ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 19 ਏਕ ਪਾਇ ਠਾਢੇ ਸਦਾ, ਬਨ ਮੈ ਰਹਤ ਬ੍ਰਿਛ; ਫੂਕਿ ਫੂਕਿ ਪਾਵ, ਭੂਮਿ ਸ੍ਰਾਵਗ ਧਰਤ ਹੈ ॥ एक पाइ ठाढे सदा, बन मै रहत ब्रिछ; फूकि फूकि पाव, भूमि स्रावग धरत है ॥ ਪਾਹਨ ਅਨੇਕ ਜੁਗ, ਏਕ ਠਉਰ ਬਾਸੁ ਕਰੈ; ਕਾਗ ਅਉਰ ਚੀਲ, ਦੇਸਿ ਦੇਸਿ ਬਿਚਰਤ ਹੈ ॥ पाहन अनेक जुग, एक ठउर बासु करै; काग अउर चील, देसि देसि बिचरत है ॥ ਗਿਆਨ ਕੇ ਬਿਹੀਨ, ਮਹਾ ਦਾਨ ਮੈ ਨ ਹੂਜੈ ਲੀਨ; ਭਾਵਨਾ ਬਿਹੀਨ, ਦੀਨ ਕੈਸੇ ਕੈ ਤਰਤ ਹੈ? ॥੧੧॥੮੧॥ गिआन के बिहीन, महा दान मै न हूजै लीन; भावना बिहीन, दीन कैसे कै तरत है? ॥११॥८१॥ ਜੈਸੇ ਏਕ ਸ੍ਵਾਂਗੀ, ਕਹੂੰ ਜੋਗੀਆ ਬੈਰਾਗੀ ਬਨੈ; ਕਹੂੰ ਸਨਿਆਸ ਭੇਸ ਬਨ ਕੈ ਦਿਖਾਵਈ ॥ जैसे एक स्वांगी, कहूं जोगीआ बैरागी बनै; कहूं सनिआस भेस बन कै दिखावई ॥ ਕਹੂੰ ਪਉਨਹਾਰੀ, ਕਹੂੰ ਬੈਠੇ ਲਾਇ ਤਾਰੀ; ਕਹੂੰ ਲੋਭ ਕੀ ਖੁਮਾਰੀ ਸੌ, ਅਨੇਕ ਗੁਨ ਗਾਵਈ ॥ कहूं पउनहारी, कहूं बैठे लाइ तारी; कहूं लोभ की खुमारी सौ, अनेक गुन गावई ॥ ਕਹੂੰ ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ, ਕਹੂੰ ਹਾਥ ਪੈ ਲਗਾਵੇ ਬਾਰੀ; ਕਹੂੰ ਡੰਡਧਾਰੀ ਹੁਇ ਕੈ, ਲੋਗਨ ਭ੍ਰਮਾਵਈ ॥ कहूं ब्रहमचारी, कहूं हाथ पै लगावे बारी; कहूं डंडधारी हुइ कै, लोगन भ्रमावई ॥ ਕਾਮਨਾ ਅਧੀਨ ਪਰਿਓ, ਨਾਚਤ ਹੈ ਨਾਚਨ ਸੋ; ਗਿਆਨ ਕੇ ਬਿਹੀਨ, ਕੈਸੇ ਬ੍ਰਹਮ ਲੋਕ ਪਾਵਈ? ॥੧੨॥੮੨॥ कामना अधीन परिओ, नाचत है नाचन सो; गिआन के बिहीन, कैसे ब्रहम लोक पावई? ॥१२॥८२॥ ਪੰਚ ਬਾਰ ਗੀਦਰ ਪੁਕਾਰੇ, ਪਰੇ ਸੀਤ ਕਾਲ; ਕੁੰਚਰ ਅਉ ਗਦਹਾ ਅਨੇਕਦਾ ਪ੍ਰਕਾਰ ਹੀ ॥ पंच बार गीदर पुकारे, परे सीत काल; कुंचर अउ गदहा अनेकदा प्रकार ही ॥ ਕਹਾ ਭਯੋ? ਜੋ ਪੈ ਕਲਵਤ੍ਰ ਲੀਓ ਕਾਸੀ ਬੀਚ; ਚੀਰਿ ਚੀਰਿ ਚੋਰਟਾ, ਕੁਠਾਰਨ ਸੋ ਮਾਰਹੀ ॥ कहा भयो? जो पै कलवत्र लीओ कासी बीच; चीरि चीरि चोरटा, कुठारन सो मारही ॥ ਕਹਾ ਭਇਓ? ਫਾਸੀ ਡਾਰਿ ਬੂਡਿਓ ਜੜ ਗੰਗਧਾਰਿ; ਡਾਰਿ ਡਾਰਿ ਫਾਸਿ, ਠਗ ਮਾਰਿ ਮਾਰਿ ਡਾਰਹੀ ॥ कहा भइओ? फासी डारि बूडिओ जड़ गंगधारि; डारि डारि फासि, ठग मारि मारि डारही ॥ ਡੂਬੇ ਨਰਕ ਧਾਰਿ ਮੂੜ, ਗਿਆਨ ਕੇ ਬਿਨਾ ਬਿਚਾਰ; ਭਾਵਨਾ ਬਿਹੀਨ, ਕੈਸੇ ਗਿਆਨ ਕੋ ਬਿਚਾਰਹੀ? ॥੧੩॥੮੩॥ डूबे नरक धारि मूड़, गिआन के बिना बिचार; भावना बिहीन, कैसे गिआन को बिचारही? ॥१३॥८३॥ ਤਾਪ ਕੇ ਸਹੇ ਤੇ, ਜੋ ਪੈ ਪਾਈਐ ਅਤਾਪ ਨਾਥ; ਤਾਪਨਾ ਅਨੇਕ ਤਨ ਘਾਇਲ ਸਹਤ ਹੈ ॥ ताप के सहे ते, जो पै पाईऐ अताप नाथ; तापना अनेक तन घाइल सहत है ॥ ਜਾਪ ਕੇ ਕੀਏ ਤੇ, ਜੋ ਪੈ ਪਾਯਤ ਅਜਾਪ ਦੇਵ; ਪੂਦਨਾ ਸਦੀਵ ਤੁਹੀ ਤੁਹੀ ਉਚਰਤ ਹੈ ॥ जाप के कीए ते, जो पै पायत अजाप देव; पूदना सदीव तुही तुही उचरत है ॥ ਨਭ ਕੇ ਉਡੇ ਤੇ, ਜੋ ਪੈ ਨਾਰਾਇਣ ਪਾਈਯਤ; ਅਨਲ ਅਕਾਸ ਪੰਛੀ, ਡੋਲਬੋ ਕਰਤ ਹੈ ॥ नभ के उडे ते, जो पै नाराइण पाईयत; अनल अकास पंछी, डोलबो करत है ॥ ਆਗ ਮੈ ਜਰੇ ਤੇ ਗਤਿ, ਰਾਂਡ ਕੀ ਪਰਤ ਕਰਿ; ਪਤਾਲ ਕੇ ਬਾਸੀ, ਕਿਉ ਭੁਜੰਗ ਨ ਤਰਤ ਹੈ? ॥੧੪॥੮੪॥ आग मै जरे ते गति, रांड की परत करि; पताल के बासी, किउ भुजंग न तरत है? ॥१४॥८४॥ ਕੋਊ ਭਇਓ ਮੁੰਡੀਆ, ਸੰਨਿਆਸੀ ਕੋਊ ਜੋਗੀ ਭਇਓ; ਕੋਊ ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ, ਕੋਊ ਜਤੀ ਅਨੁਮਾਨਬੋ ॥ कोऊ भइओ मुंडीआ, संनिआसी कोऊ जोगी भइओ; कोऊ ब्रहमचारी, कोऊ जती अनुमानबो ॥ ਹਿੰਦੂ ਤੁਰਕ ਕੋਊ, ਰਾਫਿਜੀ ਇਮਾਮ ਸਾਫੀ; ਮਾਨਸ ਕੀ ਜਾਤਿ, ਸਬੈ ਏਕੈ ਪਹਚਾਨਬੋ ॥ हिंदू तुरक कोऊ, राफिजी इमाम साफी; मानस की जाति, सबै एकै पहचानबो ॥ ਕਰਤਾ ਕਰੀਮ ਸੋਈ, ਰਾਜਿਕ ਰਹੀਮ ਓਈ; ਦੂਸਰੋ ਨ ਭੇਦ ਕੋਈ, ਭੂਲਿ ਭ੍ਰਮ ਮਾਨਬੋ ॥ करता करीम सोई, राजिक रहीम ओई; दूसरो न भेद कोई, भूलि भ्रम मानबो ॥ ਏਕ ਹੀ ਕੀ ਸੇਵ, ਸਭ ਹੀ ਕੋ ਗੁਰਦੇਵ ਏਕ; ਏਕ ਹੀ ਸਰੂਪ, ਸਬੈ ਏਕੈ ਜੋਤਿ ਜਾਨਬੋ ॥੧੫॥੮੫॥ एक ही की सेव, सभ ही को गुरदेव एक; एक ही सरूप, सबै एकै जोति जानबो ॥१५॥८५॥ ਦੇਹੁਰਾ ਮਸੀਤ ਸੋਈ, ਪੂਜਾ ਔ ਨਿਵਾਜ ਓਈ; ਮਾਨਸ ਸਬੈ ਏਕ ਪੈ, ਅਨੇਕ ਕੋ ਭ੍ਰਮਾਉ ਹੈ ॥ देहुरा मसीत सोई, पूजा औ निवाज ओई; मानस सबै एक पै, अनेक को भ्रमाउ है ॥ ਦੇਵਤਾ, ਅਦੇਵ, ਜਛ, ਗੰਧ੍ਰਬ, ਤੁਰਕ, ਹਿੰਦੂ; ਨਿਆਰੇ ਨਿਆਰੇ ਦੇਸਨ ਕੇ ਭੇਸ ਕੋ ਪ੍ਰਭਾਉ ਹੈ ॥ देवता, अदेव, जछ, गंध्रब, तुरक, हिंदू; निआरे निआरे देसन के भेस को प्रभाउ है ॥ ਏਕੈ ਨੈਨ, ਏਕੈ ਕਾਨ, ਏਕੈ ਦੇਹ, ਏਕੈ ਬਾਨ; ਖਾਕ ਬਾਦ ਆਤਿਸ, ਔ ਆਬ ਕੋ ਰਲਾਉ ਹੈ ॥ एकै नैन, एकै कान, एकै देह, एकै बान; खाक बाद आतिस, औ आब को रलाउ है ॥ ਅਲਹ ਅਭੇਖ ਸੋਈ, ਪੁਰਾਨ ਅਉ ਕੁਰਾਨ ਓਈ; ਏਕ ਹੀ ਸਰੂਪ ਸਬੈ, ਏਕ ਹੀ ਬਨਾਉ ਹੈ ॥੧੬॥੮੬॥ अलह अभेख सोई, पुरान अउ कुरान ओई; एक ही सरूप सबै, एक ही बनाउ है ॥१६॥८६॥ |
Dasam Granth |