ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 78 ਸੋਰਠਾ ॥ सोरठा ॥ ਸੁਨੀ ਮਨੋਹਰਿ ਬਾਤ; ਨ੍ਰਿਪ ਬੂਝਿਓ ਪੁਨਿ ਤਾਹਿ ਕੋ ॥ सुनी मनोहरि बात; न्रिप बूझिओ पुनि ताहि को ॥ ਮੋ ਸੋ ਕਹਿਯੈ ਭ੍ਰਾਤ ! ਬਰਨਨ ਤਾਹਿ ਸਰੀਰ ਕੋ ॥੮੭॥ मो सो कहियै भ्रात ! बरनन ताहि सरीर को ॥८७॥ ਸ੍ਵੈਯਾ ॥ स्वैया ॥ ਹਰਿ ਸੋ ਮੁਖ ਹੈ, ਹਰਿਤੀ ਦੁਖ ਹੈ; ਅਲਿਕੈ ਹਰ ਹਾਰ ਪ੍ਰਭਾ ਹਰਿਨੀ ਹੈ ॥ हरि सो मुख है, हरिती दुख है; अलिकै हर हार प्रभा हरिनी है ॥ ਲੋਚਨ ਹੈ ਹਰਿ ਸੇ ਸਰਸੇ; ਹਰਿ ਸੇ ਭਰੁਟੇ, ਹਰਿ ਸੀ ਬਰੁਨੀ ਹੈ ॥ लोचन है हरि से सरसे; हरि से भरुटे, हरि सी बरुनी है ॥ ਕੇਹਰਿ ਸੋ ਕਰਿਹਾ ਚਲਬੋ ਹਰਿ; ਪੈ ਹਰਿ ਕੀ ਹਰਿਨੀ ਤਰਨੀ ਹੈ ॥ केहरि सो करिहा चलबो हरि; पै हरि की हरिनी तरनी है ॥ ਹੈ ਕਰ ਮੈ ਹਰਿ ਪੈ ਹਰਿ ਸੋ; ਹਰਿ ਰੂਪ ਕੀਏ ਹਰ ਕੀ ਧਰਨੀ ਹੈ ॥੮੮॥ है कर मै हरि पै हरि सो; हरि रूप कीए हर की धरनी है ॥८८॥ ਕਬਿਤੁ ॥ कबितु ॥ ਮੀਨ ਮੁਰਝਾਨੇ, ਕੰਜ ਖੰਜਨ ਖਿਸਾਨੇ ਅਲਿ; ਫਿਰਤ ਦਿਵਾਨੇ ਬਨਿ ਡੋਲੈ ਜਿਤ ਤਿਤ ਹੀ ॥ मीन मुरझाने, कंज खंजन खिसाने अलि; फिरत दिवाने बनि डोलै जित तित ही ॥ ਕੀਰ ਅਉ ਕਪੋਤ ਬਿੰਬ ਕੋਕਿਲਾ ਕਲਾਪੀ ਬਨਿ; ਲੂਟੇ ਫੂਟੇ ਫਿਰੈ, ਮਨਿ ਚੈਨ ਹੂੰ ਨ ਕਿਤ ਹੀ ॥ कीर अउ कपोत बि्मब कोकिला कलापी बनि; लूटे फूटे फिरै, मनि चैन हूं न कित ही ॥ ਦਾਰਿਮ ਦਰਕ ਗਇਓ, ਪੇਖਿ ਦਸਨਨਿ ਪਾਤਿ; ਰੂਪ ਹੀ ਕੀ ਕ੍ਰਾਂਤਿ, ਜਗਿ ਫੈਲ ਰਹੀ ਸਿਤ ਹੀ ॥ दारिम दरक गइओ, पेखि दसननि पाति; रूप ही की क्रांति, जगि फैल रही सित ही ॥ ਐਸੀ ਗੁਨ ਸਾਗਰ, ਉਜਾਗਰ ਸੁ ਨਾਗਰਿ ਹੈ; ਲੀਨੋ ਮਨ ਮੇਰੋ, ਹਰਿ ਨੈਨ ਕੋਰਿ ਚਿਤ ਹੀ ॥