ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 75

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਲੋਪ ਚੰਡਕਾ ਹੋਇ ਗਈ; ਸੁਰਪਤਿ ਕੌ ਦੇ ਰਾਜ ॥

लोप चंडका होइ गई; सुरपति कौ दे राज ॥

ਦਾਨਵ ਮਾਰਿ ਅਭੇਖ ਕਰਿ; ਕੀਨੇ ਸੰਤਨ ਕਾਜ ॥੫੩॥

दानव मारि अभेख करि; कीने संतन काज ॥५३॥

ਸ੍ਵੈਯਾ ॥

स्वैया ॥

ਯਾਤੇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਭਏ ਹੈ ਮਹਾ ਮੁਨ; ਦੇਵਨ ਕੇ ਤਪ ਮੈ ਸੁਖ ਪਾਵੈ ॥

याते प्रसंन भए है महा मुन; देवन के तप मै सुख पावै ॥

ਜਗ੍ਯ ਕਰੈ, ਇਕ ਬੇਦ ਰਰੈ; ਭਵ ਤਾਪ ਹਰੈ, ਮਿਲਿ ਧਿਆਨਹਿ ਲਾਵੈ ॥

जग्य करै, इक बेद ररै; भव ताप हरै, मिलि धिआनहि लावै ॥

ਝਾਲਰ ਤਾਲ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਉਪੰਗ; ਰਬਾਬ ਲੀਏ, ਸੁਰ ਸਾਜ ਮਿਲਾਵੈ ॥

झालर ताल म्रिदंग उपंग; रबाब लीए, सुर साज मिलावै ॥

ਕਿੰਨਰ ਗੰਧ੍ਰਬ ਗਾਨ ਕਰੈ ਗਨਿ; ਜਛ ਅਪਛਰ ਨਿਰਤ ਦਿਖਾਵੈ ॥੫੪॥

किंनर गंध्रब गान करै गनि; जछ अपछर निरत दिखावै ॥५४॥

ਸੰਖਨ ਕੀ ਧੁਨ ਘੰਟਨਿ ਕੀ ਕਰਿ; ਫੂਲਨ ਕੀ ਬਰਖਾ ਬਰਖਾਵੈ ॥

संखन की धुन घंटनि की करि; फूलन की बरखा बरखावै ॥

ਆਰਤੀ ਕੋਟਿ ਕਰੈ ਸੁਰ ਸੁੰਦਰਿ; ਪੇਖ ਪੁਰੰਦਰ ਕੇ ਬਲਿ ਜਾਵੈ ॥

आरती कोटि करै सुर सुंदरि; पेख पुरंदर के बलि जावै ॥

ਦਾਨਤ ਦਛਨ ਦੈ ਕੈ ਪ੍ਰਦਛਨ; ਭਾਲ ਮੈ ਕੁੰਕਮ ਅਛਤ ਲਾਵੈ ॥

दानत दछन दै कै प्रदछन; भाल मै कुंकम अछत लावै ॥

ਹੋਤ ਕੁਲਾਹਲ ਦੇਵਪੁਰੀ; ਮਿਲ ਦੇਵਨ ਕੇ ਕੁਲਿ ਮੰਗਲ ਗਾਵੈ ॥੫੫॥

होत कुलाहल देवपुरी; मिल देवन के कुलि मंगल गावै ॥५५॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਐਸੇ ਚੰਡ ਪ੍ਰਤਾਪ ਤੇ; ਦੇਵਨ ਬਢਿਓ ਪ੍ਰਤਾਪ ॥

ऐसे चंड प्रताप ते; देवन बढिओ प्रताप ॥

ਤੀਨ ਲੋਕ ਜੈ ਜੈ ਕਰੈ; ਰਰੈ ਨਾਮੁ ਸਤਿ ਜਾਪ ॥੫੬॥

तीन लोक जै जै करै; ररै नामु सति जाप ॥५६॥

ਇਸੀ ਭਾਂਤਿ ਸੋ ਦੇਵਤਨ; ਰਾਜ ਕੀਯੋ ਸੁਖ ਮਾਨਿ ॥

इसी भांति सो देवतन; राज कीयो सुख मानि ॥

ਬਹੁਰ ਸੁੰਭ ਨੈਸੁੰਭ ਦੁਇ; ਦੈਤ ਬਡੇ ਬਲਿਵਾਨ ॥੫੭॥

बहुर सु्मभ नैसु्मभ दुइ; दैत बडे बलिवान ॥५७॥

ਇੰਦ੍ਰ ਲੋਕ ਕੇ ਰਾਜ ਹਿਤ; ਚੜਿ ਧਾਏ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁੰਭ ॥

