ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 76 ਇਹ ਕੋਪ ਪੁਰੰਦਰ ਦੇਵ ਚੜੇ; ਉਤ ਜੁਧ ਕੋ ਸੁੰਭ ਚੜੇ ਰਨ ਮੈ ॥ इह कोप पुरंदर देव चड़े; उत जुध को सु्मभ चड़े रन मै ॥ ਕਰ ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਦਾ; ਪਹਿਰੇ ਤਨ ਤ੍ਰਾਨ ਤਬੈ ਤਨ ਮੈ ॥ कर बान कमान क्रिपान गदा; पहिरे तन त्रान तबै तन मै ॥ ਤਬ ਮਾਰ ਮਚੀ ਦੁਹੂੰ ਓਰਨ ਤੇ; ਨ ਰਹਿਓ ਭ੍ਰਮ ਸੂਰਨ ਕੇ ਮਨ ਮੈ ॥ तब मार मची दुहूं ओरन ते; न रहिओ भ्रम सूरन के मन मै ॥ ਬਹੁ ਜੰਬੁਕ ਗ੍ਰਿਝ ਚਲੈ ਸੁਨਿ ਕੈ; ਅਤਿ ਮੋਦ ਬਢਿਓ ਸਿਵ ਕੇ ਗਨ ਮੈ ॥੬੫॥ बहु ज्मबुक ग्रिझ चलै सुनि कै; अति मोद बढिओ सिव के गन मै ॥६५॥ ਰਾਜ ਪੁਰੰਦਰ ਕੋਪ ਕੀਓ ਇਤਿ; ਜੁਧ ਕੋ ਦੈਤ ਜੁਰੇ ਉਤ, ਕੈਸੇ? ॥ राज पुरंदर कोप कीओ इति; जुध को दैत जुरे उत, कैसे? ॥ ਸਿਆਮ ਘਟਾ ਘੁਮਰੀ ਘਨਘੋਰ ਕੈ; ਘੇਰਿ ਲੀਓ ਹਰਿ ਕੋ ਰਵਿ ਤੈਸੇ ॥ सिआम घटा घुमरी घनघोर कै; घेरि लीओ हरि को रवि तैसे ॥ ਸਕ੍ਰ ਕਮਾਨ ਕੇ ਬਾਨ ਲਗੇ ਸਰ; ਫੋਕ ਲਸੈ ਅਰਿ ਕੇ ਉਰਿ ਐਸੇ ॥ सक्र कमान के बान लगे सर; फोक लसै अरि के उरि ऐसे ॥ ਮਾਨੋ ਪਹਾਰ ਕਰਾਰ ਮੈ ਚੋਂਚ; ਪਸਾਰਿ ਰਹੇ, ਸਿਸੁ ਸਾਰਕ ਜੈਸੇ ॥੬੬॥ मानो पहार करार मै चोंच; पसारि रहे, सिसु सारक जैसे ॥६६॥ ਬਾਨ ਲਗੇ ਲਖ ਸੁੰਭ ਦਈਤ; ਧਸੇ ਰਨ ਲੈ ਕਰਵਾਰਨ ਕੋ ॥ बान लगे लख सु्मभ दईत; धसे रन लै करवारन को ॥ ਰੰਗਭੂਮਿ ਮੈ ਸਤ੍ਰੁ ਗਿਰਾਇ ਦਏ; ਬਹੁ ਸ੍ਰਉਨ ਬਹਿਓ ਅਸੁਰਾਨ ਕੋ ॥ रंगभूमि मै सत्रु गिराइ दए; बहु स्रउन बहिओ असुरान को ॥ ਪ੍ਰਗਟੇ ਗਨ ਜੰਬੁਕ ਗ੍ਰਿਝ ਪਿਸਾਚ ਸੁ; ਯੌ ਰਨ ਭਾਂਤਿ ਪੁਕਾਰਨ ਕੋ ॥ प्रगटे गन ज्मबुक ग्रिझ पिसाच सु; यौ रन भांति पुकारन को ॥ ਸੁ ਮਨੋ ਭਟ ਸਾਰਸੁਤੀ ਤਟਿ ਨਾਤ ਹੈ; ਪੂਰਬ ਪਾਪ ਉਤਾਰਨ ਕੋ ॥੬੭॥ सु मनो भट सारसुती तटि नात है; पूरब पाप उतारन को ॥६७॥ ਜੁਧ ਨਿਸੁੰਭ ਭਇਆਨ ਰਚਿਓ ਅਸ; ਆਗੇ ਨ ਦਾਨਵ ਕਾਹੂ ਕਰਿਓ ਹੈ ॥ जुध निसु्मभ भइआन रचिओ अस; आगे न दानव काहू करिओ है ॥ ਲੋਥਨ ਊਪਰਿ ਲੋਥ ਪਰੀ ਤਹ; ਗੀਧ ਸ੍ਰਿੰਗਾਲਨਿ ਮਾਸੁ ਚਰਿਓ ਹੈ ॥ लोथन ऊपरि लोथ परी तह; गीध स्रिंगालनि मासु चरिओ है ॥ ਗੂਦ ਬਹੈ ਸਿਰ ਕੇਸਨ ਤੇ ਸਿਤ; ਪੁੰਜ ਪ੍ਰਵਾਹ ਧਰਾਨਿ ਪਰਿਓ ਹੈ ॥ गूद बहै सिर केसन ते सित; पुंज प्रवाह धरानि परिओ है ॥ ਮਾਨਹੁ ਜਟਾਧਰ ਕੀ ਜਟ ਤੇ; ਜਨੁ ਰੋਸ ਕੈ ਗੰਗ ਕੋ ਨੀਰ ਢਰਿਓ ਹੈ ॥੬੮॥ मानहु जटाधर की जट ते; जनु रोस कै गंग को नीर ढरिओ है ॥