ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 80 ਸ੍ਵੈਯਾ ॥ स्वैया ॥ ਜਬ ਕਾਨ ਸੁਨੀ ਧੁਨਿ ਦੈਤਨ ਕੀ; ਤਬ ਕੋਪੁ ਕੀਓ ਗਿਰਜਾ ਮਨ ਮੈ ॥ जब कान सुनी धुनि दैतन की; तब कोपु कीओ गिरजा मन मै ॥ ਚੜਿ ਸਿੰਘ ਸੁ ਸੰਖ ਬਜਾਇ ਚਲੀ; ਸਭਿ ਆਯੁਧ ਧਾਰ ਤਬੈ ਤਨ ਮੈ ॥ चड़ि सिंघ सु संख बजाइ चली; सभि आयुध धार तबै तन मै ॥ ਗਿਰ ਤੇ ਉਤਰੀ ਦਲ ਬੈਰਨ ਕੈ; ਪਰ ਯੌ ਉਪਮਾ ਉਪਜੀ ਮਨ ਮੈ ॥ गिर ते उतरी दल बैरन कै; पर यौ उपमा उपजी मन मै ॥ ਨਭ ਤੇ ਬਹਰੀ ਲਖਿ ਛੂਟ ਪਰੀ; ਜਨੁ ਕੂਕ ਕੁਲੰਗਨ ਕੇ ਗਨ ਮੈ ॥੧੧੦॥ नभ ते बहरी लखि छूट परी; जनु कूक कुलंगन के गन मै ॥११०॥ ਚੰਡ ਕੁਵੰਡ ਤੇ ਬਾਨ ਛੁਟੇ; ਇਕ ਤੇ ਦਸ ਸਉ ਤੇ ਸਹੰਸ ਤਹ ਬਾਢੇ ॥ चंड कुवंड ते बान छुटे; इक ते दस सउ ते सहंस तह बाढे ॥ ਲਛਕੁ ਹੁਇ ਕਰਿ ਜਾਇ ਲਗੇ ਤਨ; ਦੈਤਨ ਮਾਝ ਰਹੇ ਗਡਿ ਗਾਢੇ ॥ लछकु हुइ करि जाइ लगे तन; दैतन माझ रहे गडि गाढे ॥ ਕੋ ਕਵਿ ਤਾਹਿ ਸਰਾਹ ਕਰੈ; ਅਤਿਸੈ ਉਪਮਾ ਜੁ ਭਈ ਬਿਨੁ ਕਾਢੇ ॥ को कवि ताहि सराह करै; अतिसै उपमा जु भई बिनु काढे ॥ ਫਾਗੁਨਿ ਪਉਨ ਕੇ ਗਉਨ ਭਏ ਜਨੁ; ਪਾਤੁ ਬਿਹੀਨ ਰਹੇ ਤਰੁ ਠਾਢੇ ॥੧੧੧॥ फागुनि पउन के गउन भए जनु; पातु बिहीन रहे तरु ठाढे ॥१११॥ ਮੁੰਡ ਲਈ ਕਰਵਾਰ ਹਕਾਰ ਕੈ; ਕੇਹਰਿ ਕੇ ਅੰਗ ਅੰਗ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥ मुंड लई करवार हकार कै; केहरि के अंग अंग प्रहारे ॥ ਫਿਰ ਦਈ ਤਨ ਦਉਰ ਕੇ ਗਉਰਿ ਕੋ; ਘਾਇਲ ਕੈ ਨਿਕਸੀ ਅੰਗ ਧਾਰੇ ॥ फिर दई तन दउर के गउरि को; घाइल कै निकसी अंग धारे ॥ ਸ੍ਰਉਨ ਭਰੀ ਥਹਰੈ ਕਰਿ ਦੈਤ ਕੇ; ਕੋ ਉਪਮਾ ਕਵਿ ਅਉਰ ਬਿਚਾਰੇ ॥ स्रउन भरी थहरै करि दैत के; को उपमा कवि अउर बिचारे ॥ ਪਾਨ ਗੁਮਾਨ ਸੋ ਖਾਇ ਅਘਾਇ; ਮਨੋ ਜਮੁ ਆਪੁਨੀ ਜੀਭ ਨਿਹਾਰੇ ॥੧੧੨॥ पान गुमान सो खाइ अघाइ; मनो जमु आपुनी जीभ निहारे ॥११२॥ ਘਾਉ ਕੈ ਦੈਤ ਚਲਿਓ ਜਬ ਹੀ; ਤਬ ਦੇਵੀ ਨਿਖੰਗ ਤੇ ਬਾਨ ਸੁ ਕਾਢੇ ॥ घाउ कै दैत चलिओ जब ही; तब देवी निखंग ते बान सु काढे ॥ ਕਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ਲਉ ਖੈਚ ਕਮਾਨ; ਚਲਾਵਤ ਏਕ ਅਨੇਕ ਹੁਇ ਬਾਢੇ ॥ कान प्रमान लउ खैच कमान; चलावत एक अनेक हुइ बाढे ॥ ਮੁੰਡ ਲੈ ਢਾਲ ਦਈ ਮੁਖ ਓਟਿ; ਧਸੇ ਤਿਹ ਮਧਿ ਰਹੇ ਗਡਿ ਗਾਢੇ ॥ मुंड लै ढाल दई मुख ओटि; धसे तिह मधि रहे गडि गाढे ॥ ਮਾਨਹੁ ਕੂਰਮ ਪੀਠ ਪੈ ਨੀਠ; ਭਏ ਸਹਸ ਫਨਿ ਕੇ ਫਨ ਠਾਢੇ ॥੧੧੩॥ मानहु कूरम पीठ पै नीठ; भए सहस फनि के फन ठाढे ॥११३॥ ਸਿੰਘਹਿ ਪ੍ਰੇਰ ਕੈ ਆਗੈ ਭਈ; ਕਰਿ ਮੈ ਅਸਿ ਲੈ ਬਰ ਚੰਡ ਸੰਭਾਰਿਓ ॥ सिंघहि प्रेर कै आगै भई; करि मै असि लै बर चंड स्मभारिओ ॥ ਮਾਰਿ ਕੇ ਧੂਰਿ ਕੀਏ ਚਕਚੂਰ; ਗਿਰੇ ਅਰਿ ਪੂਰ ਮਹਾ ਰਨ ਪਾਰਿਓ ॥ मारि के धूरि कीए चकचूर; गिरे अरि पूर महा रन पारिओ ॥ ਫੇਰਿ ਕੇ ਘੇਰਿ ਲਇਓ ਰਨ ਮਾਹਿ ਸੁ; ਮੁੰਡ ਕੋ ਮੁੰਡ ਜੁਦਾ ਕਰਿ ਮਾਰਿਓ ॥ फेरि के घेरि लइओ रन माहि सु; मुंड को मुंड जुदा करि मारिओ ॥ ਐਸੇ ਪਰਿਓ ਧਰਿ ਊਪਰ ਜਾਇ; ਜਿਉ ਬੇਲਹਿ ਤੇ ਕਦੂਆ ਕਟਿ ਡਾਰਿਓ ॥੧੧੪॥ ऐसे परिओ धरि ऊपर जाइ; जिउ बेलहि ते कदूआ कटि डारिओ ॥११४॥ ਸਿੰਘ ਚੜੀ ਮੁਖ ਸੰਖ ਬਜਾਵਤ; ਜਿਉ ਘਨ ਮੈ ਤੜਤਾ ਦੁਤਿ ਮੰਡੀ ॥ सिंघ चड़ी मुख संख बजावत; जिउ घन मै तड़ता दुति मंडी ॥ ਚਕ੍ਰ ਚਲਾਇ ਗਿਰਾਇ ਦਇਓ; ਅਰਿ ਭਾਜਤ ਦੈਤ ਬਡੇ ਬਰਬੰਡੀ ॥ चक्र चलाइ गिराइ दइओ; अरि भाजत दैत बडे बरबंडी ॥ ਭੂਤ ਪਿਸਾਚਨਿ ਮਾਸ ਅਹਾਰ; ਕਰੈ ਕਿਲਕਾਰ ਖਿਲਾਰ ਕੇ ਝੰਡੀ ॥ भूत पिसाचनि मास अहार; करै किलकार खिलार के झंडी ॥ ਮੁੰਡ ਕੋ ਮੁੰਡ ਉਤਾਰ ਦਇਓ; ਅਬ ਚੰਡ ਕੋ ਹਾਥ ਲਗਾਵਤ ਚੰਡੀ ॥੧੧੫॥ मुंड को मुंड उतार दइओ; अब चंड को हाथ लगावत चंडी ॥११५॥ ਮੁੰਡ ਮਹਾ ਰਨ ਮਧਿ ਹਨਿਓ; ਫਿਰ ਕੈ ਬਰ ਚੰਡਿ ਤਬੈ ਇਹ ਕੀਨੋ ॥ मुंड महा रन मधि हनिओ; फिर कै बर चंडि तबै इह कीनो ॥ ਮਾਰਿ ਬਿਦਾਰ ਦਈ ਸਭ ਸੈਣ; ਸੁ ਚੰਡਿਕਾ ਚੰਡ ਸੋ ਆਹਵ ਕੀਨੋ ॥ मारि बिदार दई सभ सैण; सु चंडिका चंड सो आहव कीनो ॥ ਲੈ ਬਰਛੀ ਕਰ ਮੈ ਅਰਿ ਕੋ ਸਿਰ; ਕੈ ਬਰੁ ਮਾਰਿ ਜੁਦਾ ਕਰਿ ਦੀਨੋ ॥ लै बरछी कर मै अरि को सिर; कै बरु मारि जुदा करि दीनो ॥ ਲੈ ਕੇ ਮਹੇਸ ਤ੍ਰਿਸੂਲ ਗਨੇਸ ਕੋ; ਰੁੰਡ ਕੀਓ ਜਨੁ ਮੁੰਡ ਬਿਹੀਨੋ ॥੧੧੬॥ लै के महेस त्रिसूल गनेस को; रुंड कीओ जनु मुंड बिहीनो ॥११६॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕੇ ਸ੍ਰੀ ਚੰਡੀ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਚੰਡ ਮੁੰਡ ਬਧਹਿ ਚਤ੍ਰਥ ਧਯਾਇ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੪॥ इति स्री बचित्र नाटके स्री चंडी चरित्रे चंड मुंड बधहि चत्रथ धयाइ समापतम सतु सुभम सतु ॥४॥ ਸੋਰਠਾ ॥ सोरठा ॥ ਘਾਇਲ ਘੂਮਤ ਕੋਟਿ; ਜਾਇ ਪੁਕਾਰੇ ਸੁੰਭ ਪੈ ॥ घाइल घूमत कोटि; जाइ पुकारे सु्मभ पै ॥ ਮਾਰੇ ਦੇਵੀ ਘੋਟਿ; ਸੁਭਟ ਕਟਕ ਕੇ ਬਿਕਟ ਅਤਿ ॥੧੧੭॥ मारे देवी घोटि; सुभट कटक के बिकट अति ॥११७॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |