ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 77 ਕਾਨ ਸੁਨੀ ਧੁਨਿ ਦੇਵਨ ਕੀ; ਸਭ ਦਾਨਵ ਮਾਰਨ ਕੋ ਪ੍ਰਨ ਕੀਨੋ ॥ कान सुनी धुनि देवन की; सभ दानव मारन को प्रन कीनो ॥ ਹੁਇ ਕੈ ਪ੍ਰਤਛ ਮਹਾ ਬਰ ਚੰਡਿ ਸੁ; ਕ੍ਰੁਧ ਹ੍ਵੈ ਜੁਧ ਬਿਖੈ ਮਨ ਦੀਨੋ ॥ हुइ कै प्रतछ महा बर चंडि सु; क्रुध ह्वै जुध बिखै मन दीनो ॥ ਭਾਲ ਕੋ ਫੋਰ ਕੈ, ਕਾਲੀ ਭਈ; ਲਖਿ ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਕਬਿ ਕੋ ਮਨ ਭੀਨੋ ॥ भाल को फोर कै, काली भई; लखि ता छबि को कबि को मन भीनो ॥ ਦੈਤ ਸਮੂਹਿ ਬਿਨਾਸਨ ਕੋ; ਜਮ ਰਾਜ ਤੇ ਮ੍ਰਿਤ ਮਨੋ ਭਵ ਲੀਨੋ ॥੭੪॥ दैत समूहि बिनासन को; जम राज ते म्रित मनो भव लीनो ॥७४॥ ਪਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਧਰੇ ਬਲਵਾਨ; ਸੁ ਕੋਪ ਕੈ ਬਿਜੁਲ ਜਿਉ ਗਰਜੀ ਹੈ ॥ पान क्रिपान धरे बलवान; सु कोप कै बिजुल जिउ गरजी है ॥ ਮੇਰੁ ਸਮੇਤ ਹਲੇ ਗਰੂਏ ਗਿਰ; ਸੇਸ ਕੇ ਸੀਸ ਧਰਾ ਲਰਜੀ ਹੈ ॥ मेरु समेत हले गरूए गिर; सेस के सीस धरा लरजी है ॥ ਬ੍ਰਹਮ ਧਨੇਸ ਦਿਨੇਸ ਡਰਿਓ; ਸੁਨ ਕੈ ਹਰਿ ਕੀ ਛਤੀਆ ਤਰਜੀ ਹੈ ॥ ब्रहम धनेस दिनेस डरिओ; सुन कै हरि की छतीआ तरजी है ॥ ਚੰਡ ਪ੍ਰਚੰਡ ਅਖੰਡ ਲੀਏ ਕਰਿ; ਕਾਲਿਕਾ ਕਾਲ ਹੀ ਜਿਉ ਅਰਜੀ ਹੈ ॥੭੫॥ चंड प्रचंड अखंड लीए करि; कालिका काल ही जिउ अरजी है ॥७५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਨਿਰਖ ਚੰਡਕਾ ਤਾਸ ਕੋ; ਤਬੈ ਬਚਨ ਇਹ ਕੀਨ ॥ निरख चंडका तास को; तबै बचन इह कीन ॥ ਹੇ ਪੁਤ੍ਰੀ ਤੂੰ ਕਾਲਿਕਾ ! ਹੋਹੁ ਜੁ ਮੁਝ ਮੈ ਲੀਨ ॥੭੬॥ हे पुत्री तूं कालिका ! होहु जु मुझ मै लीन ॥७६॥ ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਯਹ ਚੰਡਿ ਕੋ; ਤਾ ਮਹਿ ਗਈ ਸਮਾਇ ॥ सुनत बचन यह चंडि को; ता महि गई समाइ ॥ ਜਿਉ ਗੰਗਾ ਕੀ ਧਾਰ ਮੈ; ਜਮੁਨਾ ਪੈਠੀ ਧਾਇ ॥੭੭॥ जिउ गंगा की धार मै; जमुना पैठी धाइ ॥७७॥ ਸ੍ਵੈਯਾ ॥ स्वैया ॥ ਬੈਠ ਤਬੈ ਗਿਰਿਜਾ ਅਰੁ ਦੇਵਨ; ਬੁਧਿ ਇਹੈ ਮਨ ਮਧਿ ਬਿਚਾਰੀ ॥ बैठ तबै गिरिजा अरु देवन; बुधि इहै मन मधि बिचारी ॥ ਜੁਧ ਕੀਏ ਬਿਨੁ ਫੇਰ ਫਿਰੈ ਨਹਿ; ਭੂਮਿ ਸਭੈ ਅਪਨੀ ਅਵਧਾਰੀ ॥ जुध कीए बिनु फेर फिरै नहि; भूमि सभै अपनी अवधारी ॥ ਇੰਦ੍ਰ ਕਹਿਓ ਅਬ ਢੀਲ ਬਨੇ ਨਹਿ; ਮਾਤ ! ਸੁਨੋ ਯਹ ਬਾਤ ਹਮਾਰੀ ॥ इंद्र कहिओ अब ढील बने नहि; मात ! सुनो यह बात हमारी ॥ ਦੈਤਨ ਕੇ ਬਧ ਕਾਜ ਚਲੀ; ਰਣਿ ਚੰਡ ਪ੍ਰਚੰਡ ਭੁਜੰਗਨਿ ਕਾਰੀ ॥