इंद्र लोक के राज हित; चड़ि धाए न्रिप सु्मभ ॥

ਸੈਨਾ ਚਤੁਰੰਗਨਿ ਰਚੀ; ਪਾਇਕ ਰਥ ਹੈ ਕੁੰਭ ॥੫੮॥

सैना चतुरंगनि रची; पाइक रथ है कु्मभ ॥५८॥

ਸ੍ਵੈਯਾ ॥

स्वैया ॥

ਬਾਜਤ ਡੰਕ ਪੁਰੀ ਧੁਨ ਕਾਨਿ ਸੁ; ਸੰਕਿ ਪੁਰੰਦਰ ਮੂੰਦਤ ਪਉਰੈ ॥

बाजत डंक पुरी धुन कानि सु; संकि पुरंदर मूंदत पउरै ॥

ਸੂਰ ਮੈ ਨਾਹਿ ਰਹੀ ਦੁਤਿ ਦੇਖਿ ਕੇ; ਜੁਧ ਕੋ ਦੈਤ ਭਏ ਇਕ ਠਉਰੈ ॥

सूर मै नाहि रही दुति देखि के; जुध को दैत भए इक ठउरै ॥

ਕਾਂਪ ਸਮੁੰਦ੍ਰ ਉਠੇ ਸਿਗਰੇ ਬਹੁ; ਭਾਰ ਭਈ ਧਰਨੀ ਗਤਿ ਅਉਰੈ ॥

कांप समुंद्र उठे सिगरे बहु; भार भई धरनी गति अउरै ॥

ਮੇਰੁ ਹਲਿਓ ਦਹਲਿਓ ਸੁਰ ਲੋਕ; ਜਬੈ ਦਲ ਸੁੰਭ ਨਿਸੁੰਭ ਕੇ ਦਉਰੈ ॥੫੯॥

मेरु हलिओ दहलिओ सुर लोक; जबै दल सु्मभ निसु्मभ के दउरै ॥५९॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਦੇਵ ਸਭੈ ਮਿਲਿ ਕੇ ਤਬੈ; ਗਏ ਸਕ੍ਰ ਪਹਿ ਧਾਇ ॥

देव सभै मिलि के तबै; गए सक्र पहि धाइ ॥

ਕਹਿਓ ਦੈਤ ਆਏ ਪ੍ਰਬਲ; ਕੀਜੈ ਕਹਾ ਉਪਾਇ ॥੬੦॥

कहिओ दैत आए प्रबल; कीजै कहा उपाइ ॥६०॥

ਸੁਨਿ ਕੋਪਿਓ ਸੁਰਪਾਲ ਤਬ; ਕੀਨੋ ਜੁਧ ਉਪਾਇ ॥

सुनि कोपिओ सुरपाल तब; कीनो जुध उपाइ ॥

ਸੇਖ ਦੇਵ ਗਨ ਜੇ ਹੁਤੇ; ਤੇ ਸਭ ਲੀਏ ਬੁਲਾਇ ॥੬੧॥

सेख देव गन जे हुते; ते सभ लीए बुलाइ ॥६१॥

ਸ੍ਵੈਯਾ ॥

स्वैया ॥

ਭੂਮਿ ਕੋ ਭਾਰ ਉਤਾਰਨ ਕੋ; ਜਗਦੀਸ ਬਿਚਾਰ ਕੈ ਜੁਧੁ ਠਟਾ ॥

भूमि को भार उतारन को; जगदीस बिचार कै जुधु ठटा ॥

ਗਰਜੈ ਮਦਮਤ ਕਰੀ ਬਦਰਾ; ਬਗ ਪੰਤਿ ਲਸੈ ਜਨ ਦੰਤ ਗਟਾ ॥

गरजै मदमत करी बदरा; बग पंति लसै जन दंत गटा ॥

ਪਹਰੈ ਤਨਤ੍ਰਾਨ ਫਿਰੈ ਤਹ ਬੀਰ; ਲੀਏ ਬਰਛੀ ਕਰਿ ਬਿਜੁ ਛਟਾ ॥

पहरै तनत्रान फिरै तह बीर; लीए बरछी करि बिजु छटा ॥

ਦਲ ਦੈਤਨ ਕੋ ਅਰਿ ਦੇਵਨ ਪੈ; ਉਮਡਿਓ ਮਾਨੋ ਘੋਰ ਘਮੰਡ ਘਟਾ ॥੬੨॥

दल दैतन को अरि देवन पै; उमडिओ मानो घोर घमंड घटा ॥६२॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਸਗਲ ਦੈਤ ਇਕਠੇ ਭਏ; ਕਰਿਯੋ ਜੁਧ ਕੋ ਸਾਜ ॥

सगल दैत इकठे भए; करियो जुध को साज ॥

ਅਮਰਪੁਰੀ ਮਹਿ ਜਾਇ ਕੈ; ਘੇਰਿ ਲੀਓ ਸੁਰ ਰਾਜ ॥੬੩॥

अमरपुरी महि जाइ कै; घेरि लीओ सुर राज ॥६३॥

ਸ੍ਵੈਯਾ ॥

स्वैया ॥

ਖੋਲਿ ਕੈ ਦੁਆਰਾ ਕਿਵਾਰ ਸਭੈ; ਨਿਕਸੀ ਅਸੁਰਾਰਿ ਕੀ ਸੈਨ ਚਲੀ ॥

खोलि कै दुआरा किवार सभै; निकसी असुरारि की सैन चली ॥

ਰਨ ਮੈ ਤਬ ਆਨਿ ਇਕਤ੍ਰ ਭਏ ਲਖਿ; ਸਤ੍ਰੁ ਕੀ ਪਤ੍ਰਿ ਜਿਉ ਸੈਨ ਹਲੀ ॥

रन मै तब आनि इकत्र भए लखि; सत्रु की पत्रि जिउ सैन हली ॥

ਦ੍ਰੁਮ ਦੀਰਘ ਜਿਉ ਗਜ ਬਾਜ ਹਲੇ ਰਥ; ਪਾਇਕ ਜਿਉ ਫਲ ਫੂਲ ਕਲੀ ॥

द्रुम दीरघ जिउ गज बाज हले रथ; पाइक जिउ फल फूल कली ॥

ਦਲ ਸੁੰਭ ਕੋ ਮੇਘ ਬਿਡਾਰਨ ਕੋ; ਨਿਕਸਿਉ ਮਘਵਾ ਮਾਨੋ ਪਉਨ ਬਲੀ ॥੬੪॥

दल सु्मभ को मेघ बिडारन को; निकसिउ मघवा मानो पउन बली ॥६४॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth