ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 100 ਅਥ ਰਕਤ ਬੀਰਜ ਜੁਧ ਕਥਨੰ ॥ अथ रकत बीरज जुध कथनं ॥ ਸੋਰਠਾ ॥ सोरठा ॥ ਸੁਨੀ ਭੂਪ ਇਮ ਗਾਥ; ਚੰਡ ਮੁੰਡ ਕਾਲੀ ਹਨੇ ॥ सुनी भूप इम गाथ; चंड मुंड काली हने ॥ ਬੈਠ ਭ੍ਰਾਤ ਸੋ ਭ੍ਰਾਤ; ਮੰਤ੍ਰ ਕਰਤ ਇਹ ਬਿਧਿ ਭਏ ॥੧॥੭੮॥ बैठ भ्रात सो भ्रात; मंत्र करत इह बिधि भए ॥१॥७८॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਰਕਤਬੀਜ ਤਪ ਭੂਪਿ ਬੁਲਾਯੋ ॥ रकतबीज तप भूपि बुलायो ॥ ਅਮਿਤ ਦਰਬੁ ਦੇ ਤਹਾ ਪਠਾਯੋ ॥ अमित दरबु दे तहा पठायो ॥ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਦਈ ਬਿਰੂਥਨ ਸੰਗਾ ॥ बहु बिधि दई बिरूथन संगा ॥ ਹੈ ਗੈ ਰਥ ਪੈਦਲ ਚਤੁਰੰਗਾ ॥੨॥੭੯॥ है गै रथ पैदल चतुरंगा ॥२॥७९॥ ਰਕਤਬੀਜ ਦੈ ਚਲਿਯੋ ਨਗਾਰਾ ॥ रकतबीज दै चलियो नगारा ॥ ਦੇਵ ਲੋਗ ਲਉ ਸੁਨੀ ਪੁਕਾਰਾ ॥ देव लोग लउ सुनी पुकारा ॥ ਕੰਪੀ ਭੂਮਿ ਗਗਨ ਥਹਰਾਨਾ ॥ क्मपी भूमि गगन थहराना ॥ ਦੇਵਨ ਜੁਤਿ ਦਿਵਰਾਜ ਡਰਾਨਾ ॥੩॥੮੦॥ देवन जुति दिवराज डराना ॥३॥८०॥ ਧਵਲਾ ਗਿਰਿ ਕੇ ਜਬ ਤਟ ਆਇ ॥ धवला गिरि के जब तट आइ ॥ ਦੁੰਦਭਿ ਢੋਲ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਬਜਾਏ ॥ दुंदभि ढोल म्रिदंग बजाए ॥ ਜਬ ਹੀ ਸੁਨਾ ਕੁਲਾਹਲ ਕਾਨਾ ॥ जब ही सुना कुलाहल काना ॥ ਉਤਰੀ ਸਸਤ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰ ਲੈ ਨਾਨਾ ॥੪॥੮੧॥ उतरी ससत्र असत्र लै नाना ॥४॥८१॥ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ਬਰਖੀਯੰ ਬਾਣੰ ॥ छहबर लाइ बरखीयं बाणं ॥ ਬਾਜ ਰਾਜ ਅਰੁ ਗਿਰੇ ਕਿਕਾਣੰ ॥ बाज राज अरु गिरे किकाणं ॥ ਢਹਿ ਢਹਿ ਪਰੇ ਸੁਭਟ ਸਿਰਦਾਰਾ ॥ ढहि ढहि परे सुभट सिरदारा ॥ ਜਨੁ ਕਰ ਕਟੈ ਬਿਰਛ ਸੰਗ ਆਰਾ ॥੫॥੮੨॥ जनु कर कटै बिरछ संग आरा ॥५॥८२॥ ਜੇ ਜੇ ਸਤ੍ਰ ਸਾਮੁਹੇ ਭਏ ॥ जे जे सत्र सामुहे भए ॥ ਬਹੁਰ ਜੀਅਤ ਗ੍ਰਿਹ ਕੇ ਨਹੀ ਗਏ ॥ बहुर जीअत ग्रिह के नही गए ॥ ਜਿਹ ਪਰ ਪਰਤ ਭਈ ਤਰਵਾਰਾ ॥ जिह पर परत भई तरवारा ॥ ਇਕਿ ਇਕਿ ਤੇ ਭਏ ਦੋ ਦੋ ਚਾਰਾ ॥੬॥੮੩॥ इकि इकि ते भए दो दो चारा ॥६॥८३॥ ਭੁਜੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ਛੰਦ ॥ भुजंग प्रयात छंद ॥ ਝਿਮੀ ਤੇਜ ਤੇਗੰ ਸੁਰੋਸੰ ਪ੍ਰਹਾਰੰ ॥ झिमी तेज तेगं सुरोसं प्रहारं ॥ ਖਿਮੀ ਦਾਮਿਨੀ ਜਾਣ ਭਾਦੋ ਮਝਾਰੰ ॥ खिमी दामिनी जाण भादो मझारं ॥ ਉਦੇ ਨਦ ਨਾਦੰ ਕੜਕੇ ਕਮਾਣੰ ॥ उदे नद नादं कड़के कमाणं ॥ ਮਚਿਯੋ ਲੋਹ ਕ੍ਰੋਹੰ ਅਭੂਤੰ ਭਯਾਣੰ ॥੭॥੮੪॥ मचियो लोह क्रोहं अभूतं भयाणं ॥७॥८४॥ ਬਜੇ ਭੇਰਿ ਭੇਰੀ ਜੁਝਾਰੇ ਝਣੰਕੇ ॥ बजे भेरि भेरी जुझारे झणंके ॥ ਪਰੀ ਕੁਟ ਕੁਟੰ ਲਗੇ ਧੀਰ ਧਕੇ ॥ परी कुट कुटं लगे धीर धके ॥ ਚਵੀ ਚਾਵਡੀਯੰ ਨਫੀਰੰ ਰਣੰਕੰ ॥ चवी चावडीयं नफीरं रणंकं ॥ ਮਨੋ ਬਿਚਰੰ ਬਾਘ ਬੰਕੇ ਬਬਕੰ ॥੮॥੮੫॥ मनो बिचरं बाघ बंके बबकं ॥८॥८५॥ ਉਤੇ ਕੋਪੀਯੰ ਸ੍ਰੋਣਬਿੰਦੰ ਸੁ ਬੀਰੰ ॥ उते कोपीयं स्रोणबिंदं सु बीरं ॥ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ਭਲੀ ਭਾਂਤਿ ਸੋ ਆਨਿ ਤੀਰੰ ॥ प्रहारे भली भांति सो आनि तीरं ॥ ਉਤੇ ਦਉਰ ਦੇਵੀ ਕਰਿਯੋ ਖਗ ਪਾਤੰ ॥ उते दउर देवी करियो खग पातं ॥ ਗਰਿਯੋ ਮੂਰਛਾ ਹੁਐ ਭਯੋ ਜਾਨੁ ਘਾਤੰ ॥੯॥੮੬॥ गरियो मूरछा हुऐ भयो जानु घातं ॥९॥८६॥ ਛੁਟੀ ਮੂਰਛਨਾਯੰ ਮਹਾਬੀਰ ਗਜਿਯੋ ॥ छुटी मूरछनायं महाबीर गजियो ॥ ਘਰੀ ਚਾਰ ਲਉ ਸਾਰ ਸੋ ਸਾਰ ਬਜਿਯੋ ॥ घरी चार लउ सार सो सार बजियो ॥ ਲਗੇ ਬਾਣ ਸ੍ਰੋਣੰ ਗਿਰਿਯੋ ਭੂਮਿ ਜੁਧੇ ॥ लगे बाण स्रोणं गिरियो भूमि जुधे ॥ ਉਠੇ ਬੀਰ ਤੇਤੇ ਕੀਏ ਨਾਦ ਕ੍ਰੁਧੰ ॥੧੦॥੮੭॥ उठे बीर तेते कीए नाद क्रुधं ॥१०॥८७॥ ਉਠੇ ਬੀਰ ਜੇਤੇ ਤਿਤੇ ਕਾਲ ਕੂਟੇ ॥ उठे बीर जेते तिते काल कूटे ॥ ਪਰੇ ਚਰਮ ਬਰਮੰ ਕਹੂੰ ਗਾਤ ਟੂਟੇ ॥ परे चरम बरमं कहूं गात टूटे ॥ ਜਿਤੀ ਭੂਮਿ ਮਧੰ ਪਰੀ ਸ੍ਰੋਣ ਧਾਰੰ ॥ जिती भूमि मधं परी स्रोण धारं ॥ ਜਗੇ ਸੂਰ ਤੇਤੇ ਕੀਏ ਮਾਰ ਮਾਰੰ ॥੧੧॥੮੮॥ जगे सूर तेते कीए मार मारं ॥११॥८८॥ ਪਰੀ ਕੁਟ ਕੁਟੰ ਰੁਲੇ ਤਛ ਮੁਛੰ ॥ परी कुट कुटं रुले तछ मुछं ॥ ਕਹੂੰ ਮੁੰਡ ਤੁੰਡੰ ਕਹੂੰ ਮਾਸੁ ਮੁਛੰ ॥ कहूं मुंड तुंडं कहूं मासु मुछं ॥ ਭਯੋ ਚਾਰ ਸੈ ਕੋਸ ਲਉ ਬੀਰ ਖੇਤੰ ॥ भयो चार सै कोस लउ बीर खेतं ॥ ਬਿਦਾਰੇ ਪਰੇ ਬੀਰ ਬ੍ਰਿੰਦ੍ਰੰ ਬਿਚੇਤੰ ॥੧੨॥੮੯॥ बिदारे परे बीर ब्रिंद्रं बिचेतं ॥१२॥८९॥ ਰਸਾਵਲ ਛੰਦ ॥ रसावल छंद ॥ ਚਹੂੰ ਓਰ ਢੂਕੇ ॥ चहूं ओर ढूके ॥ ਮੁਖੰ ਮਾਰੁ ਕੂਕੇ ॥ मुखं मारु कूके ॥ ਝੰਡਾ ਗਡ ਗਾਢੇ ॥ झंडा गड गाढे ॥ ਮਚੇ ਰੋਸ ਬਾਢੇ ॥੧੩॥੯੦॥ मचे रोस बाढे ॥१३॥९०॥ ਭਰੇ ਬੀਰ ਹਰਖੰ ॥ भरे बीर हरखं ॥ ਕਰੀ ਬਾਣ ਬਰਖੰ ॥ करी बाण बरखं ॥ ਚਵੰ ਚਾਰ ਢੁਕੇ ॥ चवं चार ढुके ॥ ਪਛੇ ਆਹੁ ਰੁਕੇ ॥੧੪॥੯੧॥ पछे आहु रुके ॥१४॥९१॥ ਪਰੀ ਸਸਤ੍ਰ ਝਾਰੰ ॥ परी ससत्र झारं ॥ ਚਲੀ ਸ੍ਰੋਣ ਧਾਰੰ ॥ चली स्रोण धारं ॥ ਉਠੇ ਬੀਰ ਮਾਨੀ ॥ उठे बीर मानी ॥ ਧਰੇ ਬਾਨ ਹਾਨੀ ॥੧੫॥੯੨॥ धरे बान हानी ॥१५॥९२॥ ਮਹਾ ਰੋਸਿ ਗਜੇ ॥ महा रोसि गजे ॥ ਤੁਰੀ ਨਾਦ ਬਜੇ ॥ तुरी नाद बजे ॥ ਭਏ ਰੋਸ ਭਾਰੀ ॥ भए रोस भारी ॥ ਮਚੇ ਛਤ੍ਰਧਾਰੀ ॥੧੬॥੯੩॥ मचे छत्रधारी ॥१६॥९३॥ |
Dasam Granth |