏ ॥

दुंदभि ढोल म्रिदंग बजाए ॥

ਜਬ ਹੀ ਸੁਨਾ ਕੁਲਾਹਲ ਕਾਨਾ ॥

जब ही सुना कुलाहल काना ॥

ਉਤਰੀ ਸਸਤ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰ ਲੈ ਨਾਨਾ ॥੪॥੮੧॥

उतरी ससत्र असत्र लै नाना ॥४॥८१॥

ਛਹਬਰ ਲਾਇ ਬਰਖੀਯੰ ਬਾਣੰ ॥

छहबर लाइ बरखीयं बाणं ॥

ਬਾਜ ਰਾਜ ਅਰੁ ਗਿਰੇ ਕਿਕਾਣੰ ॥

बाज राज अरु गिरे किकाणं ॥

ਢਹਿ ਢਹਿ ਪਰੇ ਸੁਭਟ ਸਿਰਦਾਰਾ ॥

ढहि ढहि परे सुभट सिरदारा ॥

ਜਨੁ ਕਰ ਕਟੈ ਬਿਰਛ ਸੰਗ ਆਰਾ ॥੫॥੮੨॥

जनु कर कटै बिरछ संग आरा ॥५॥८२॥

ਜੇ ਜੇ ਸਤ੍ਰ ਸਾਮੁਹੇ ਭਏ ॥

जे जे सत्र सामुहे भए ॥

ਬਹੁਰ ਜੀਅਤ ਗ੍ਰਿਹ ਕੇ ਨਹੀ ਗਏ ॥

बहुर जीअत ग्रिह के नही गए ॥

ਜਿਹ ਪਰ ਪਰਤ ਭਈ ਤਰਵਾਰਾ ॥

जिह पर परत भई तरवारा ॥

ਇਕਿ ਇਕਿ ਤੇ ਭਏ ਦੋ ਦੋ ਚਾਰਾ ॥੬॥੮੩॥

इकि इकि ते भए दो दो चारा ॥६॥८३॥

ਭੁਜੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ਛੰਦ ॥

भुजंग प्रयात छंद ॥

ਝਿਮੀ ਤੇਜ ਤੇਗੰ ਸੁਰੋਸੰ ਪ੍ਰਹਾਰੰ ॥

झिमी तेज तेगं सुरोसं प्रहारं ॥

ਖਿਮੀ ਦਾਮਿਨੀ ਜਾਣ ਭਾਦੋ ਮਝਾਰੰ ॥

खिमी दामिनी जाण भादो मझारं ॥

ਉਦੇ ਨਦ ਨਾਦੰ ਕੜਕੇ ਕਮਾਣੰ ॥

उदे नद नादं कड़के कमाणं ॥

ਮਚਿਯੋ ਲੋਹ ਕ੍ਰੋਹੰ ਅਭੂਤੰ ਭਯਾਣੰ ॥੭॥੮੪॥

मचियो लोह क्रोहं अभूतं भयाणं ॥७॥८४॥

ਬਜੇ ਭੇਰਿ ਭੇਰੀ ਜੁਝਾਰੇ ਝਣੰਕੇ ॥

बजे भेरि भेरी जुझारे झणंके ॥

ਪਰੀ ਕੁਟ ਕੁਟੰ ਲਗੇ ਧੀਰ ਧਕੇ ॥

परी कुट कुटं लगे धीर धके ॥

ਚਵੀ ਚਾਵਡੀਯੰ ਨਫੀਰੰ ਰਣੰਕੰ ॥

चवी चावडीयं नफीरं रणंकं ॥

ਮਨੋ ਬਿਚਰੰ ਬਾਘ ਬੰਕੇ ਬਬਕੰ ॥੮॥੮੫॥

मनो बिचरं बाघ बंके बबकं ॥८॥८५॥

ਉਤੇ ਕੋਪੀਯੰ ਸ੍ਰੋਣਬਿੰਦੰ ਸੁ ਬੀਰੰ ॥

उते कोपीयं स्रोणबिंदं सु बीरं ॥

ਪ੍ਰਹਾਰੇ ਭਲੀ ਭਾਂਤਿ ਸੋ ਆਨਿ ਤੀਰੰ ॥

प्रहारे भली भांति सो आनि तीरं ॥

ਉਤੇ ਦਉਰ ਦੇਵੀ ਕਰਿਯੋ ਖਗ ਪਾਤੰ ॥

उते दउर देवी करियो खग पातं ॥

ਗਰਿਯੋ ਮੂਰਛਾ ਹੁਐ ਭਯੋ ਜਾਨੁ ਘਾਤੰ ॥੯॥੮੬॥