੭੮॥ दैतन के बध काज चली; रणि चंड प्रचंड भुजंगनि कारी ॥७८॥ ਕੰਚਨ ਸੇ ਤਨ ਖੰਜਨ ਸੇ ਦ੍ਰਿਗ; ਕੰਜਨ ਕੀ ਸੁਖਮਾ ਸਕੁਚੀ ਹੈ ॥ कंचन से तन खंजन से द्रिग; कंजन की सुखमा सकुची है ॥ ਲੈ ਕਰਤਾਰ ਸੁਧਾ ਕਰ ਮੈ; ਮਧ ਮੂਰਤਿ ਸੀ ਅੰਗ ਅੰਗ ਰਚੀ ਹੈ ॥ लै करतार सुधा कर मै; मध मूरति सी अंग अंग रची है ॥ ਆਨਨ ਕੀ ਸਰ ਕੋ ਸਸਿ ਨਾਹਿਨ; ਅਉਰ ਕਛੂ ਉਪਮਾ ਨ ਬਚੀ ਹੈ ॥ आनन की सर को ससि नाहिन; अउर कछू उपमा न बची है ॥ ਸ੍ਰਿੰਗ ਸੁਮੇਰ ਕੇ ਚੰਡਿ ਬਿਰਾਜਤ; ਮਾਨੋ ਸਿੰਘਾਸਨ ਬੈਠੀ ਸਚੀ ਹੈ ॥੭੯॥ स्रिंग सुमेर के चंडि बिराजत; मानो सिंघासन बैठी सची है ॥७९॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਐਸੇ ਸ੍ਰਿੰਗ ਸੁਮੇਰ ਕੇ; ਸੋਭਤ ਚੰਡਿ ਪ੍ਰਚੰਡ ॥ ऐसे स्रिंग सुमेर के; सोभत चंडि प्रचंड ॥ ਚੰਦ੍ਰਹਾਸ ਕਰਿ ਬਰ ਧਰੇ; ਜਨ ਜਮ ਲੀਨੇ ਦੰਡ ॥੮੦॥ चंद्रहास करि बर धरे; जन जम लीने दंड ॥८०॥ ਕਿਸੀ ਕਾਜ ਕੋ ਦੈਤ ਇਕ; ਆਇਓ ਹੈ ਤਿਹ ਠਾਇ ॥ किसी काज को दैत इक; आइओ है तिह ठाइ ॥ ਨਿਰਖ ਰੂਪ ਬਰੁ ਚੰਡਿ ਕੋ; ਗਿਰਿਓ ਮੂਰਛਾ ਖਾਹਿ ॥੮੧॥ निरख रूप बरु चंडि को; गिरिओ मूरछा खाहि ॥८१॥ ਉਠਿ ਸੰਭਾਰਿ ਕਰ ਜੋਰ ਕੈ; ਕਹੀ ਚੰਡ ਸੋ ਬਾਤ ॥ उठि स्मभारि कर जोर कै; कही चंड सो बात ॥ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਸੁੰਭ ਕੋ ਭਾਤ ਹੌ; ਕਹ੍ਯੋ ਬਚਨ ਸੁਕਚਾਤ ॥੮੨॥ न्रिपति सु्मभ को भात हौ; कह्यो बचन सुकचात ॥८२॥ ਤੀਨ ਲੋਕ ਜਿਨਿ ਬਸਿ ਕੀਏ; ਅਤਿ ਬਲ ਭੁਜਾ ਅਖੰਡ ॥ तीन लोक जिनि बसि कीए; अति बल भुजा अखंड ॥ ਐਸੋ ਭੂਪਤਿ ਸੁੰਭ ਹੈ; ਤਾਹਿ ਬਰੇ ਬਰਿ ਚੰਡ ! ॥੮੩॥ ऐसो भूपति सु्मभ है; ताहि बरे बरि चंड ! ॥८३॥ ਸੁਨਿ ਰਾਕਸ ਕੀ ਬਾਤ ਕੋ; ਦੇਵੀ ਉੱਤਰ ਦੀਨ ॥ सुनि राकस की बात को; देवी उत्तर दीन ॥ ਜੁਧ ਕਰੈ ਬਿਨੁ ਨਹਿ ਬਰੋ; ਸੁਨਹੁ ਦੈਤ ਮਤਹੀਨ ! ॥੮੪॥ जुध करै बिनु नहि बरो; सुनहु दैत मतहीन ! ॥८४॥ ਇਹ ਸੁਨਿ ਦਾਨਵ ਚਪਲ ਗਤਿ; ਗਇਓ ਸੁੰਭ ਕੇ ਪਾਸ ॥ इह सुनि दानव चपल गति; गइओ सु्मभ के पास ॥ ਪਰਿ ਪਾਇਨ ਕਰ ਜੋਰ ਕੈ; ਕਰੀ ਏਕ ਅਰਦਾਸ ॥੮੫॥ परि पाइन कर जोर कै; करी एक अरदास ॥८५॥ ਅਉਰ ਰਤਨ ਨ੍ਰਿਪ ! ਧਾਮ ਤੁਅ; ਤ੍ਰੀਆ ਰਤਨ ਤੇ ਹੀਨ ॥ अउर रतन न्रिप ! धाम तुअ; त्रीआ रतन ते हीन ॥ ਬਧੂ ਏਕ ਬਨ ਮੈ ਬਸੈ; ਤਿਹ ਤੁਮ ਬਰੋ ਪ੍ਰਬੀਨ ! ॥੮੬॥ बधू एक बन मै बसै; तिह तुम बरो प्रबीन ! ॥८६॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |