ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 83 ਕੋਪ ਕੈ ਚੰਡਿ ਪ੍ਰਚੰਡ ਕੁਵੰਡ; ਮਹਾ ਬਲ ਕੈ ਬਲਵੰਡ ਸੰਭਾਰਿਓ ॥ कोप कै चंडि प्रचंड कुवंड; महा बल कै बलवंड स्मभारिओ ॥ ਦਾਮਿਨਿ ਜਿਉ ਘਨ ਸੇ ਦਲ ਪੈਠਿ ਕੈ; ਕੈ, ਪੁਰਜੇ ਪੁਰਜੇ ਦਲੁ ਮਾਰਿਓ ॥ दामिनि जिउ घन से दल पैठि कै; कै, पुरजे पुरजे दलु मारिओ ॥ ਬਾਨਨਿ ਸਾਥ ਬਿਦਾਰ ਦਏ ਅਰਿ; ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਕਵਿ ਭਾਉ ਬਿਚਾਰਿਓ ॥ बाननि साथ बिदार दए अरि; ता छबि को कवि भाउ बिचारिओ ॥ ਸੂਰਜ ਕੀ ਕਿਰਨੇ ਸਰਮਾਸਹਿ; ਰੇਨ ਅਨੇਕ ਤਹਾ ਕਰਿ ਡਾਰਿਓ ॥੧੩੯॥ सूरज की किरने सरमासहि; रेन अनेक तहा करि डारिओ ॥१३९॥ ਚੰਡਿ ਚਮੂੰ ਬਹੁ ਦੈਤਨ ਕੀ ਹਤਿ; ਫੇਰਿ ਪ੍ਰਚੰਡ ਕੁਵੰਡ ਸੰਭਾਰਿਓ ॥ चंडि चमूं बहु दैतन की हति; फेरि प्रचंड कुवंड स्मभारिओ ॥ ਬਾਨਨ ਸੋ ਦਲ ਫੋਰ ਦਇਓ; ਬਲ ਕੈ ਬਰ ਸਿੰਘ ਮਹਾ ਭਭਕਾਰਿਓ ॥ बानन सो दल फोर दइओ; बल कै बर सिंघ महा भभकारिओ ॥ ਮਾਰ ਦਏ ਸਿਰਦਾਰ ਬਡੇ; ਧਰਿ ਸ੍ਰਉਣ ਬਹਾਇ ਬਡੋ ਰਨ ਪਾਰਿਓ ॥ मार दए सिरदार बडे; धरि स्रउण बहाइ बडो रन पारिओ ॥ ਏਕ ਕੇ ਸੀਸ ਦਇਓ ਧਨੁ ਯੌ; ਜਨੁ ਕੋਪ ਕੈ ਗਾਜ ਨੇ ਮੰਡਪ ਮਾਰਿਓ ॥੧੪੦॥ एक के सीस दइओ धनु यौ; जनु कोप कै गाज ने मंडप मारिओ ॥१४०॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਚੰਡਿ ਚਮੂੰ ਸਭ ਦੈਤ ਕੀ; ਐਸੇ ਦਈ ਸੰਘਾਰਿ ॥ चंडि चमूं सभ दैत की; ऐसे दई संघारि ॥ ਪਉਨ ਪੂਤ ਜਿਉ ਲੰਕ ਕੋ; ਡਾਰਿਓ ਬਾਗ ਉਖਾਰਿ ॥੧੪੧॥ पउन पूत जिउ लंक को; डारिओ बाग उखारि ॥१४१॥ ਸ੍ਵੈਯਾ ॥ स्वैया ॥ ਗਾਜ ਕੈ ਚੰਡਿ ਮਹਾਬਲਿ ਮੇਘ ਸੀ; ਬੂੰਦਨ ਜਿਉ ਅਰਿ ਪੈ ਸਰ ਡਾਰੇ ॥ गाज कै चंडि महाबलि मेघ सी; बूंदन जिउ अरि पै सर डारे ॥ ਦਾਮਿਨਿ ਸੋ ਖਗ ਲੈ ਕਰਿ ਮੈ; ਬਹੁ ਬੀਰ ਅਧੰ ਧਰ ਕੈ ਧਰਿ ਮਾਰੇ ॥ दामिनि सो खग लै करि मै; बहु बीर अधं धर कै धरि मारे ॥ ਘਾਇਲ ਘੂਮ ਪਰੇ ਤਿਹ ਇਉ; ਉਪਮਾ ਮਨ ਮੈ ਕਵਿ ਯੌ ਅਨੁਸਾਰੇ ॥ घाइल घूम परे तिह इउ; उपमा मन मै कवि यौ अनुसारे ॥ ਸ੍ਰਉਨ ਪ੍ਰਵਾਹ ਮਨੋ ਸਰਤਾ; ਤਿਹ ਮਧਿ ਧਸੀ ਕਰਿ ਲੋਥ ਕਰਾਰੇ ॥੧੪੨॥ स्रउन प्रवाह मनो सरता; तिह मधि धसी करि लोथ करारे ॥१४२॥ ਐਸੇ ਪਰੇ ਧਰਨੀ ਪਰ ਬੀਰ; ਸੁ ਕੈ ਕੈ ਦੁਖੰਡ ਜੁ ਚੰਡਿਹਿ ਡਾਰੇ ॥ ऐसे परे धरनी पर बीर; सु कै कै दुखंड जु चंडिहि डारे ॥ ਲੋਥਨ ਉਪਰ ਲੋਥ ਗਿਰੀ; ਬਹਿ ਸ੍ਰਉਣ ਚਲਿਓ ਜਨੁ ਕੋਟ ਪਨਾਰੇ ॥ लोथन उपर लोथ गिरी; बहि स्रउण चलिओ जनु कोट पनारे ॥ ਲੈ ਕਰਿ ਬਿਯਾਲ ਸੋ ਬਿਯਾਲ ਬਜਾਵਤ; ਸੋ ਉਪਮਾ ਕਵਿ ਯੌ ਮਨਿ ਧਾਰੇ ॥ लै करि बियाल सो बियाल बजावत; सो उपमा कवि यौ मनि धारे ॥ ਮਾਨੋ ਮਹਾ ਪ੍ਰਲਏ ਬਹੇ ਪਉਨ; ਸੋ ਆਪਸਿ ਮੈ ਭਿਰ ਹੈ ਗਿਰਿ ਭਾਰੇ ॥੧੪੩॥ मानो महा प्रलए बहे पउन; सो आपसि मै भिर है गिरि भारे ॥१४३॥ ਲੈ ਕਰ ਮੈ ਅਸਿ ਦਾਰੁਨ ਕਾਮ; ਕਰੇ ਰਨ ਮੈ ਅਰਿ ਸੋ ਅਰਿਣੀ ਹੈ ॥ लै कर मै असि दारुन काम; करे रन मै अरि सो अरिणी है ॥ ਸੂਰ ਹਨੇ ਬਲਿ ਕੈ ਬਲੁਵਾਨ ਸੁ; ਸ੍ਰਉਨ ਚਲਿਓ ਬਹਿ ਬੈਤਰਨੀ ਹੈ ॥ सूर हने बलि कै बलुवान सु; स्रउन चलिओ बहि बैतरनी है ॥ ਬਾਹ ਕਟੀ ਅਧ ਬੀਚ ਤੇ ਸੁੰਡ ਸੀ; ਸੋ ਉਪਮਾ ਕਵਿ ਨੇ ਬਰਨੀ ਹੈ ॥ बाह कटी अध बीच ते सुंड सी; सो उपमा कवि ने बरनी है ॥ ਆਪਸਿ ਮੈ ਲਰ ਕੈ ਸੁ ਮਨੋ; ਗਿਰਿ ਤੇ ਗਿਰੀ ਸਰਪ ਕੀ ਦੁਇ ਘਰਨੀ ਹੈ ॥