६८॥ ਬਾਰ ਸਿਵਾਰ ਭਏ ਤਿਹ ਠਉਰ ਸੁ; ਫੇਨ ਜਿਉ ਛਤ੍ਰ ਫਿਰੇ ਤਰਤਾ ॥ बार सिवार भए तिह ठउर सु; फेन जिउ छत्र फिरे तरता ॥ ਕਰ ਅੰਗੁਲਕਾ ਸਫਰੀ ਤਲਫੈ; ਭੁਜ ਕਾਟਿ ਭੁਜੰਗ ਕਰੇ ਕਰਤਾ ॥ कर अंगुलका सफरी तलफै; भुज काटि भुजंग करे करता ॥ ਹਯ ਨਕ੍ਰ ਧੁਜਾ ਦ੍ਰੁਮ ਸ੍ਰਉਣਤ ਨੀਰ ਮੈ; ਚਕ੍ਰ ਜਿਉ ਚਕ੍ਰ ਫਿਰੈ ਗਰਤਾ ॥ हय नक्र धुजा द्रुम स्रउणत नीर मै; चक्र जिउ चक्र फिरै गरता ॥ ਤਬ ਸੁੰਭ ਨਿਸੁੰਭ ਦੁਹੂੰ ਮਿਲਿ ਦਾਨਵ; ਮਾਰ ਕਰੀ ਰਨ ਮੈ ਸਰਤਾ ॥੬੯॥ तब सु्मभ निसु्मभ दुहूं मिलि दानव; मार करी रन मै सरता ॥६९॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸੁਰ ਹਾਰੈ, ਜੀਤੈ ਅਸੁਰ; ਲੀਨੋ ਸਕਲ ਸਮਾਜ ॥ सुर हारै, जीतै असुर; लीनो सकल समाज ॥ ਦੀਨੋ ਇੰਦ੍ਰ ਭਜਾਇ ਕੈ; ਮਹਾ ਪ੍ਰਬਲ ਦਲ ਸਾਜਿ ॥੭੦॥ दीनो इंद्र भजाइ कै; महा प्रबल दल साजि ॥७०॥ ਸ੍ਵੈਯਾ ॥ स्वैया ॥ ਛੀਨ ਭੰਡਾਰ ਲਇਓ ਹੈ ਕੁਬੇਰ ਤੇ; ਸੇਸ ਹੂੰ ਤੇ ਮਨਿ ਮਾਲ ਛੁਡਾਈ ॥ छीन भंडार लइओ है कुबेर ते; सेस हूं ते मनि माल छुडाई ॥ ਜੀਤ ਲੁਕੇਸ ਦਿਨੇਸ ਨਿਸੇਸ; ਗਨੇਸ ਜਲੇਸ ਦੀਓ ਹੈ ਭਜਾਈ ॥ जीत लुकेस दिनेस निसेस; गनेस जलेस दीओ है भजाई ॥ ਲੋਕ ਕੀਏ ਤਿਨ ਤੀਨਹੁ ਆਪਨੇ; ਦੈਤ ਪਠੇ ਤਹ ਦੈ ਠਕੁਰਾਈ ॥ लोक कीए तिन तीनहु आपने; दैत पठे तह दै ठकुराई ॥ ਜਾਇ ਬਸੇ ਸੁਰ ਧਾਮ ਤੇਊ; ਤਿਨ ਸੁੰਭ ਨਿਸੁੰਭ ਕੀ ਫੇਰੀ ਦੁਹਾਈ ॥੭੧॥ जाइ बसे सुर धाम तेऊ; तिन सु्मभ निसु्मभ की फेरी दुहाई ॥७१॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਖੇਤ ਜੀਤ ਦੈਤਨ ਲੀਓ; ਗਏ ਦੇਵਤੇ ਭਾਜ ॥ खेत जीत दैतन लीओ; गए देवते भाज ॥ ਇਹੈ ਬਿਚਾਰਿਓ ਮਨ ਬਿਖੈ; ਲੇਹੁ ਸਿਵਾ ਤੇ ਰਾਜ ॥੭੨॥ इहै बिचारिओ मन बिखै; लेहु सिवा ते राज ॥७२॥ ਸ੍ਵੈਯਾ ॥ स्वैया ॥ ਦੇਵ ਸੁਰੇਸ ਦਿਨੇਸ ਨਿਸੇਸ; ਮਹੇਸ ਪੁਰੀ ਮਹਿ ਜਾਇ ਬਸੇ ਹੈ ॥ देव सुरेस दिनेस निसेस; महेस पुरी महि जाइ बसे है ॥ ਭੇਸ ਬੁਰੇ ਤਹਾ ਜਾਇ ਦੁਰੇ; ਸਿਰ ਕੇਸ ਜੁਰੇ ਰਨ ਤੇ ਜੁ ਤ੍ਰਸੇ ਹੈ ॥ भेस बुरे तहा जाइ दुरे; सिर केस जुरे रन ते जु त्रसे है ॥ ਹਾਲ ਬਿਹਾਲ ਮਹਾ ਬਿਕਰਾਲ; ਸੰਭਾਲ ਨਹੀ ਜਨੁ ਕਾਲ ਗ੍ਰਸੇ ਹੈ ॥ हाल बिहाल महा बिकराल; स्मभाल नही जनु काल ग्रसे है ॥ ਬਾਰ ਹੀ ਬਾਰ ਪੁਕਾਰ ਕਰੀ; ਅਤਿ ਆਰਤਵੰਤ ਦਰੀਨਿ ਧਸੇ ਹੈ ॥੭੩॥ बार ही बार पुकार करी; अति आरतवंत दरीनि धसे है ॥७३॥ |
Dasam Granth |