ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 75 ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਲੋਪ ਚੰਡਕਾ ਹੋਇ ਗਈ; ਸੁਰਪਤਿ ਕੌ ਦੇ ਰਾਜ ॥ लोप चंडका होइ गई; सुरपति कौ दे राज ॥ ਦਾਨਵ ਮਾਰਿ ਅਭੇਖ ਕਰਿ; ਕੀਨੇ ਸੰਤਨ ਕਾਜ ॥੫੩॥ दानव मारि अभेख करि; कीने संतन काज ॥५३॥ ਸ੍ਵੈਯਾ ॥ स्वैया ॥ ਯਾਤੇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਭਏ ਹੈ ਮਹਾ ਮੁਨ; ਦੇਵਨ ਕੇ ਤਪ ਮੈ ਸੁਖ ਪਾਵੈ ॥ याते प्रसंन भए है महा मुन; देवन के तप मै सुख पावै ॥ ਜਗ੍ਯ ਕਰੈ, ਇਕ ਬੇਦ ਰਰੈ; ਭਵ ਤਾਪ ਹਰੈ, ਮਿਲਿ ਧਿਆਨਹਿ ਲਾਵੈ ॥ जग्य करै, इक बेद ररै; भव ताप हरै, मिलि धिआनहि लावै ॥ ਝਾਲਰ ਤਾਲ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਉਪੰਗ; ਰਬਾਬ ਲੀਏ, ਸੁਰ ਸਾਜ ਮਿਲਾਵੈ ॥ झालर ताल म्रिदंग उपंग; रबाब लीए, सुर साज मिलावै ॥ ਕਿੰਨਰ ਗੰਧ੍ਰਬ ਗਾਨ ਕਰੈ ਗਨਿ; ਜਛ ਅਪਛਰ ਨਿਰਤ ਦਿਖਾਵੈ ॥੫੪॥ किंनर गंध्रब गान करै गनि; जछ अपछर निरत दिखावै ॥५४॥ ਸੰਖਨ ਕੀ ਧੁਨ ਘੰਟਨਿ ਕੀ ਕਰਿ; ਫੂਲਨ ਕੀ ਬਰਖਾ ਬਰਖਾਵੈ ॥ संखन की धुन घंटनि की करि; फूलन की बरखा बरखावै ॥ ਆਰਤੀ ਕੋਟਿ ਕਰੈ ਸੁਰ ਸੁੰਦਰਿ; ਪੇਖ ਪੁਰੰਦਰ ਕੇ ਬਲਿ ਜਾਵੈ ॥ आरती कोटि करै सुर सुंदरि; पेख पुरंदर के बलि जावै ॥ ਦਾਨਤ ਦਛਨ ਦੈ ਕੈ ਪ੍ਰਦਛਨ; ਭਾਲ ਮੈ ਕੁੰਕਮ ਅਛਤ ਲਾਵੈ ॥ दानत दछन दै कै प्रदछन; भाल मै कुंकम अछत लावै ॥ ਹੋਤ ਕੁਲਾਹਲ ਦੇਵਪੁਰੀ; ਮਿਲ ਦੇਵਨ ਕੇ ਕੁਲਿ ਮੰਗਲ ਗਾਵੈ ॥੫੫॥ होत कुलाहल देवपुरी; मिल देवन के कुलि मंगल गावै ॥५५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਐਸੇ ਚੰਡ ਪ੍ਰਤਾਪ ਤੇ; ਦੇਵਨ ਬਢਿਓ ਪ੍ਰਤਾਪ ॥ ऐसे चंड प्रताप ते; देवन बढिओ प्रताप ॥ ਤੀਨ ਲੋਕ ਜੈ ਜੈ ਕਰੈ; ਰਰੈ ਨਾਮੁ ਸਤਿ ਜਾਪ ॥੫੬॥ तीन लोक जै जै करै; ररै नामु सति जाप ॥५६॥ ਇਸੀ ਭਾਂਤਿ ਸੋ ਦੇਵਤਨ; ਰਾਜ ਕੀਯੋ ਸੁਖ ਮਾਨਿ ॥ इसी भांति सो देवतन; राज कीयो सुख मानि ॥ ਬਹੁਰ ਸੁੰਭ ਨੈਸੁੰਭ ਦੁਇ; ਦੈਤ ਬਡੇ ਬਲਿਵਾਨ ॥੫੭॥ बहुर सु्मभ नैसु्मभ दुइ; दैत बडे बलिवान ॥५७॥ ਇੰਦ੍ਰ ਲੋਕ ਕੇ ਰਾਜ ਹਿਤ; ਚੜਿ ਧਾਏ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁੰਭ ॥ इंद्र लोक के राज हित; चड़ि धाए न्रिप सु्मभ ॥ ਸੈਨਾ ਚਤੁਰੰਗਨਿ ਰਚੀ; ਪਾਇਕ ਰਥ ਹੈ ਕੁੰਭ ॥੫੮॥ सैना चतुरंगनि रची; पाइक रथ है कु्मभ ॥५८॥ ਸ੍ਵੈਯਾ ॥ स्वैया ॥ ਬਾਜਤ ਡੰਕ ਪੁਰੀ ਧੁਨ ਕਾਨਿ ਸੁ; ਸੰਕਿ ਪੁਰੰਦਰ ਮੂੰਦਤ ਪਉਰੈ ॥ बाजत डंक पुरी धुन कानि सु; संकि पुरंदर मूंदत पउरै ॥ ਸੂਰ ਮੈ ਨਾਹਿ ਰਹੀ ਦੁਤਿ ਦੇਖਿ ਕੇ; ਜੁਧ ਕੋ ਦੈਤ ਭਏ ਇਕ ਠਉਰੈ ॥ सूर मै नाहि रही दुति देखि के; जुध को दैत भए इक ठउरै ॥ ਕਾਂਪ ਸਮੁੰਦ੍ਰ ਉਠੇ ਸਿਗਰੇ ਬਹੁ; ਭਾਰ ਭਈ ਧਰਨੀ ਗਤਿ ਅਉਰੈ ॥ कांप समुंद्र उठे सिगरे बहु; भार भई धरनी गति अउरै ॥ ਮੇਰੁ ਹਲਿਓ ਦਹਲਿਓ ਸੁਰ ਲੋਕ; ਜਬੈ ਦਲ ਸੁੰਭ ਨਿਸੁੰਭ ਕੇ ਦਉਰੈ ॥੫੯॥ मेरु हलिओ दहलिओ सुर लोक; जबै दल सु्मभ निसु्मभ के दउरै ॥५९॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਦੇਵ ਸਭੈ ਮਿਲਿ ਕੇ ਤਬੈ; ਗਏ ਸਕ੍ਰ ਪਹਿ ਧਾਇ ॥ देव सभै मिलि के तबै; गए सक्र पहि धाइ ॥ ਕਹਿਓ ਦੈਤ ਆਏ ਪ੍ਰਬਲ; ਕੀਜੈ ਕਹਾ ਉਪਾਇ ॥੬੦॥ कहिओ दैत आए प्रबल; कीजै कहा उपाइ ॥६०॥ ਸੁਨਿ ਕੋਪਿਓ ਸੁਰਪਾਲ ਤਬ; ਕੀਨੋ ਜੁਧ ਉਪਾਇ ॥ सुनि कोपिओ सुरपाल तब; कीनो जुध उपाइ ॥ ਸੇਖ ਦੇਵ ਗਨ ਜੇ ਹੁਤੇ; ਤੇ ਸਭ ਲੀਏ ਬੁਲਾਇ ॥੬੧॥ सेख देव गन जे हुते; ते सभ लीए बुलाइ ॥६१॥ ਸ੍ਵੈਯਾ ॥ स्वैया ॥ ਭੂਮਿ ਕੋ ਭਾਰ ਉਤਾਰਨ ਕੋ; ਜਗਦੀਸ ਬਿਚਾਰ ਕੈ ਜੁਧੁ ਠਟਾ ॥ भूमि को भार उतारन को; जगदीस बिचार कै जुधु ठटा ॥ ਗਰਜੈ ਮਦਮਤ ਕਰੀ ਬਦਰਾ; ਬਗ ਪੰਤਿ ਲਸੈ ਜਨ ਦੰਤ ਗਟਾ ॥ गरजै मदमत करी बदरा; बग पंति लसै जन दंत गटा ॥ ਪਹਰੈ ਤਨਤ੍ਰਾਨ ਫਿਰੈ ਤਹ ਬੀਰ; ਲੀਏ ਬਰਛੀ ਕਰਿ ਬਿਜੁ ਛਟਾ ॥ पहरै तनत्रान फिरै तह बीर; लीए बरछी करि बिजु छटा ॥ ਦਲ ਦੈਤਨ ਕੋ ਅਰਿ ਦੇਵਨ ਪੈ; ਉਮਡਿਓ ਮਾਨੋ ਘੋਰ ਘਮੰਡ ਘਟਾ ॥੬੨॥ दल दैतन को अरि देवन पै; उमडिओ मानो घोर घमंड घटा ॥६२॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸਗਲ ਦੈਤ ਇਕਠੇ ਭਏ; ਕਰਿਯੋ ਜੁਧ ਕੋ ਸਾਜ ॥ सगल दैत इकठे भए; करियो जुध को साज ॥ ਅਮਰਪੁਰੀ ਮਹਿ ਜਾਇ ਕੈ; ਘੇਰਿ ਲੀਓ ਸੁਰ ਰਾਜ ॥੬੩॥ अमरपुरी महि जाइ कै; घेरि लीओ सुर राज ॥६३॥ ਸ੍ਵੈਯਾ ॥ स्वैया ॥ ਖੋਲਿ ਕੈ ਦੁਆਰਾ ਕਿਵਾਰ ਸਭੈ; ਨਿਕਸੀ ਅਸੁਰਾਰਿ ਕੀ ਸੈਨ ਚਲੀ ॥ खोलि कै दुआरा किवार सभै; निकसी असुरारि की सैन चली ॥ ਰਨ ਮੈ ਤਬ ਆਨਿ ਇਕਤ੍ਰ ਭਏ ਲਖਿ; ਸਤ੍ਰੁ ਕੀ ਪਤ੍ਰਿ ਜਿਉ ਸੈਨ ਹਲੀ ॥ रन मै तब आनि इकत्र भए लखि; सत्रु की पत्रि जिउ सैन हली ॥ ਦ੍ਰੁਮ ਦੀਰਘ ਜਿਉ ਗਜ ਬਾਜ ਹਲੇ ਰਥ; ਪਾਇਕ ਜਿਉ ਫਲ ਫੂਲ ਕਲੀ ॥ द्रुम दीरघ जिउ गज बाज हले रथ; पाइक जिउ फल फूल कली ॥ ਦਲ ਸੁੰਭ ਕੋ ਮੇਘ ਬਿਡਾਰਨ ਕੋ; ਨਿਕਸਿਉ ਮਘਵਾ ਮਾਨੋ ਪਉਨ ਬਲੀ ॥੬੪॥ दल सु्मभ को मेघ बिडारन को; निकसिउ मघवा मानो पउन बली ॥६४॥ |
Dasam Granth |