੧੪੪॥ आपसि मै लर कै सु मनो; गिरि ते गिरी सरप की दुइ घरनी है ॥१४४॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸਕਲ ਪ੍ਰਬਲ ਦਲ ਦੈਤ ਕੋ; ਚੰਡੀ ਦਇਓ ਭਜਾਇ ॥ सकल प्रबल दल दैत को; चंडी दइओ भजाइ ॥ ਪਾਪ ਤਾਪ ਹਰਿ ਜਾਪ ਤੇ; ਜੈਸੇ ਜਾਤ ਪਰਾਇ ॥੧੪੫॥ पाप ताप हरि जाप ते; जैसे जात पराइ ॥१४५॥ ਸ੍ਵੈਯਾ ॥ स्वैया ॥ ਭਾਨੁ ਤੇ ਜਿਉ ਤਮ, ਪਉਨ ਤੇ ਜਿਉ ਘਨੁ; ਮੋਰ ਤੇ ਜਿਉ ਫਨਿ ਤਿਉ ਸੁਕਚਾਨੇ ॥ भानु ते जिउ तम, पउन ते जिउ घनु; मोर ते जिउ फनि तिउ सुकचाने ॥ ਸੂਰ ਤੇ ਕਾਤੁਰੁ, ਕੂਰ ਤੇ ਚਾਤੁਰੁ; ਸਿੰਘ ਤੇ ਸਾਤੁਰ ਏਣਿ ਡਰਾਨੇ ॥ सूर ते कातुरु, कूर ते चातुरु; सिंघ ते सातुर एणि डराने ॥ ਸੂਮ ਤੇ ਜਿਉ ਜਸੁ, ਬਿਓਗ ਤੇ ਜਿਉ ਰਸੁ; ਪੂਤ ਕਪੂਤ ਤੇ ਜਿਉ ਬੰਸੁ ਹਾਨੇ ॥ सूम ते जिउ जसु, बिओग ते जिउ रसु; पूत कपूत ते जिउ बंसु हाने ॥ ਧਰਮ ਜਿਉ ਕ੍ਰੁਧ ਤੇ, ਭਰਮ ਸੁਬੁਧ ਤੇ; ਚੰਡ ਕੇ ਜੁਧ ਤੇ ਦੈਤ ਪਰਾਨੇ ॥੧੪੬॥ धरम जिउ क्रुध ते, भरम सुबुध ते; चंड के जुध ते दैत पराने ॥१४६॥ ਫੇਰ ਫਿਰੈ ਸਭ ਜੁਧ ਕੇ ਕਾਰਨ; ਲੈ ਕਰਵਾਨ ਕ੍ਰੁਧ ਹੁਇ ਧਾਏ ॥ फेर फिरै सभ जुध के कारन; लै करवान क्रुध हुइ धाए ॥ ਏਕ ਲੈ ਬਾਨ ਕਮਾਨਨ ਤਾਨ ਕੈ; ਤੂਰਨ ਤੇਜ ਤੁਰੰਗ ਤੁਰਾਏ ॥ एक लै बान कमानन तान कै; तूरन तेज तुरंग तुराए ॥ ਧੂਰਿ ਉਡੀ ਖੁਰ ਪੂਰਨ ਤੇ; ਪਥ ਊਰਧ ਹੁਇ ਰਵਿ ਮੰਡਲ ਛਾਏ ॥ धूरि उडी खुर पूरन ते; पथ ऊरध हुइ रवि मंडल छाए ॥ ਮਾਨਹੁ ਫੇਰ ਰਚੇ ਬਿਧਿ ਲੋਕ; ਧਰਾ ਖਟ ਆਠ ਅਕਾਸ ਬਨਾਏ ॥੧੪੭॥ मानहु फेर रचे बिधि लोक; धरा खट आठ अकास बनाए ॥१४७॥ |
Dasam Granth |