੮੯॥ ऐसी गुन सागर, उजागर सु नागरि है; लीनो मन मेरो, हरि नैन कोरि चित ही ॥८९॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਬਾਤ ਦੈਤ ਕੀ ਸੁੰਭ ਸੁਨਿ; ਬੋਲਿਓ ਕਛੁ ਮੁਸਕਾਤ ॥ बात दैत की सु्मभ सुनि; बोलिओ कछु मुसकात ॥ ਚਤੁਰ ਦੂਤ ਕੋਊ ਭੇਜੀਏ; ਲਖਿ ਆਵੈ ਤਿਹ ਘਾਤ ॥੯੦॥ चतुर दूत कोऊ भेजीए; लखि आवै तिह घात ॥९०॥ ਬਹੁਰਿ ਕਹੀ ਉਨ ਦੈਤ ਅਬ; ਕੀਜੈ ਏਕ ਬਿਚਾਰ ॥ बहुरि कही उन दैत अब; कीजै एक बिचार ॥ ਜੋ ਲਾਇਕ ਭਟ ਸੈਨ ਮੈ; ਭੇਜਹੁ ਦੈ ਅਧਿਕਾਰ ॥੯੧॥ जो लाइक भट सैन मै; भेजहु दै अधिकार ॥९१॥ ਸ੍ਵੈਯਾ ॥ स्वैया ॥ ਬੈਠੋ ਹੁਤੋ ਨ੍ਰਿਪ ਮਧਿ ਸਭਾ; ਉਠਿ ਕੈ ਕਰਿ ਜੋਰਿ ਕਹਿਓ ਮਮ ਜਾਊ ॥ बैठो हुतो न्रिप मधि सभा; उठि कै करि जोरि कहिओ मम जाऊ ॥ ਬਾਤਨ ਤੇ ਰਿਝਵਾਇ ਮਿਲਾਇ ਹੋ; ਨਾਤੁਰਿ ਕੇਸਨ ਤੇ ਗਹਿ ਲਿਆਊ ॥ बातन ते रिझवाइ मिलाइ हो; नातुरि केसन ते गहि लिआऊ ॥ ਕ੍ਰੁਧ੍ਰ ਕਰੇ ਤਬ ਜੁਧੁ ਕਰੇ; ਰਣਿ ਸ੍ਰਉਣਤ ਕੀ ਸਰਤਾਨ ਬਹਾਊ ॥ क्रुध्र करे तब जुधु करे; रणि स्रउणत की सरतान बहाऊ ॥ ਲੋਚਨ ਧੂਮ ਕਹੈ ਬਲ ਆਪਨੋ; ਸ੍ਵਾਸਨ ਸਾਥ ਪਹਾਰ ਉਡਾਊ ॥੯੨॥ लोचन धूम कहै बल आपनो; स्वासन साथ पहार उडाऊ ॥९२॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਉਠੇ ਬੀਰ ਕੋ ਦੇਖ ਕੈ; ਸੁੰਭ ਕਹੀ, ਤੁਮ ਜਾਹੁ ॥ उठे बीर को देख कै; सु्मभ कही, तुम जाहु ॥ ਰੀਝੈ ਆਵੈ ਆਨੀਓ; ਖੀਝੇ ਜੁਧ ਕਰਾਹੁ ॥੯੩॥ रीझै आवै आनीओ; खीझे जुध कराहु ॥९३॥ ਤਹਾ ਧੂਮ੍ਰ ਲੋਚਨ ਚਲੇ; ਚਤੁਰੰਗਨ ਦਲੁ ਸਾਜਿ ॥ तहा धूम्र लोचन चले; चतुरंगन दलु साजि ॥ ਗਿਰ ਘੇਰਿਓ ਘਨ ਘਟਾ; ਜਿਉ ਗਰਜ ਗਰਜ ਗਜਰਾਜ ॥੯੪॥ गिर घेरिओ घन घटा; जिउ गरज गरज गजराज ॥९४॥ ਧੂਮ੍ਰ ਨੈਨ ਗਿਰ ਰਾਜ ਤਟਿ; ਊਚੇ ਕਹੀ ਪੁਕਾਰਿ ॥ धूम्र नैन गिर राज तटि; ऊचे कही पुकारि ॥ ਕੈ ਬਰੁ ਸੁੰਭ ਨ੍ਰਿਪਾਲ ਕੋ; ਕੈ ਲਰ ਚੰਡਿ ਸੰਭਾਰਿ ॥੯੫॥ कै बरु सु्मभ न्रिपाल को; कै लर चंडि स्मभारि ॥९५॥ ਰਿਪੁ ਕੇ ਬਚਨ ਸੁੰਨਤ ਹੀ; ਸਿੰਘ ਭਈ ਅਸਵਾਰ ॥ रिपु के बचन सुंनत ही; सिंघ भई असवार ॥ ਗਿਰ ਤੇ ਉਤਰੀ ਬੇਗ ਦੈ; ਕਰਿ ਆਯੁਧ ਸਭ ਧਾਰਿ ॥੯੬॥ गिर ते उतरी बेग दै; करि आयुध सभ धारि ॥९६॥ ਸ੍ਵੈਯਾ ॥ स्वैया ॥ ਕੋਪ ਕੈ ਚੰਡ ਪ੍ਰਚੰਡ ਚੜੀ; ਇਤ ਕ੍ਰੁਧੁ ਕੈ ਧੂਮ੍ਰ ਚੜੈ ਉਤ ਸੈਨੀ ॥ कोप कै चंड प्रचंड चड़ी; इत क्रुधु कै धूम्र चड़ै उत सैनी ॥ ਬਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨਨ ਮਾਰ ਮਚੀ ਤਬ; ਦੇਵੀ ਲਈ ਬਰਛੀ ਕਰਿ ਪੈਨੀ ॥ बान क्रिपानन मार मची तब; देवी लई बरछी करि पैनी ॥ ਦਉਰ ਦਈ ਅਰਿ ਕੇ ਮੁਖਿ ਮੈ; ਕਟਿ ਓਠ ਦਏ ਜਿਮੁ ਲੋਹ ਕੌ ਛੈਨੀ ॥ दउर दई अरि के मुखि मै; कटि ओठ दए जिमु लोह कौ छैनी ॥ ਦਾਤ ਗੰਗਾ ਜਮੁਨਾ ਤਨ ਸਿਆਮ ਸੋ; ਲੋਹੂ ਬਹਿਓ ਤਿਨ ਮਾਹਿ ਤ੍ਰਿਬੈਨੀ ॥੯੭॥ दात गंगा जमुना तन सिआम सो; लोहू बहिओ तिन माहि त्रिबैनी ॥९७॥ ਘਾਉ ਲਗੈ ਰਿਸ ਕੈ ਦ੍ਰਿਗ ਧੂਮ੍ਰ ਸੁ; ਕੈ ਬਲਿ ਆਪਨੋ ਖਗੁ ਸੰਭਾਰਿਓ ॥ घाउ लगै रिस कै द्रिग धूम्र सु; कै बलि आपनो खगु स्मभारिओ ॥ ਬੀਸ ਪਚੀਸਕੁ ਵਾਰ ਕਰੇ ਤਿਨ; ਕੇਹਰਿ ਕੋ ਪਗੁ ਨੈਕੁ ਨ ਹਾਰਿਓ ॥ बीस पचीसकु वार करे तिन; केहरि को पगु नैकु न हारिओ ॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |