ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 47 ਸਾਧ ਕਰਮ ਜੇ ਪੁਰਖ ਕਮਾਵੈ ॥ साध करम जे पुरख कमावै ॥ ਨਾਮ ਦੇਵਤਾ ਜਗਤ ਕਹਾਵੈ ॥ नाम देवता जगत कहावै ॥ ਕੁਕ੍ਰਿਤ ਕਰਮ ਜੇ ਜਗ ਮੈ ਕਰਹੀ ॥ कुक्रित करम जे जग मै करही ॥ ਨਾਮ ਅਸੁਰ ਤਿਨ ਕੋ ਸਭ ਧਰ ਹੀ ॥੧੫॥ नाम असुर तिन को सभ धर ही ॥१५॥ ਬਹੁ ਬਿਸਥਾਰ ਕਹ ਲਗੈ ਬਖਾਨੀਅਤ? ॥ बहु बिसथार कह लगै बखानीअत? ॥ ਗ੍ਰੰਥ ਬਢਨ ਤੇ, ਅਤਿ ਡਰੁ ਮਾਨੀਅਤ ॥ ग्रंथ बढन ते, अति डरु मानीअत ॥ ਤਿਨ ਤੇ ਹੋਤ ਬਹੁਤ ਨ੍ਰਿਪ ਆਏ ॥ तिन ते होत बहुत न्रिप आए ॥ ਦਛ ਪ੍ਰਜਾਪਤਿ ਜਿਨ ਉਪਜਾਏ ॥੧੬॥ दछ प्रजापति जिन उपजाए ॥१६॥ ਦਸ ਸਹੰਸ, ਤਿਹਿ ਗ੍ਰਿਹ ਭਈ ਕੰਨਿਆ ॥ दस सहंस, तिहि ग्रिह भई कंनिआ ॥ ਜਿਹ ਸਮਾਨ, ਕਹ ਲਗੈ ਨ ਅੰਨਿਆ ॥ जिह समान, कह लगै न अंनिआ ॥ ਕਾਲ ਕ੍ਰਿਆ ਐਸੀ ਤਹ ਭਈ ॥ काल क्रिआ ऐसी तह भई ॥ ਤੇ ਸਭ ਬਿਆਹ ਨਰੇਸਨ ਦਈ ॥੧੭॥ ते सभ बिआह नरेसन दई ॥१७॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਬਨਤਾ ਕਦ੍ਰ ਦਿਤਿ ਅਦਿਤਿ; ਏ ਰਿਖ ਬਰੀ ਬਨਾਇ ॥ बनता कद्र दिति अदिति; ए रिख बरी बनाइ ॥ ਨਾਗ ਨਾਗਰਿਪੁ ਦੇਵ ਸਭ; ਦਈਤ ਲਏ ਉਪਜਾਇ ॥੧੮॥ नाग नागरिपु देव सभ; दईत लए उपजाइ ॥१८॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤਾ ਤੇ ਸੂਰਜ ਰੂਪ ਕੋ ਧਰਾ ॥ ता ते सूरज रूप को धरा ॥ ਜਾ ਤੇ ਬੰਸ ਪ੍ਰਚੁਰ ਰਵਿ ਕਰਾ ॥ जा ते बंस प्रचुर रवि करा ॥ ਜੌ ਤਿਨ ਕੇ ਕਹਿ ਨਾਮ ਸੁਨਾਊ ॥ जौ तिन के कहि नाम सुनाऊ ॥ ਕਥਾ ਬਢਨ ਤੇ ਅਧਿਕ ਡਰਾਊ ॥੧੯॥ कथा बढन ते अधिक डराऊ ॥१९॥ ਤਿਨ ਕੇ ਬੰਸ ਬਿਖੈ ਰਘੁ ਭਯੋ ॥ तिन के बंस बिखै रघु भयो ॥ ਰਘੁ ਬੰਸਹਿ ਜਿਹ ਜਗਹਿ ਚਲਯੋ ॥ रघु बंसहि जिह जगहि चलयो ॥ ਤਾ ਤੇ ਪੁਤ੍ਰ ਹੋਤ ਭਯੋ ਅਜੁ ਬਰੁ ॥ ता ते पुत्र होत भयो अजु बरु ॥ ਮਹਾਰਥੀ ਅਰੁ ਮਹਾ ਧਨੁਰਧਰ ॥੨੦॥ महारथी अरु महा धनुरधर ॥२०॥ ਜਬ ਤਿਨ ਭੇਸ ਜੋਗ ਕੋ ਲਯੋ ॥ जब तिन भेस जोग को लयो ॥ ਰਾਜ ਪਾਟ ਦਸਰਥ ਕੋ ਦਯੋ ॥ राज पाट दसरथ को दयो ॥ ਹੋਤ ਭਯੋ ਵਹਿ ਮਹਾ ਧੁਨੁਰਧਰ ॥ होत भयो वहि महा धुनुरधर ॥ ਤੀਨ ਤ੍ਰਿਆਨ ਬਰਾ ਜਿਹ ਰੁਚਿ ਕਰ ॥੨੧॥ तीन त्रिआन बरा जिह रुचि कर ॥२१॥ ਪ੍ਰਿਥਮ ਜਯੋ ਤਿਹ ਰਾਮੁ ਕੁਮਾਰਾ ॥ प्रिथम जयो तिह रामु कुमारा ॥ ਭਰਥ ਲਛਮਨ ਸਤ੍ਰ ਬਿਦਾਰਾ ॥ भरथ लछमन सत्र बिदारा ॥ ਬਹੁਤ ਕਾਲ ਤਿਨ ਰਾਜ ਕਮਾਯੋ ॥ बहुत काल तिन राज कमायो ॥ ਕਾਲ ਪਾਇ ਸੁਰ ਪੁਰਹਿ ਸਿਧਾਯੋ ॥੨੨॥ काल पाइ सुर पुरहि सिधायो ॥२२॥ ਸੀਅ ਸੁਤ ਬਹੁਰਿ ਭਏ ਦੁਇ ਰਾਜਾ ॥ सीअ सुत बहुरि भए दुइ राजा ॥ ਰਾਜ ਪਾਟ ਉਨ ਹੀ ਕਉ ਛਾਜਾ ॥ राज पाट उन ही कउ छाजा ॥ ਮਦ੍ਰ ਦੇਸ ਏਸ੍ਵਰਜਾ ਬਰੀ ਜਬ ॥ मद्र देस एस्वरजा बरी जब ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਕੇ ਜਗ ਕੀਏ ਤਬ ॥੨੩॥ भांति भांति के जग कीए तब ॥२३॥ ਤਹੀ ਤਿਨੈ ਬਾਧੇ ਦੁਇ ਪੁਰਵਾ ॥ तही तिनै बाधे दुइ पुरवा ॥ ਏਕ ਕਸੂਰ ਦੁਤੀਯ ਲਹੁਰਵਾ ॥ एक कसूर दुतीय लहुरवा ॥ ਅਧਕ ਪੁਰੀ ਤੇ ਦੋਊ ਬਿਰਾਜੀ ॥ अधक पुरी ते दोऊ बिराजी ॥ ਨਿਰਖਿ ਲੰਕ ਅਮਰਾਵਤਿ ਲਾਜੀ ॥੨੪॥ निरखि लंक अमरावति लाजी ॥२४॥ ਬਹੁਤ ਕਾਲ ਤਿਨ ਰਾਜੁ ਕਮਾਯੋ ॥ बहुत काल तिन राजु कमायो ॥ ਜਾਲ ਕਾਲ ਤੇ ਅੰਤਿ ਫਸਾਯੋ ॥ जाल काल ते अंति फसायो ॥ ਤਿਨ ਕੇ ਪੁਤ੍ਰ ਪੌਤ੍ਰ ਜੇ ਵਏ ॥ तिन के पुत्र पौत्र जे वए ॥ ਰਾਜ ਕਰਤ ਇਹ ਜਗ ਕੋ ਭਏ ॥੨੫॥ राज करत इह जग को भए ॥२५॥ ਕਹਾ ਲਗੇ ਤੇ ਬਰਨ ਸੁਨਾਊਂ? ॥ कहा लगे ते बरन सुनाऊं? ॥ ਤਿਨ ਕੇ ਨਾਮ ਨ ਸੰਖਿਆ ਪਾਊਂ ॥ तिन के नाम न संखिआ पाऊं ॥ ਹੋਤ ਚਹੂੰ ਜੁਗ ਮੈ ਜੇ ਆਏ ॥ होत चहूं जुग मै जे आए ॥ ਤਿਨ ਕੇ ਨਾਮ ਨ ਜਾਤ ਗਨਾਏ ॥੨੬॥ तिन के नाम न जात गनाए ॥२६॥ ਜੇ ਅਬ ਤਵ ਕਿਰਪਾ ਬਲ ਪਾਊਂ ॥ जे अब तव किरपा बल पाऊं ॥ ਨਾਮ ਜਥਾਮਤਿ ਭਾਖਿ ਸੁਨਾਊਂ ॥ नाम जथामति भाखि सुनाऊं ॥ ਕਾਲਕੇਤ ਅਰੁ ਕਾਲਰਾਇ ਭਨਿ ॥ कालकेत अरु कालराइ भनि ॥ ਜਿਨ ਕੇ ਭਏ ਪੁਤ੍ਰ ਘਰਿ ਅਨਗਨ ॥੨੭॥ जिन के भए पुत्र घरि अनगन ॥२७॥ ਕਾਲਕੇਤ ਭਯੋ ਬਲੀ ਅਪਾਰਾ ॥ कालकेत भयो बली अपारा ॥ ਕਾਲਰਾਇ ਜਿਨਿ ਨਗਰ ਨਿਕਾਰਾ ॥ कालराइ जिनि नगर निकारा ॥ ਭਾਜਿ ਸਨੌਢ ਦੇਸਿ ਤੇ ਗਏ ॥ भाजि सनौढ देसि ते गए ॥ ਤਹੀ ਭੂਪਜਾ ਬਿਆਹਤ ਭਏ ॥੨੮॥ तही भूपजा बिआहत भए ॥२८॥ ਤਿਹ ਤੇ ਪੁਤ੍ਰ ਭਯੋ ਜੋ ਧਾਮਾ ॥ तिह ते पुत्र भयो जो धामा ॥ ਸੋਢੀ ਰਾਇ ਧਰਾ ਤਿਹਿ ਨਾਮਾ ॥ सोढी राइ धरा तिहि नामा ॥ ਬੰਸ ਸਨੌਢ ਤਦਿਨ ਤੇ ਥੀਆ ॥ बंस सनौढ तदिन ते थीआ ॥ ਪਰਮ ਪਵਿਤ੍ਰ ਪੁਰਖ ਜੂ ਕੀਆ ॥੨੯॥ परम पवित्र पुरख जू कीआ ॥२९॥ |
Dasam Granth |