गरियो मूरछा हुऐ भयो जानु घातं ॥९॥८६॥

ਛੁਟੀ ਮੂਰਛਨਾਯੰ ਮਹਾਬੀਰ ਗਜਿਯੋ ॥

छुटी मूरछनायं महाबीर गजियो ॥

ਘਰੀ ਚਾਰ ਲਉ ਸਾਰ ਸੋ ਸਾਰ ਬਜਿਯੋ ॥

घरी चार लउ सार सो सार बजियो ॥

ਲਗੇ ਬਾਣ ਸ੍ਰੋਣੰ ਗਿਰਿਯੋ ਭੂਮਿ ਜੁਧੇ ॥

लगे बाण स्रोणं गिरियो भूमि जुधे ॥

ਉਠੇ ਬੀਰ ਤੇਤੇ ਕੀਏ ਨਾਦ ਕ੍ਰੁਧੰ ॥੧੦॥੮੭॥

उठे बीर तेते कीए नाद क्रुधं ॥१०॥८७॥

ਉਠੇ ਬੀਰ ਜੇਤੇ ਤਿਤੇ ਕਾਲ ਕੂਟੇ ॥

उठे बीर जेते तिते काल कूटे ॥

ਪਰੇ ਚਰਮ ਬਰਮੰ ਕਹੂੰ ਗਾਤ ਟੂਟੇ ॥

परे चरम बरमं कहूं गात टूटे ॥

ਜਿਤੀ ਭੂਮਿ ਮਧੰ ਪਰੀ ਸ੍ਰੋਣ ਧਾਰੰ ॥

जिती भूमि मधं परी स्रोण धारं ॥

ਜਗੇ ਸੂਰ ਤੇਤੇ ਕੀਏ ਮਾਰ ਮਾਰੰ ॥੧੧॥੮੮॥

जगे सूर तेते कीए मार मारं ॥११॥८८॥

ਪਰੀ ਕੁਟ ਕੁਟੰ ਰੁਲੇ ਤਛ ਮੁਛੰ ॥

परी कुट कुटं रुले तछ मुछं ॥

ਕਹੂੰ ਮੁੰਡ ਤੁੰਡੰ ਕਹੂੰ ਮਾਸੁ ਮੁਛੰ ॥

कहूं मुंड तुंडं कहूं मासु मुछं ॥

ਭਯੋ ਚਾਰ ਸੈ ਕੋਸ ਲਉ ਬੀਰ ਖੇਤੰ ॥

भयो चार सै कोस लउ बीर खेतं ॥

ਬਿਦਾਰੇ ਪਰੇ ਬੀਰ ਬ੍ਰਿੰਦ੍ਰੰ ਬਿਚੇਤੰ ॥੧੨॥੮੯॥

बिदारे परे बीर ब्रिंद्रं बिचेतं ॥१२॥८९॥

ਰਸਾਵਲ ਛੰਦ ॥

रसावल छंद ॥

ਚਹੂੰ ਓਰ ਢੂਕੇ ॥

चहूं ओर ढूके ॥

ਮੁਖੰ ਮਾਰੁ ਕੂਕੇ ॥

मुखं मारु कूके ॥

ਝੰਡਾ ਗਡ ਗਾਢੇ ॥

झंडा गड गाढे ॥

ਮਚੇ ਰੋਸ ਬਾਢੇ ॥੧੩॥੯੦॥

मचे रोस बाढे ॥१३॥९०॥

ਭਰੇ ਬੀਰ ਹਰਖੰ ॥

भरे बीर हरखं ॥

ਕਰੀ ਬਾਣ ਬਰਖੰ ॥

करी बाण बरखं ॥

ਚਵੰ ਚਾਰ ਢੁਕੇ ॥

चवं चार ढुके ॥

ਪਛੇ ਆਹੁ ਰੁਕੇ ॥੧੪॥੯੧॥

पछे आहु रुके ॥१४॥९१॥

ਪਰੀ ਸਸਤ੍ਰ ਝਾਰੰ ॥

परी ससत्र झारं ॥

ਚਲੀ ਸ੍ਰੋਣ ਧਾਰੰ ॥

चली स्रोण धारं ॥

ਉਠੇ ਬੀਰ ਮਾਨੀ ॥

उठे बीर मानी ॥

ਧਰੇ ਬਾਨ ਹਾਨੀ ॥੧੫॥੯੨॥

धरे बान हानी ॥१५॥९२॥

ਮਹਾ ਰੋਸਿ ਗਜੇ ॥

महा रोसि गजे ॥

ਤੁਰੀ ਨਾਦ ਬਜੇ ॥

तुरी नाद बजे ॥

ਭਏ ਰੋਸ ਭਾਰੀ ॥

भए रोस भारी ॥

ਮਚੇ ਛਤ੍ਰਧਾਰੀ ॥੧੬॥੯੩॥

मचे छत्रधारी ॥१६॥९३॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth