ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 101 ਹਕੰ ਹਾਕ ਬਜੀ ॥ हकं हाक बजी ॥ ਫਿਰੈ ਸੈਣ ਭਜੀ ॥ फिरै सैण भजी ॥ ਪਰਿਯੋ ਲੋਹ ਕ੍ਰੋਹੰ ॥ परियो लोह क्रोहं ॥ ਛਕੇ ਸੂਰ ਸੋਹੰ ॥੧੭॥੯੪॥ छके सूर सोहं ॥१७॥९४॥ ਗਿਰੇ ਅੰਗ ਭੰਗੰ ॥ गिरे अंग भंगं ॥ ਦਵੰ ਜਾਨੁ ਦੰਗੰ ॥ दवं जानु दंगं ॥ ਕੜੰਕਾਰ ਛੁਟੇ ॥ कड़ंकार छुटे ॥ ਝਣੰਕਾਰ ਉਠੇ ॥੧੮॥੯੫॥ झणंकार उठे ॥१८॥९५॥ ਕਟਾ ਕਟ ਬਾਹੇ ॥ कटा कट बाहे ॥ ਉਭੈ ਜੀਤ ਚਾਹੈ ॥ उभै जीत चाहै ॥ ਮਹਾ ਮਦ ਮਾਤੇ ॥ महा मद माते ॥ ਤਪੇ ਤੇਜ ਤਾਤੇ ॥੧੯॥੯੬॥ तपे तेज ताते ॥१९॥९६॥ ਰਸੰ ਰੁਦ੍ਰ ਰਾਚੇ ॥ रसं रुद्र राचे ॥ ਉਭੈ ਜੁਧ ਮਾਚੇ ॥ उभै जुध माचे ॥ ਕਰੈ ਬਾਣ ਅਰਚਾ ॥ करै बाण अरचा ॥ ਧਨੁਰ ਬੇਦ ਚਰਚਾ ॥੨੦॥੯੭॥ धनुर बेद चरचा ॥२०॥९७॥ ਮਚੇ ਬੀਰ ਬੀਰੰ ॥ मचे बीर बीरं ॥ ਉਠੀ ਝਾਰ ਤੀਰੰ ॥ उठी झार तीरं ॥ ਗਲੋ ਗਡ ਫੋਰੈ ॥ गलो गड फोरै ॥ ਨਹੀ ਨੈਨ ਮੋਰੈ ॥੨੧॥੯੮॥ नही नैन मोरै ॥२१॥९८॥ ਸਮੁਹ ਸਸਤ੍ਰ ਬਰਖੇ ॥ समुह ससत्र बरखे ॥ ਮਹਿਖੁਆਸੁ ਕਰਖੇ ॥ महिखुआसु करखे ॥ ਕਰੈ ਤੀਰ ਮਾਰੰ ॥ करै तीर मारं ॥ ਬਹੈ ਲੋਹ ਧਾਰੰ ॥੨੨॥੯੯॥ बहै लोह धारं ॥२२॥९९॥ ਨਦੀ ਸ੍ਰੋਣ ਪੂਰੰ ॥ नदी स्रोण पूरं ॥ ਫਿਰੀ ਗੈਣ ਹੂਰੰ ॥ फिरी गैण हूरं ॥ ਗਜੈ ਗੈਣਿ ਕਾਲੀ ॥ गजै गैणि काली ॥ ਹਸੀ ਖਪਰਾਲੀ ॥੨੩॥੧੦੦॥ हसी खपराली ॥२३॥१००॥ ਕਹੂੰ ਬਾਜ ਮਾਰੇ ॥ कहूं बाज मारे ॥ ਕਹੂੰ ਸੂਰ ਭਾਰੇ ॥ कहूं सूर भारे ॥ ਕਹੂੰ ਚਰਮ ਟੂਟੈ ॥ कहूं चरम टूटै ॥ ਫਿਰੇ ਗਜ ਫੂਟੈ ॥੨੪॥੧੦੧॥ फिरे गज फूटै ॥२४॥१०१॥ ਕਹੂੰ ਬਰਮ ਬੇਧੇ ॥ कहूं बरम बेधे ॥ ਕਹੂੰ ਚਰਮ ਛੇਦੇ ॥ कहूं चरम छेदे ॥ ਕਹੂੰ ਪੀਲ ਪਰਮੰ ॥ कहूं पील परमं ॥ ਕਟੇ ਬਾਜ ਬਰਮੰ ॥੨੫॥੧੦੨॥ कटे बाज बरमं ॥२५॥१०२॥ ਬਲੀ ਬੈਰ ਰੁਝੇ ॥ बली बैर रुझे ॥ ਸਮੁਹਿ ਸਾਰ ਜੁਝੇ ॥ समुहि सार जुझे ॥ ਲਖੇ ਬੀਰ ਖੇਤੰ ॥ लखे बीर खेतं ॥ ਨਚੇ ਭੂਤ ਪ੍ਰੇਤੰ ॥੨੬॥੧੦੩॥ नचे भूत प्रेतं ॥२६॥१०३॥ ਨਚੇ ਮਾਸਹਾਰੀ ॥ नचे मासहारी ॥ ਹਸੇ ਬ੍ਯੋਮਚਾਰੀ ॥ हसे ब्योमचारी ॥ ਕਿਲਕ ਕਾਰ ਕੰਕੰ ॥ किलक कार कंकं ॥ ਮਚੇ ਬੀਰ ਬੰਕੰ ॥੨੭॥੧੦੪॥ मचे बीर बंकं ॥२७॥१०४॥ ਛੁਭੇ ਛਤ੍ਰਧਾਰੀ ॥ छुभे छत्रधारी ॥ ਮਹਿਖੁਆਸ ਚਾਰੀ ॥ महिखुआस चारी ॥ ਉਠੇ ਛਿਛ ਇਛੰ ॥ उठे छिछ इछं ॥ ਚਲੇ ਤੀਰ ਤਿਛੰ ॥੨੮॥੧੦੫॥ चले तीर तिछं ॥२८॥१०५॥ ਗਣੰ ਗਾਂਧ੍ਰਬੇਯੰ ॥ गणं गांध्रबेयं ॥ ਚਰੰ ਚਾਰਣੇਸੰ ॥ चरं चारणेसं ॥ ਹਸੇ ਸਿਧ ਸਿਧੰ ॥ हसे सिध सिधं ॥ ਮਚੇ ਬੀਰ ਕ੍ਰੁਧੰ ॥੨੯॥੧੦੬॥ मचे बीर क्रुधं ॥२९॥१०६॥ ਡਕਾ ਡਕ ਡਾਕੈ ॥ डका डक डाकै ॥ ਹਕਾ ਹਕ ਹਾਕੈ ॥ हका हक हाकै ॥ ਭਕਾ ਭੁੰਕ ਭੇਰੀ ॥ भका भुंक भेरी ॥ ਡਮਕ ਡਾਕ ਡੇਰੀ ॥੩੦॥੧੦੭॥ डमक डाक डेरी ॥३०॥१०७॥ ਮਹਾ ਬੀਰ ਗਾਜੇ ॥ महा बीर गाजे ॥ ਨਵੰ ਨਾਦ ਬਾਜੇ ॥ नवं नाद बाजे ॥ ਧਰਾ ਗੋਮ ਗਜੇ ॥ धरा गोम गजे ॥ ਦ੍ਰੁਗਾ ਦੈਤ ਬਜੇ ॥੩੧॥੧੦੮॥ द्रुगा दैत बजे ॥३१॥१०८॥ ਬਿਜੈ ਛੰਦ बिजै छंद ਜੇਤਕ ਬਾਣ ਚਲੇ ਅਰਿ ਓਰ ਤੇ; ਫੂਲ ਕੀ ਮਾਲ ਹੁਐ ਕੰਠਿ ਬਿਰਾਜੇ ॥ जेतक बाण चले अरि ओर ते; फूल की माल हुऐ कंठि बिराजे ॥ ਦਾਨਵ ਪੁੰਗਵ ਪੇਖਿ ਅਚੰਭਵ; ਛੋਡਿ ਭਜੇ ਰਣ ਏਕ ਨ ਗਾਜੇ ॥ दानव पुंगव पेखि अच्मभव; छोडि भजे रण एक न गाजे ॥ ਕੁੰਜਰ ਪੁੰਜ ਗਿਰੇ ਤਿਹ ਠਉਰ; ਭਰੇ ਸਭ ਸ੍ਰੋਣਤ ਪੈ ਗਨ ਤਾਜੇ ॥ कुंजर पुंज गिरे तिह ठउर; भरे सभ स्रोणत पै गन ताजे ॥ ਜਾਨੁਕ ਨੀਰਧ ਮਧਿ ਛਪੇ ਭ੍ਰਮਿ; ਭੂਧਰ ਕੇ ਭਯ ਤੇ ਨਗ ਭਾਜੇ ॥੩੨॥੧੦੯॥ जानुक नीरध मधि छपे भ्रमि; भूधर के भय ते नग भाजे ॥३२॥१०९॥ ਮਨੋਹਰ ਛੰਦ मनोहर छंद ਸ੍ਰੀ ਜਗਮਾਤ ਕਮਾਨ ਲੈ ਹਾਥਿ; ਪ੍ਰਮਾਥਨਿ ਸੰਖ ਪ੍ਰਜ੍ਯੋ ਜਬ ਜੁਧੰ ॥ स्री जगमात कमान लै हाथि; प्रमाथनि संख प्रज्यो जब जुधं ॥ ਗਾਤਹ ਸੈਣ ਸੰਘਾਰਤ ਸੂਰ; ਬਬਕਤਿ ਸਿੰਘ ਭ੍ਰਮ੍ਯੋ ਰਣਿ ਕ੍ਰੁਧੰ ॥ गातह सैण संघारत सूर; बबकति सिंघ भ्रम्यो रणि क्रुधं ॥ ਕਉਚਹਿ ਭੇਦਿ ਅਭੇਦਿਤ ਅੰਗ; ਸੁਰੰਗ ਉਤੰਗ ਸੋ ਸੋਭਿਤ ਸੁਧੰ ॥ कउचहि भेदि अभेदित अंग; सुरंग उतंग सो सोभित सुधं ॥ ਮਾਨੋ ਬਿਸਾਲ ਬੜਵਾਨਲ ਜੁਆਲ; ਸਮੁਦ੍ਰ ਕੇ ਮਧਿ ਬਿਰਾਜਤ ਉਧੰ ॥੩੩॥੧੧੦॥ मानो बिसाल बड़वानल जुआल; समुद्र के मधि बिराजत उधं ॥३३॥११०॥ ਪੂਰ ਰਹੀ ਭਵਿ ਭੂਰ ਧਨੁਰ ਧੁਨਿ; ਧੂਰ ਉਡੀ ਨਭ ਮੰਡਲ ਛਾਯੋ ॥ पूर रही भवि भूर धनुर धुनि; धूर उडी नभ मंडल छायो ॥ ਨੂਰ ਭਰੇ ਮੁਖ ਮਾਰਿ ਗਿਰੇ ਰਣਿ; ਹੂਰਨ ਹੇਰਿ ਹੀਯੋ ਹੁਲਸਾਯੋ ॥ नूर भरे मुख मारि गिरे रणि; हूरन हेरि हीयो हुलसायो ॥ ਪੂਰਣ ਰੋਸ ਭਰੇ ਅਰਿ ਤੂਰਣ; ਪੂਰਿ ਪਰੇ ਰਣ ਭੂਮਿ ਸੁਹਾਯੋ ॥ पूरण रोस भरे अरि तूरण; पूरि परे रण भूमि सुहायो ॥ ਚੂਰ ਭਏ ਅਰਿ ਰੂਰੇ ਗਿਰੇ ਭਟ; ਚੂਰਣ ਜਾਨੁਕ ਬੈਦ ਬਨਾਯੋ ॥੩੪॥੧੧੧॥ चूर भए अरि रूरे गिरे भट; चूरण जानुक बैद बनायो ॥३४॥१११॥ |
Dasam Granth |