ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 37 ਕਾਲ ਹੂੰ ਕੇ ਕਾਲ ਹੈ, ਕਿ ਸਤ੍ਰਨ ਕੇ ਸਾਲ ਹੈ; ਕਿ ਮਿਤ੍ਰਨ ਕੋ ਪੋਖਤ ਹੈ, ਕਿ ਬ੍ਰਿਧਤਾ ਕੇ ਬਾਸੀ ਹੈ ॥ काल हूं के काल है, कि सत्रन के साल है; कि मित्रन को पोखत है, कि ब्रिधता के बासी है ॥ ਜੋਗ ਹੂੰ ਕੋ ਜੰਤ੍ਰ ਹੈ, ਕਿ ਤੇਜ ਹੂੰ ਕੋ ਤੰਤ੍ਰ ਹੈ; ਕਿ ਮੋਹਨੀ ਕੋ ਮੰਤ੍ਰ ਹੈ, ਕਿ ਪੂਰਨ ਪ੍ਰਕਾਸੀ ਹੈ ॥੮॥੨੬੦॥ जोग हूं को जंत्र है, कि तेज हूं को तंत्र है; कि मोहनी को मंत्र है, कि पूरन प्रकासी है ॥८॥२६०॥ ਰੂਪ ਕੋ ਨਿਵਾਸ ਹੈ, ਕਿ ਬੁਧਿ ਕੋ ਪ੍ਰਕਾਸ ਹੈ; ਕਿ ਸਿਧਤਾ ਕੋ ਬਾਸ ਹੈ, ਕਿ ਬੁਧਿ ਹੂੰ ਕੇ ਘਰੁ ਹੈ ॥ रूप को निवास है, कि बुधि को प्रकास है; कि सिधता को बास है, कि बुधि हूं के घरु है ॥ ਦੇਵਨ ਕੋ ਦੇਵ ਹੈ, ਨਿਰੰਜਨ ਅਭੇਵ ਹੈ; ਅਦੇਵਨ ਕੋ ਦੇਵ ਹੈ, ਕਿ ਸੁਧਤਾ ਕੋ ਸਰੁ ਹੈ ॥ देवन को देव है, निरंजन अभेव है; अदेवन को देव है, कि सुधता को सरु है ॥ ਜਾਨ ਕੋ ਬਚਯਾ ਹੈ, ਇਮਾਨ ਕੋ ਦਿਵਯਾ ਹੈ; ਜਮਜਾਲ ਕੋ ਕਟਯਾ ਹੈ, ਕਿ ਕਾਮਨਾ ਕੋ ਕਰ ਹੈ ॥ जान को बचया है, इमान को दिवया है; जमजाल को कटया है, कि कामना को कर है ॥ ਤੇਜ ਕੋ ਪ੍ਰਚੰਡ ਹੈ, ਅਖੰਡਣ ਕੋ ਖੰਡ ਹੈ; ਮਹੀਪਨ ਕੋ ਮੰਡ ਹੈ, ਕਿ ਇਸਤ੍ਰੀ ਹੈ ਨ ਨਰੁ ਹੈ ॥੯॥੨੬੧॥ तेज को प्रचंड है, अखंडण को खंड है; महीपन को मंड है, कि इसत्री है न नरु है ॥९॥२६१॥ ਬਿਸ੍ਵ ਕੋ ਭਰਨ ਹੈ, ਕਿ ਅਪਦਾ ਕੋ ਹਰਨ ਹੈ; ਕਿ ਸੁਖ ਕੋ ਕਰਨ ਹੈ, ਕਿ ਤੇਜ ਕੋ ਪ੍ਰਕਾਸ ਹੈ ॥ बिस्व को भरन है, कि अपदा को हरन है; कि सुख को करन है, कि तेज को प्रकास है ॥ ਪਾਈਐ ਨ ਪਾਰ, ਪਾਰਾਵਾਰ ਹੂੰ ਕੋ ਪਾਰ ਜਾ ਕੋ; ਕੀਜਤ ਬਿਚਾਰ, ਸੁ ਬਿਚਾਰ ਕੋ ਨਿਵਾਸ ਹੈ ॥ पाईऐ न पार, पारावार हूं को पार जा को; कीजत बिचार, सु बिचार को निवास है ॥ ਹਿੰਗੁਲਾ ਹਿਮਾਲੈ ਗਾਵੈ, ਹਬਸੀ ਹਲਬੀ ਧਿਆਵੈ; ਪੂਰਬੀ ਨ ਪਾਰ ਪਾਵੈ, ਆਸਾ ਤੇ ਅਨਾਸ ਹੈ ॥ हिंगुला हिमालै गावै, हबसी हलबी धिआवै; पूरबी न पार पावै, आसा ते अनास है ॥ ਦੇਵਨ ਕੋ ਦੇਵ, ਮਹਾਦੇਵ ਹੂੰ ਕੇ ਦੇਵ ਹੈ; ਨਿਰੰਜਨ ਅਭੇਵ, ਨਾਥ ਅਦ੍ਵੈ ਅਬਿਨਾਸਿ ਹੈ ॥੧੦॥੨੬੨॥ देवन को देव, महादेव हूं के देव है; निरंजन अभेव, नाथ अद्वै अबिनासि है ॥१०॥२६२॥ ਅੰਜਨ ਬਿਹੀਨ ਹੈ, ਨਿਰੰਜਨ ਪ੍ਰਬੀਨ ਹੈ; ਕਿ ਸੇਵਕ ਅਧੀਨ ਹੈ, ਕਟਯਾ ਜਮ ਜਾਲ ਕੇ ॥ अंजन बिहीन है, निरंजन प्रबीन है; कि सेवक अधीन है, कटया जम जाल के ॥ ਦੇਵਨ ਕੇ ਦੇਵ, ਮਹਾਦੇਵ ਹੂੰ ਕੇ ਦੇਵ ਨਾਥ; ਭੂਮਿ ਕੇ ਭੁਜਯਾ ਹੈ, ਮੁਹੀਯਾ ਮਹਾ ਬਾਲ ਕੇ ॥ देवन के देव, महादेव हूं के देव नाथ; भूमि के भुजया है, मुहीया महा बाल के ॥ ਰਾਜਨ ਕੇ ਰਾਜਾ, ਮਹਾ ਸਾਜ ਹੂੰ ਕੇ ਸਾਜਾ; ਮਹਾ ਜੋਗ ਹੂੰ ਕੇ ਜੋਗ ਹੈ, ਧਰਯਾ ਦ੍ਰੁਮ ਛਾਲ ਕੇ ॥ राजन के राजा, महा साज हूं के साजा; महा जोग हूं के जोग है, धरया द्रुम छाल के ॥ ਕਾਮਨਾ ਕੇ ਕਰ ਹੈ, ਕੁਬੁਧਿਤਾ ਕੋ ਹਰ ਹੈ; ਕਿ ਸਿਧਤਾ ਕੇ ਸਾਥੀ ਹੈ, ਕਿ ਕਾਲ ਹੈ ਕੁਚਾਲ ਕੇ ॥੧੧॥੨੬੩॥ कामना के कर है, कुबुधिता को हर है; कि सिधता के साथी है, कि काल है कुचाल के ॥११॥२६३॥ ਛੀਰ ਕੈਸੀ ਛੀਰਾਵਧਿ, ਛਾਛ ਕੈਸੀ ਛਤ੍ਰਾਨੇਰ; ਛਪਾਕਰ ਕੈਸੀ ਛਬਿ, ਕਾਲਇੰਦ੍ਰ ਕੇ ਕੂਲ ਕੈ ॥ छीर कैसी छीरावधि, छाछ कैसी छत्रानेर; छपाकर कैसी छबि, कालइंद्र के कूल कै ॥ ਹੰਸਨੀ ਸੀ ਸੀਹਾ ਰੂਮ, ਹੀਰਾ ਸੀ ਹੁਸੈਨਾਬਾਦ; ਗੰਗਾ ਕੈਸੀ ਧਾਰ, ਚਲੀ ਸਾਤ ਸਿੰਧ ਰੂਲ ਕੈ ॥ हंसनी सी सीहा रूम, हीरा सी हुसैनाबाद; गंगा कैसी धार, चली सात सिंध रूल कै ॥ ਪਾਰਾ ਸੀ ਪਲਾਊਗਢ, ਰੂਪਾ ਕੈਸੀ ਰਾਮਪੁਰ; ਸੋਰਾ ਸੀ ਸੁਰੰਗਾਬਾਦ, ਨੀਕੇ ਰਹੀ ਝੂਲ ਕੈ ॥ पारा सी पलाऊगढ, रूपा कैसी रामपुर; सोरा सी सुरंगाबाद, नीके रही झूल कै ॥ ਚੰਪਾ ਸੀ ਚੰਦੇਰੀ ਕੋਟ, ਚਾਂਦਨੀ ਸੀ ਚਾਂਦਾਗੜਿ; ਕੀਰਤਿ ਤਿਹਾਰੀ, ਰਹੀ ਮਾਲਤੀ ਸੀ ਫੂਲ ਕੈ ॥੧੨॥੨੬੪॥ च्मपा सी चंदेरी कोट, चांदनी सी चांदागड़ि; कीरति तिहारी, रही मालती सी फूल कै ॥१२॥२६४॥ ਫਟਕ ਸੀ, ਕੈਲਾਸ ਕਮਾਊਗੜ ਕਾਸੀਪੁਰ; ਸੀਸਾ ਸੀ ਸੁਰੰਗਾਬਾਦਿ ਨੀਕੈ ਸੋਹੀਅਤੁ ਹੈ ॥ फटक सी, कैलास कमाऊगड़ कासीपुर; सीसा सी सुरंगाबादि नीकै सोहीअतु है ॥ ਹਿਮਾ ਸੀ ਹਿਮਾਲੈ, ਹਰ ਹਾਰ ਸੀ ਹਲਬਾਨੇਰ; ਹੰਸ ਕੈਸੀ ਹਾਜੀਪੁਰ, ਦੇਖੇ ਮੋਹੀਅਤੁ ਹੈ ॥ हिमा सी हिमालै, हर हार सी हलबानेर; हंस कैसी हाजीपुर, देखे मोहीअतु है ॥ ਚੰਦਨ ਸੀ ਚੰਪਾਵਤੀ, ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਸੀ ਚੰਦ੍ਰਾਗਿਰ; ਚਾਂਦਨੀ ਸੀ ਚਾਂਦਗੜ, ਜਉਨ ਜੋਹੀਅਤੁ ਹੈ ॥ चंदन सी च्मपावती, चंद्रमा सी चंद्रागिर; चांदनी सी चांदगड़, जउन जोहीअतु है ॥ ਗੰਗਾ ਸਮ ਗੰਗ ਧਾਰਿ, ਬਕਾਨਿ ਸੀ ਬਿਲੰਦਾਬਾਦਿ; ਕੀਰਤਿ ਤਿਹਾਰੀ ਕੀ ਉਜੀਆਰੀ ਸੋਹੀਅਤੁ ਹੈ ॥੧੩॥੨੬੫॥ गंगा सम गंग धारि, बकानि सी बिलंदाबादि; कीरति तिहारी की उजीआरी सोहीअतु है ॥१३॥२६५॥ |
Dasam Granth |