ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 44 ਰਸਾਵਲ ਛੰਦ ॥ रसावल छंद ॥ ਜਿਤੇ ਲੋਕ ਪਾਲੰ ॥ जिते लोक पालं ॥ ਤਿਤੇ ਜੇਰ ਕਾਲੰ ॥ तिते जेर कालं ॥ ਜਿਤੇ ਸੂਰ ਚੰਦ੍ਰੰ ॥ जिते सूर चंद्रं ॥ ਕਹਾ ਇੰਦ੍ਰ ਬਿੰਦ੍ਰੰ ॥੮੨॥ कहा इंद्र बिंद्रं ॥८२॥ ਭੁਜੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ਛੰਦ ॥ भुजंग प्रयात छंद ॥ ਫਿਰੈ ਚੌਦਹੂੰ ਲੋਕਯੰ ਕਾਲ ਚਕ੍ਰੰ ॥ फिरै चौदहूं लोकयं काल चक्रं ॥ ਸਭੈ ਨਾਥ ਨਾਥੇ ਭ੍ਰਮੰ ਭਉਹ ਬਕੰ ॥ सभै नाथ नाथे भ्रमं भउह बकं ॥ ਕਹਾ ਰਾਮ ਕ੍ਰਿਸਨੰ ਕਹਾ ਚੰਦ ਸੂਰੰ ॥ कहा राम क्रिसनं कहा चंद सूरं ॥ ਸਭੈ ਹਾਥ ਬਾਧੇ ਖਰੇ ਕਾਲ ਹਜੂਰੰ ॥੮੩॥ सभै हाथ बाधे खरे काल हजूरं ॥८३॥ ਸ੍ਵੈਯਾ ॥ स्वैया ॥ ਕਾਲ ਹੀ ਪਾਇ ਭਯੋ ਭਗਵਾਨ ਸੁ; ਜਾਗਤ ਯਾ ਜਗ, ਜਾ ਕੀ ਕਲਾ ਹੈ ॥ काल ही पाइ भयो भगवान सु; जागत या जग, जा की कला है ॥ ਕਾਲ ਹੀ ਪਾਇ ਭਯੋ ਬ੍ਰਹਮਾ ਸਿਵ; ਕਾਲ ਹੀ ਪਾਇ ਭਯੋ ਜੁਗੀਆ ਹੈ ॥ काल ही पाइ भयो ब्रहमा सिव; काल ही पाइ भयो जुगीआ है ॥ ਕਾਲ ਹੀ ਪਾਇ ਸੁਰਾਸੁਰ ਗੰਧ੍ਰਬ; ਜਛ ਭੁਜੰਗ ਦਿਸਾ ਬਿਦਿਸਾ ਹੈ ॥ काल ही पाइ सुरासुर गंध्रब; जछ भुजंग दिसा बिदिसा है ॥ ਅਉਰ ਸੁਕਾਲ ਸਭੈ ਬਸਿ ਕਾਲ ਕੇ; ਏਕ ਹੀ ਕਾਲ ਅਕਾਲ ਸਦਾ ਹੈ ॥੮੪॥ अउर सुकाल सभै बसि काल के; एक ही काल अकाल सदा है ॥८४॥ ਭੁਜੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ਛੰਦ ॥ भुजंग प्रयात छंद ॥ ਨਮੋ ਦੇਵ ਦੇਵੰ ਨਮੋ ਖੜਗ ਧਾਰੰ ॥ नमो देव देवं नमो खड़ग धारं ॥ ਸਦਾ ਏਕ ਰੂਪ ਸਦਾ ਨਿਰਬਿਕਾਰੰ ॥ सदा एक रूप सदा निरबिकारं ॥ ਨਮੋ ਰਾਜਸੰ ਸਾਤਕੰ ਤਾਮਸੇਅੰ ॥ नमो राजसं सातकं तामसेअं ॥ ਨਮੋ ਨਿਰਬਿਕਾਰੰ ਨਮੋ ਨਿਰਜੁਰੇਅੰ ॥੮੫॥ नमो निरबिकारं नमो निरजुरेअं ॥८५॥ ਰਸਾਵਲ ਛੰਦ ॥ रसावल छंद ॥ ਨਮੋ ਬਾਣ ਪਾਣੰ ॥ नमो बाण पाणं ॥ ਨਮੋ ਨਿਰਭਯਾਣੰ ॥ नमो निरभयाणं ॥ ਨਮੋ ਦੇਵ ਦੇਵੰ ॥ नमो देव देवं ॥ ਭਵਾਣੰ ਭਵੇਅੰ ॥੮੬॥ भवाणं भवेअं ॥८६॥ ਭੁਜੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ਛੰਦ ॥ भुजंग प्रयात छंद ॥ ਨਮੋ ਖਗ ਖੰਡੰ ਕ੍ਰਿਪਾਣ ਕਟਾਰੰ ॥ नमो खग खंडं क्रिपाण कटारं ॥ ਸਦਾ ਏਕ ਰੂਪੰ ਸਦਾ ਨਿਰਬਿਕਾਰੰ ॥ सदा एक रूपं सदा निरबिकारं ॥ ਨਮੋ ਬਾਣ ਪਾਣੰ ਨਮੋ ਦੰਡ ਧਾਰਿਯੰ ॥ नमो बाण पाणं नमो दंड धारियं ॥ ਜਿਨੈ ਚੌਦਹੂੰ ਲੋਕ ਜੋਤੰ ਬਿਥਾਰਿਯੰ ॥੮੭॥ जिनै चौदहूं लोक जोतं बिथारियं ॥८७॥ ਨਮਸਕਾਰਯੰ ਮੋਰ ਤੀਰੰ ਤੁਫੰਗੰ ॥ नमसकारयं मोर तीरं तुफंगं ॥ ਨਮੋ ਖਗ ਅਦਗੰ ਅਭੈਅੰ ਅਭੰਗੰ ॥ नमो खग अदगं अभैअं अभंगं ॥ ਗਦਾਯੰ ਗ੍ਰਿਸਟੰ ਨਮੋ ਸੈਹਥੀਅੰ ॥ गदायं ग्रिसटं नमो सैहथीअं ॥ ਜਿਨੈ ਤੁਲੀਯੰ ਬੀਰ ਬੀਯੋ ਨ ਬੀਅੰ ॥੮੮॥ जिनै तुलीयं बीर बीयो न बीअं ॥८८॥ ਰਸਾਵਲ ਛੰਦ ॥ रसावल छंद ॥ ਨਮੋ ਚਕ੍ਰ ਪਾਣੰ ॥ नमो चक्र पाणं ॥ ਅਭੂਤੰ ਭਯਾਣੰ ॥ अभूतं भयाणं ॥ ਨਮੋ ਉਗ੍ਰਦਾੜੰ ॥ नमो उग्रदाड़ं ॥ ਮਹਾ ਗ੍ਰਿਸਟ ਗਾੜੰ ॥੮੯॥ महा ग्रिसट गाड़ं ॥८९॥ ਨਮੋ ਤੀਰ ਤੋਪੰ ॥ नमो तीर तोपं ॥ ਜਿਨੈ ਸਤ੍ਰ ਘੋਪੰ ॥ जिनै सत्र घोपं ॥ ਨਮੋ ਧੋਪ ਪਟੰ ॥ नमो धोप पटं ॥ ਜਿਨੇ ਦੁਸਟ ਦਟੰ ॥੯੦॥ जिने दुसट दटं ॥९०॥ ਜਿਤੇ ਸਸਤ੍ਰ ਨਾਮੰ ॥ जिते ससत्र नामं ॥ ਨਮਸਕਾਰ ਤਾਮੰ ॥ नमसकार तामं ॥ ਜਿਤੇ ਅਸਤ੍ਰ ਭੈਯੰ ॥ जिते असत्र भैयं ॥ ਨਮਸਕਾਰ ਤੇਯੰ ॥੯੧॥ नमसकार तेयं ॥९१॥ ਸ੍ਵੈਯਾ ॥ स्वैया ॥ ਮੇਰੁ ਕਰੋ ਤ੍ਰਿਣ ਤੇ ਮੁਹਿ ਜਾਹਿ; ਗਰੀਬ ਨਿਵਾਜ, ਨ ਦੂਸਰ ਤੋ ਸੋ ॥ मेरु करो त्रिण ते मुहि जाहि; गरीब निवाज, न दूसर तो सो ॥ ਭੂਲ ਛਿਮੋ ਹਮਰੀ ਪ੍ਰਭ ! ਆਪਨ; ਭੂਲਨਹਾਰ ਕਹੂੰ ਕੋਊ ਮੋ ਸੋ? ॥ भूल छिमो हमरी प्रभ ! आपन; भूलनहार कहूं कोऊ मो सो? ॥ ਸੇਵ ਕਰੀ ਤੁਮਰੀ, ਤਿਨ ਕੇ; ਸਭ ਹੀ ਗ੍ਰਿਹ ਦੇਖੀਅਤ, ਦ੍ਰਬ ਭਰੋ ਸੋ ॥ सेव करी तुमरी, तिन के; सभ ही ग्रिह देखीअत, द्रब भरो सो ॥ ਯਾ ਕਲ ਮੈ ਸਭ ਕਾਲ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਕੇ; ਭਾਰੀ ਭੁਜਾਨ ਕੋ ਭਾਰੀ ਭਰੋਸੋ ॥੯੨॥ या कल मै सभ काल क्रिपान के; भारी भुजान को भारी भरोसो ॥९२॥ ਸੁੰਭ ਨਿਸੁੰਭ ਸੇ ਕੋਟ ਨਿਸਾਚਰ; ਜਾਹਿ ਛਿਨੇਕ ਬਿਖੈ, ਹਨਿ ਡਾਰੇ ॥ सु्मभ निसु्मभ से कोट निसाचर; जाहि छिनेक बिखै, हनि डारे ॥ ਧੂਮਰ ਲੋਚਨ ਚੰਡ ਅਉ ਮੁੰਡ ਸੇ; ਮਾਹਿਖ ਸੇ, ਪਲ ਬੀਚ ਨਿਵਾਰੇ ॥ धूमर लोचन चंड अउ मुंड से; माहिख से, पल बीच निवारे ॥ ਚਾਮਰ ਸੇ ਰਣਿ ਚਿਛਰ ਸੇ; ਰਕਤਿਛਣ ਸੇ, ਝਟ ਦੈ ਝਝਕਾਰੇ ॥ चामर से रणि चिछर से; रकतिछण से, झट दै झझकारे ॥ ਐਸੋ ਸੁ ਸਾਹਿਬੁ ਪਾਇ ਕਹਾ; ਪਰਵਾਹ ਰਹੀ? ਇਹ ਦਾਸ ਤਿਹਾਰੇ ॥੯੩॥ ऐसो सु साहिबु पाइ कहा; परवाह रही? इह दास तिहारे ॥९३॥ ਮੁੰਡਹੁ ਸੇ ਮਧੁ ਕੀਟਭ ਸੇ; ਮੁਰ ਸੇ ਅਘ ਸੇ ਜਿਨਿ ਕੋਟਿ ਦਲੇ ਹੈ ॥ मुंडहु से मधु कीटभ से; मुर से अघ से जिनि कोटि दले है ॥ ਓਟਿ ਕਰੀ ਕਬਹੂੰ ਨ ਜਿਨੈ; ਰਣਿ ਚੋਟ ਪਰੀ ਪਗ ਦ੍ਵੈ ਨ ਟਲੇ ਹੈ ॥ ओटि करी कबहूं न जिनै; रणि चोट परी पग द्वै न टले है ॥ |
Dasam Granth |