ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 45 ਸਿੰਧੁ ਬਿਖੈ ਜੇ ਨ ਬੂਡੇ ਨਿਸਾਚਰ; ਪਾਵਕ ਬਾਣ ਬਹੇ ਨ ਜਲੇ ਹੈ ॥ सिंधु बिखै जे न बूडे निसाचर; पावक बाण बहे न जले है ॥ ਤੇ ਅਸਿ ਤੋਰਿ ਬਿਲੋਕਿ ਅਲੋਕ; ਸੁ ਲਾਜ ਕੋ ਛਾਡ ਕੈ ਭਾਜਿ ਚਲੇ ਹੈ ॥੯੪॥ ते असि तोरि बिलोकि अलोक; सु लाज को छाड कै भाजि चले है ॥९४॥ ਰਾਵਣ ਸੇ ਮਹਿਰਾਵਣ ਸੇ; ਘਟਕਾਨਹੁ ਸੇ, ਪਲ ਬੀਚ ਪਛਾਰੇ ॥ रावण से महिरावण से; घटकानहु से, पल बीच पछारे ॥ ਬਾਰਦ ਨਾਦ ਅਕੰਪਨ ਸੇ; ਜਗ ਜੰਗ ਜੁਰੈ ਜਿਨ ਸਿਉ, ਜਮ ਹਾਰੇ ॥ बारद नाद अक्मपन से; जग जंग जुरै जिन सिउ, जम हारे ॥ ਕੁੰਭ ਅਕੁੰਭ ਸੇ ਜੀਤ ਸਭੈ ਜਗਿ; ਸਾਤਹੂੰ ਸਿੰਧ ਹਥਿਆਰ ਪਖਾਰੇ ॥ कु्मभ अकु्मभ से जीत सभै जगि; सातहूं सिंध हथिआर पखारे ॥ ਜੇ ਜੇ ਹੁਤੇ ਅਕਟੇ ਬਿਕਟੇ; ਸੁ ਕਟੇ ਕਰਿ ਕਾਲ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਕੇ ਮਾਰੇ ॥੯੫॥ जे जे हुते अकटे बिकटे; सु कटे करि काल क्रिपान के मारे ॥९५॥ ਜੋ ਕਹੂੰ ਕਾਲ ਤੇ ਭਾਜ ਕੇ ਬਾਚੀਅਤ; ਤੋ ਕਿਹ ਕੁੰਟ ਕਹੋ ਭਜਿ ਜਈਯੈ? ॥ जो कहूं काल ते भाज के बाचीअत; तो किह कुंट कहो भजि जईयै? ॥ ਆਗੇ ਹੂੰ ਕਾਲ ਧਰੇ ਅਸਿ ਗਾਜਤ; ਛਾਜਤ ਹੈ ਜਿਹ ਤੇ ਨਸਿ ਅਈਯੈ ॥ आगे हूं काल धरे असि गाजत; छाजत है जिह ते नसि अईयै ॥ ਐਸੇ ਨ ਕੈ ਗਯੋ ਕੋਈ ਸੁ ਦਾਵ ਰੇ; ਜਾਹਿ ਉਪਾਵ ਸੋ ਘਾਵ ਬਚਈਐ ॥ ऐसे न कै गयो कोई सु दाव रे; जाहि उपाव सो घाव बचईऐ ॥ ਜਾ ਤੇ ਨ ਛੁਟੀਐ ਮੁੜ ! ਕਹੂੰ; ਹਸਿ ਤਾ ਕੀ ਨ ਕਿਉ ਸਰਣਾਗਤਿ ਜਈਯੈ? ॥੯੬॥ जा ते न छुटीऐ मुड़ ! कहूं; हसि ता की न किउ सरणागति जईयै? ॥९६॥ ਕ੍ਰਿਸਨ ਅਉ ਬਿਸਨੁ ਜਪੇ ਤੁਹਿ ਕੋਟਿਕ; ਰਾਮ ਰਹੀਮ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਧਿਆਯੋ ॥ क्रिसन अउ बिसनु जपे तुहि कोटिक; राम रहीम भली बिधि धिआयो ॥ ਬ੍ਰਹਮ ਜਪਿਓ ਅਰੁ ਸੰਭੁ ਥਪਿਓ; ਤਹਿ ਤੇ ਤੁਹਿ ਕੋ ਕਿਨਹੂੰ ਨ ਬਚਾਯੋ ॥ ब्रहम जपिओ अरु स्मभु थपिओ; तहि ते तुहि को किनहूं न बचायो ॥ ਕੋਟਿ ਕਰੀ ਤਪਸਾ ਦਿਨ ਕੋਟਿਕ; ਕਾਹੂ ਨ ਕੌਡੀ ਕੋ ਕਾਮ ਕਢਾਯੋ ॥ कोटि करी तपसा दिन कोटिक; काहू न कौडी को काम कढायो ॥ ਕਾਮ ਕਾ ਮੰਤ੍ਰ ਕਸੀਰੇ ਕੇ ਕਾਮ ਨ; ਕਾਲ ਕੋ ਘਾਉ ਕਿਨਹੂੰ ਨ ਬਚਾਯੋ ॥੯੭॥ काम का मंत्र कसीरे के काम न; काल को घाउ किनहूं न बचायो ॥९७॥ ਕਾਹੇ ਕੋ ਕੂਰ ਕਰੇ ਤਪਸਾ; ਇਨ ਕੀ? ਕੋਊ ਕੌਡੀ ਕੇ ਕਾਮ ਨ ਐਹੈ ॥ काहे को कूर करे तपसा; इन की? कोऊ कौडी के काम न ऐहै ॥ ਤੋਹਿ ਬਚਾਇ ਸਕੈ ਕਹੁ ਕੈਸੇ ਕੈ? ਆਪਨ ਘਾਵ ਬਚਾਇ ਨ ਐਹੈ ॥ तोहि बचाइ सकै कहु कैसे कै? आपन घाव बचाइ न ऐहै ॥ ਕੋਪ ਕਰਾਲ ਕੀ ਪਾਵਕ ਕੁੰਡ ਮੈ; ਆਪਿ ਟੰਗਿਓ ਤਿਮ ਤੋਹਿ ਟੰਗੈ ਹੈ ॥ कोप कराल की पावक कुंड मै; आपि टंगिओ तिम तोहि टंगै है ॥ ਚੇਤ ਰੇ ! ਚੇਤ ਅਜੋ ਜੀਅ ਮੈ; ਜੜ ! ਕਾਲ ਕ੍ਰਿਪਾ ਬਿਨੁ ਕਾਮ ਨ ਐਹੈ ॥੯੮॥ चेत रे ! चेत अजो जीअ मै; जड़ ! काल क्रिपा बिनु काम न ऐहै ॥९८॥ ਤਾਹਿ ਪਛਾਨਤ ਹੈ ਨ ਮਹਾ ਪਸੁ ! ਜਾ ਕੋ ਪ੍ਰਤਾਪੁ ਤਿਹੂੰ ਪੁਰ ਮਾਹੀ ॥ ताहि पछानत है न महा पसु ! जा को प्रतापु तिहूं पुर माही ॥ ਪੂਜਤ ਹੈ ਪਰਮੇਸਰ ਕੈ; ਜਿਹ ਕੈ ਪਰਸੈ ਪਰਲੋਕ ਪਰਾਹੀ ॥ पूजत है परमेसर कै; जिह कै परसै परलोक पराही ॥ ਪਾਪ ਕਰੋ ਪਰਮਾਰਥ ਕੈ; ਜਿਹ ਪਾਪਨ ਤੇ ਅਤਿ ਪਾਪ ਲਜਾਈ ॥ पाप करो परमारथ कै; जिह पापन ते अति पाप लजाई ॥ ਪਾਇ ਪਰੋ ਪਰਮੇਸਰ ਕੇ ਜੜ ! ਪਾਹਨ ਮੈ ਪਰਮੇਸਰ ਨਾਹੀ ॥੯੯॥ पाइ परो परमेसर के जड़ ! पाहन मै परमेसर नाही ॥९९॥ ਮੋਨ ਭਜੇ ਨਹੀ ਮਾਨ ਤਜੇ; ਨਹੀ ਭੇਖ ਸਜੇ, ਨਹੀ ਮੂੰਡ ਮੁੰਡਾਏ ॥ मोन भजे नही मान तजे; नही भेख सजे, नही मूंड मुंडाए ॥ ਕੰਠਿ ਨ ਕੰਠੀ ਕਠੋਰ ਧਰੈ; ਨਹੀ ਸੀਸ ਜਟਾਨ ਕੇ ਜੂਟ ਸੁਹਾਏ ॥ कंठि न कंठी कठोर धरै; नही सीस जटान के जूट सुहाए ॥ ਸਾਚੁ ਕਹੋ, ਸੁਨਿ ਲੈ ਚਿਤੁ ਦੈ; ਬਿਨੁ ਦੀਨ ਦਿਆਲ ਕੀ ਸਾਮ ਸਿਧਾਏ ॥ साचु कहो, सुनि लै चितु दै; बिनु दीन दिआल की साम सिधाए ॥ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਯਤ ਹੈ; ਕਿਰਪਾਲ ਨ ਭੀਜਤ ਲਾਂਡ ਕਟਾਏ ॥੧੦੦॥ प्रीति करे प्रभु पायत है; किरपाल न भीजत लांड कटाए ॥१००॥ ਕਾਗਦ ਦੀਪ ਸਭੈ ਕਰਿ ਕੈ; ਅਰ ਸਾਤ ਸਮੁੰਦ੍ਰਨ ਕੀ ਮਸੁ ਕੈਹੋ ॥ कागद दीप सभै करि कै; अर सात समुंद्रन की मसु कैहो ॥ ਕਾਟਿ ਬਨਾਸਪਤੀ ਸਿਗਰੀ; ਲਿਖਬੇ ਹੂੰ ਕੇ ਲੇਖਨ ਕਾਜਿ ਬਨੈਹੋ ॥ काटि बनासपती सिगरी; लिखबे हूं के लेखन काजि बनैहो ॥ ਸਾਰਸੁਤੀ ਬਕਤਾ ਕਰਿ ਕੈ; ਜੁਗ ਕੋਟਿ ਗਨੇਸ ਕੈ ਹਾਥਿ ਲਿਖੈਹੋ ॥ सारसुती बकता करि कै; जुग कोटि गनेस कै हाथि लिखैहो ॥ ਕਾਲ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਬਿਨਾ ਬਿਨਤੀ; ਨ ਤਊ ਤੁਮ ਕੋ ਪ੍ਰਭ ! ਨੈਕੁ ਰਿਝੈਹੋ ॥੧੦੧॥ काल क्रिपान बिना बिनती; न तऊ तुम को प्रभ ! नैकु रिझैहो ॥१०१॥ |
Dasam Granth |