ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 85 ਫੇਰ ਉਠਿਓ ਕਰਿ ਲੈ ਕਰਵਾਰ ਕੋ; ਚੰਡ ਪ੍ਰਚੰਡ ਸਿਉ ਜੁਧ ਕਰਿਓ ਹੈ ॥ फेर उठिओ करि लै करवार को; चंड प्रचंड सिउ जुध करिओ है ॥ ਘਾਇਲ ਕੈ ਤਨ ਕੇਹਰ ਤੇ; ਬਹਿ ਸ੍ਰਉਨ ਸਮੂਹ ਧਰਾਨਿ ਪਰਿਓ ਹੈ ॥ घाइल कै तन केहर ते; बहि स्रउन समूह धरानि परिओ है ॥ ਸੋ ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਨੇ ਬਰਨੀ; ਮਨ ਕੀ ਹਰਨੀ ਤਿਹ ਨਾਉ ਧਰਿਓ ਹੈ ॥ सो उपमा कबि ने बरनी; मन की हरनी तिह नाउ धरिओ है ॥ ਗੇਰੂ ਨਗੰ ਪਰ ਕੈ ਬਰਖਾ; ਧਰਨੀ ਪਰਿ ਮਾਨਹੁ ਰੰਗ ਢਰਿਓ ਹੈ ॥੧੫੬॥ गेरू नगं पर कै बरखा; धरनी परि मानहु रंग ढरिओ है ॥१५६॥ ਸ੍ਰੋਣਤ ਬਿੰਦੁ ਸੋ ਚੰਡਿ ਪ੍ਰਚੰਡ ਸੁ; ਜੁਧ ਕਰਿਓ ਰਨ ਮਧ ਰੁਹੇਲੀ ॥ स्रोणत बिंदु सो चंडि प्रचंड सु; जुध करिओ रन मध रुहेली ॥ ਪੈ ਦਲ ਮੈ ਦਲ ਮੀਜ ਦਇਓ; ਤਿਲ ਤੇ ਜਿਮੁ ਤੇਲ ਨਿਕਾਰਤ ਤੇਲੀ ॥ पै दल मै दल मीज दइओ; तिल ते जिमु तेल निकारत तेली ॥ ਸ੍ਰੋਉਣ ਪਰਿਓ ਧਰਨੀ ਪਰ ਚ੍ਵੈ; ਰੰਗਰੇਜ ਕੀ ਰੇਨੀ ਜਿਉ ਫੂਟ ਕੈ ਫੈਲੀ ॥ स्रोउण परिओ धरनी पर च्वै; रंगरेज की रेनी जिउ फूट कै फैली ॥ ਘਾਉ ਲਸੈ ਤਨ ਦੈਤ ਕੇ ਯੌ; ਜਨੁ ਦੀਪਕ ਮਧਿ ਫਨੂਸ ਕੀ ਥੈਲੀ ॥੧੫੭॥ घाउ लसै तन दैत के यौ; जनु दीपक मधि फनूस की थैली ॥१५७॥ ਸ੍ਰਉਣਤ ਬਿੰਦ ਕੋ ਸ੍ਰਉਣ ਪਰਿਓ ਧਰਿ; ਸ੍ਰਉਨਤ ਬਿੰਦ ਅਨੇਕ ਭਏ ਹੈ ॥ स्रउणत बिंद को स्रउण परिओ धरि; स्रउनत बिंद अनेक भए है ॥ ਚੰਡਿ ਪ੍ਰਚੰਡ ਕੁਵੰਡਿ ਸੰਭਾਰਿ ਕੇ; ਬਾਨਨ ਸਾਥਿ ਸੰਘਾਰ ਦਏ ਹੈ ॥ चंडि प्रचंड कुवंडि स्मभारि के; बानन साथि संघार दए है ॥ ਸ੍ਰਉਨ ਸਮੂਹ ਸਮਾਇ ਗਏ; ਬਹੁਰੋ ਸੁ ਭਏ, ਹਤਿ ਫੇਰਿ ਲਏ ਹੈ ॥ स्रउन समूह समाइ गए; बहुरो सु भए, हति फेरि लए है ॥ ਬਾਰਿਦ ਧਾਰ ਪਰੈ ਧਰਨੀ; ਮਾਨੋ ਬਿੰਬਰ ਹ੍ਵੈ ਮਿਟ ਕੈ ਜੁ ਗਏ ਹੈ ॥੧੫੮॥ बारिद धार परै धरनी; मानो बि्मबर ह्वै मिट कै जु गए है ॥१५८॥ ਜੇਤਕ ਸ੍ਰਉਨ ਕੀ ਬੂੰਦ ਗਿਰੈ ਰਨਿ; ਤੇਤਕ ਸ੍ਰਉਨਤ ਬਿੰਦ ਹ੍ਵੈ ਆਈ ॥ जेतक स्रउन की बूंद गिरै रनि; तेतक स्रउनत बिंद ह्वै आई ॥ ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰ ਪੁਕਾਰਿ ਹਕਾਰ ਕੈ; ਚੰਡਿ ਪ੍ਰਚੰਡਿ ਕੇ ਸਾਮੁਹਿ ਧਾਈ ॥ मार ही मार पुकारि हकार कै; चंडि प्रचंडि के सामुहि धाई ॥ ਪੇਖਿ ਕੈ ਕੌਤੁਕ ਤਾ ਛਿਨ ਮੈ; ਕਵਿ ਨੇ ਮਨ ਮੈ ਉਪਮਾ ਠਹਰਾਈ ॥ पेखि कै कौतुक ता छिन मै; कवि ने मन मै उपमा ठहराई ॥ ਮਾਨਹੁ ਸੀਸ ਮਹਲ ਕੇ ਬੀਚ; ਸੁ ਮੂਰਤਿ ਏਕ ਅਨੇਕ ਕੀ ਝਾਈ ॥੧੫੯॥ मानहु सीस महल के बीच; सु मूरति एक अनेक की झाई ॥१५९॥ ਸ੍ਰਉਨਤ ਬਿੰਦ ਅਨੇਕ ਉਠੇ ਰਨਿ; ਕ੍ਰੁਧ ਕੈ ਜੁਧ ਕੋ ਫੇਰ ਜੁਟੈ ਹੈ ॥ स्रउनत बिंद अनेक उठे रनि; क्रुध कै जुध को फेर जुटै है ॥ ਚੰਡਿ ਪ੍ਰਚੰਡਿ ਕਮਾਨ ਤੇ ਬਾਨ; ਸੁ ਭਾਨੁ ਕੀ ਅੰਸ ਸਮਾਨ ਛੁਟੈ ਹੈ ॥ चंडि प्रचंडि कमान ते बान; सु भानु की अंस समान छुटै है ॥ ਮਾਰਿ ਬਿਦਾਰ ਦਏ ਸੁ ਭਏ ਫਿਰਿ; ਲੈ ਮੁੰਗਰਾ ਜਿਮੁ ਧਾਨ ਕੁਟੈ ਹੈ ॥ मारि बिदार दए सु भए फिरि; लै मुंगरा जिमु धान कुटै है ॥ ਚੰਡ ਦਏ ਸਿਰ ਖੰਡ ਜੁਦੇ ਕਰਿ; ਬਿਲਨ ਤੇ ਜਨ ਬਿਲ ਤੁਟੈ ਹੈ ॥੧੬੦॥ चंड दए सिर खंड जुदे करि; बिलन ते जन बिल तुटै है ॥१६०॥ ਸ੍ਰਉਨਤ ਬਿੰਦ ਅਨੇਕ ਭਏ; ਅਸਿ ਲੈ ਕਰਿ ਚੰਡਿ ਸੁ ਐਸੇ ਉਠੇ ਹੈ ॥ स्रउनत बिंद अनेक भए; असि लै करि चंडि सु ऐसे उठे है ॥ ਬੂੰਦਨ ਤੇ ਉਠਿ ਕੈ ਬਹੁ ਦਾਨਵ; ਬਾਨਨ ਬਾਰਿਦ ਜਾਨੁ ਵੁਠੇ ਹੈ ॥ बूंदन ते उठि कै बहु दानव; बानन बारिद जानु वुठे है ॥ ਫੇਰਿ ਕੁਵੰਡਿ ਪ੍ਰਚੰਡਿ ਸੰਭਾਰ ਕੈ; ਬਾਨ ਪ੍ਰਹਾਰ ਸੰਘਾਰ ਸੁਟੇ ਹੈ ॥ फेरि कुवंडि प्रचंडि स्मभार कै; बान प्रहार संघार सुटे है ॥ ਐਸੇ ਉਠੇ ਫਿਰਿ ਸ੍ਰਉਨ ਤੇ ਦੈਤ; ਸੁ ਮਾਨਹੁ ਸੀਤ ਤੇ ਰੋਮ ਉਠੇ ਹੈ ॥੧੬੧॥ ऐसे उठे फिरि स्रउन ते दैत; सु मानहु सीत ते रोम उठे है ॥१६१॥ ਸ੍ਰਉਨਤ ਬਿੰਦ ਭਏ ਇਕਠੇ; ਬਰ ਚੰਡਿ ਪ੍ਰਚੰਡ ਕੇ ਘੇਰਿ ਲਇਓ ਹੈ ॥ स्रउनत बिंद भए इकठे; बर चंडि प्रचंड के घेरि लइओ है ॥ ਚੰਡਿ ਅਉ ਸਿੰਘ ਦੁਹੂੰ ਮਿਲ ਕੈ; ਸਬ ਦੈਤਨ ਕੋ ਦਲ ਮਾਰ ਦਇਓ ਹੈ ॥ चंडि अउ सिंघ दुहूं मिल कै; सब दैतन को दल मार दइओ है ॥ ਫੇਰਿ ਉਠੇ ਧੁਨਿ ਕੇ ਕਰਿ ਕੈ; ਸੁਨਿ ਕੈ ਮੁਨਿ ਕੋ ਛੁਟਿ ਧਿਆਨੁ ਗਇਓ ਹੈ ॥ फेरि उठे धुनि के करि कै; सुनि कै मुनि को छुटि धिआनु गइओ है ॥ ਭੂਲ ਗਏ ਸੁਰ ਕੇ ਅਸਵਾਨ; ਗੁਮਾਨ ਨ ਸ੍ਰਉਨਤ ਬਿੰਦ ਗਇਓ ਹੈ ॥੧੬੨॥ भूल गए सुर के असवान; गुमान न स्रउनत बिंद गइओ है ॥१६२॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਰਕਤਬੀਜ ਸੋ ਚੰਡਿਕਾ; ਇਉ ਕੀਨੋ ਬਰ ਜੁਧੁ ॥ रकतबीज सो चंडिका; इउ कीनो बर जुधु ॥ ਅਗਨਤ ਭਏ ਦਾਨਵ ਤਬੈ; ਕਛੁ ਨ ਬਸਾਇਓ ਕ੍ਰੁਧ ॥੧੬੩॥ अगनत भए दानव तबै; कछु न बसाइओ क्रुध ॥१६३॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |