ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 92 ਖੇਤ ਭਇਓ ਤਹਾ ਚਾਰ ਸਉ ਕੋਸ ਲਉ; ਸੋ ਉਪਮਾ ਕਵਿ ਦੇਖਿ ਬਿਚਾਰੀ ॥ खेत भइओ तहा चार सउ कोस लउ; सो उपमा कवि देखि बिचारी ॥ ਪੂਰਨ ਏਕ ਘਰੀ ਨ ਪਰੀ; ਜਿ ਗਿਰੇ ਧਰਿ ਪੈ ਥਰ ਜਿਉ ਪਤਝਾਰੀ ॥੨੧੨॥ पूरन एक घरी न परी; जि गिरे धरि पै थर जिउ पतझारी ॥२१२॥ ਮਾਰਿ ਚਮੂੰ ਚਤੁਰੰਗ ਲਈ; ਤਬ ਲੀਨੋ ਹੈ ਸੁੰਭ ਚਮੁੰਡ ਕੋ ਆਗਾ ॥ मारि चमूं चतुरंग लई; तब लीनो है सु्मभ चमुंड को आगा ॥ ਚਾਲ ਪਰਿਓ ਅਵਨੀ ਸਿਗਰੀ; ਹਰ ਜੂ ਹਰਿ ਆਸਨ ਤੇ ਉਠਿ ਭਾਗਾ ॥ चाल परिओ अवनी सिगरी; हर जू हरि आसन ते उठि भागा ॥ ਸੂਖ ਗਇਓ ਤ੍ਰਸ ਕੈ ਹਰਿ ਹਾਰਿ ਸੁ; ਸੰਕਤਿ ਅੰਕ ਮਹਾ ਭਇਓ ਜਾਗਾ ॥ सूख गइओ त्रस कै हरि हारि सु; संकति अंक महा भइओ जागा ॥ ਲਾਗ ਰਹਿਓ ਲਪਟਾਇ ਗਰੇ; ਮਧਿ ਮਾਨਹੁ ਮੁੰਡ ਕੀ ਮਾਲ ਕੋ ਤਾਗਾ ॥੨੧੩॥ लाग रहिओ लपटाइ गरे; मधि मानहु मुंड की माल को तागा ॥२१३॥ ਚੰਡਿ ਕੇ ਸਾਮੁਹਿ ਆਇ ਕੈ ਸੁੰਭ; ਕਹਿਓ ਮੁਖਿ ਸੋ, ਇਹ ਮੈ ਸਭ ਜਾਨੀ ॥ चंडि के सामुहि आइ कै सु्मभ; कहिओ मुखि सो, इह मै सभ जानी ॥ ਕਾਲੀ ਸਮੇਤ ਸਭੈ ਸਕਤੀ ਮਿਲਿ; ਦੀਨੋ ਖਪਾਇ ਸਭੈ ਦਲੁ ਬਾਨੀ ॥ काली समेत सभै सकती मिलि; दीनो खपाइ सभै दलु बानी ॥ ਚੰਡਿ ਕਹਿਓ ਮੁਖ ਤੇ ਉਨ ਕੋ; ਤੇਊ, ਤਾ ਛਿਨ ਗਉਰ ਕੇ ਮਧਿ ਸਮਾਨੀ ॥ चंडि कहिओ मुख ते उन को; तेऊ, ता छिन गउर के मधि समानी ॥ ਜਿਉ ਸਰਤਾ ਕੇ ਪ੍ਰਵਾਹ ਕੇ ਬੀਚ; ਮਿਲੇ ਬਰਖਾ ਬਹੁ ਬੂੰਦਨ ਪਾਨੀ ॥੨੧੪॥ जिउ सरता के प्रवाह के बीच; मिले बरखा बहु बूंदन पानी ॥२१४॥ ਕੈ ਬਲਿ ਚੰਡਿ ਮਹਾ ਰਨ ਮਧਿ ਸੁ; ਲੈ ਜਮਦਾੜ ਕੀ ਤਾ ਪਰਿ ਲਾਈ ॥ कै बलि चंडि महा रन मधि सु; लै जमदाड़ की ता परि लाई ॥ ਬੈਠ ਗਈ ਅਰਿ ਕੇ ਉਰ ਮੈ; ਤਿਹ ਸ੍ਰਉਨਤ ਜੁਗਨਿ ਪੂਰਿ ਅਘਾਈ ॥ बैठ गई अरि के उर मै; तिह स्रउनत जुगनि पूरि अघाई ॥ ਦੀਰਘ ਜੁਧ ਬਿਲੋਕ ਕੈ ਬੁਧਿ; ਕਵੀਸ੍ਵਰ ਕੇ ਮਨ ਮੈ ਇਹ ਆਈ ॥ दीरघ जुध बिलोक कै बुधि; कवीस्वर के मन मै इह आई ॥ ਲੋਥ ਪੈ ਲੋਥ ਗਈ ਪਰ ਇਉ ਸੁ; ਮਨੋ ਸੁਰ ਲੋਗ ਕੀ ਸੀਢੀ ਬਨਾਈ ॥੨੧੫॥ लोथ पै लोथ गई पर इउ सु; मनो सुर लोग की सीढी बनाई ॥२१५॥ ਸੁੰਭ ਚਮੂੰ ਸੰਗ ਚੰਡਿਕਾ ਕ੍ਰੁਧ ਕੈ; ਜੁਧ ਅਨੇਕਨਿ ਵਾਰਿ ਮਚਿਓ ਹੈ ॥ सु्मभ चमूं संग चंडिका क्रुध कै; जुध अनेकनि वारि मचिओ है ॥ ਜੰਬੁਕ ਜੁਗਨਿ ਗ੍ਰਿਝ ਮਜੂਰ; ਰਕਤ੍ਰ ਕੀ ਕੀਚ ਮੈ ਈਸ ਨਚਿਓ ਹੈ ॥ ज्मबुक जुगनि ग्रिझ मजूर; रकत्र की कीच मै ईस नचिओ है ॥ ਲੁਥ ਪੈ ਲੁਥ ਸੁ ਭੀਤੈ ਭਈ ਸਿਤ; ਗੂਦ ਅਉ ਮੇਦ ਲੈ ਤਾਹਿ ਗਚਿਓ ਹੈ ॥ लुथ पै लुथ सु भीतै भई सित; गूद अउ मेद लै ताहि गचिओ है ॥ ਭਉਨ ਰੰਗੀਨ ਬਨਾਇ ਮਨੋ; ਕਰਿਮਾਵਿਸੁ ਚਿਤ੍ਰ ਬਚਿਤ੍ਰ ਰਚਿਓ ਹੈ ॥੨੧੬॥ भउन रंगीन बनाइ मनो; करिमाविसु चित्र बचित्र रचिओ है ॥२१६॥ ਸ੍ਵੈਯਾ ॥ स्वैया ॥ ਦੁੰਦ ਸੁ ਜੁਧ ਭਇਓ ਰਨ ਮੈ; ਉਤ ਸੁੰਭ ਇਤੈ ਬਰ ਚੰਡਿ ਸੰਭਾਰੀ ॥ दुंद सु जुध भइओ रन मै; उत सु्मभ इतै बर चंडि स्मभारी ॥ ਘਾਇ ਅਨੇਕ ਭਏ ਦੁਹੂੰ ਕੈ ਤਨਿ; ਪਉਰਖ ਗਯੋ ਸਭ ਦੈਤ ਕੋ ਹਾਰੀ ॥ घाइ अनेक भए दुहूं कै तनि; पउरख गयो सभ दैत को हारी ॥ ਹੀਨ ਭਈ ਬਲ ਤੇ ਭੁਜ ਕਾਂਪਤ; ਸੋ ਉਪਮਾ ਕਵਿ ਐਸਿ ਬਿਚਾਰੀ ॥ हीन भई बल ते भुज कांपत; सो उपमा कवि ऐसि बिचारी ॥ ਮਾਨਹੁ ਗਾਰੜੂ ਕੇ ਬਲ ਤੇ; ਲਈ ਪੰਚ ਮੁਖੀ ਜੁਗ ਸਾਪਨਿ ਕਾਰੀ ॥੨੧੭॥ मानहु गारड़ू के बल ते; लई पंच मुखी जुग सापनि कारी ॥२१७॥ ਕੋਪ ਭਈ ਬਰ ਚੰਡਿ ਮਹਾ; ਬਹੁ ਜੁਧੁ ਕਰਿਓ ਰਨ ਮੈ ਬਲ ਧਾਰੀ ॥ कोप भई बर चंडि महा; बहु जुधु करिओ रन मै बल धारी ॥ ਲੈ ਕੈ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਮਹਾ ਬਲਵਾਨ; ਪਚਾਰ ਕੈ ਸੁੰਭ ਕੇ ਊਪਰ ਝਾਰੀ ॥ लै कै क्रिपान महा बलवान; पचार कै सु्मभ के ऊपर झारी ॥ ਸਾਰ ਸੋ ਸਾਰ ਕੀ ਸਾਰ ਬਜੀ; ਝਨਕਾਰ ਉਠੀ ਤਿਹ ਤੇ ਚਿਨਗਾਰੀ ॥ सार सो सार की सार बजी; झनकार उठी तिह ते चिनगारी ॥ ਮਾਨਹੁ ਭਾਦਵ ਮਾਸ ਕੀ ਰੈਨਿ; ਲਸੈ ਪਟਬੀਜਨ ਕੀ ਚਮਕਾਰੀ ॥੨੧੮॥ मानहु भादव मास की रैनि; लसै पटबीजन की चमकारी ॥२१८॥ ਘਾਇਨ ਤੇ ਬਹੁ ਸ੍ਰਉਨ ਪਰਿਓ; ਬਲ ਛੀਨ ਭਇਓ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁੰਭ ਕੋ ਕੈਸੇ ॥ घाइन ते बहु स्रउन परिओ; बल छीन भइओ न्रिप सु्मभ को कैसे ॥ ਜੋਤਿ ਘਟੀ ਮੁਖ ਕੀ ਤਨ ਕੀ; ਮਨੋ ਪੂਰਨ ਤੇ ਪਰਿਵਾ ਸਸਿ ਜੈਸੇ ॥ जोति घटी मुख की तन की; मनो पूरन ते परिवा ससि जैसे ॥ ਚੰਡਿ ਲਇਓ ਕਰਿ ਸੁੰਭ ਉਠਾਇ; ਕਹਿਓ ਕਵਿ ਨੇ ਮੁਖਿ ਤੇ ਜਸੁ ਐਸੇ ॥ चंडि लइओ करि सु्मभ उठाइ; कहिओ कवि ने मुखि ते जसु ऐसे ॥ ਰਛਕ ਗੋਧਨ ਕੇ ਹਿਤ ਕਾਨ੍ਹ; ਉਠਾਇ ਲਇਓ ਗਿਰਿ ਗੋਧਨੁ ਜੈਸੇ ॥੨੧੯॥ रछक गोधन के हित कान्ह; उठाइ लइओ गिरि गोधनु जैसे ॥२१९॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |