ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 86 ਸ੍ਵੈਯਾ ॥ स्वैया ॥ ਪੇਖਿ ਦਸੋ ਦਿਸ ਤੇ ਬਹੁ ਦਾਨਵ; ਚੰਡਿ ਪ੍ਰਚੰਡ ਤਚੀ ਅਖੀਆ ॥ पेखि दसो दिस ते बहु दानव; चंडि प्रचंड तची अखीआ ॥ ਤਬ ਲੈ ਕੇ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਜੁ ਕਾਟ ਦਏ ਅਰਿ; ਫੂਲ ਗੁਲਾਬ ਕੀ ਜਿਉ ਪਖੀਆ ॥ तब लै के क्रिपान जु काट दए अरि; फूल गुलाब की जिउ पखीआ ॥ ਸ੍ਰਉਨ ਕੀ ਛੀਟ ਪਰੀ ਤਨ ਚੰਡਿ ਕੇ; ਸੋ ਉਪਮਾ ਕਵਿ ਨੇ ਲਖੀਆ ॥ स्रउन की छीट परी तन चंडि के; सो उपमा कवि ने लखीआ ॥ ਜਨੁ ਕੰਚਨ ਮੰਦਿਰ ਮੈ ਜਰੀਆ; ਜਰਿ ਲਾਲ ਮਨੀ ਜੁ ਬਨਾ ਰਖੀਆ ॥੧੬੪॥ जनु कंचन मंदिर मै जरीआ; जरि लाल मनी जु बना रखीआ ॥१६४॥ ਕ੍ਰੁਧ ਕੈ ਜੁਧ ਕਰਿਓ ਬਹੁ ਚੰਡਿ ਨੇ; ਏਤੋ ਕਰਿਓ ਮਧੁ ਸੋ ਅਬਿਨਾਸੀ ॥ क्रुध कै जुध करिओ बहु चंडि ने; एतो करिओ मधु सो अबिनासी ॥ ਦੈਤਨ ਕੇ ਬਧ ਕਾਰਨ ਕੋ; ਨਿਜ ਭਾਲ ਤੇ ਜੁਆਲ ਕੀ ਲਾਟ ਨਿਕਾਸੀ ॥ दैतन के बध कारन को; निज भाल ते जुआल की लाट निकासी ॥ ਕਾਲੀ ਪ੍ਰਤਛ ਭਈ ਤਿਹ ਤੇ; ਰਨਿ ਫੈਲ ਰਹੀ ਭਯ ਭੀਰੁ ਪ੍ਰਭਾ ਸੀ ॥ काली प्रतछ भई तिह ते; रनि फैल रही भय भीरु प्रभा सी ॥ ਮਾਨਹੁ ਸ੍ਰਿੰਗ ਸੁਮੇਰ ਕੋ ਫੋਰਿ ਕੈ; ਧਾਰ ਪਰੀ ਧਰਿ ਪੈ ਜਮੁਨਾ ਸੀ ॥੧੬੫॥ मानहु स्रिंग सुमेर को फोरि कै; धार परी धरि पै जमुना सी ॥१६५॥ ਮੇਰੁ ਹਲਿਓ ਦਹਲਿਓ ਸੁਰਲੋਕੁ; ਦਸੋ ਦਿਸ ਭੂਧਰ ਭਾਜਤ ਭਾਰੀ ॥ मेरु हलिओ दहलिओ सुरलोकु; दसो दिस भूधर भाजत भारी ॥ ਚਾਲਿ ਪਰਿਓ ਤਿਹ ਚਉਦਹਿ ਲੋਕ ਮੈ; ਬ੍ਰਹਮ ਭਇਓ ਮਨ ਮੈ ਭ੍ਰਮ ਭਾਰੀ ॥ चालि परिओ तिह चउदहि लोक मै; ब्रहम भइओ मन मै भ्रम भारी ॥ ਧਿਆਨ ਰਹਿਓ ਨ ਜਟੀ ਸੁ ਫਟੀ; ਧਰਿ ਯੌ ਬਲਿ ਕੈ ਰਨ ਮੈ ਕਿਲਕਾਰੀ ॥ धिआन रहिओ न जटी सु फटी; धरि यौ बलि कै रन मै किलकारी ॥ ਦੈਤਨ ਕੇ ਬਧਿ ਕਾਰਨ ਕੋ; ਕਰਿ ਕਾਲ ਸੀ ਕਾਲੀ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਸੰਭਾਰੀ ॥੧੬੬॥ दैतन के बधि कारन को; करि काल सी काली क्रिपान स्मभारी ॥१६६॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਚੰਡੀ ਕਾਲੀ ਦੁਹੂੰ ਮਿਲਿ; ਕੀਨੋ ਇਹੈ ਬਿਚਾਰ ॥ चंडी काली दुहूं मिलि; कीनो इहै बिचार ॥ ਹਉ ਹਨਿ ਹੋ ਤੂ ਸ੍ਰਉਨ ਪੀ; ਅਰਿ ਦਲਿ ਡਾਰਹਿ ਮਾਰਿ ॥੧੬੭॥ हउ हनि हो तू स्रउन पी; अरि दलि डारहि मारि ॥१६७॥ ਸ੍ਵੈਯਾ ॥ स्वैया ॥ ਕਾਲੀ ਅਉ ਕੇਹਰਿ ਸੰਗਿ ਲੈ ਚੰਡਿ ਸੁ; ਘੇਰੇ ਸਬੈ ਬਨ ਜੈਸੇ ਦਵਾ ਪੈ ॥ काली अउ केहरि संगि लै चंडि सु; घेरे सबै बन जैसे दवा पै ॥ ਚੰਡਿ ਕੇ ਬਾਨਨ ਤੇਜ ਪ੍ਰਭਾਵ ਤੇ; ਦੈਤ ਜਰੈ ਜੈਸੇ ਈਟ ਅਵਾ ਪੈ ॥ चंडि के बानन तेज प्रभाव ते; दैत जरै जैसे ईट अवा पै ॥ ਕਾਲਿਕਾ ਸ੍ਰਉਨ ਪੀਓ ਤਿਨ ਕੋ; ਕਵਿ ਨੇ ਮਨ ਮੈ ਲੀਯੋ ਭਾਉ ਭਵਾ ਪੈ ॥ कालिका स्रउन पीओ तिन को; कवि ने मन मै लीयो भाउ भवा पै ॥ ਮਾਨਹੁ ਸਿੰਧੁ ਕੇ ਨੀਰ ਸਬੈ ਮਿਲਿ; ਧਾਇ ਕੈ ਜਾਇ ਪਰੋ ਹੈ ਤਵਾ ਪੈ ॥੧੬੮॥ मानहु सिंधु के नीर सबै मिलि; धाइ कै जाइ परो है तवा पै ॥१६८॥ ਚੰਡਿ ਹਨੇ ਅਰੁ ਕਾਲਿਕਾ ਕੋਪ ਕੈ; ਸ੍ਰਉਨਤ ਬਿੰਦਨ ਸੋ ਇਹ ਕੀਨੋ ॥ चंडि हने अरु कालिका कोप कै; स्रउनत बिंदन सो इह कीनो ॥ ਖਗ ਸੰਭਾਰ ਹਕਾਰ ਤਬੈ; ਕਿਲਕਾਰ ਬਿਦਾਰ ਸਭੈ ਦਲੁ ਦੀਨੋ ॥ खग स्मभार हकार तबै; किलकार बिदार सभै दलु दीनो ॥ ਆਮਿਖ ਸ੍ਰੋਨ ਅਚਿਓ ਬਹੁ ਕਾਲਿਕਾ; ਤਾ ਛਬਿ ਮੈ ਕਵਿ ਇਉ ਮਨਿ ਚੀਨੋ ॥ आमिख स्रोन अचिओ बहु कालिका; ता छबि मै कवि इउ मनि चीनो ॥ ਮਾਨੋ ਛੁਧਾਤਰੁ ਹੁਇ ਕੈ ਮਨੁਛ ਸੁ; ਸਾਲਨ ਲਾਸਹਿ ਸੋ ਬਹੁ ਪੀਨੋ ॥੧੬੯॥ मानो छुधातरु हुइ कै मनुछ सु; सालन लासहि सो बहु पीनो ॥१६९॥ ਜੁਧ ਰਕਤ੍ਰ ਬੀਜ ਕਰਿਯੋ; ਧਰਨੀ ਪਰ ਸੋ ਸੁਰ ਦੇਖਤ ਸਾਰੇ ॥ जुध रकत्र बीज करियो; धरनी पर सो सुर देखत सारे ॥ ਜੇਤਕ ਸ੍ਰੌਨ ਕੀ ਬੂੰਦ ਗਿਰੈ; ਉਠਿ ਤੇਤਕ ਰੂਪ ਅਨੇਕਹਿ ਧਾਰੇ ॥ जेतक स्रौन की बूंद गिरै; उठि तेतक रूप अनेकहि धारे ॥ ਜੁਗਨਿ ਆਨਿ ਫਿਰੀ ਚਹੂੰ ਓਰ ਤੇ; ਸੀਸ ਜਟਾ ਕਰਿ ਖਪਰ ਭਾਰੇ ॥ जुगनि आनि फिरी चहूं ओर ते; सीस जटा करि खपर भारे ॥ ਸ੍ਰੋਨਤ ਬੂੰਦ ਪਰੈ ਅਚਵੈ ਸਭ; ਖਗ ਲੈ ਚੰਡ ਪ੍ਰਚੰਡ ਸੰਘਾਰੇ ॥੧੭੦॥ स्रोनत बूंद परै अचवै सभ; खग लै चंड प्रचंड संघारे ॥१७०॥ ਕਾਲੀ ਅਉ ਚੰਡਿ ਕੁਵੰਡ ਸੰਭਾਰ ਕੈ; ਦੈਤ ਸੋ ਜੁਧ ਨਿਸੰਗ ਸਜਿਓ ਹੈ ॥ काली अउ चंडि कुवंड स्मभार कै; दैत सो जुध निसंग सजिओ है ॥ ਮਾਰ ਮਹਾ, ਰਨ ਮਧ ਭਈ; ਪਹਰੇਕ ਲਉ ਸਾਰ ਸੋ ਸਾਰ ਬਜਿਓ ਹੈ ॥ मार महा, रन मध भई; पहरेक लउ सार सो सार बजिओ है ॥ ਸ੍ਰਉਨਤ ਬਿੰਦ ਗਿਰਿਓ ਧਰਨੀ ਪਰ; ਇਉ ਅਸਿ ਸੋ ਅਰਿ ਸੀਸ ਭਜਿਓ ਹੈ ॥ स्रउनत बिंद गिरिओ धरनी पर; इउ असि सो अरि सीस भजिओ है ॥ ਮਾਨੋ ਅਤੀਤ ਕਰਿਯੋ ਚਿਤ ਕੇ; ਧਨਵੰਤ ਸਭੈ ਨਿਜ ਮਾਲ ਤਜਿਓ ਹੈ ॥੧੭੧॥ मानो अतीत करियो चित के; धनवंत सभै निज माल तजिओ है ॥१७१॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |